Etiketaren artxiboa: uda

Bero-bero dago itsasoa!

Utzi erantzuna

Urte batzuk dira irailean ez nintzela kantauri itsasoan bainatzen. Azken aldia Donostiako Klub Nautikoko igeriketa zeharkaldian izan zen, iraileko bigarren astebukaeran izaten dena.


Atzo iparraldera joan nintzen arratsalde pasa, nengoen tokitik hurbil zegoen eta aprobetxatu beharra zegoen. Lapurdiko Getaria ikusi nahi nuen. Ingurua ezagutu, baina herrira joan aurretik Bidarteko hondartzan pasa nuen pare bat ordu. Aipatzen dute hegoaldeko euskal kostako hondartzak eta iparraldekoak ezberdinak direla. Beno momentuz bakarra zapaldu dut eta hori horrela dela esan dezaket. Hegoaldean ohituta gaude hondartzak areazkoak izatera. Bidartekoa hondartza mixto bat dela esan dezaket, hots, area badauka baina harria ere. Hala ere, oso ondo dago arratsalde pasa egoteko iraileko egun batean: kotxea aparkatzeko tokia, jende askorik ez, leku ikusgarria…


Gainera atzoko baldintza klimatikoek lagundu zuten arratsaldea ona izan zedin. Tenperatura beroak agian eguzkipean egoteko baina ura… ura bero zegoen! Beno, 22 gradutan Andoni Aizpuruk esan zuen bezala ordu batzuk lehenago ETB1eko eguraldi iragarpenean… baina ur freskoak atsegin zaizkion batentzat ura bero zegoen! Ta olatuen egoerak bainua perfektua izan zedin lagundu zuen. Metro eta erdiko altuerakoak. Uste dut inoiz ez naizela bainatu itsasoan horrelako olatu motekin. Ertzetik nahiko hurbil apurtzen ziren. Dibertitu nintzen hauek harrapatzen saiatuz, hori bai, surf taula gabe.


Badirudi, aurreko urteekin konparatuz gero eta batez ere uztail-abuztua hilabeteekin alderatuz gero, eguraldi ona egingo duela. Aprobetxatu beharko dugu eta kosta inguruan bagabiltza hondartzara hurbilduko gara bainu bat edo beste ematera. Oñatin bagaude aldiz, Usakoko inguru berdeetara joango naiz (again uren tenperatura baxuek toki honetan ez didate ausardia nahikoa emango bainu bat emateko baina atsalde goxo bat gerizpean egoteko balioko dit).

This is Anfield

Utzi erantzuna

Normal
0

21

false
false
false

ES
X-NONE
X-NONE

MicrosoftInternetExplorer4

/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Tabla normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:”Calibri”,”sans-serif”;
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:”Times New Roman”;
mso-fareast-theme-font:minor-fareast;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:”Times New Roman”;
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}

Hau ez da Anfield… hau San Martin da.

Badakit nire aurkezpenean aipatu nuela futbolari buruz ez nuela inoiz hitz
egingo, baina denbora igaro ahal ideiak garatu egiten dira eta noizean behin
aipu txiki bat europako mendebaldean kirol erregearen inguruan nire post bat
ilustratzeko ez dut uste asko aldatuko dituenik blog honen filosofia eta
hasierako helburuak.

Liverpool taldeak futbol partidak jokatzeko erabiltzen dituen estadioan,
aldegeletako irteerako atearen goiko aldean futbolariei ohartarazteko non
dauden eta motibazio gisa This is Anfield esaldia irakur daiteke.

Oñatin, eta orain dela sei urte idatzi nuen honi buruz, San Martin parkea
daukagu herritarrok naturaz gozatzeko herriko erdigunetik hurbil. Hiru sarrera
daude, bi aurrealdetik eta bestea atzealdetik. Ez du ezer jartzen baina
sentsazioa Hau da San Martin – This is San Martin aipua dagoela da. Leku
sakratua txantxikuarrontzat.

