Etiketaren artxiboa: nafarroa

Hasieratara itzuli

Utzi erantzuna

 

Noizean behin, batez ere saturatuta sentitzen naizenean, gustura joaten naiz hasieratara. Gogoratu nondik natorren agian daramadan bidea zuzentzeko. Indarberritzeko ere balio izaten dit.


Igande goiz honetan Nafarroan esnatu naiz, uda garaia igarotzeko familiak daukan etxean.


Blog hau bere hasieratik jarraitu izan baduzue jakingo duzue uda ugari, han igaro ditudala lanean sorosle bezala. 18 urtetatik 24 urtera oker ez banago. Alde horretatik esan dezakegu nahiko berezia dela inguru hau pertsona bezala hasten ikusi bainau.


Nire lehen bi triatloiak Nafarroan egin nituen. Lehena Noainen (super sprint distantzia bereziko bat. 25 metroko igerileku batean igeri egin genuen) eta 2007ko abuztuan distantzia Olinpikoko triatloia burutu nuen Leraten, Aritzalekuko kanpinean.


Gaur berriro hartu dut nire Pinarello gris zaharra. Aitak oparitu zidana 14 urterekin. Primeran etortzen zait Nafarroako lurretan kilometro batzuk egiteko. Eta hasieratara itzuli naiz. Nire distantzia olinpikoko lehen triatloia gauzatu nuen lekura joan naiz. Urte hartan egin nuenean triatloia bizikletako zatiak 13 kilometroko ibilbide bati hiru bira eman behar zitzaizkion. Hurrengo urtean ere, 2008an, parte hartu nuen.


Nafarroako antolakuntza taldeen ohiturari jarraituz meta ondorengo anoa gune primerakoa antolatu zuten. Sari banaketa ostean bazkari herrikoia triatleta eta ingurukoentzat eguna borobiltzeko.


2009an Aritzalekuko triatloia aldatu egin zen. Aurreko urteetan proba igandean ospatzen zen. Urte horretan igandean Espainiako Komunitate arteko txapelketa antolatu zuten eta bezperan sprint distantziako. Bizikletako zatia joan-etorriko zirkuitu bat zen. Aritzaleku ordutik ezberdina izan da…


Harrezkero 2010an oker ez banago bueltatu ziren distantzia olinpikora eta zirkuitu zaharretara. Baina 2011ean distantzia erdiko triatloi bat antolatu zuten, larunbat eguerdian ospatua. Hori aprobetxatuz berriro sprint distantzia antolatu zuten egun berean ordu batzuk lehenago. Aurten gauza bere egingo omen dute, gauerako erromeria eta guzti antolatu dute. Hara hurbiltzen bagara ekainaren 30ean triatloiaren inguruan egun polit bat bizitzeko parada izan dezakegu.


Bost urtean Aritzaleku asko aldatu da. Han egon zen nire hasieratako bat (ofizialki triatloi munduan 18 urterekin murgildu nintzen Oñatiko duatloian, 2006ko martxoa – lehenagotik laguntzen nuen antolakuntza lanetan). Asko aldatu da, baina errepideak hor jarraitzen dute. Eguzkia irteten bada gerizpe gutxi dagoen tokia hor jarraitzen du. Gora beherak hor jarraitzen dute. Eta nondik natorren ikusteko nora noan, memorian hor jarraituko du. Berriro hori bizitzea, oroitzapenak itzultzea atzo izan balitz bezala… Polita izan da gaurko goiza.


Post escritum. Ez litzaidake gustatuko gaurko post hau amaitzea elkartasun dei bat egin gabe egun hauetan BEC-etik pasa diren milaka eta milaka pertsonei. Elkartasun dei bat Osakidetzan zein Hezkuntzan aritzeko oposizioetan parte hartu dutenentzat. Patxi Lopezen gobernua eta beraien kontseilariak pozik egon daitezke EAEn postu publiko gehien atera dituztelako beste erkidego batzuekin konparatuz gero, baina herriak badakigu ez dela nahikoa izan. Horregatik blogosferako leku txiki honetatik animoak milaka eta milaka herritar horiei ikusi dutenak ordu ugari liburuen aurrean pasa izan arren ez duela ezertarako balio izan.

Eztarria-motorra berotzen

Utzi erantzuna


Bi urte pasa dira azken kontzertua egin zutenetik Katamaloko lagunek. Bihar Jimmy Jazz aretoan izango dira (Gasteiz). Bitartean motorra berotzen myspace-n daukaten tokian beraien kantak entzun behar.


Zehatz mehatz Gotzon Barandiaranen poema musikatuak dira Bihotz Bakartien Klubeko egiten dutena. Plazer bat horrelako ekimenak aurrera eramaten direla ikustea eta, noski, zuzenean bizitzea. Gainera jendeak eskatzen zion zerbait zen. Eta publikoak ez dio defraudatuko taldeari. Dagoeneko Donostia eta Bilboko emanaldiko sarrerak agortuta daude.


