Etiketaren artxiboa: literatura

Bost urte ondoren bidaiak jarraitzen du


Atzo aipatu bezala kafe
garaia izan arren ikasleontzat, krisi ekonomiko sakon batean bizi
arren eta etorkizuna iluna izango dela ematen duen arren idazteko
gogoa ez zait joan bost urte hauetan. Eta espero ez joatea gogo hori
inoiz!!!

Abentura berezi bat bezala
hasi zena amaiera non zuen jakin gabe gaur egun oraindik jarraitzen
du eta agian inoiz baino indar gehiagorekin bizirik dirau. 2005eko
maiatza hura pertsonalki aro berri baten hasiera suposatzen zuen
unibertsitate munduan sartzean. 2006a urte polita izan zen, hor hasi
baitzen adibidez Gasteizen daukadan lagun taldearen oinarria osatzen
eta zorionez oraindik mantentzen dudan erlazio bat zoragarri bat
EAEko hiriburuarekin. 2008a ere berezia izan zen, kirolean asentatua
nengoen eta nire kirol ibilbide berrian hiruzpalau arrakasta lortu
nituen (Arrigorriagako podiuma, Lisboako Iron Man erdia eta
Donostiako maratoia). Iaz bizitza beste era batera ikusten ikasi
nuen, kirolaz haratago, unibertsitateaz haratago… urte horretan
lortu nuen literatur lehiaketa pare batean arrakasta txiki batzuk
lortzea. Aurten berriz ametsen urtea da. Historiako karreraren
amaiera (gauzak ondo joaten badira) eta Europako txapelketa baten
parte hartzeko urtea ere bada. Hau da, orain dela urte batzuk
pentsaezina zena nire moduko pertsona batentzat gauzatzera doaz.

Gauzak horrela bost urte
polit izan dira bizi izandakoak eta bizi izandako horretatik zati bat
blog honetan geratu da islatuta. Ezbairik gabe eta goian aipatu
bezala indarra badaukat gutxienez beste bost urtez aritzeko.

Jarraitzen didazuen guztiei
eskerrik asko hor egoteagatik zuek gabe ez litzatekeelako posible
izango bidai hau 😉

**BTR**

Irakurle kluba


Ostegun gauean Gasteizen izan
nintzen eta askok pentsatzen baduzue ikasle unibertsitarioa izanda
festara joan nintzela oker zaudete. Hilabetero Hikaateneoan ospatzen
den eta Iban Zalduak zuzentzen duen Irakurle klubera hurbildu
nintzen. Hedoi Etxarte eta Alain M. Urrutiaren Ihes ederra eleberri
grafikoa izan genuen hizpide. Aukera izan genuen gainera liburuaren
autoreekin hitz egiteko. Esperientzia benetan polita eta irrikatan
berriro hurrengo Irakurle klubeko zitaren zain.

Baina oraingoan ez dut gau
hartako laburpen bat egin nahi, irakurle klub batek suposatu dezakeen
aurrerakada gizartean analizatu nahi dut. Irakurtzea, guztiok dakigun
bezala, ez da gauza bat oso ohikoa. Egia da eta ez dut ezeztatuko
inoiz baino gehiago irakurtzen eta publikatzen dela (pertsona batzuk
beste batzuk baino gehiago irakurtzen dute baina kontutan izanda
beste Europako herrialde batzuekin hemen oso gutxi irakurtzen da.
Finlandian adibidez eskoletako ikasleek astean liburu bat irakurtzen
dute batez beste). Horregatik uste dut irakurle klubek bultzada bat
suposatu dezaketela irakurketaren ekintzari. Irakurtzea oso gogorra
egiten da. Bakarrik egiten den lan bat. Denbora eskatzen duena eta
gaur egun bizi garen gizartean aisialdirako aukera aunitz dituena
agian ekintzarik erakagarrienetakoen artean ez dagoena. Gauzak
aldatzen dira berriz jakiten duzunean zuk irakurritako zerbait beste
batek irakurriko duela eta aukera izango duzula pertsona horrekin
irakurritakoari buruz hitz egiteko. Hori aurrerapauso bat da
irakurketa sustatzeko.

