Etiketaren artxiboa: nafarroa

12 hilabetea, 12 lasterketa VIII

Abuztua. Aritzalekuko VI. triatloia.
Abuztua ere beste hilabete berezi bat lanean jarraitzen nuelako. Aurten ez nuen nahi adina entrenatu Aritzalekuko triatloi olinpikoa egiteko baina banekien lasai hartuta bukatuko nuela eta iritsi zen eguna. Igeriketa zen nire puntu gogorrena (iaz bizikleta). hori baliatu nuen aurrean joateko lehen sektorean baina bizikletan jendeak erraz pasatzen zidan baina nik nire lasterketa egitea nuen helburu argi eta garbi, ezin nintzen itsutu oraindik hamar kilometro korrika faltako zitzaizkidalako.
korrika egiteko zatia iritsi zen eta ez zitzaidan ez luzea ez gogorra egin, erritmo lasai bat hartu hasieratik eta bizikletan bezala, itsutu gabe inorekin eta ezerekin aurrera egiten nuen tipi-tapa. Horrela amaieraraino iristea lortu nuen poz-pozik eta hurrengo egunean ez nengoen oso nekatua.
Lasterketa horrekin giroarekin geratzen naiz. Duatloi eta triatloi lasterketak beti bereziak izaten dira, kirolari umilenak parez pare egotea goi mailako kirolariekin ez da egunero suertatzen.
Postua: 74 (5. 23 urtez azpikoetan) Denbora: (23:28 – 1:27:25 – 49:47)

12 hilabetea, 12 lasterketa VII

Uztaila. Getaria-Zarautz XXXVIII. igeriketa zeharkaldia.
Uztaila ere hilabete berezia izan zen niretzako. 2007-2008 unibertsitate ikasturtea amaitutzat eman nuen (hala ere azterketaren bat edo beste izango nuen irailerako) eta lanean hasi nintzen bete-betean Lizarrerian.
Ia urtero bezala ahalik eta gehien disfrutatzea nuen helburu udan eta zer hobeto lasterketa eta lehiaketetan parte hartzea baino. Horregatik beste urte batez Getaria-Zarautz igeriketa zeharkaldian parte hartzea erabaki nuen. Oroitzapen onak ekartzen dizkit zeharkaldi onek, nire igeriketako garaiak gogoratzen dizkit. Gainera Zarautzeko igeriketa zeharkaldia Behobia-Donostiaren parekoa da igeriketari dagokionez.
Lasterketa ona burutu nuen. Pozik amaitu nuen, 50 minutuko harresia gainditzea zen nire helburua eta lortu nuen. 2007an baino minutu eta erdi hobeto aritu nintzen, eta hori lanean nengoela eta ez nuela nahi adina entrenatu.
Beste urte batez gure lurraldean ospatzen den igeriketa zeharkaldirik garrantzitsuena burutzea lortu nuen eta hori aski zen nire helburuak betetzat emateko.
Postua: 202 Denbora: 48:33

Hogeita hamabi kilometroa

Normal
0
21

false
false
false

MicrosoftInternetExplorer4


/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Tabla normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:”Times New Roman”;
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}

Etxegarate

Bidaiei buruz hitz egin dut baina ez dudana
hitz egin bidaian aurki daitezkeen parajeei buruz izan da. Badago Gasteizen
korrika ibiltzen garen talde lagunen artean portu bat behin eta berriz
igarotzen duguna lasterketetara joaten garenean. Portu hori nafarroa eta
gipuzkoa artean kokatua dagoen Etxegarate da.

Gehienetan gipuzkoara joaterakoan hortik igaro
behar dugu eta dagoeneko oso ohikoak egiten zaizkigu errepide horretako
bihurgune guztiak. Gure kirol bizitzan kokatu den portu bat izan da.

Bizitzan zehar leku askok ikuspuntuen arabera
esanahi bat edo beste hartzen dute. Guretako Etxegaratek atletismo usaina dauka
eta 30ean handik igaro ez arren, Oñatitik joango naizelako Donostiara, behin
baino gehiagotan gogoratuko naiz egindako bidaiez eta igaro ditudan aldi
guztietan Etxegarateko portua probintzia batetik bestera igarotzeko.