Jimmy Jazz aretoa


Ez da lehen aldia Jimmy Jazz-en egongo naizena. Harrigarria badirudi ere eta ikasturte asko eman ditudan arren Gasteizen (5 uste dut, oker ez banago) Jimmy Jazz-era behin soilik joan naiz. Uste dut Gasteizera iritsi nintzen garaian (2005eko irailean???) Azkena deitzen zela.


Bizardunak talde nafarra egon nintzen ikusten. Saio polita egin zuten. Bigarren diskoaren aurkezpenaren biran sartuta zeuden. Kontzertu entretenigarri batean lehen eta bigarren diskoko kantak entzuteko parada izan genuen.


Aretoa saio familiarrak egiteko egokia iruditu zitzaidan. Eszenatokia ondo kokatua, audio ona… Bihar uste dut berriro musikaz eta literaturaz eta poema musikatuez eta… gozatzeko aukera izango dudala.

2011ko denboraldi berria

Utzi erantzuna

Normal
0

21

false
false
false

ES
X-NONE
X-NONE

MicrosoftInternetExplorer4

/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Tabla normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin-top:0cm;
mso-para-margin-right:0cm;
mso-para-margin-bottom:10.0pt;
mso-para-margin-left:0cm;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:”Calibri”,”sans-serif”;
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:”Times New Roman”;
mso-fareast-theme-font:minor-fareast;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;}

Otsail amaieran
duatloi eta triatloi denboraldi berriari ekin genion Euskal Autonomia
Erkidegoan. Hilabete ere ez da pasa Euskal-Nafar duatloi zirkuituko lehenengo
probatik eta jada zerbitzari bat hamaika saltsatan murgilduta egon da. Eta
oraindik falta dena.

Entrenamenduei
dagokienez aurten blog honetan aipatu bezala ez daukadanez kirol aspektuan
helburu finkorik lasaiago aritzen naiz. Denboraldiko lehen bizikleta irteerak
otsail amaieran egin nituen Oñatiko Triatloi Taldeko entrenamendu arropa
berriekin. Gustura sentitu nintzen lehen irteeratan. Bi ordu inguruko saioak
eta bizikletaren gainean disfrutatzeko paradarekin.

Lasterketei
dagokionez otsaileko azken astebukaeran bi lasterketa izan genituen Bizkaian.
Lehena eta denboraldia irekitzen zuena Euskal Autonomia Erkidegoan Mungiako
duatloia izan zen. Bertan komunikabide bezala aritu nintzen. Argazki kamara
eraman eta lasterketetan sortzen den giro berezi hori aprobetxatuz zenbait
argazki atera nituen. Ez genuen izan eguraldiarekin suerte handirik, egun
guztian zehar euria goitik behera. Argazki onak ateratzeko zailtasun ugari eta
hala ere zenbait argazki polit atera zitzaizkidan. Ondo pasa genuen. Hurrengo
egunean Barakaldoko duatloia. Bilbo inguru hartan ofizial bezala aritzea tokatu
zitzaigun. Astebukaera luze eta gogorra izan zen baina eraman nuen sentsazio
onak inork gutxik kenduko dizkit.

Martxoko
lehenengo astebukaeran lasterketarik ez ziren egon baina pasa den astebukaerako
igandean, martxoaren 12an, bi lasterketa ospatzen ziren Euskal Herrian eta biak
Euskadiko txapelketak ziren. Bizkaiko Basauriko herrian distantzia motzeko
duatloia. Pirinioetan Izaban neguko triatloia. Bigarren lasterketa hartara joan
nintzen kasu honetan ofizial bezala lan egitera. Ikusgarria eta esperientzia
berri bat poltsikorako. Gainera Nafarroara joatea horrelako gauzetara gehienetan
berezia izaten da. Gustura asko joaten da hara antolakuntzek duten filosofia
asko laguntzen dutelako kirola sustatzen.

Hori izan da gertatu
den guztia kirol mundu honetan Euskal Autonomia Erkidegoari dagokionez eta nire
ikuspuntutik. Geratzen zaiguna ez dauka garrantzia gutxiago eta oso
interesgarria dator hemendik aste santu bitarteko epea.

Hasteko larunbat
honetan Oñatiko XX. Duatloia ospatuko da. Euskadiko txapelketa distantzia
motzeko duatloia eta euskal-nafar duatloi zirkuiturako puntuagarria. 400
duatleta irteera lerroan (dauden bideak izena emateko itxi egin dira). Eta
beste urte batez 40 kide baino gehiagoko talde bat guzti honen atzean mimoz
antolatzen guztia ondo ateratzeko. Zita arratsaldeko 15:30etan. Kirol hau
gustuko duen oro gonbidatua dago ikuskizun hau ikustera, gainera Ainhoa Murua,
Ana Casares, Nicolas Capoferri edo Laurent Galinier goi mailako kirolarien
parte hartzea ziurtatua dago.

