Eguraldi ona

Agian beste behin
edo kontatu dut blog honetan eguraldi txarra nahiago dudala ona baino. Baina
hori beti ere erlatiboa da ikuspuntu eta pertsonaren arabera. Niretzat eguraldi
txarra (euria, elurra, hotza) eguraldi nahiko ona izan daiteke. Eguraldi ona
berriz (eguzkia, zeru urdinak, tenperaturak hogei gradutik gora…) ez zait
hainbeste gustatzen.

Hala ere aitortu
beharra daukat eguraldia edozein delarik, bizitzaz gozatzen ahalegintzen
naizela ahal dudan heinean. Ez nuke ezergatik aldatuko Gasteizeko elurte bat
urtarrilean Armentiara korrika egitera joateko aukera ematen didana uztaileko
egun eguzkitsu batengatik babes bakarra igerileku bat dena eta honek izan
dezakeen zuhaitzaren itzala.

Eguraldiak hamaika aldaketa izan ditzake, bizitza bakarra da eta edozein
dela ere jasaten dugun eguraldia, bizi eta gozatu egin behar da.

Tentsioa eta estresa gora

Ekaina gainean
dugu. Azterketa garaia. Maiatza igarotzen ari da. Lan aurkezpen garai.
Unibertsitatean tentsioa suma daiteke edonon. Gure artean apenas dago
denborarik aisialdian unibertsitatetik at dauden gauzaz gozatzeko. Buruan lanak
eta azterketak ditugu eta edozeini galdetuz gero zer moduz dabilen erantzun
ohikoena izaten da lanez gainezka eta azterketak prestatzen.

Urteko emaitzak egun batean jokatzea oso gogorra izaten da. Zorionez
laister pasako dira egun zail hauek eta uztailean bizitzaz gozatzeko aukera
zabala izango dugu.

Arabatakada 2009

Gaur ostirala,
maiatzak 22, 2009ko Arabatakada jaia ospatuko da. Euskal Herriko
Unibertsitateko Arabako kanpuseko ikasleen jaia. Kontzertuak, herri bazkariak
eta juerga batuko dira aurten berriro ere eta bigarren aldiz Mendizabalako
inguruetan.

Aurten jaia
desberdina izango da. Ohiturari jarraituz ostegunean izan behar zen baina
maiatzaren 21eko grebarekin ez koinziditzeko eta kontuan hartuz lehengo astean
inposiblea izan zela gauzatzea Azkena Rock Festivala gauzatu zelako leku
berean, antolatzaileek ostiralera igarotzea erabaki dute unibertsitate ikasleek
itxaroten duten urteko egun berezienetarikoari. Ikasle askok aprobetxatuko
zuten iada asteazkenean etxera itzultzeko eta beste asko ez direnak ikasleak
kontzertuetara etortzeko aprobetxatuko dute, baina hala ere izugarrizko jai
giroa egongo da eta Gasteizeko juergak berriro izango du bere fama ona
erakusteko aukera.

Beti izaten da
polita eta dibertigarria kalera gauetan lagunekin irtetea, batez ere
ostegunetan, baina egun horretako giro berezia izaten da eta jai giroa
bero-bero egoten da. Egun ona izaten da jaiaz aprobetxatzeko eta egun ahaztezin
bat bizitzeko.

Egun honetaz aprobetxatzeko gonbidatzen dizuet. Ondo pasa eta elkar ikusiko
gara Mendizabalan!

Ametsengatik borrokatu behar da

Astelehenean nire
lehen literatur lehiaketa irabazi nuen. Bizitza honetan azken urte hauetan izan
dudan ametsetako bat hori izan da. Literatur munduan zerbait irabaztea. Azken
bi urteetan Liburujatun lehiaketan parte hartu dut eta sari bat edo beste
irabazi ditut irakurle bezala baina egile bezala zerbait falta zitzaidan. Saria
ostiral arratsaldean iritsi zitzaidan telefono dei baten bitartez.

Bizitza luzea da
eta amets egiteko denborak ez dauka mugarik. Ametsengatik borrokatu egin behar
da, saiatu behar dira egi bihurtzen. Zerbait egiatan nahi baldin bada eta sinetsi
egiten baldin bada gauza horretan, aurrera beldurrik gabe.