Ez daude bakarrik

Normal
0
21

false
false
false

MicrosoftInternetExplorer4


/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Tabla normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:”Times New Roman”;
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}

Igandeetan Publico erosten dut (alde batetik
egunkaririk merkeena delako eta beste alde batetik plus bat ekartze duelako
ezer gehiago ordaindu gabe). Eta ez zitzaidan kontra portada gustatu. Egunkari
honetako kontra-portadak beti du zerikusia kirolarekin, azken zatia kirolarena
delako eta ez telebistarena ohikoa den bezala.

 

Bertan txirrindulari proba baten argazki bat
agertzen zen eta titularrak zioen errepide bazterrak hutsik zeudela eta
ondorioz doping kasu berriek zalegoak atzera bota zituela. Goazen analizatzera errepide
bazterrak hutsik daude ala ez. Nire ustez Ez!!!

 

Esan beharra dago probaren argazkia Madrileko
itzulikoa zela. Normala den bezala goi mailako txapelketa bat egoten denean eta
aldi berean maila apalagoko proba bat, ikusle gehienak goi mailako txapelketa
ikusiko dute. Berdina gertatzen da kirol guztietan. Nora joaten dira futbol
zaletu gehiago, Anoetara edo Azkoagainera? Buesa Arenara edo Lizarrako
kiroldegira?

 

Gero baita esan etapa batek normalean ehun
kilometrotik gora duela eta zaila dela ibilbide osoan jendea egotea. Gainera
askotan arazoak izaten dira bakarrik leku baten ikus daitezkeelako
txirrindulariak eta ez da berdina ikustea txirrindulari bat 15 kilometro orduko
pasatze ikustea 80 kilometro orduko ikustea baino. Baita esan Tourrak argi utzi
duela txapelketa bat baino gehiago dela, eta Riccoren EPOaren positiboaren
egunean jendea ez zela atzera bota eta lasterketa jai handi bat bezala
ongietorria eman zitzaion. Tourrak hori dauka, pasatzen den herritik pasatzen delarik,
jai bat bezala hartzen da eta tokian tokiko herriek jai egun bezala
aldarrikatzen dute Tourra. Bestela batek baino gehiagok joateko Alpe d´Huez-en
bezperan eski estaziora eta ikusiko du zelako jai giroa dagoen.

 

Baina jai giroak ez du sortzen bakarrik
Tourrak. Belgika inguruan udaberriko klasikoak ere giro berezia sortzen dute
eta milaka eta milaka zaletu errepide bazterretara hurbiltzen dira. Euskal
Herrian (adi) Euskal Herriko itzuliak milaka eta milaka jende mugiarazten ditu.
Ikastolan gogoratzen naiz Oñatitik igarotzen zenean lasterketa profesional bat
(bai Euskal Herriko itzulia baita Euskal Bizikleta) minutuz batzuk jai genuen
txirrindulariak igarotzen ikusteko.

 

Beraz arrazoi sendo hauen ondorioz esan
dezakegu txirrindulariak inoiz ez direla bakarrik arituko errepidean.

 

**BTR**

Lasterketaren izena izan zen onena

Normal
0
21

false
false
false

MicrosoftInternetExplorer4


/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Tabla normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:”Times New Roman”;
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}

Larunbatean
jokatu nuen Azkoitia-Azpeitiko maratoi erdia. Lasterketa ondo antolatuta egongo
zela pentsatu nuen baina gauza asko zapore garratz batekin utzi ninduen.

Alde batera
utziko dut kirol emaitza, ordu eta 35 minutu baina entrenamendu bezala hartu
nuen eta lagun bateri lagundu nion bere markarik onena egiten. Helburu horrekin
joan nintzen, beno egia esanda ordu eta 45 minutukoarekin, baina neska batekin
egin behar nuen eta bertan behera utzi zuen bere partaidetza.