Datorren astean,
larunbatean, Durangoko5. duatloia ospatuko da. Nafarroan ez dago herri hau
baina beti gustura hurbiltzen da Durangora antolakuntza ere kirolarian eta doan
publikoan pentsatzen duelako. Oraindik ez dakit zelan ariko naizen (prentsa,
ofizial edo publiko) baina Durango ingurura hurbilduko naizela argi daukat.

Apirilaren 3an
Egesibar ibarreko duatloia. Erlojuz kontrako proba eta sprint distantzian. Iaz
distantzia motzekoa izan zen eta bizikletan bata bestearen atzetik ezin
zitekeen joan. Asko gustatu zitzaidan proba eta gainera Nafarroan dagoen
Sarriguren herrian ospatzen da. Arrazoi bat gehiago paraje hauetara hurbiltzeko.

Apirilaren 16ra
arte deskantsatu egingo dut eta orduan ospatuko da Euskadiko txapelketa
distantzia luzeko duatloian Arrigorriagan. Durango eta Nafarroa bezala,
Arrigorriagako antolakuntza ere oso gustuko dut asko pentsatzen dutelako
kirolarian eta hara hurbilduko naiz. Aste horretan bertan jakingo dut zer
lanetan ariko naizen Bizkaiko herri hartan.

Hau da Nafarroa

Utzi erantzuna


Kirol
probetan parte hartzera goazenean esperientziak esan ohi digu non
gozatu ahal izango dugun antolakuntzarekin eta non ez. Azken urteetan
Nafarroara askotan gerturatzen naiz hainbat arrazoiengatik, baita
kirol probetan parte hartzera. Harrigarria izan arren eta bata
bestearen alboan dauden erkidegoak izan arren, Euskal Autonomia
Erkidegoaren eta Nafarroaren arteko desberdintasuna normalean oso
handia izaten da (salbuespenak egon daitezke).

Nafarroara
joaten garenean aldez aurretik dakigu ez gaituztela ilea hartuko
Gipuzkoan (Behobia-Donostia) edo Bizkaian (Barakaldoko duatloia)
gertatzen den bezala. Hamaika adibide jarri ditzaket: Altsasuko
Abenduaren 8ko herri lasterketa, Aritzalekuko triatloia, Arbizuko
duatloia… Baina gaurko adibidea aditzera emango dut. Larragako
Errege Krossa. Herri lasterketa bertan parte hartzeagatik eta izena
emateagatik ez duguna ezertxo ere ordaindu. Dortsala emanaz batera
eguneko egunkaria eman digute eta Kaiku markako Actif produktuak.
Lasterketa benetan polita eta kalitatea egon dena, bigarren Gontzal
Sanz gelditu da Gasteizko 2010eko Maratoi Erdiko irabazlea.
Lasterketa amaitu ostean poltsa: ur botila, Actif, iogurrak
eta buff bat. Dutxak ere nahi zuenarentzat. Eta harrigarriena sari
ematearen ondoren luntx bat!!!! (bere zozketarekin).

Horrelakoak
leku gutxitan ikusi daitezke. Egia da agian antolakuntza hauek
batzuetan beraien hanka sartzeak izan ditzaketela (sailkapenak
egiterakoan adibidez) baina kirolariari ematen zaion tratua ez da
hamarrekoa… hamaikakoa baizik!!!

Hori
guztiagatik askotan Nafarroara igande goiz batean hurbiltzea asko
merezi. Beste lurraldeetako antolakuntza batzuek ikas dezatela nola
egiten diren herri lasterketa politak eta ederrak kirolariak berak ia
ezer ordaindu gabe.

**BTR**

Uda oso desberdina

Utzi erantzuna


Atzo irakurri nion goiena.net
blog komunitateko beste kide bati bere udaren gora beherak.
Inspirazioa piztu dit eta nik ere nire udako nondik norakoen berri
emango dizuet. Gainera uste dut 2010-2011 blog kurtsoa hasteko era
polit bat izan daitekeela (noski post hau publiko guztiei zuzendua
dagoenez eszenarik gogorrenak eta erotikoenak beste baterako utziko
ditut, edo agian intimitatean kontatzeko 😉 ).