Bertan Oñatiar korrikalaririk bizkorrenak aritu eta aritzen dira
entrenatzen. Marisol Ramosek  hamaika
bira eman dizkio, berdin du ze eguraldi, 650 metroko itzuliari (distantzia hori
markatzen dit Garmin markako gps-ak), Sergio Garcia eta Yerai Varela gazteek,
Oñatiko kirolean harrobian lan ona egiten denaren seinale, ordu asko igaro dute
parke honetako zuhaitzen gerizpean, herri lasterketetan parte hartzen duenak
leku aproposa du zoru gogorra zapaldu ez badu nahi… Guztiak adibide garbia
Oñatin zerbait egiten bada kirola dela nagusi.

Kirolarekin bizikidetzan Gaztetxea aurkitu dezakegu San Martinen. Oñatiar
gazteek eratutako proiektu bat egunetik egunera jorratzen doana eta tamainan
txikia izan arren aktibitatez blai dagoen toki bat Oñatiar ugariei alternatiba
bat eskainiz.

Esan bezala leku sakratu bat bakean egon nahi bada udaberriko eta udako
egun eguzkitsu eta beroetan. Momentu horietan musika entzun, liburu bat
irakurri edo begiak itxita pentsatzen egon daiteke.

Bolatoki parean jartzea eta ikustea 650 metro dituzula aurretik korrika
egiteko… edo… hitzaldi batera joan eta kultur aberastasun bat irabaztea…
edo… gerizpean jartzea liburu bat irakurtzen…

Hau da San Martin – This Is San Martin

Kafe garaia ikasleontzat

Erantzun 1

Iritsi da maiatza
eta honekin batera gure fakultatean gutxienez klaseak emango diren azkeneko
asteak. Beti bezala, eta urtero-urtero promesa berdina egin arren ikasle
guztiok (lanak eta ikasketei garaiz egingo digula zezenak ez harrapatzeko azken
momentuan), berriro tentsio giro handi bat nabari da korridoreetatik barrena
eta batez ere liburutegian. Baita ere nola ez kafetegian.

Ez gara ni-ni belaunaldia, Sin tiempo edo denbora gabeko generazioa baizik. Hamaika gauz
ditugu esku artean eta guztietara ongi iristea zail egiten zaigu. Horregatik
adibidez gaur eguerdian kafetegia goraino zegoen eta bokadiloen salmenta kopuru
handia ikusi da barraren alde batetik bestera, astirik ez baitago ongi
bazkaltzeko eta ondoren digestio duin bat egiteko. Bazkaldu eta berehala
liburutegira itzuli behar gara askok gure lanekin jarraitzeko eta epeak
betetzen saiatzeko. Kafe ekoizleentzat ere garai oparoak dira hauek
unibertsitate munduan gutxienez. Produktu honen kontsumoa garai honetan
izugarri igotzen da eta kafe makinek askotan deskantsurik lan egiten dute ordu
askotan ikasleoi petrolio beltza bezalako preziatu den likido bat gure
barrenetan sartzeko aukera izan dezagun eta horren ondorioz gure indarrak eta
bizitasunak hasi daitezen ordu batzuetan.

Eta okerrena
eguraldia da, badirudi negua joan dela eta udaberria udarekin nahastuta
etorriko dela.  Aire zabalean kokatuak
dauden igerilekuak irekitzen hasten dira, nahiago izaten dugu izozki bat
kolakao bero bat baino afaldu ondoren… Horrelako eguraldiarekin oso zail
egiten da eraikin barruetan ikasten geratzea. Horregatik nahiago dut negua
ikasteko, baina hala ere negua edo uda edo udaberria izan… pentsatzen
jarraituko dut azterketa garaiak ez direla onak osasunarentzat.

Hala ere, asko
kexatu arren, ez dut uste garai hauek deuseztatuko ditugunik, beraz ni bezala
zaudeten milaka eta milaka pertsonei soilik gauz on bat esan dezaket: animo, eutsi goiari eta zorte on zuen
azterketetan!!!

Aritzaleku, beste behin ikusgarri

Utzi erantzuna

Normal
0
21

false
false
false

MicrosoftInternetExplorer4


/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Tabla normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:”Times New Roman”;
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}

Abuztua amaitu da
eta horrekin batera milaka biztanleen oporrak. Pasa den azken aste bukaera
honetan triatloia jarraitu eta maite dugunok aukera polita izan dugu kirol
honeta gozatzeko Leraten, Nafarroa erdialdean kokatua dagoen herri txiki bat.