Beste gauza on bat ateratzen
dudana ostegun gauetik da oso giro polita bizi izan nuela. Jende
dezente bildu ginen, hogei lagun inguru, eta irakurketa ezberdinak
azaltzeko aukera egon zen. Hori ere oso ona izan daiteke irakurketa
sustatzeko. Ikustea ez zarela bakarra liburu bat irakurtzen,
positiboa izan daiteke aurrerantzean beste liburu batzuk hartzeko eta
irakurtzeko.

Hiru ondorio atera ditzaket
gau horri buruz:

  • Irakurle klubak ekintza
    onak dira irakurketa sustatzeko.

  • Irakurle klubetan jende
    jatorra dago, afizio bat elkarbanatzeko aukera baitago.

  • Irakurle klub batetik
    atera daitezkeen irakurketak oso aberasgarriak izan daitezke
    etorkizun baterako.

Sherlock Homes XXI. mendean


Aste honetan Sherlock Holmes
filma ikusteko aukera izan dut eta egia esateko jasan dituen kritika
gogorrak nahiko arrazoizkoak iruditu zaizkit. Hauen inguruan
azpimarratu behar da gehienek aipatzen dutela Arthur Conan Doyleren
klasikotik asko urrundu dela pelikula, akzio ugari baitute Holmes eta
Watson bikoteak, baina era berean entretenigarria dela bi ordutan
ekintzak eta umorez betetako eszenak hamaika direlako.

Euskaraz irakurri nuen
lehenengo klasikoa izan zen Sherlock Holmes. Literaturaren historian,
ingeles literaturaren historian eta misterio nobelen historian
zeresana eman du Londreseko detektibeak. Ez dut oso ongi gogoratzen
noiz izan zen zehazki istorio horiek eskuartean izan nituen garaia
(gutxi gora behera 17 urte bete nituen urteko udan) baina bai
abentura horiek harrapatu egin zidatela eta amaierara arte irakurri
behar nituela kasuak.

Behingoan kritikei eta
kritikariei arrazoia eman behar diet. Pelikula entretenigarria da
baina badirudi merkatuak duen pisua irabazi duela klasikoen
errespetuaren aurrean. Holliwood ez da garai ona igarotzen ari eta
etekinak atera nahi ditu produzitzen duen guztian. Nire ustez oso
garesti atera zaio zine industria honi klasiko baten birziklapena.

Sherlock Holmes
arrakastatsuak

Guzti hau kontutan izanda
badirudi klasikoak errespetatuz izugarrizko porrotak jasateko aukerak
daudela. Horretan ez nago hain seguru batez ere bi adibide aipatuko
ditudalako jarraian fama onak izan dutenak.

Lehenengoa Disney etxeak
produzitutako El misterio de la piramide deituriko pelikulak Holmes
eta Watson gazte batzuk azaltzen ditu. Errespetu osoz egindako film
bat. Egia da pelikulako pertsonaiak ez direla Conan Doyleren
klasikotik hartutakoak fikzio batetik ateratakoak baizik. Istorioa
oso ongi dago landua. Horregatik izan daitezke Sherlock Holmes eta
Watson doktorearen gazte denborak filmean islatzen dena.

Bigarren adibidea XXI.
mendean kokatzen da. House telesailari buruz mintzo naiz.
Pertsonai hau oso garbi ikusten da Conan Doylek sortutakoaren ispilu
dela: misterioak gogoko eta argitzen ditu, drogazalea da, lagun
banaezin bat dauka bera gabe gauz gutxi egingo lukeena… Esan
dezakegu beraz House medikua XXI. mende honetan sortu den Sherlock
Holmes dela.