Lehen uda izan da kotxeko
gidabaimena edo sorosle titulua izateko aukera dudanetik ez dudana
lan egin. Beno, baten batek galdetzen badit ea udan lan egin dudan
baiezkoa emango diot baina soilik 18 egun izan dira. Lau egun
uztailean, Oñatiko igerilekuan, eta 14 Usakoko errekan. Bietan
sorosle lanetan eta inoiz leku horietan aurretik lan egin gabe.
Esperientzia bezala esan beharra daukat ez dela erraza izan (kontuan
izanda zer nolako erantzukizuna dugun pertsonen biziekin) baina aldi
berean ez da batere zaila izan (aurretiko sei udatan Aiegiko Iracheko
igerilekuan lan egin izanak esperientzia asko eman dit bi leku
hauetan lanari aurre egiterakoan). Ondorioz esan dezaket uda bat
gehiago egindako lanarengatik emaitza positiboak ateratzen ditudala.

Uztailean hasi zen nire
oporraldia. Ekainean askok jakingo duzuenez Europako txapelketan egon
nintzen eta ez zen nire egunik onena izan baina hala ere bizitzan
aurrera egin beharra dagoela dakit. Beraz hori egitea tokatu
zitzaidan. Uztailaren 7an Iruñean izan nintzen. Oso ondo pasa nuen
lagun baten urtebetetzea ospatzen baina sentsazioa daukat urtetik
urtera San Ferminen herrikoitasun maila jaisten doala eta
atzerritarrentzako festa bat bilakatzen ari dela gero eta gehiago
(zoritxarrez).

San Ferminak atzean utzita
Donostiara hurbildu nintzen uztailaren 10 eta 11ean EHUk antolatzen
dituen udako ikastaroen barruan Euskara 2.0 ikastarora. Bertan
Sustatuko bosgarren urtemugan ezagutu nuen Gorka Julio berriro ikusi
nuen eta Maite Goñi bezalako pertsonak ezagutu eta aldi berean
eramaten duen proiektu berritzailea Ordiziako ikastolan batxilergoko
ikasleekin teknologia berriak erabiliz. Balorazio oso positiboa egin
nuen bi egun horien baitan, gauza berri batzuk ikasi nituen eta
konpainia onean egoteko aukera izan nuen. Datorren urtean ez ditut
beharko aukera askeko kredituak (arrazoietako bat zergatik hurbildu
naizen azken bi urteetan Miramar jauregira) baina agian bisitaren bat
Donostiara egingo dut aukera polita izaten delako Gipuzkoako
probintzian egun batzuk igarotzeko.

Uztaileko azken astean
kokaturik Alpeetara joateko ordua iritsi zitzaidan Gasteizko lagun
batekin Alpe d´Huez-eko distantzia motzeko triatloian parte hartzeko
(1,2-30-7). Joan aurretik Aloña Mendiko igeriketa saileko 25.
urteurrenaren festa izan nuen eta han bizitakoa aurretik esanda
daukat iadanik. Alpeetan astebete egon ginen, 7 egun. Aspertzeko
betarik ez genuen izan, lasterketa oso ondo joan zen. Bizikletako
zatiak zuen zailtasunik handiena, lakutik irten Bourg d´Oissan
herrira jaitsi eta Alpe d´Huez igotzea baizen. Goian zazpi kilometro
izango genituen aurretik korrika egiteko. Hango parajeetan
txirrindularitza usaintzen zen leku guztietatik zehar eta egon ginen
kanpinean bost izarretako hotel batean bezala egon ginen. Oso gustura
eta tamalez gauza onenekin gertatzen den bezala oso motza egin
zitzaigun.

Horrela abuztura iritsi
ginen. Alpeetatik bueltan Gasteizetik Lizarrara joan behar nintzen,
lagun on bati esker igande arratsalde-gauen Nafarroara joatea ahal
izan nuen. Han Lizarrako jaiak gori-gori zeuden. Abuztuak 1eko eta
2ko gauetan lagunarekin irten nintzen parrandan. Primeran pasa
genuen. Bigarren egunean behietara joan ginen goizean goiz (beno egia
esanda goizeko entzierroa ia kale erdian harrapatu zigun). Ez naiz
oso oker ibiliko giroa Iruñekoa baino hobeago zela esaten badut.

Jaiak amaitu ostean hamar
eguneko astebete inguruko deskantsua ilobarekin Aiegin. Uste dut ez
naizela hainbeste nekatu ume baten atzetik inoiz (eta hori aurten
igerilekuan monitore lanetan nengoela ume batzuk energia asko
xahutzen zidaten). A zer nolako energia daukan iratzarrita dagoen
bitartean!!!

Iloba bere herrira itzuli
ostean Malagara joatea tokatzen zitzaidan. Hamabi egun izan al ziren?
Ala hamahiru egun? Ez naiz oso ondo oroitzen baina azpimarratu
beharra daukat Malagako giroa asko aldatzen dela hemen bizi
dugunarekin. Normala kontuan izanda goizeko lau eta erdietan 27 gradu
egiten badu.

