Etiketaren artxiboa: musika

MEME bat urtea amaitzeko

Utzi erantzuna

 

Testu prozesatzailea irekitzea eta orria txuri amaitzea hau ixten duzunean… edozein idazleren amesgaizto da. Zorionez beti egoten dira komodinak diren gaiak. Blogetan idazteko gogo handirik edo inspirazio momenturik ez badugu MEMEak existitzen dira (artxibora jo dut eta soilik blog honen hasierako momentutan erabili nuen errekurtso hori – eta ez nintzen izan bakarra).


The Indezents-eri irakurri diot MEMEa. Bertan aipatzen du bere aurpegi-liburuko horman lagun batek idatzi ziola jartzeko bera jaio zen asteko arrasatzen zuen kanta amerikar listetan (nire aurpegi-liburuan lagun batek ere hori egin dit). Instrukzioak honakoak dira:


1) Bilatu ezazu estekea honetan jaio zinen egunean number one-an zegoen kantua zein zen.


2) Bilatu ezazu youtuben


3) Jarri ezazu zure horman inongo lotsarik gabe


Operazio hori gauzatu ostean nire kanta Princes & The Revolution taldearen Kiss kanta. Harrigarria badirudi ere, eta gaur egun youtuben dena egon arren, ez dut aurkitu!! (Bertsio modernoak omen daude…). En fin, batenbat atsegina izango balitz eta kanta hori lortu asko eskertuko nioke 😉


Besterik gabe kontatuko didazue zein den zuen kantua. Ondo amaitu urtea eta hobeto hasi!

Eztarria-motorra berotzen

Utzi erantzuna


Bi urte pasa dira azken kontzertua egin zutenetik Katamaloko lagunek. Bihar Jimmy Jazz aretoan izango dira (Gasteiz). Bitartean motorra berotzen myspace-n daukaten tokian beraien kantak entzun behar.


Zehatz mehatz Gotzon Barandiaranen poema musikatuak dira Bihotz Bakartien Klubeko egiten dutena. Plazer bat horrelako ekimenak aurrera eramaten direla ikustea eta, noski, zuzenean bizitzea. Gainera jendeak eskatzen zion zerbait zen. Eta publikoak ez dio defraudatuko taldeari. Dagoeneko Donostia eta Bilboko emanaldiko sarrerak agortuta daude.


Jimmy Jazz aretoa


Ez da lehen aldia Jimmy Jazz-en egongo naizena. Harrigarria badirudi ere eta ikasturte asko eman ditudan arren Gasteizen (5 uste dut, oker ez banago) Jimmy Jazz-era behin soilik joan naiz. Uste dut Gasteizera iritsi nintzen garaian (2005eko irailean???) Azkena deitzen zela.


Bizardunak talde nafarra egon nintzen ikusten. Saio polita egin zuten. Bigarren diskoaren aurkezpenaren biran sartuta zeuden. Kontzertu entretenigarri batean lehen eta bigarren diskoko kantak entzuteko parada izan genuen.


Aretoa saio familiarrak egiteko egokia iruditu zitzaidan. Eszenatokia ondo kokatua, audio ona… Bihar uste dut berriro musikaz eta literaturaz eta poema musikatuez eta… gozatzeko aukera izango dudala.

Altxorrak larunbat gauetan

Utzi erantzuna


Azken aldian ez naiz gauetan
kalera ateratzen. Ordenagailu aurrean igarotzen ditut eguneko azken
momentuak ohera joan aurretik. Batzuetan ordu txikiak arte (jende oso
interesgarria aurkitu daiteke ordu horietan sarean barrena). Hori
osasungarria den, fisikoki eta mentalki, beste egunen batean
eztabaidatuko dugu.

Lehengo larunbatean Gasteizen
geratu nintzen. Igandean ez nuenez ezer egitekorik lasai asko geratu
ahal nintzen ordenagailu aurrean baita hurrengo egunean prisa gabe
iratzarri. Gaueko momentu horietako batean ordenagailuko idazmahaia
arakatzen nenbilela musika lista bat gordeta nuela aurkitu nuen.
Sorpresa galanta eraman nuen artxibo hori ireki nuenean. Hilabete
ugari neraman hango kantuak entzun gabe. Gehienak oroitzapen onak
ekartzen zizkidaten (Lor – Zure doinua -, The Killer – All These
Things that I´ve Done -, Bide Ertzean – non dira-,…). Zabor
pixka bat ere bazegoen (TATU eta UPA Dance adibidez). Orokorrean
oroitzapen positiboak ekartzen zizkidaten kantuak ziren.