Beraz hasierako teoria bertan
behera gelditzen da, klasikoak errespetatuz gauzak ondo egiten badira
arrakastak lortu daitezke.

Urteko lehena


Amaitu dut urteko lehen
liburua irakurtzen. Unai Elorriagaren Londres kartoizkoa da. Publico
egunkariaren arabera 2010 urte honetako euskal nobelaren artean
arrakasta izan dezakeen liburutako bat erdarazko itzulpenean, Kirmen
Uriberen
Bilbao-New York – Bilbao nobelarekin batera.

Zorionez Unai Elorriagaren
eleberri guztiak irakurri ditut. SPrako tranbia, Van´t
Hoffen ilea
eta Vredaman. Asko gustatu zitzaizkidan,
lehena agian ez dut oso ondo oroitzen argumentua baina erraz irakurri
nuela oroitzen naiz. Herri urrats batean erosi nuen. Senpereko
aintziraren alboan hasi nintzen irakurtzen eguraldi eguzkitsuko
igande arratsalde batetan. Bigarrena eta hirugarrena
unibertsitaterako lan bat egiteko erabili nituen. Van´t Hoffen
ilea
analizatzea goitik behera izan zen lanaren helburua.
Hainbeste gustatu zitzaidan lana amaitu ostean Vredaman
irakurri nuela. Estilo aldetik ez nuen aldaketarik sumatu. Estilo
berezia kritika asko jaso zituena bere garaian helduei zuzendutako
literatura bat zelako haur literatura estiloarekin, baina berriro
errepikatuko dut, niri asko gustatu zitzaidan.

Londres kartoizkoa da
liburuan estilo aldaketa sumatu daiteke baina Elorriagak idazten
jarraitzen duela sumatu daiteke. Eleberria diktadura baten osteko
garai batean dago oinarritua. Pertsona bat bere familiar baten
itzuleraren esperoan dagoela du ardatz nagusi bezala. Horretarako
egunero hamazazpigarren teilatura igotzen da eta bere lagunekin
elkartzen da. Tartean misterio batzuk azaltzen dira pixkanaka
narrazioa aurrera doan heinean argitzen joaten direla. Diktadura
garaiko jendearen ohitura bitxiak deskribatzen dira nagusiki.

Oso gustura irakurri beraz
urteko lehen liburu hau eta ezbairik gabe irakurtzeko gomendatuko
nuke.

Bueltan


Bueltatu naiz. Denbora asko
idatzi gabe egon ostean espero luzarorako gelditzea blogosferako
txoko honetan. Urte hasiera zaila izan dut. Hasteko deskonektatu
beharra nuen eta Peñafiel-eko herrira joan nintzen lagun baten
etxera (ia han erroldatu nintzen egon nintzen denbora luzearengatik).
Pilak kargatu ditut beraz eta urteari aurre egiteko inoiz baino indar
gehiago daukat.

Urte gogorra izango da.
Erabaki garrantzitsu ugari hartu beharko ditut nire etorkizuna zeharo
baldintzatuko dutenak. Ikasketei dagokienez espero karrera amaitzea
eta hortik aurrera momentuz ez dakit zer egingo dudan. Aukera ugari
ikuskatzen ari naiz baina oraindik zalantza ugari ditut. Orain
otsaileko azterketan nago buru belarri. Ikasturtea hala ere ez da oso
astuna baina lan egin beharko dut gauzak aurrera ateratzeko.
Irailetik aurrera beraz momentuz ez daukat proiekturik.

Kirol bizitzari buruz esan
behar haurrekin jarraituko dudala igerilekuan klaseak ematen eta
noizean behin txapelketetara joaten. Momentuz lan honetan pozik nago
eta estres maila igotzen badute ere ezin naiz asko kexatu nire esku
utzi dituzten aurrekin.