Malagako erritmoa laburtu
dezakegu esanez bazkariarekin hasten dela arratsaldeko bostetan,
afariarekin jarraitzen du gaueko hamarrak-hamaikak aldera, lan egiten
da ondoren eta amaitzeko goizeko seiak aldera gosaldu egiten da
egunari amaiera emanez eta ohera lotara joanez.

Han bizi izandako
esperientzia oso aberasgarria izan da. Ezusteko handia eraman nuen
feria deskubrituz eta datorren urtean ziurrenik handik egun batzuk
egingo ditudala abuztuaren erdialdean.

Uda amaitzeko egun gutxi
falta zirela itzuli nintzen Andaluziatik. Udaren amaierarekin batera
nire oporretako garairik gogorrena bizitzea tokatzen zitzaidana. Alde
batetik hasieran aipatutako lana Oñatiko txokorik politenetakoan eta
beste alde batetik iraileko azterketak.

Guzti hori igaro da…
zoritxarrez. Orain garai berri bati ekingo diot ikasturte berriaren
hasierarekin. Ikusten duzuenez idazteko gogoz nago eta ea jarraipena
ematen diodan. Denborak bakoitza bere tokian jarriko du… eta
gainera berriro hasi naiz korrika egiten (alpeetatik ez ditut berriro
korrikako zapatilak jantzi).

Uda oso desberdina

Utzi erantzuna


Atzo irakurri nion goiena.net
blog komunitateko beste kide bati bere udaren gora beherak.
Inspirazioa piztu dit eta nik ere nire udako nondik norakoen berri
emango dizuet. Gainera uste dut 2010-2011 blog kurtsoa hasteko era
polit bat izan daitekeela (noski post hau publiko guztiei zuzendua
dagoenez eszenarik gogorrenak eta erotikoenak beste baterako utziko
ditut, edo agian intimitatean kontatzeko 😉 ).

Lehen uda izan da kotxeko
gidabaimena edo sorosle titulua izateko aukera dudanetik ez dudana
lan egin. Beno, baten batek galdetzen badit ea udan lan egin dudan
baiezkoa emango diot baina soilik 18 egun izan dira. Lau egun
uztailean, Oñatiko igerilekuan, eta 14 Usakoko errekan. Bietan
sorosle lanetan eta inoiz leku horietan aurretik lan egin gabe.
Esperientzia bezala esan beharra daukat ez dela erraza izan (kontuan
izanda zer nolako erantzukizuna dugun pertsonen biziekin) baina aldi
berean ez da batere zaila izan (aurretiko sei udatan Aiegiko Iracheko
igerilekuan lan egin izanak esperientzia asko eman dit bi leku
hauetan lanari aurre egiterakoan). Ondorioz esan dezaket uda bat
gehiago egindako lanarengatik emaitza positiboak ateratzen ditudala.

Uztailean hasi zen nire
oporraldia. Ekainean askok jakingo duzuenez Europako txapelketan egon
nintzen eta ez zen nire egunik onena izan baina hala ere bizitzan
aurrera egin beharra dagoela dakit. Beraz hori egitea tokatu
zitzaidan. Uztailaren 7an Iruñean izan nintzen. Oso ondo pasa nuen
lagun baten urtebetetzea ospatzen baina sentsazioa daukat urtetik
urtera San Ferminen herrikoitasun maila jaisten doala eta
atzerritarrentzako festa bat bilakatzen ari dela gero eta gehiago
(zoritxarrez).

San Ferminak atzean utzita
Donostiara hurbildu nintzen uztailaren 10 eta 11ean EHUk antolatzen
dituen udako ikastaroen barruan Euskara 2.0 ikastarora. Bertan
Sustatuko bosgarren urtemugan ezagutu nuen Gorka Julio berriro ikusi
nuen eta Maite Goñi bezalako pertsonak ezagutu eta aldi berean
eramaten duen proiektu berritzailea Ordiziako ikastolan batxilergoko
ikasleekin teknologia berriak erabiliz. Balorazio oso positiboa egin
nuen bi egun horien baitan, gauza berri batzuk ikasi nituen eta
konpainia onean egoteko aukera izan nuen. Datorren urtean ez ditut
beharko aukera askeko kredituak (arrazoietako bat zergatik hurbildu
naizen azken bi urteetan Miramar jaurgiera) baina agian bisitaren bat
Donostiara egingo dut aukera polita izaten delako Gipuzkoako
probintzian egun batzuk igarotzeko.