Harrigarriagoa izan zen
beranduago gertatu zitzaidana. Disko gogorreko artxiboak arakatzen
nire eboluzioaren argazkiak aurkitu nituen, benjamin mailatik orain
dela hiru arteko lau-bost bat testigantzarekin. Dokumentu horiek Top
Secret bezala kalifikatuko ditut eta urte askotan ez ditut
argitara emango nire ingurukoen artean (batzuetan maltzurkeria maila
igo egiten zait, batez ere larunbat gauetako ordu txikietan).

Baina harrigarriagoa atzo
gauean gertatu zitzaidana. Ordenagailu aurrean egon ordez telebista
aurrean nengoen. Azken kate aldatzea egiten ari nintzen ohera joan
aurretik. Gaueko hamabiak iristeko minutu gutxi falta ziren.
Horrelako batean LTDko kanal horietako batean pelikula bat bota behar
zutela iragarri zuten: Regreso al Futuro III. Mitikoa. Nire
ustez ikusi beharreko pelikula. Egia da ez dela goi kalitateko
zinema. Publiko gazte bati zuzendutakoa dela baina gidoi aldetik
bikaina da. Gainera Delorean autoa esaten badugu zuzenean lotzen dugu
trilogia horrekin marka hori.

Noski. Geratu egin nintzen
ikustera. Erabaki erraza izan zen. Gainera pelikula horrek amaiera
duin bat ematen dio triologiari. Michael J. Fox bere osotasunean
ikusteko aukera izan genuen pelikula horietan. Uste dut, badakit
atrebentzia handia izango dela, 90. hamarkadako Michael J. Fox XXI.
Mendeko Jack Black dela. Baina horri buruz hitz egingo dut beste
egunen batean.

Orain astebete itxaron
beharko dut beste altxorren bat aurkitzeko… edo lehenago aurkituko
dut???

Woodstock, memoriaren kutxara?

Utzi erantzuna

“Berrogei urte
geroago Woodstock ez da izango Woodstock. Urte honetan ez da egongo
milioi erdi pertsona bakea eskatzen gerraren aurka. Ez da egongo
milioi erdi pertsona marihuana erretzen eta LSD hartzen (sic), ezta
ere goputzak amodio askeari ematen. Uda honetan ez da egongo milioi
erdi pertsona amerikar estatu batuetako rock talde handiak entzuten
momentuko kontrakulturari musika jartzen dietenak” (Público,
2009-08-09. Etxean itzulita).

Hori da atzo hiru orritako
notizian ekarri zuen berria maila nazionaleko Público
egunkariak. Hemen aipatu nuen orain dela hilabete batzuk notizia
zoragarri on bat jaso nuela jakitean Woodstock musika jaia dohain
antolatuko zutela bere berrogeigarren urtemuga ospatzeko. Badirudi
nazioartean bizi dugun krisi ekonomikoak berri horri 180 graduko bira
eman diotela eta oraingo honetan datorren astean ospatu behar zen
jaia bertan behera geratu dela.

David Frikeren esanetan
(gaur egun Rolling Stones aldizkarian dihardu lanean) Woodstock ez
da beharrezkoa eta 1969ko espiritua ez da existitzen. Hainbeste
aldatu da mundua 40 urteetan? Ez ahal dute garaiko errebindikazio
batzuk zutik irauten? Beste hamaika galdera egingo nituzke gai honi
buruz baina pena bat da 1969an bizi ez zutenek ezin berriz bizitzea
garai hartan gertatutakoa. Woodstock XX. mendean egon zen kultur
ekintzarik handiena izan zen eta horri omenaldi bat egitea hamar
urtean behin gutxienez tristea da. Gaur eguneko gizartearentzat
1969ko abuztuko egun haietan bizi izandakoaren aukera kendu
digutenaren sentipena daukat.

Led Zeppelin, urrezko domina

2 erantzun

Erroman ospatzen ari
diren munduko igeriketako txapelketan Espainiako selekzioak urrezko
domina lortu zuen igeriketa sinkronizatuan konbo modalitatean. Txanda
iritsi zitzaienean Led Zeppelin musika taldearen Stairway
to heaven dantzatu zuten uretan.