Aritzalekuko
kanping.ean aurten zazpigarren aldiz triatloia antolatu zuten, baina urteroko
ohiturari jarraitu beharrean hainbat berritasunekin igandean Espainiako
autonomia arteko txapelketa jokatu behar zelako. Ohikoa izaten zen iazko
urteetan abuztuko azken aste bukaerako igande goizean gutxi gora behera
olinpiar distantziako lasterketa ospatzea baina aurtengo Espainiako txapelketak
baldintzatuta antolatzaileek berritasun batzuk sartu behar izan dituzte.
Berritasun nagusia larunbat goizean sprint distantziako lasterketa ospatzea
izan zen federatuentzat eta triatloia den festa honetan parte hartu nahi
zuenarentzat.

Debagoiendarrak, Euskadi eta antolatzaileak bikain

Aste bukaera
horretan hainbat debagoiendar hurbildu ziren Lerate ingurura lasterketan parte
hartzera. Nabarmentzeko Mikel Mujikaren papera. Nagusien mailan bostgarren
postuan amaitu zuen eta bere kategorian, 23 urtez azpikoetan, garaipena lortu
zuen. Taldeka Antxintxikako
gizonezkoak bigarren geratu ziren Nafarraoako Lagunak talde indartsuaren atzetik. Zorionik beroenak beraz
hemendik Antxintxikako kideei.

Hurrengo egunean
Espainiako txapelketan Euskadiko selekzioak bai mutiletan baita nesketan
garaipena lortu zuten. Gainera emakumezkoen lasterketan Ainhoa Murua eta Zuriñe
Rodriguez lehenak heldu ziren helmugara eskutik helduta eta gizonezkoetan Mikel
Elgezabal bigarren amaitu zuen.

Garrantzitsuena hori guztiaren gainetik eta sakon azpimarratu behar dena
antolatzaileen lana lasterketa hau prestatzeko izan da. Hirugarren urtea da jada
inguru hauetara hurbiltzen naizela eta esan beharra daukat egiten den lana eta
sortzen den giroa lasterketa egunetan izugarri ederra izaten dela. Nire
partetik zorionik beroenak Lerateko triatloian antolatzaile lanetan aritzen
direnentzako.

EHUko udako ikastaroetan

Utzi erantzuna

Egun hauetan Donostian nago. Euskal
Herriko Unibertsitateak antolatutako udako ikastaro batean parte
hartzen ari naiz. Aukeratu dudan ikastaroa Gerra zibila euskal
literaturari buruzkoa da. Alde batetik gure historian egon den
gertakaririk nagusiena eta beste alde batetik literatura, gustuko
ditudan bi mundu.

Egia esateko asko disfrutatzen ari naiz
nire egonaldiaz Gipuzkoako hiriburuan. Aitortu behar dut hiria oso
turistikoa iruditzen zaidala baina urtean egun batzuk etortzeko eta
inguratzen didan munduaz deskonektatu nahi badut toki egokia da.

Atzo izan genuen lehenengo jardunaldia.
Aurreneko hitzaldian Jon Kortazar izan genuen 1937tik 2007ra arte
Gerra zibila ardatz bezala hartuz idatzitakoari buruz azalpen bat
ematen. Garai ezberdinak eta estilo ezberdinei buruz hitz egin digu.
Hurrengoa hizketan Ana Toledo izan zen eta bertan sakon jorratu zuen
1964ra arte gerra ostean euskal literaturak emandako guztia. Noski
urte askotan hutsune nabaria egon zela azpimarratu zuen. Eta
amaitzeko Jean Haritschelhar egon zen Iparraldean euskal literaturan
gertatu zenari buruz hitz egiten.