Antolakuntza
aldetik esan interneten jartzen duela autobusak egongo zirela Azkoitiatik
Azpeitira eta Azpeititik Azkoitira, baina ez zuten esaten noiz. Gu denbora
justu ibili ginen eta zuzenean Azkoitiara joatea pentsatu genuen han hartzen
baitzen txipa eta dortsala. Galdetu genuen ea non utzi zitekeen motxilak eta
erantzun ziguten ez zituztela eramaten Azpeitira kirolarien poltsak. Gu
ordurako oso urduri jarrita geuden eta galdetu genion ea autobusik zegoen gero
bueltatzeko, erantzuna berriro ezezkoa. Nola liteke posible 15 euro ordaindu
eta gero gutxieneko zerbitzu horiek ez jartzea, gainera interneten iragarrita
egon eta gero autobusena? Lotsagarria, baina azken finean antolakuntzak nahi
duena egiten du korrikalariekin.

Amaitzean ere
oroigarri gisa kamiseta bat eta Kaikuk banatutakoyogurren bat edo beste,
poltsaren arabera yogurrak aldatu egiten ziren. Hori bai kamiseta 100%
kotoizkoa eta zuria, soilik probaren izena duena eta babesleen propaganda. 15
euro ordaindu eta gero, gutxienekoa kamiseta tekniko bat ematea izango
litzateke edo bestela praktikatu dugun kirolari lotutako arroparen bat
(galtzerdi pare bat, euritakoa, gorraren bat…). Baina noski hau gehiegi
eskatzea izango litzateke, edo ez?

Eta hau guztia
zergatik esaten dut? Hurrengo egunean Lekunberrin egon nintzelako. Legua (sei
kilometro inguru) bat ospatzen zen, tranpa batean sartu ginen konturatu gabe
baina merezi izan zuen Nafarroara hurbiltzea lasterketa bat ospatzeko. Pentsatzen
genuen igo eta jaitsi izango zela lasterketa, perfilaren arabera, baina
igo-jaitsi-igo-jaitsi izan zen, Azpirotzen zehar.

Antolakuntza
paregabe egon zen, hala era esan behar dut ez naizela sailkapenean agertzen,
zaparrada ikaragarria zen eta ondorioz paperezko dortsala apurtu zitzaidan,
badirudi ez zidatela ondo aditu nire zenbakia esan nuenean helmugaratzerakoan.
Pena baina 6 euroak ondo gastatu nituen, ondoren bukaera litro bete melokotoi
zuku eman zidatelako alde batekin eta poltsa bat ere bai oroigarri gisa. Gainera
dutxak, helmugatik urrun egon arren ur beroa zuten eta ondoren luntx paregabe
bat eman ziguten sozietate batean. Berriro errepikatzen dut, hori guztia sei eurogatik
eta garrantzitsuena errepidea, larunbatean bezala moztuta zegoen guretzako,
korrikalarientzako.

Nahiago dut
horrelako lasterketetara hurbildu Azkoitia-Azpeitiko bezalakoak baino, hala ere
horrelako gutxi daudenez agian datorren urtean berriro hurbilduko naiz bietara.
Baina larunbateko antolakuntzak asko hobetu beharko luke.

12 hilabete, 12 kirol ekintza

Hemen doa nire urteko laburpen txiki bat. Kirolari
buruz egin dut zerrenda, eta urteko hilabete bakoitzari egin dudan kirol
jarduera bat jarri diot.

Done Jakue bidea 2007 (I)

Gaurtik aurrera hemen astero kontatuko dizuet nolakoa izan zen nire Done Jakue bidean izan nituen gora beherak. Irailaren bigarren hamabostaldian burutu nuen eta astero etapa baten kontakizuna jarriko dizuet blog honetan.


1. Etapa. Orreaga-Aiegi 97 km.


6 h. 39 min. 15 km/h. Irailak 17, astelehena.