Behin aditu bati entzun nion
igeriketa sinkronizatuan notaren erdia baino gehiago musika estudioan
lortzen dela kanta aukeratzerakoan. Hona hemen talde ingelesaren kantua.

Jarraian talde espainiarrak
egindako dantza.

Zerbaitengatik esaten
dute kanta hau historiako onenetarikoa dela. Zortzi minutu zoragarri
belarrien entzumenerako. Kasu honetan Espainiako selekzioari balio
izan zion eskailerak hartu, zerura igotzeko eta urrezko domina
lortzeko.

4 urte

Erantzun 1

Gaur, 2009ko
maiatzaren 18a, 4 urte bete ditut goiena.net-eko blog komunitatean nire lehen
artikulua idatzi nuenetik. Gogora etortzen zait Lor euskal taldearen Zure
doinuaren kantaren hasiera: Euri asko egin du neska, lehenengo laztanetik…
Balada tristea baina kantu bakoitzari gertatzen zaion bezala, pertsonaren
arabera esanahia aldatu egiten zaio. Niri kanta horrek oroitzapen onak ekartzen
dizkit baina aurrera begiratzeko indarrak ere ematen dizkit.

Euri asko egin du
lehenengo artikulu horretatik. Garai onak eta ez hain onak bizi izan ditut lau
urte hauetan. Lau uda pasa ditut lanean Lizarra inguruan. Selektibitateko
probekin hasi nuen ibilbide hau eta orain unibertsitatean nago historia
ikasten. Kirol lehiaketa ugaritan parte hartu dut. Aloñako bi igoera,
Arrigorriagako distantzia luzeko bi duatloi (bietan hirugarren postua
lortuta)… Bidaia garrantzitsuak ere burutu ditut denbora tarte horretan: Done
Jakue bidea, Lisboara egindako 2008ko udaberrian, aurtengo otsailean
Budapestera joan nintzen astebete…

Artikulu bat
aukeratu beharko banu ezingo nuke hori egin. Guztiak hartu beharko nituzke bere
osotasunean baloratzeko. Guztiak izan dira garrantzitsuak. Baliteke batzuk
beste batzuk baino hobeagoak izatea baina guztietan izan dut sentsazioa idazten
nuen bitartean zerbait esaten ari nintzela.

Agian garairik
bereziena azken hilabete hauetan izan zen beste goiena.net blog komunitateko
beste blogari bati omenaldi txiki bat egin nionean izan da. Hark izandako ideia
jarraitu nuen, hain zuzen ere, maratoira begira egindako jarraipen berezi bat
egitea.

Horregatik sartu
nintzen mundu honetan. Uste nuelako zerbait nuela esateko munduari. Hemeretzi
urteko gazte baten ikuspuntua egunero ematea zen nire helburua. Inguratzen
zidanaren berri ematen nuen. Hemeretzi urteko mutil gazte hura hogeita hiru
urteko gizona bilakatu da. Ikuspuntuak, ideiak… aldatu zaizkit baina idazteko
gogoa inoiz baino handiagoa da.

GOTBn botatako
saio bati esker jakin nuen blogen inguruan lehen aldiz. Ideia nagusia gustatu
zitzaidan eta aste batzuetara goiena.net blog komunitatean blog propioa nuen.
Uste dut inoiz ez dela berandu hasteko eta hemendik jende guztiari animatzen
diot euskal blogosfera haztera eta beraien bloga abiarazteko. Beldurrik ez izan
eta animatu interneteko komunitaterik interesgarrienetako batean parte hartzea.

4 urte izan dira,
espero beste lautan jarraitzea gutxienez. Gaurkoa egun berezia da, ez soilik
urtemugarengatik, eta hau primizia bat da irakurleentzat, lehen aldiz nire
bizitzan literatur lehiaketa batean sari bat emango didatelako. Gaur Euskal
Herriko Unibertsitateko Arabako kanpuseko Letren fakultatean Galiziar letren
eguna ospatzen da eta bertako arduradunek literatur lehiaketa bat antolatu
zuten. Bertan parte hartu nuen eta euskarako sailean irabazlea irten naiz.
Beraz gaur letra idatziek ematen didaten poza bikoitza dela esan dezaket.

