Zierbenako infernuan

Normal
0
21

false
false
false

MicrosoftInternetExplorer4


/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Tabla normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:”Times New Roman”;
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}

Pasa den igandean
Zierbenako lehenengo triatloi olinpikoan parte hartu nuen. Bezperan
Hondarribian triatloi herrikoian eta taldekako sprint triatloian burutu nituen,
beraz egun horretan gauzatzera nindoan erronka ez zen batere erraza desgaste
fisikoa nahiko handia zelako.

Eguna eguzkitsu
irten zen. Laino bat bera ere ez zeruan. Goizean goiz beroa nagusitzen joan zen
eta triatloia ospatu zen lekuan kontuan izanda zulo baten barruan zegoela
sartuta eta ez zuela haizerik egiten horrek gogorragoak ezarri zituen baldintza
klimatikoak.

Igeriketako
sektorea ez zen izan beste munduko zerbait, normala izan zen. Bizikleta oso
gogorra baina oso polita aldi berean. Asko sufritu nuen baina ibilbideak zituen
45 kilometroak burutu ostean aurpegian irribarre bat zen nagusi. Gainera
taldekide batekin egiteko aukera izan nuen bi sektore horiek eta oso gustura
bukatu lasterketako zati hori. Okerrena iristeko zegoen. Infernuko ateetan
zehar ibili ginen baina korrikako zatian ezin izan genion muzin egin.

Hasteko lehenengo
kilometroa aldapa gora (ideia bat izateko Oñatiko kanposantukoa bezalakoa gutxi
gora behera, agian luzeagoa eta gogorragoa). Gero okerrena etorriko zen,
superportuaren errepidean sartu ziguten eta han bi bira egitera: jenderik ez
animatzen, eguzkia gain gainean itzalik egiten ez utziz eta okerrena urik ez
ibilbide guztian zehar! Psikologikoki oso gogorra izan zen. Nire taldekideari
esker bi bira horiek gozoagoa egin zitzaizkigun hitz egiten joan ginelako. Beste
alde batetik gorputza oso bero sentitzen nuen, izardia ez nuen sentitzen baina azalaren
tenperatura oso altu nabaritu nuen. Gainera hidratazio faltak ahoa siku
eramatea derrigortu ninduen.

Zorionez bukatu
nuen, uste baino gogorragoa izan zen, baina aste bukaera horretako helburua
burutzea lortu nuen: hirukoa!!!

Utzi erantzuna

Zure e-posta helbidea ez da argitaratuko. Beharrezko eremuak * markatuta daude