Uztaileko azken astean
kokaturik Alpeetara joateko ordua iritsi zitzaidan Gasteizko lagun
batekin Alpe d´Huez-eko distantzia motzeko triatloian parte hartzeko
(1,2-30-7). Joan aurretik Aloña Mendiko igeriketa saileko 25.
urteurrenaren festa izan nuen eta han bizitakoa aurretik esanda
daukat iadanik. Alpeetan astebete egon ginen, 7 egun. Aspertzeko
betarik ez genuen izan, lasterketa oso ondo joan zen. Bizikletako
zatiak zuen zailtasunik handiena, lakutik irten Bourg d´Oissan
herrira jaitsi eta Alpe d´Huez igotzea baizen. Goian zazpi kilometro
izango genituen aurretik korrika egiteko. Hango parajeetan
txirrindularitza usaintzen zen leku guztietatik zehar eta egon ginen
kanpinean bost izarretako hotel batean bezala egon ginen. Oso gustra
eta tamalez gauza onenekin gertatzen den bezala oso motza egin
zitzaigun.

Horrela abuztura iritsi
ginen. Alpeetatik bueltan Gasteizetik Lizarrara joan behar nintzen,
lagun on bati esker igande arratsalde-gauen Nafarroara joatea ahal
izan nuen. Han Lizarrako jaiak gori-gori zeuden. Abuztuak 1eko eta
2ko gauetan lagunarekin irten nintzen parrandan. Primeran pasa
genuen. Bigarren egunean behietara joan ginen goizean goiz (beno egia
esanda goizeko entzierroa ia kale erdian harrapatu zigun). Ez naiz
oso oker ibiliko giroa Iruñekoa baino hobeago zela esaten badut.

Jaiak haimatu ostean hamar
eguneko astebete inguruko deskantsoa ilobarekin Aiegin. Uste dut ez
naizela hainbeste nekatu ume baten atzetik inoiz (eta hori aurten
igerilekuan monitore lanetan nengoela ume batzuk energia asko
xahutzen zidaten). A zer nolako energia daukan iratzarrita dagoen
bitartean!!!

Iloba bere herrira itzuli
ostean Malagara joatea tokatzen zitzaidan. Hamabi egun izan al ziren?
Ala hamahiru egun? Ez naiz oso ondo oroitzen baina azpimarratu
beharra daukat Malagako giroa asko aldatzen dela hemen bizi
dugunarekin. Normala kontuan izanda goizeko lau eta erdietan 27 gradu
egiten badu.

Malagako erritmoa laburtu
dezakegu esanez bazkariarekin hasten dela arratsaldeko bostetan,
afariarekin jarraitzen du gaueko hamarrak-hamaikak aldera, lan egiten
da ondoren eta amaitzeko goizeko seiak aldera gosaldu egiten da
egunari amaiera emanez eta ohera lotara joanez.

Han bizi izandako
esperientzia oso aberasgarria izan da. Ezusteko handia eraman nuen
feria deskubrituz eta datorren urtean ziurrenik handik egun batzuk
egingo ditudala abuztuaren erdialdean.

Uda amaitzeko egun gutxi
falta zirela itzuli nintzen Andaluziatik. Udaren amaierarekin batera
nire oporretako garairik gogorrena bizitzea tokatzen zitzaidana. Alde
batetik hasieran aipatutako lana Oñatiko txokorik politenetakoan eta
beste alde batetik iraileko azterketak.

Guzti hori igaro da…
zoritxarrez. Orain garai berri bati ekingo diot ikasturte berriaren
hasierarekin. Ikusten duzuenez idazteko gogoz nago eta ea jarraipena
ematen diodan. Denborak bakoitza bere tokian jarriko du… eta
gainera berriro hasi naiz korrika egiten (alpeetatik ez ditut berriro
korrikako zapatilak jantzi).

Aritzaleku, beste behin ikusgarri

Utzi erantzuna

Normal
0
21

false
false
false

MicrosoftInternetExplorer4


/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Tabla normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:”Times New Roman”;
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}

Abuztua amaitu da
eta horrekin batera milaka biztanleen oporrak. Pasa den azken aste bukaera
honetan triatloia jarraitu eta maite dugunok aukera polita izan dugu kirol
honeta gozatzeko Leraten, Nafarroa erdialdean kokatua dagoen herri txiki bat.

Aritzalekuko
kanping.ean aurten zazpigarren aldiz triatloia antolatu zuten, baina urteroko
ohiturari jarraitu beharrean hainbat berritasunekin igandean Espainiako
autonomia arteko txapelketa jokatu behar zelako. Ohikoa izaten zen iazko
urteetan abuztuko azken aste bukaerako igande goizean gutxi gora behera
olinpiar distantziako lasterketa ospatzea baina aurtengo Espainiako txapelketak
baldintzatuta antolatzaileek berritasun batzuk sartu behar izan dituzte.
Berritasun nagusia larunbat goizean sprint distantziako lasterketa ospatzea
izan zen federatuentzat eta triatloia den festa honetan parte hartu nahi
zuenarentzat.