Woodstock, bere oinarrietara

Utzi erantzuna

Ostiralean
Durangora nindoala kotxean berri pozgarri bat entzun nuen irratian. Euskadi
irratiaren arabera 2009an Woodstock makrofestaren edizio berri bat ospatu eta bere
oinrrietara itzuliko da. Notizia ona musika maite dutenentzat, hippientzat,
romantikoentzat, malenkoniatsuentzat…

Gauen berriz
berri horri ziurtatu nuen eta sarean nabigatzen nengoela El Pais egunkariko
artikuluarekin egin nuen topo. Honen arabera oraindik sarreren prezioak ez
daude erabakita baina 30. urteurrena baino askosaz merkeagoak eta eskuragarriak
izango dira (irratian entzun nuen dohainik izango dela). 30. urteurrenean
sarrerek 180 dolar kostatzera heldu ziren eta ur botila batek 5 dolar.

Talde mitiko batzuek joko duten zurrumurrua dago (The Who, Santana…)
baina oraindik ia ezer ez da ofiziala.

Bruce Springsteen

Utzi erantzuna

Normal
0
21

false
false
false

MicrosoftInternetExplorer4


/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Tabla normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:”Times New Roman”;
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}

The Boss urtero
merkatuan ikustera ohitu gara. Aurten 60 urte egingo ditu eta gaizkiesanek
esaten dute perfekzioa galdu duela eta krisiari aurre egitearren inoiz baino
aktiboago dagoela.

Bruce Springsteen
deskubritu nuenean DVD bati esker (Palau Sant Jordin eman zuen kontzertua
2002an), esan dezaket liluratuta geratu nintzela kantari amerikarrarekin eta
atzean zuen E Street band-ekin. Harrezkero jarraitzaile fidel bat bilakatu
naiz.

Perfekzioa galdu
duela? Konparatuta Born to run diskoarekin agian bai, baina ez gehiegi (uste
dut urte erdi behar izan zuela diska hori plazaratzeko eta Born to run kantak
berak hamaika buruhauste eman zizkion). Nire ustez ia 30 urte hauetan Bruce
Springsteen-ek esperientzia handia jaso du bizitzatik eta perfekziora iristeko
gero eta denbora gutxiago behar duenaren seinalea daukat.

Honekin ez dut
esan nahi bere azken disko guztiak, ia bat urteko, perfektuak direnik, baina
bai kalitate altukoak. Egia da agian hiru bat egunetan grabatu zuela Sessions
baina berak aipatu bezala urteak ziren buruan zuela ideia hori.

Brucek bere 60 urteekin ardoari bezala gertatu
zaio, gero eta zaharragoa gero eta hobeagoa. Aktibotasun hori txarra eta ona
izan daiteke aldi berean. Kutsatzen duen energia positiboa bi ordutako
kontzertuetan gaur egun pertsona gutxik egin dezakete. Zorionez bizitza
aktiboak The Boss handiari on egiten dio…

Hogeita bat kilometroa

Utzi erantzuna

Brucekin
animoak gora

Azken aldi honetan animoaz nahiko ondo nabil. Ezin kexa naiteke
bizitzaren norabideaz. Baina animoak jaisten direnean… beste kontu bat izaten
da. Horrelakoetan musika asko entzun behar izaten dut edo DVDren bat ikusi.
Artisten artean motibazioa aupatzen didana Bruce Springsteen The Boss jauna
daukagu. Berarkin pozik jartzen naiz eta gainera ikusteko aukera daukat orain dela
urte batzuk Donostiako alde zaharreko denda batean Palau Sant Jordin eman zuen
kontzertuaren DVD-a erosi bainuen.

Led Zeppelin entzuten

Erantzun 1

Atzo
arratsalde-gaua iritsi zenean bi aukera izan nituen begi bistan. Gasteizeko
pisuan aurkitzen nintzen bakarrik, pisukideak beraien herrietan zeuden. Nekatuta
nengoen fisikoki eta zer pentsatu nuen, edo pelikula bat ikusi edo Play Station
2an jokatu Led zeppelin entzuten nuen bitartean.

Hasieran duda
batzuk izan nituen arren bigarren aukerarengatik egin nuen ale eta gozatu eman
nion nire gorputzari bi ordutan gutxi gora behera. Izugarri ondo pasatu nuen
NHL 2005 bideojokoan jolasten eta aldi berean Led Zeppelinen diskografia alboan
nuela hauek entzuten.

Stairway to heaven kantua izugarria da, gomendatzen dut entzutea.
Musikan adituen ustez historiako kanturik onena da.