Euria barra-barra egingo zuela esaten bazuten, arratsalderaino ez zen erori tantan bat ere ez nafarroako lurretan.


Eguna goiz hasi zen niretzat eta planeatuta nuen bezala bi erbi bikainek lagundu zidatzen etapa honetan eta kotxeko laguntzan ere pertsona oso garrantzitsu bat zegoen, nire ama. Erbietako bat nire aita zen, etapa amaieraraino lagundu zidana, eta bestea aldiz Javieriko Abarzuzarra, nire aitaren lagun on bat Zubiriraino lagundu ziguna.

Beste alde batetik esan etapa oso polita izan zela, nafarroako pirinioetatik erdialderaino. Teknikoki erdi-altua baina zorionez pisu gabe ateratzeak on egin zida. Hala ere eguna oso nekatuta amaitu nuen. Aiegiko etxean afaldu eta lo egiteko aukera izan nuen hurrengo egunean ongi deskantsatuta irtetzeko.

Nafarroa Oinez 2007 Vianan

Gaur Gorka Julioren Teketen 2.0 blogean
irakurri ahal izan dut SOS bat Nafarroa oinez-eko antolatzaileen eskutik. Horregatik
nik ere mezu bera hel nahi dizuet, ez dago oso ondo tratatua, baina ezer baino
gehiago bada:

Aupa!!
Urriak 21ean jende asko behar da lan egiteko Nafarroa Oinezen eta itota gauz.
Txoznetan, zainketan, dendan e.a. etan behar da laguntza.
Zuetako batzuk ezin izango zarie honaino gerturau baie ziurrenik ezagun pila
edukiko dozuez egun horretan lan egiteko prest. Beraz, hemen lagatzen dizuet
Oinezeko mugikorra: 688609913 edo bestela ikastolara hots egin dezakezue
(Erentzun ikastola, Biana): 948446265
Pasa telefonoak hortikan ta zabaldu beharra zeuen lanpostuetan edo ingurutik.
Zeuen laguntza barik jaia ez da aurrera aterako eta ikastolak latzak igaro
ditzazke.

Besterik gabe, ahal baldin baduzue, ez ezazue
galdu aukera Nafarroako ikastolen jaiaz gozatzeko!!!

Ruper Ordorika Lizarran. Gogoeta batzuk.

Gaur amaituko da Lizarran Erdi Aroaren astea.
Astelehenetik hasita igandera bitartean hamaika ekintza antolatu ditu Lizarrako
Merkataritza Elkarteak. Ni asteazken gauen egon nintzen hauek antolatutako kontzertu
batean, Pedro Deunaren auzoan. Bertan hamarretatik aurrera aritu zen Ruper
Ordorika bakarlari oñatiarra. Aurreko gauen leku berean talde irlandar bat jotzen
egon zen eta ostegunean mundu osoko musika biltzen zituen beste talde bat.

Hasteko esan behar da Lizarra iri zail bat
dela euskararentzako. Nafarroako eremu mistoan egon arren, lehen hizkuntza
erdara da. Leku gehienetan erdaraz atendituko dizute, eta kanpotik etortzen den
jendea askotan ohitura du erdaraz egitea bertakoekin euskaraz haste baino
elkarrizketak. Beraz kontzertu bat ikustea euskaraz oso noizbehinka suertatzen
da, soilik jaietan txosnetan batzuetan eta Lizarrako Ikastolak antolatutako
kontzertuak. Baina, azken urte hauetan harrigarria badirudi ere ekintza
desberdinak gauzatu dira euskararen erabilera bultzatzeko (Lizarra Oinez,
Iratxeko kanpinaren irekiera, Euskara Elkarte berri bat sortu izana, Korrikak
duen oihartzuna bi urtean behin igarotzen den bakoitzean hiritik…). Hala ere,
Lizarrako biztanlegoaren gehiengo handi bat erdalduna da. Ruperren kontzertu
hortan gehiengoa euskaraz bazekin jendea zen baina gutxiengo bat ere bazegoen
euskaraz ez zekiena, besteak beste egitaraua aire librean zelako eta dohainik publiko
guztiari irekia (eta askok badakigu nolakoa den jendea gauzak dohain izaten
direnean, ejem, ejem). Horregatik ere Ruperrek azalpenak erdaraz eman zituen erdaraz
zekitenenganako errespetua erakutsiz. Tarteka hori bai, euskarazko esaldiak
tartekatzen zituen emandako azalpenetan.