Debagoiendarrak, Euskadi eta antolatzaileak bikain

Aste bukaera
horretan hainbat debagoiendar hurbildu ziren Lerate ingurura lasterketan parte
hartzera. Nabarmentzeko Mikel Mujikaren papera. Nagusien mailan bostgarren
postuan amaitu zuen eta bere kategorian, 23 urtez azpikoetan, garaipena lortu
zuen. Taldeka Antxintxikako
gizonezkoak bigarren geratu ziren Nafarraoako Lagunak talde indartsuaren atzetik. Zorionik beroenak beraz
hemendik Antxintxikako kideei.

Hurrengo egunean
Espainiako txapelketan Euskadiko selekzioak bai mutiletan baita nesketan
garaipena lortu zuten. Gainera emakumezkoen lasterketan Ainhoa Murua eta Zuriñe
Rodriguez lehenak heldu ziren helmugara eskutik helduta eta gizonezkoetan Mikel
Elgezabal bigarren amaitu zuen.

Garrantzitsuena hori guztiaren gainetik eta sakon azpimarratu behar dena
antolatzaileen lana lasterketa hau prestatzeko izan da. Hirugarren urtea da jada
inguru hauetara hurbiltzen naizela eta esan beharra daukat egiten den lana eta
sortzen den giroa lasterketa egunetan izugarri ederra izaten dela. Nire
partetik zorionik beroenak Lerateko triatloian antolatzaile lanetan aritzen
direnentzako.

4 urte

Erantzun 1

Gaur, 2009ko
maiatzaren 18a, 4 urte bete ditut goiena.net-eko blog komunitatean nire lehen
artikulua idatzi nuenetik. Gogora etortzen zait Lor euskal taldearen Zure
doinuaren kantaren hasiera: Euri asko egin du neska, lehenengo laztanetik…
Balada tristea baina kantu bakoitzari gertatzen zaion bezala, pertsonaren
arabera esanahia aldatu egiten zaio. Niri kanta horrek oroitzapen onak ekartzen
dizkit baina aurrera begiratzeko indarrak ere ematen dizkit.

Euri asko egin du
lehenengo artikulu horretatik. Garai onak eta ez hain onak bizi izan ditut lau
urte hauetan. Lau uda pasa ditut lanean Lizarra inguruan. Selektibitateko
probekin hasi nuen ibilbide hau eta orain unibertsitatean nago historia
ikasten. Kirol lehiaketa ugaritan parte hartu dut. Aloñako bi igoera,
Arrigorriagako distantzia luzeko bi duatloi (bietan hirugarren postua
lortuta)… Bidaia garrantzitsuak ere burutu ditut denbora tarte horretan: Done
Jakue bidea, Lisboara egindako 2008ko udaberrian, aurtengo otsailean
Budapestera joan nintzen astebete…

Artikulu bat
aukeratu beharko banu ezingo nuke hori egin. Guztiak hartu beharko nituzke bere
osotasunean baloratzeko. Guztiak izan dira garrantzitsuak. Baliteke batzuk
beste batzuk baino hobeagoak izatea baina guztietan izan dut sentsazioa idazten
nuen bitartean zerbait esaten ari nintzela.

Agian garairik
bereziena azken hilabete hauetan izan zen beste goiena.net blog komunitateko
beste blogari bati omenaldi txiki bat egin nionean izan da. Hark izandako ideia
jarraitu nuen, hain zuzen ere, maratoira begira egindako jarraipen berezi bat
egitea.

Horregatik sartu
nintzen mundu honetan. Uste nuelako zerbait nuela esateko munduari. Hemeretzi
urteko gazte baten ikuspuntua egunero ematea zen nire helburua. Inguratzen
zidanaren berri ematen nuen. Hemeretzi urteko mutil gazte hura hogeita hiru
urteko gizona bilakatu da. Ikuspuntuak, ideiak… aldatu zaizkit baina idazteko
gogoa inoiz baino handiagoa da.

GOTBn botatako
saio bati esker jakin nuen blogen inguruan lehen aldiz. Ideia nagusia gustatu
zitzaidan eta aste batzuetara goiena.net blog komunitatean blog propioa nuen.
Uste dut inoiz ez dela berandu hasteko eta hemendik jende guztiari animatzen
diot euskal blogosfera haztera eta beraien bloga abiarazteko. Beldurrik ez izan
eta animatu interneteko komunitaterik interesgarrienetako batean parte hartzea.