Triatloiaren inguruan ere
hitz egin beharko dut. Aurten urte lasaia hartzeko erabakia nuen,
duatloi bat bera ere ez dut egingo. Azken orduko gertaera batzuk uste
hori asko baldintzatu dezakete. Urte honetan ekainaren 26 Gasteizen
Europako txapelketa ospatuko da distantzia luzeko triatloiean.
Denboraldiko helburutako bat horrelako distantziako triatloia egitea
zen eta proban parte hartzea oso zaila izango zelakoan nire agendatik
ezabatu nuen. Federazioan sartuta dauden pertsona batzuek ez zidaten
itxaropenik eman, guztiz kontrakoa, ezinezkoa izango litzatekeela
proba horretan parte hartzea adierazi zidaten. Orain esperantzarako
ate bat ireki da. Jadanik izena eman dut proba honetan parte
hartzeko. Apirilaren 26ra arte itxaron beharko dut nire parte
hartzearen konfirmazioa jasotzeko baina oso ederra izango litzateke
Gasteiz-eko inguruan familia eta lagunak egotea animatzen udako egun
bero horretan.

Azkenik eguneroko bizitzan
egin beharko ditudanak izango ditut aurrean: lagunekin eta
familiarekin egon, idazten jarraitu, irakurri eta 111 akademiako kide
naizen heinean euskal literaturari buruz idatzi diren azken
nobedadeei buruz iritzia eman, bizitzan ahalik eta gehien goxatu…

Urte berri on guztioi
(berandu bada ere) eta animo urte berriari aurre egiteko.

Literatur lehiaketak


Ez dakit zer gertatzen den
baina ikasturte berriarekin batera eta zuhaitzetako hostoak erortzen
hasten direnean literatur lehiaketak hazi egiten diren garai batean
bizi gara.

Hurrengo lehiaketak, lanak
emateko epearen arabera daude kronologiko ordenatua:

Animatu eta parte hartu!!!

Literatura etorkizunean


Atzo arratsaldean Elkarrek
Gasteizen San Prudentzio kalean duen dendan izan nintzen. 111
akademiak
Literaturaren bideak etorkizunean jardunaldien barruan
mahai inguru bat antolatu zuen. Hizlarien artean Katixa Agirre, Patxi
Zubizarreta
eta Iban Zaldua zeuden. Moderatzaile lanetan berriz Ibon
Egaña aritu zen.

Hasieran pentsatzen nuen
Elkar dendakoek areto propio bat zutela eraikinaren barruan horrelako
ekintzak jorratzeko baina hara iritsi nintzenean harritu egin nintzen
mahaingurua dendaren ia erdian kokatu zutelako (pare bat apal mugitu
behar izan zituzten). Agian kokapena estrategia hutsa izan zen
hurbildu ginenok hitzalditik ateratzen ginenean dendako zerbait
erosteko, batek daki. Antza denez ez zuten espero jende asko, soilik
zortzi aulki baitzeuden jarrita mahai nagusiaren aurrean. Azkenean
dozena bat pertsona inguru egongo ginen idazleek zer esaten zutena
entzuten. Harrituta sentitu nintzen baina asko gustatu zitzaidan han
egotea. Dendari beste erabilera bat eman genion han bildu ginenok.
Hori izan beharko litzateke liburu denda bat, biltzeko gune bat eta
literaturari eta arteei buruz hitz egiteko toki bat. Baina agian gai
hori beste baterako utziko dut eta goazen harira.