Gaur beste hiru hitzaldi izango ditugu
eta jardunaldiak bihar amaituko ditugu eguerdi aldera. Aukera izaten
ari naiz twitter bidez behin edo beste nire inpresioak jardunaldi
hauei buruz eta ongi pasatzen ari naizela azpimarratu behar dut. Alde
batetik dinamikoagoa egiten ari naiz nire egonaldia eta aisialdi
ugari izan arren ez daukat betarik aspertzeko: goizetan Miramarreko
jauregian jardunaldian, eguerdian hondartzara eguraldiak laguntzen
badu (astelehen arratsaldean iritsi nintzen eta Donostian ez zegoen
batere girorik, ordubete lehenago Lizarra inguruan egon nintzen
lanean eta han kiskali egiten ginen eguzkipean 30 gradutara),
lagunekin bildu, Donostiatik paseatu…

Bihar amaitzen dela aipatu dut goian.
Pena emango dit pixka bat eta faltan botako dut ikasturtean zehar
egun hauek baina nire naturara itzultzeko ordua iritsiko zait. Hala
ere azpimarratu behar dut uztail honetan asko gozatzen ari naizela
nagoen tokian egonda ere. San Ferminetan egon nintzen eta izugarri
ongi pasa nuen, Donostian ere ez nago batere gaizki (eta hori
hondartzak ez didala grazia askorik egiten) eta eguraldi ona egin
arren beroak ez dit kalte asko eragiten.

Disfrutatzen jarraituko dut beraz udara
honetan eta twitter bidez horren berri izango duzue. Tamalez blogean
egoteak lan gehiago eskatzen didalako eta askotan ez naiz heltzen hau
eguneratzea, baina saiatzen naiz ahal dudana egiten.

Bipartidismoa literaturara iritsi da

Utzi erantzuna

Normal
0
21

false
false
false

MicrosoftInternetExplorer4


/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Tabla normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:”Times New Roman”;
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}

Uda giroan
murgilduta gaude aspalditik (eguraldia gorabeheratsua izan arren eguzki egun
zoragarriak izan ditugu). Urtaro berria hasteko egun gutxi falta dira eta egun
hauetan behin eta berriz ikusi dezakegu komunikabideetan garai ezin hobea dela
liburuak irakurtzeko.

Gaurko El correo egunkarian kultura sailean
aurtengo udan izango diren bi liburuen arteko lehia artifiziala aipatu du. Bi
liburu horiek Ildefonso Falcones eta Stieg Larsson-en azkeneko argitalpenak
dira, Las manos de Fatima eta La reina en el palacio de las corrientes de
aire, hurrenez hurren.
Badirudi Vocento taldeko
egunkariarentzat bipartidismoa ere literaturara iritsi dela. Badirudi uda
honetan gehien irakurriko diren liburuak bi horiek izan behar direla eta aukera
horietatik irteten dena pertsona arrarotzat har diateke.

Ziurrenik liburu
horien ale ugari salduko dira baina udako irakurketa ezin dezakegu bi titulu
horietara mugatu. Eskaintza zabala daukagu egun berezi eta luze hauetan
dastatzeko. Ireki zaitezte mugarik ez daukan mundu bati.

Liburu bakoitzak
bere urtaroa izan dezake. Irakasle batek aipatu zigun adibidez hobeto sartzen
dela Madan Bobary udan neguan baino.Hona hemen jarraian bi lista. Bata El
Correoren arabera 2009ko libururik salduenak lehenengo hiruhilabetekoan eta
bestea nik gomendatutako euskarazko bost liburu aproposa izan daitezkeela udan
irakurtzeko.

Normal
0
21

false
false
false

MicrosoftInternetExplorer4


/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Tabla normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:”Times New Roman”;
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}

2009ko libururik
salduenak lehenengo hiruhilabetekoan. Iturria: El Correo:

Larsson, Stieg: Los hombres que amaban a las mujeres.

Larsson, Stieg: La chica que soñaba con una cerilla y un
bidón de gasolina.

Boyne, John: El niño con el pijama de rayas.

Neville, Katherine:
El fuego.

Byrne, Rhunda: El secreto.

Abadia, L.: La crisis Ninja.

Moccia, Federico: Hoy tengo ganas de ti.

Udan irakurtzeko
gomendatzen ditudan liburuak:

Gabiria, Julen. Han goitik itsasoa ikusten da.

Agirre, Katixa. Habitat.

Elorriaga, Unai. Van’t Hoffen ilea.

Aurkenerena,
Joseba: Hendaiako tren geltokia.

Muñoz, Jokin: Antzarraren bidea.