4 urte izan dira,
espero beste lautan jarraitzea gutxienez. Gaurkoa egun berezia da, ez soilik
urtemugarengatik, eta hau primizia bat da irakurleentzat, lehen aldiz nire
bizitzan literatur lehiaketa batean sari bat emango didatelako. Gaur Euskal
Herriko Unibertsitateko Arabako kanpuseko Letren fakultatean Galiziar letren
eguna ospatzen da eta bertako arduradunek literatur lehiaketa bat antolatu
zuten. Bertan parte hartu nuen eta euskarako sailean irabazlea irten naiz.
Beraz gaur letra idatziek ematen didaten poza bikoitza dela esan dezaket.

Minduta

Utzi erantzuna

Minduta nago bi
arrazoiengatik. Bata Euskadiko Triatloi federazioarekin eta bestea Zarautzeko
triatloiko antolatzaileekin.

Lehenengoarekin
esan zutelako igandean Gasteizen jokatu zen Espainiako autonomien arteko duatloi
txapelketara euskadiko zirkuituan zeudenen artean zortzi pertsona joango ziren
kategoria bakoitzeko. Hori horrela izanik Oñatiko Triatloi Taldeko hiru
pertsona sailkatuta geunden lasterketa horretan aritzeko (kirol honetan pasioarengatik
aritzen den batentzat amets bat).

Astelehena 16ra
arte ez zuten esan zeintzuk ziren aukeratuak eta hara, sorpresa! Bakarrik
zortzi joan zitezkeen. Ados hanka sartu egin zirela. Guztiok gara gizakiak eta
gaizki ulertuak izaten ditugu. Baina aldi berean jendearen ilusioarekin jolastu
dute eta hori onartezina da gainera ez dutenean barkamenik eskatu ezta
eskusarik aurkeztu ere.

Daukagun
federazioak arazo bat dauka, ez duela autokritikarik egiten. Nire ustez noizean
behin autokritikaren bat publikora egitea umiltasuna erakusten du. Egin behar
dira horrelakoak, baina daukagun federazioak ez du egiten. Guztiz kontrakoa
egiten du, hamaika laudorio jartzen dizkio bere buruari. Presidenteak esan zuen
epaileen ikastaro baten estatuko inbidia direla epaile mailan (eta hurrengo
egunean boxesetan inor sartu ezin daitekeenean itxita daudelako korrikalari bat
sartzen uzten diote, eta gero estatuko onenak dira…).

Oso haserre gaude
eta zaila egingo zaigu ahaztea gertatutakoa.

Beste alde
batetik Zarautzeko triatloian parte hartzekoa nintzen baina ez dakit zein
sistema erabili duten aurten parte hartzaileak nortzuk izango diren
erabakitzeko. Minduta nago kanpoan geratu naizelako baina gustatuko litzaidake
jakitea erabilitako sistema (zozketa, “a dedo”…). Hori argitzea antolatzaileen
lana izan beharko litzateke baina autokritikarako gogo gutxi dugunez lurralde
honetan batek bilatu beharko ditu airean geratzen diren galderei.

Baina zorionez
beti aurkitzen ditugu igandean Lekunberrin jokatutako probak bezalakoak. Lekunberriko
legoan izan nintzen. Zortzi euro ordaindu, lasterketa gogor bat (gogorrago egin
zitekeen baina orduan askok atzera egingo zuten, kar, kar, kar), dutxa beroak
eta amaitzeko luntx izugarri bat. Iaz euria egin zigun baina aurtengo
eguraldiarekin Lekunberriko legoa arrakastatsua izan da.

Nire zorionik beroenak Lekunberriko legoako antolatzaileei.

12 hilabete, 12 lasterketa IX

Utzi erantzuna

Iraila. Mendi bizikletak protagonismoa.
Ahaztuko ez dudan beste hilabete bat izan zen. Hasteko uda osoan gogor lan egin eta gero azkenean amaitutzat eman nuen sorosle lanak Aiegin. Beste alde batetik maratoia prestatzen hasi nintzen eta azkenik mendi bizikletari pare bat irteera eman nion.
Lehena Aiegiko jaietan izan zen. Irteera baino gehiago lasterketa zen baina nik turismo bezala hartu nuen. Iraila erdialdean Jurramendira igoera burutu genuen, igoera baino gehiago igoera, jaitsiera eta bira Aiegiko lurretatik izan zen. Guztira berrogei kilometro eta ia hiru ordu bizikleta gainean. Nekatuta amaitu nuen baina pozik lortutakoarekin.
Hurrengo irteera Errioxako Rincon de Soto herrian izan zen. Lehen aldiz antolatzen zutela mendi ibilaldia eta nire partetik zorionik beroenak hango antolatzaileei. Egun ederra egin zigun eta ibilaldia oso polita izan zen. Gainera txirrindularioi oso ongi tratatu ziguten hainbat opari eta bokadilo emanez. Uste dut datorren urtean berriro itzuliko naizela herri honetara ibilaldi honetan parte hartzera.