Gauza asko esan ziren atzo
arratsaldean. Gehienak (denak ez esatearren) zentzuzkoak eta iritzi
pertsonalak batez ere. Gai ugari azaldu ziren mahai gainean:
editoreen lana, euskal irakurlea, egungo euskal literaturaren egoera,
zer egin beharko litzateke euskaraz irakurtzen sustatzeko… Zaila da
atzo ukitutako gaien artean aukeratzea garrantzitsuena, guztiek
dutelako protagonismo apur bat. Katixa Agirrek hasieran esan
zuenarekin geldituko naiz. Non ikusten da irakurri egiten dela?
Erantzuna oso erreza: autobusean. Hau da, bidaietan jendeak zerbait
egin behar du bidaiak irauten duen bitartean. Bidaiari gehienak
garraio publiko batera igotzen direnean eskuetan liburu bat edo
zerbait dute irakurtzeko. Irakurtzen denaren seinale (entzuletako
batek adierazi zuen metodo ona izan daitekeela ligatzeko edo
bakoitzaren burua goresteko Stieg Larsson idazlearen liburu
potolotako bat eskuan izatea, irudia soilik izan arren). Hemendik
aurrera agian gehiagotan jabetuko naiz jendeak zer egiten duen
bidaietan.

Atzokoaren ondorioz esan
dezaket euskal literatura ez dagoela krisian. Hala dirudien arren eta
gaztelaniazko literatura nagusiagoa den pertzepzioa izan arren,
errealitate hori ez da oso zuzena. Euskal literatura orain dela
hamarkada batzuk baino osasuntsuago dago, inoiz baino gehiago
irakurtzen da euskaraz, inoiz baino idazle gehiago daude eta inoiz
baino gehiago sortzen da… Galdera agian bi izan daitezke. Lehena
zer egin daitekeen gehiago sustatzeko euskal literatura edo
euskarazko literatura. Bigarren berriz etorkizunak zer dakarren
digitalizazioaren munduarekin.

Literaturaren bideak
etorkizunean. Hurrengo jardunaldiak:

Iruñea – Urriak 22:

Parte hartzaileak: Aingeru
Epaltza, Juango Olasagarre eta Patziku Perurena.

Moderatzailea: Patxi
Gaztelumendi.

Elkar aretoa: Comedias, 14.

Baiona – Urriak 29:

Parte hartzaileak: Itziar
Madina, Eneko Bidegain eta Itxaro Borda.

Moderatzailea: Juan Luis
Zabala.

Elkar aretoa: Arsenal plaza.

EHUko udako ikastaroetan

Egun hauetan Donostian nago. Euskal
Herriko Unibertsitateak antolatutako udako ikastaro batean parte
hartzen ari naiz. Aukeratu dudan ikastaroa Gerra zibila euskal
literaturari buruzkoa da. Alde batetik gure historian egon den
gertakaririk nagusiena eta beste alde batetik literatura, gustuko
ditudan bi mundu.

Egia esateko asko disfrutatzen ari naiz
nire egonaldiaz Gipuzkoako hiriburuan. Aitortu behar dut hiria oso
turistikoa iruditzen zaidala baina urtean egun batzuk etortzeko eta
inguratzen didan munduaz deskonektatu nahi badut toki egokia da.

Atzo izan genuen lehenengo jardunaldia.
Aurreneko hitzaldian Jon Kortazar izan genuen 1937tik 2007ra arte
Gerra zibila ardatz bezala hartuz idatzitakoari buruz azalpen bat
ematen. Garai ezberdinak eta estilo ezberdinei buruz hitz egin digu.
Hurrengoa hizketan Ana Toledo izan zen eta bertan sakon jorratu zuen
1964ra arte gerra ostean euskal literaturak emandako guztia. Noski
urte askotan hutsune nabaria egon zela azpimarratu zuen. Eta
amaitzeko Jean Haritschelhar egon zen Iparraldean euskal literaturan
gertatu zenari buruz hitz egiten.