Dozena bat
lehiaketetara aurkeztu ahal izan dut nere burua. Ez nuen inoiz pentsatzen
zerbait lortuko nuela. Gustatzen zitzaidalako nire burua jendaurrean
ezagutaraztea parte hartzen nuen soilik. Asteleheneko saria jarraikortasunari
emandako sari bat da nire ustez. Hortan datza ametsen gauzatzearen gako bat,
jarraikortasuna eman behar zaio bizitza honetan gure helburuei. Eta beti
aurrera egin. Eta beti aurrera begiratu. Oztopoak hamaika izan arren bidean
zehar, lurrera botatzen gaituzten aldi bakoitzean altxatu egin behar da.

Ikuspuntu desberdinak, sentimendu desberdinak

Azken bi aste hauetan gauza arraro bat gertatu zitzaidan eta aldi berean
oso ederra. Leku batean nengoela hitzik gabe geratu nintzen momentu hura
deskribatzerakoan.

Lehen aldia orain dela bi aste izan zen. Maiatzaren seiko gauean
itxialdia egin genuen Letren fakultatean asanblada bat egiteko. Bertan gure
fakultateari buruzko gaiei buruz eztabaidatu genuen. Ordu txikitan amaitu
genuen guztia (asanblada eta gure arteko jai txiki bat kantautore batekin).
Bostak inguru izango ziren eta jendea lotara joan zen. Ni idazten geratu
nintzen pasiloan zegoen aulki batean, argia utzi ziguten sarreran eta hura
aprobetxatzen nuen nire zeregina gauzatzeko. Oso bitxia guztia eta inoiz
errepikatuko ez zen situazio bat. Paseo bat ematea otu zitzaidan eta hori
egiten ari nintzela hain pozik sentitzen nintzen hitzik gabe geratu nintzela
situazio hura deskribatzeko.

Bigarren aldia lehengo asteazkenean izan zen. Boikota egitea otu
zitzaidan Errege Kopako finalari eta partida gauzatzen zen bitartean Gasteizeko
ikasle pisu bateko sukaldean nengoen klasekide batekin solasean. Solasaldi
hartan ere pentsatzen nuen bitartean nola eta non nengoen hitzik gabe geratu
nintzen situazio hura deskribatzeko. Hain zen handia nire poza gau hartan alternatiba
hura aurkitzeagatik eta ez kutsatzeagatik futbol gaixotasunarengatik hitzik
gabe geratu nintzela nire sentimenduak adierazteko.

Pozik bazaude eta bizitzen ari zaren situazioa
deskribaezina bada hitzik gabe geratzen zarelako, aprobetxatu momentu hori
agian etorkizunean errepikaezina izan daitekeelako. Mundu honetan hori oso
ederra da.

4 urte

Gaur, 2009ko
maiatzaren 18a, 4 urte bete ditut goiena.net-eko blog komunitatean nire lehen
artikulua idatzi nuenetik. Gogora etortzen zait Lor euskal taldearen Zure
doinuaren kantaren hasiera: Euri asko egin du neska, lehenengo laztanetik…
Balada tristea baina kantu bakoitzari gertatzen zaion bezala, pertsonaren
arabera esanahia aldatu egiten zaio. Niri kanta horrek oroitzapen onak ekartzen
dizkit baina aurrera begiratzeko indarrak ere ematen dizkit.

Euri asko egin du
lehenengo artikulu horretatik. Garai onak eta ez hain onak bizi izan ditut lau
urte hauetan. Lau uda pasa ditut lanean Lizarra inguruan. Selektibitateko
probekin hasi nuen ibilbide hau eta orain unibertsitatean nago historia
ikasten. Kirol lehiaketa ugaritan parte hartu dut. Aloñako bi igoera,
Arrigorriagako distantzia luzeko bi duatloi (bietan hirugarren postua
lortuta)… Bidaia garrantzitsuak ere burutu ditut denbora tarte horretan: Done
Jakue bidea, Lisboara egindako 2008ko udaberrian, aurtengo otsailean
Budapestera joan nintzen astebete…

Artikulu bat
aukeratu beharko banu ezingo nuke hori egin. Guztiak hartu beharko nituzke bere
osotasunean baloratzeko. Guztiak izan dira garrantzitsuak. Baliteke batzuk
beste batzuk baino hobeagoak izatea baina guztietan izan dut sentsazioa idazten
nuen bitartean zerbait esaten ari nintzela.