Eguraldi ona

Utzi erantzuna

Agian beste behin
edo kontatu dut blog honetan eguraldi txarra nahiago dudala ona baino. Baina
hori beti ere erlatiboa da ikuspuntu eta pertsonaren arabera. Niretzat eguraldi
txarra (euria, elurra, hotza) eguraldi nahiko ona izan daiteke. Eguraldi ona
berriz (eguzkia, zeru urdinak, tenperaturak hogei gradutik gora…) ez zait
hainbeste gustatzen.

Hala ere aitortu
beharra daukat eguraldia edozein delarik, bizitzaz gozatzen ahalegintzen
naizela ahal dudan heinean. Ez nuke ezergatik aldatuko Gasteizeko elurte bat
urtarrilean Armentiara korrika egitera joateko aukera ematen didana uztaileko
egun eguzkitsu batengatik babes bakarra igerileku bat dena eta honek izan
dezakeen zuhaitzaren itzala.

Eguraldiak hamaika aldaketa izan ditzake, bizitza bakarra da eta edozein
dela ere jasaten dugun eguraldia, bizi eta gozatu egin behar da.

Tentsioa eta estresa gora

Utzi erantzuna

Ekaina gainean
dugu. Azterketa garaia. Maiatza igarotzen ari da. Lan aurkezpen garai.
Unibertsitatean tentsioa suma daiteke edonon. Gure artean apenas dago
denborarik aisialdian unibertsitatetik at dauden gauzaz gozatzeko. Buruan lanak
eta azterketak ditugu eta edozeini galdetuz gero zer moduz dabilen erantzun
ohikoena izaten da lanez gainezka eta azterketak prestatzen.

Urteko emaitzak egun batean jokatzea oso gogorra izaten da. Zorionez
laister pasako dira egun zail hauek eta uztailean bizitzaz gozatzeko aukera
zabala izango dugu.

Hondartzako sorosleei

Utzi erantzuna

Normal
0
21

false
false
false

MicrosoftInternetExplorer4


/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Tabla normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:”Times New Roman”;
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}

Hemengo iritzi-eskutitz hau Berria egunkaritik hartu dut eta
larunbatean, hilaren 19an argitaratu zen. Gustatu zait irakurtzea eta
horregatik zuei ere aukera ematen dizuet irakurtzeko. Alde batetik ikuspegi bat
ematen duelako azken urteetan gauzak aldatu direlako eta beste alde batetik
nire lanbideari buruzko iritzi pertsonal bat delako Luis Bandres, EHUko
irakasleak emandakoak.

Iturria: Berria.info

Hondartzetako sorosleei

Luis Bandres, EHUko irakaslea

Udan gaude eta gure hiritarrak nahiz inguruko herrietakoak edo ez hain
hurbilekoak gero eta gehiago etortzen dira gure hondartzetara. Honela,
donostiarrak alde batera utzirik, pasaitarrak, errenteriarrak, hitz batez,
gurekiko ekialdeko herrietakoak Zurriolara joaten dira bereziki; lasartearrak,
andoaindarrak, hots, mendebaldekoak, berriz, Ondarretara doaz gehienbat; eta,
azkenik, edonondik etorritakoak nahiz bertakoak, Kontxara. Gure hiru
hondartzetan hainbat zerbitzu eskaintzen da, eta horien artean hor dauden
sorosleak beti prest edozein arriskuri aurre egiteko. Hauek hor egoten dira
ordu eta ordu mugitu gabe itsasora begira beren laguntza noiz behar den zain.
Nire aldetik beraiei omenaldi gisa eskaini nahi diet gaurko lantxo hau.

Zer esanik ez, orain sorosle postu bat betetzeko, aldez aurretik prestaketa
berezi bat izan behar da, baina gauzak ez dira beti horrela izan eta, orain
dela urte batzuk, lanpostu hori ez zen ezagutzen eta ezbehar bat gertatzen
zenean laguntza edonork eman behar zuen. Horregatik, antzinako kazetetan,
urteko sasoi honetan, aholku batzuk ematen zituzten honelako ezbehar bat
gertatzen zenean zer egin behar zen irakasteko edo.