Gaur beste hiru hitzaldi izango ditugu
eta jardunaldiak bihar amaituko ditugu eguerdi aldera. Aukera izaten
ari naiz twitter bidez behin edo beste nire inpresioak jardunaldi
hauei buruz eta ongi pasatzen ari naizela azpimarratu behar dut. Alde
batetik dinamikoagoa egiten ari naiz nire egonaldia eta aisialdi
ugari izan arren ez daukat betarik aspertzeko: goizetan Miramarreko
jauregian jardunaldian, eguerdian hondartzara eguraldiak laguntzen
badu (astelehen arratsaldean iritsi nintzen eta Donostian ez zegoen
batere girorik, ordubete lehenago Lizarra inguruan egon nintzen
lanean eta han kiskali egiten ginen eguzkipean 30 gradutara),
lagunekin bildu, Donostiatik paseatu…

Bihar amaitzen dela aipatu dut goian.
Pena emango dit pixka bat eta faltan botako dut ikasturtean zehar
egun hauek baina nire naturara itzultzeko ordua iritsiko zait. Hala
ere azpimarratu behar dut uztail honetan asko gozatzen ari naizela
nagoen tokian egonda ere. San Ferminetan egon nintzen eta izugarri
ongi pasa nuen, Donostian ere ez nago batere gaizki (eta hori
hondartzak ez didala grazia askorik egiten) eta eguraldi ona egin
arren beroak ez dit kalte asko eragiten.

Disfrutatzen jarraituko dut beraz udara
honetan eta twitter bidez horren berri izango duzue. Tamalez blogean
egoteak lan gehiago eskatzen didalako eta askotan ez naiz heltzen hau
eguneratzea, baina saiatzen naiz ahal dudana egiten.

Bipartidismoa literaturara iritsi da

Normal
0
21

false
false
false

MicrosoftInternetExplorer4


/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Tabla normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:”Times New Roman”;
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}

Uda giroan
murgilduta gaude aspalditik (eguraldia gorabeheratsua izan arren eguzki egun
zoragarriak izan ditugu). Urtaro berria hasteko egun gutxi falta dira eta egun
hauetan behin eta berriz ikusi dezakegu komunikabideetan garai ezin hobea dela
liburuak irakurtzeko.

Gaurko El correo egunkarian kultura sailean
aurtengo udan izango diren bi liburuen arteko lehia artifiziala aipatu du. Bi
liburu horiek Ildefonso Falcones eta Stieg Larsson-en azkeneko argitalpenak
dira,
Las manos de Fatima eta La reina en el palacio de las corrientes de
aire
, hurrenez hurren.

Badirudi Vocento taldeko
egunkariarentzat bipartidismoa ere literaturara iritsi dela. Badirudi uda
honetan gehien irakurriko diren liburuak bi horiek izan behar direla eta aukera
horietatik irteten dena pertsona arrarotzat har diateke.

Ziurrenik liburu
horien ale ugari salduko dira baina udako irakurketa ezin dezakegu bi titulu
horietara mugatu. Eskaintza zabala daukagu egun berezi eta luze hauetan
dastatzeko. Ireki zaitezte mugarik ez daukan mundu bati.

Liburu bakoitzak
bere urtaroa izan dezake. Irakasle batek aipatu zigun adibidez hobeto sartzen
dela Madan Bobary udan neguan baino.Hona hemen jarraian bi lista. Bata El
Correoren arabera 2009ko libururik salduenak lehenengo hiruhilabetekoan eta
bestea nik gomendatutako euskarazko bost liburu aproposa izan daitezkeela udan
irakurtzeko.

Normal
0
21

false
false
false

MicrosoftInternetExplorer4


/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Tabla normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:”Times New Roman”;
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}

2009ko libururik
salduenak lehenengo hiruhilabetekoan. Iturria: El Correo:

Larsson, Stieg: Los hombres que amaban a las mujeres.

Larsson, Stieg: La chica que soñaba con una cerilla y un
bidón de gasolina.

Boyne, John: El niño con el pijama de rayas.

Neville, Katherine:
El fuego.

Byrne, Rhunda: El secreto.

Abadia, L.: La crisis Ninja.

Moccia, Federico: Hoy tengo ganas de ti.

Udan irakurtzeko
gomendatzen ditudan liburuak:

Gabiria, Julen. Han goitik itsasoa ikusten da.