Agian garairik
bereziena azken hilabete hauetan izan zen beste goiena.net blog komunitateko
beste blogari bati omenaldi txiki bat egin nionean izan da. Hark izandako ideia
jarraitu nuen, hain zuzen ere, maratoira begira egindako jarraipen berezi bat
egitea.

Horregatik sartu
nintzen mundu honetan. Uste nuelako zerbait nuela esateko munduari. Hemeretzi
urteko gazte baten ikuspuntua egunero ematea zen nire helburua. Inguratzen
zidanaren berri ematen nuen. Hemeretzi urteko mutil gazte hura hogeita hiru
urteko gizona bilakatu da. Ikuspuntuak, ideiak… aldatu zaizkit baina idazteko
gogoa inoiz baino handiagoa da.

GOTBn botatako
saio bati esker jakin nuen blogen inguruan lehen aldiz. Ideia nagusia gustatu
zitzaidan eta aste batzuetara goiena.net blog komunitatean blog propioa nuen.
Uste dut inoiz ez dela berandu hasteko eta hemendik jende guztiari animatzen
diot euskal blogosfera haztera eta beraien bloga abiarazteko. Beldurrik ez izan
eta animatu interneteko komunitaterik interesgarrienetako batean parte hartzea.

4 urte izan dira,
espero beste lautan jarraitzea gutxienez. Gaurkoa egun berezia da, ez soilik
urtemugarengatik, eta hau primizia bat da irakurleentzat, lehen aldiz nire
bizitzan literatur lehiaketa batean sari bat emango didatelako. Gaur Euskal
Herriko Unibertsitateko Arabako kanpuseko Letren fakultatean Galiziar letren
eguna ospatzen da eta bertako arduradunek literatur lehiaketa bat antolatu
zuten. Bertan parte hartu nuen eta euskarako sailean irabazlea irten naiz.
Beraz gaur letra idatziek ematen didaten poza bikoitza dela esan dezaket.

Finlandia, Power Point-aren inperioa!

Gure fakultateko airean tentsioa sumatzen da. Ikasle talde bat, astelehenero EHUko Arabako kanpuseko letren fakultateko sarreran elkartzen gara gure fakultateko gaiei eta arazoei buruz eztabaidatzeko.
Ez gaude oso pozik bizi dugun gaur egungo egoerarekin eta hori asanbladatan nabari egiten da. Irakasle batek aipatu zuen Finlandiako eredua oso ona zela (harrigarria badirudi ere irakasleren bat edo beste azaltzen agertzen da asanbladara) eta esaldi horren harira ikasle batek aipatu zuen hemen probokatzen gaituztela eta horregatik dugula borroka egiteko eta mobilizatzeko joera, eta han berriz, klaseetan dena eginda ematen dizkietela eta horregatik ez dutela zarata handirik ateratzen. Finlandia Power Point-aren inperioa dela azpimarratu zuen ikasle honek. Klase guztiak Power Point-a zuten protagonista nagusi.
Hein batean arrazoia zuen Power Point-ak erabiltzerakoan gure klaseetan agian ikasleen pentsatzeko erak mugatu egiten dutela. Ikasle askok uste dute irakasle batek Power Point-ean ematen dituenean klasean aipatutako hori ukitu ezina dela eta ez dela gehiago sakondu behar.
Potentzial izugarria dugu pertsonok pentsatzeko eta teknologia berriak erabili behar ditugu gure alde, ez gure kontra. Hau da beti kritikoak izan behar gara eta inoiz ez konformistak. Hori guztiagatik aldarrikatu nahi dut hemendik Power Point-ak ez direla aldaezinak eta gehiago pentsatu beharko genukeela.
P.d. Ados nago hamaika irakasle tipo dagoela eta hamaika power point desberdin daude. Batzuk hobeagoak izango

Letizia eta Carlaren atzealdeek zeresana ematen

Normal
0
21

false
false
false

MicrosoftInternetExplorer4


/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Tabla normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:”Times New Roman”;
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}

Blogosfera ez
dago hilda eta bestela begiratu Desplazatuan agertu den artikuluak lau erantzun
izan dituela. Noizean behin gai pil-pilak agertzen dira (orain dela gutxi Joxe
Arantzabalek idatzi zuena Korrikakoari buruz erantzun pila jaso zituen) eta
nabigatzaileok askotan gai horiei buruz hitz egitera behartuta ikusten dugu
gure burua. Gainera gaur egungo blogek aukera ematen digute horretarako, bertan
parte hartzeko.