Ezbehar horien artean larrienetakoa urperatzea zen (eta zenbait kasutan da).
Hori, gehienbat, eguraldia bero-bero denean eta lagun asko, bero horren
atzaparretatik ihes egiteko, itsasoan edo ibai batera, ia inolako prebentzio
izan gabe, sartzen direnean gertatzen da, batik bat. Ikus dezagun orain dela
mende bat eta ia laurden zer aholku mota ematen zen honelako egoera bati aurre
egiteko. Horretarako, El Noticiero Bilbaino izeneko kazetak bere ohizko
aholku higienikoen artean, 1884ko abuztuko ale batean honela zioen: (Pentsa
dezakegun moduan, aholku hauek erdara batuan zetozen eta nik ahal izan dudana
egin dut euskaraz jartzeko) «Oraingo urtaroan urperatze dela-eta hainbeste
heriotza gertatzen denez, heriotza mota hau arriskuarekin daudenei eman behar
zaien tratamendua ezagutzeko aholku batzuk eskaintzea oso egoki iruditu zaigu».
Eta zein ziren aholku hauek?

Lehenengoa, gaixoa gela epel batean, bere eskuineko aldearen gainean etzanda
ipini eta, orduan, sudurraren aurrean amoniakozko eta sulfuriko azidozko
nahaste bat jarri. Horrekin gaixoa ez bada berehala zutitzen eta korrika ihes
ez badoa, bigarren bideari helduko diogu. Honek zera dio: gaixoaren gorputza
berotu eta horretarako ur beroarekin betetako maskuriak, adreilu berotuak nahiz
hondarrez betetako zakuak erabili, geroxeago eskuila batekin fristi-frasta
sendo batzuk eman. Horrekin ere gaixoa suspertzen ez bada, ez etsi, beste bide
bat badagoelako: ipurtzulotik ozpin eta gatzarekin betetako aiuta bat sartu.
Eta, azkenik, esandako honekin guztiarekin ez badugu lortzen gaixoak altxatzea
eta guregandik ihes egin dezala, hor dauzkagu odol-ateratzeak, okagarriak eta
suarekin piztutako kotoizko edo iztupazko metxak bere narruaren gainean
jartzeko.

Esandako tratamendu hauek guztiak leun moduan har ditzakegu, baldin garai
hartan, dirudienez, erabiltzen zen beste honekin alderatzen badugu: gaixoa
zintzilikatu oinetatik eta, alfonbra bat izango balitz eran, gogor astindu,
tabakozko aiutak jartzen zaizkion bitartean. Baina, egia esateko, kazetariak
azkeneko hau ez du gomendatzen.

Eskerrak orain bizi garen eta astakeria horiek baztertuak dauden. Gaur egun
hondartzan honelako edo bestelako larritasun bat gertatzen denean denok
badakigu hor aurrean badauzkagula sorosleak eta haiek ongi baino hobeto
badakitela zer egin behar duten. Horregatik, hor beti prest egoteagatik eta
prestakuntza egokia izateagetik: mila esker, sorosleak!

Udako irakurketa

Utzi erantzuna

Uda heltzear dago (eguraldiarengatik batzutan
kontrakoa iruditu arren). Jada hasi lanean hasi naiz eta urtero bezala ordu
asko igaroko ditut igerilekuan bakarrik. Festak direla, jendea oraindik lanean
ari delako… hamaika arrazoi daude jendea igerilekura ez etortzeko. Horregatik
askotan mila metro karratuko azalerako ur putzu bat hutsik aurkitzen da nire
aurrean, Iratxeko hotelean.

Ordu horietan irakurtzen egotea gustatzen
zait. Bestela irratia entzuten egoten naiz (Euskadi Gaztea irrati katea eta
Hiru erregeen maila irratsaioak dira gehien entzuten ditudanak). Baina aurten
bi liburu irakurtzea jarri naiz nire buruari helburu gisa (eta ziur lortuko
dudala). Lehenengoa nire gozamenerako, Beterriko 2007ko liburua eta kritikaren
irabazle izan zen Jokin Muñozen Antzararen
bidea eta bestea unibertsitaterako eta iraileko azterketa baterako prestatu
beharko dudan Thomas F. Glick-en Paisajes
de consquista. Cambio cultural y geografico en la España medieval.

Uda jada hasi da niretako (bai opor aldetik
baita lan aldetik ere).

**BTR**