Agirre, Katixa. Habitat.

Elorriaga, Unai. Van’t Hoffen ilea.

Aurkenerena,
Joseba: Hendaiako tren geltokia.

Muñoz, Jokin: Antzarraren bidea.

4 urte

Gaur, 2009ko
maiatzaren 18a, 4 urte bete ditut goiena.net-eko blog komunitatean nire lehen
artikulua idatzi nuenetik. Gogora etortzen zait Lor euskal taldearen Zure
doinuaren kantaren hasiera: Euri asko egin du neska, lehenengo laztanetik…
Balada tristea baina kantu bakoitzari gertatzen zaion bezala, pertsonaren
arabera esanahia aldatu egiten zaio. Niri kanta horrek oroitzapen onak ekartzen
dizkit baina aurrera begiratzeko indarrak ere ematen dizkit.

Euri asko egin du
lehenengo artikulu horretatik. Garai onak eta ez hain onak bizi izan ditut lau
urte hauetan. Lau uda pasa ditut lanean Lizarra inguruan. Selektibitateko
probekin hasi nuen ibilbide hau eta orain unibertsitatean nago historia
ikasten. Kirol lehiaketa ugaritan parte hartu dut. Aloñako bi igoera,
Arrigorriagako distantzia luzeko bi duatloi (bietan hirugarren postua
lortuta)… Bidaia garrantzitsuak ere burutu ditut denbora tarte horretan: Done
Jakue bidea, Lisboara egindako 2008ko udaberrian, aurtengo otsailean
Budapestera joan nintzen astebete…

Artikulu bat
aukeratu beharko banu ezingo nuke hori egin. Guztiak hartu beharko nituzke bere
osotasunean baloratzeko. Guztiak izan dira garrantzitsuak. Baliteke batzuk
beste batzuk baino hobeagoak izatea baina guztietan izan dut sentsazioa idazten
nuen bitartean zerbait esaten ari nintzela.

Agian garairik
bereziena azken hilabete hauetan izan zen beste goiena.net blog komunitateko
beste blogari bati omenaldi txiki bat egin nionean izan da. Hark izandako ideia
jarraitu nuen, hain zuzen ere, maratoira begira egindako jarraipen berezi bat
egitea.

Horregatik sartu
nintzen mundu honetan. Uste nuelako zerbait nuela esateko munduari. Hemeretzi
urteko gazte baten ikuspuntua egunero ematea zen nire helburua. Inguratzen
zidanaren berri ematen nuen. Hemeretzi urteko mutil gazte hura hogeita hiru
urteko gizona bilakatu da. Ikuspuntuak, ideiak… aldatu zaizkit baina idazteko
gogoa inoiz baino handiagoa da.

GOTBn botatako
saio bati esker jakin nuen blogen inguruan lehen aldiz. Ideia nagusia gustatu
zitzaidan eta aste batzuetara goiena.net blog komunitatean blog propioa nuen.
Uste dut inoiz ez dela berandu hasteko eta hemendik jende guztiari animatzen
diot euskal blogosfera haztera eta beraien bloga abiarazteko. Beldurrik ez izan
eta animatu interneteko komunitaterik interesgarrienetako batean parte hartzea.

4 urte izan dira,
espero beste lautan jarraitzea gutxienez. Gaurkoa egun berezia da, ez soilik
urtemugarengatik, eta hau primizia bat da irakurleentzat, lehen aldiz nire
bizitzan literatur lehiaketa batean sari bat emango didatelako. Gaur Euskal
Herriko Unibertsitateko Arabako kanpuseko Letren fakultatean Galiziar letren
eguna ospatzen da eta bertako arduradunek literatur lehiaketa bat antolatu
zuten. Bertan parte hartu nuen eta euskarako sailean irabazlea irten naiz.
Beraz gaur letra idatziek ematen didaten poza bikoitza dela esan dezaket.