Asko harritu ninduena beste alde batetik
jendearen jarrera izan zen. Askoren errespetu ezari artista bat lanean ari denarekiko
hain zuzen ere. Jende asko berbetan ari zen, elkarrizketa ugarik zurrumurru
handi bat sortu zuten, benetan joan zen jendeari asko molestatuz. Pertsona
horiek taberna batera hobeto zuten joatea kafe bat hartzera eta esateko zutena
hor botatea.

Beste alde batetik kontzertua oso ona izan
zen. Eszenategi gainean kantaria gitarra batekin lagunduta eta ondoan
kontrabaxua. Bezperan Ordorika Gasteizko jazzaldian egon zen. Irakurri
dudanaren arabera soilik hiru abesti jo zituen (denbora laburra egon zen
Berriako kritikoaren iritziz). Baina Lizarran bere azken diskoaren aurkezpena
egin zuen, Memoriaren mapa, ordubete pasatxoko kontzertu batean. Bukatzeko
kantua: Hiriak. Diskoko kanturik komertzialenetako bat baina hala ere bertako
idazle batek egindako letrak dituela sumatzen den abesti bat. Eta bisean bi
kantu jo zituen, azkena bere azken aurreko lanean argitaratutako Zaindu maite
duzun hori. Disko horretako lehen singel-a. Hori gauzatu eta gero txalo
zaparrada erraldoi batek bete zuen plaza.

Eskertzekoa da Lizarrako Merkataritza Elkartekoek egindako ahalegina
halako kantari bat herriari hurbiltzeko. Publikoari kultura dohain eskaintzea
oso aukera gutxitan gauzatzen da eta horiek aprobetxatu egin behar dira. Hortan
datza nire ustez kulturaren aberastasunaren ardatzetako bat, gero eta jende
gehiagori zabaldu behar zaio kultura.

Laranja kolorearekin tourrera!!!!

Aurten Frantziako tourra gure lurraldetik
igaroko da. Ehun kilometro eskas izango dira baina etapa gogoangarri baten
barruan dago sartuta zati hori. Ni, txirrindularitza asko gustatzen zaidanez,
eta ziur aski uztailaren 25ean (Santiago eguna) jai izango dudanez, Isaba
aldera hurbilduko naiz nazioarteko txirrindularirik onenak igarotzen ikusteko nafar
errepideetatik.

Ohikoa denez Euskaltel-Euskadi taldeak abian
jarri du tourra girotzeko kanpaina. Horretarako ohitura denez, kamiseta
laranjak banatuko ditu Hego Euskal Herriko hiriburutan. Kamiseta lortzeko sms
bat bidali behar da 7050 zenbakira euskaltel hitzarekin, eta horrekin
ziurtatuta izango duzu zure kamiseta. Gero bila joan banatuko diren lekutara
eta etaparen egunean jartzea faltako da soilik.

Nik bi hartuko ditut, bat nire aitarentzat eta
bestea niretako. Seguruenik 24ean goizean habiatuko gara Lizarratik, egun
horretan porturen bat igotzeko (Larrau hautatuko dugu, orain dela 11 urte
Miguel Indurainek tourra galdu zuen tokia) eta arratsaldean Otsagabiako
kanpinean finkatzeko basea. Hurrengo egunean Isabara joango gara (basetik
bizikletan ateratzeko aukera badugu ondo) eta handik aurrera bizikletan San
Martineko harrira.

Bi egun eder kirolaz disfrutatzeko eta gure
talde gogokoenetariko bateri animatzeko aukerarekin beraien koloreekin. Hori
guztia blog honetan kontatuko dizuet.