Asko gustatzen
zait horrelako gaiak zer esana ematen dutela ikustea. Hori blogen bizitasunaren
eta dinamismoaren adierazlerik garbiena da.

Gora eztabaida
beroak!

Arrigorriagako XII. duatloia

Atzo Arrigoriagako herrian
Euskadiko txapelketako distantzia luzeko duatloia jokatu zen. Bertan
parte hartzeko aukera izan nuen eta zin degizuet oso egun gogorra
izan zela. Euria, haizea, hotza… denetariko eguraldia izan genuen.
14 km. korrika, 58 km. bizikletan eta amaitzeko 7 km. korrika.

Lehen duatloia izan da ikusi
nuela nire burua erretiratzen. Zorionez ez zen horrela izan.

Duatloi hau urtean egiten den
berezienetarikoa da, Euskadiko triatloi federazioko zirkuitu barruan
dagoen desberdinena eta hantz gutxien daukana beste lasterketekin.
Batez ere bere gogortasuna azpimarratu behar da. Lehenengo 14
kilometroetan hankak asko berotzen dira eta horrek faktura pasatzen
du azkenengo 7 kilometroetan, baina bizikletako ibilbideak gogortasun
gehiago laguntzen dio gehitzen probari. Bi portu igotzen dira, baita
oso gogorra (kontutan hartuz lehenago ia ordubete korrika egin
dugula) eta bigarrena ez hain gogorra baina maila altukoa. Ibilbidea
ez da batere erosoa hankentzako, rompepiernas bezala
kalifikatuko genukeen ibilbide bat da.

Atzo gainera euria izan
genuen lagun eta duatloi batean eguraldi txarrena hori izan daiteke.
Araudiaren arabera ezin dugu kanpoko laguntzarik jaso eta horrek esan
nahi du proba hasten dugun arroparekin amaitu behar dugula. Eguraldi
txarra egiten badigu bizikletan ez dugu beste irtenbiderik aurrera
jarraitzea baino. Noski eta euriarekin lurra busti egiten da eta
errepidea bustitzen bada erortzeko arriskua handitu egiten da. Atzo
lehenengo aldiz hiru urtetan bizikletan erorikoa izan nuen. Bigarren
portuko jaitsieran izan zen. Ezkerretara zioan kurba batean
kanpoaldetik ari nintzaion bati pasatzen eta aurreko gurpila joan
zitzaidan lurrera joanez. Zoria izan nuen eta jarraitzeko aukera
baina hortik aurrera ez dakit zer arrazoiengatik aurreko gurpila ez
zioan oso ondo. Ez zitzaion errepideari eusten eta kurba bakoitzean
izugarriak pasatzen nituen.

Probaren gogortasunari hotza
gehitu behar zaio. Atzo lehen aldiz sentitu nuen, boxesetara iritsi
nintzenean bizikletatik, amaitu ezinaren beldurra. Ezkerreko
abduktorea gogortu zitzaidan eta hasieran hankak ez nituen nabari,
baina zorionez hasierako uneak izan ziren horiek. Zazpi kilometro
falta zitzaizkidan helburua betetzeko eta ez zen unea atzera egiteko.
Proba amaitu ahal izan nuen eta iazko marka hamar minututan hobetu.

Woodstock, bere oinarrietara

Ostiralean
Durangora nindoala kotxean berri pozgarri bat entzun nuen irratian. Euskadi
irratiaren arabera 2009an Woodstock makrofestaren edizio berri bat ospatu eta bere
oinrrietara itzuliko da. Notizia ona musika maite dutenentzat, hippientzat,
romantikoentzat, malenkoniatsuentzat…

Gauen berriz
berri horri ziurtatu nuen eta sarean nabigatzen nengoela El Pais egunkariko
artikuluarekin
egin nuen topo. Honen arabera oraindik sarreren prezioak ez
daude erabakita baina 30. urteurrena baino askosaz merkeagoak eta eskuragarriak
izango dira (irratian entzun nuen dohainik izango dela). 30. urteurrenean
sarrerek 180 dolar kostatzera heldu ziren eta ur botila batek 5 dolar.

Talde mitiko batzuek joko duten zurrumurrua dago (The Who, Santana…)
baina oraindik ia ezer ez da ofiziala.