Etiketaren artxiboa: lizarra

Uda oso desberdina


Atzo irakurri nion goiena.net
blog komunitateko beste kide bati bere udaren gora beherak.
Inspirazioa piztu dit eta nik ere nire udako nondik norakoen berri
emango dizuet. Gainera uste dut 2010-2011 blog kurtsoa hasteko era
polit bat izan daitekeela (noski post hau publiko guztiei zuzendua
dagoenez eszenarik gogorrenak eta erotikoenak beste baterako utziko
ditut, edo agian intimitatean kontatzeko 😉 ).

Lehen uda izan da kotxeko
gidabaimena edo sorosle titulua izateko aukera dudanetik ez dudana
lan egin. Beno, baten batek galdetzen badit ea udan lan egin dudan
baiezkoa emango diot baina soilik 18 egun izan dira. Lau egun
uztailean, Oñatiko igerilekuan, eta 14 Usakoko errekan. Bietan
sorosle lanetan eta inoiz leku horietan aurretik lan egin gabe.
Esperientzia bezala esan beharra daukat ez dela erraza izan (kontuan
izanda zer nolako erantzukizuna dugun pertsonen biziekin) baina aldi
berean ez da batere zaila izan (aurretiko sei udatan Aiegiko Iracheko
igerilekuan lan egin izanak esperientzia asko eman dit bi leku
hauetan lanari aurre egiterakoan). Ondorioz esan dezaket uda bat
gehiago egindako lanarengatik emaitza positiboak ateratzen ditudala.

Uztailean hasi zen nire
oporraldia. Ekainean askok jakingo duzuenez Europako txapelketan egon
nintzen eta ez zen nire egunik onena izan baina hala ere bizitzan
aurrera egin beharra dagoela dakit. Beraz hori egitea tokatu
zitzaidan. Uztailaren 7an Iruñean izan nintzen. Oso ondo pasa nuen
lagun baten urtebetetzea ospatzen baina sentsazioa daukat urtetik
urtera San Ferminen herrikoitasun maila jaisten doala eta
atzerritarrentzako festa bat bilakatzen ari dela gero eta gehiago
(zoritxarrez).

San Ferminak atzean utzita
Donostiara hurbildu nintzen uztailaren 10 eta 11ean EHUk antolatzen
dituen udako ikastaroen barruan Euskara 2.0 ikastarora. Bertan
Sustatuko bosgarren urtemugan ezagutu nuen Gorka Julio berriro ikusi
nuen eta Maite Goñi bezalako pertsonak ezagutu eta aldi berean
eramaten duen proiektu berritzailea Ordiziako ikastolan batxilergoko
ikasleekin teknologia berriak erabiliz. Balorazio oso positiboa egin
nuen bi egun horien baitan, gauza berri batzuk ikasi nituen eta
konpainia onean egoteko aukera izan nuen. Datorren urtean ez ditut
beharko aukera askeko kredituak (arrazoietako bat zergatik hurbildu
naizen azken bi urteetan Miramar jauregira) baina agian bisitaren bat
Donostiara egingo dut aukera polita izaten delako Gipuzkoako
probintzian egun batzuk igarotzeko.

Uztaileko azken astean
kokaturik Alpeetara joateko ordua iritsi zitzaidan Gasteizko lagun
batekin Alpe d´Huez-eko distantzia motzeko triatloian parte hartzeko
(1,2-30-7). Joan aurretik Aloña Mendiko igeriketa saileko 25.
urteurrenaren festa izan nuen eta han bizitakoa aurretik esanda
daukat iadanik. Alpeetan astebete egon ginen, 7 egun. Aspertzeko
betarik ez genuen izan, lasterketa oso ondo joan zen. Bizikletako
zatiak zuen zailtasunik handiena, lakutik irten Bourg d´Oissan
herrira jaitsi eta Alpe d´Huez igotzea baizen. Goian zazpi kilometro
izango genituen aurretik korrika egiteko. Hango parajeetan
txirrindularitza usaintzen zen leku guztietatik zehar eta egon ginen
kanpinean bost izarretako hotel batean bezala egon ginen. Oso gustura
eta tamalez gauza onenekin gertatzen den bezala oso motza egin
zitzaigun.

Horrela abuztura iritsi
ginen. Alpeetatik bueltan Gasteizetik Lizarrara joan behar nintzen,
lagun on bati esker igande arratsalde-gauen Nafarroara joatea ahal
izan nuen. Han Lizarrako jaiak gori-gori zeuden. Abuztuak 1eko eta
2ko gauetan lagunarekin irten nintzen parrandan. Primeran pasa
genuen. Bigarren egunean behietara joan ginen goizean goiz (beno egia
esanda goizeko entzierroa ia kale erdian harrapatu zigun). Ez naiz
oso oker ibiliko giroa Iruñekoa baino hobeago zela esaten badut.

Jaiak amaitu ostean hamar
eguneko astebete inguruko deskantsua ilobarekin Aiegin. Uste dut ez
naizela hainbeste nekatu ume baten atzetik inoiz (eta hori aurten
igerilekuan monitore lanetan nengoela ume batzuk energia asko
xahutzen zidaten). A zer nolako energia daukan iratzarrita dagoen
bitartean!!!

Iloba bere herrira itzuli
ostean Malagara joatea tokatzen zitzaidan. Hamabi egun izan al ziren?
Ala hamahiru egun? Ez naiz oso ondo oroitzen baina azpimarratu
beharra daukat Malagako giroa asko aldatzen dela hemen bizi
dugunarekin. Normala kontuan izanda goizeko lau eta erdietan 27 gradu
egiten badu.

Malagako erritmoa laburtu
dezakegu esanez bazkariarekin hasten dela arratsaldeko bostetan,
afariarekin jarraitzen du gaueko hamarrak-hamaikak aldera, lan egiten
da ondoren eta amaitzeko goizeko seiak aldera gosaldu egiten da
egunari amaiera emanez eta ohera lotara joanez.

Han bizi izandako
esperientzia oso aberasgarria izan da. Ezusteko handia eraman nuen
feria deskubrituz eta datorren urtean ziurrenik handik egun batzuk
egingo ditudala abuztuaren erdialdean.

Uda amaitzeko egun gutxi
falta zirela itzuli nintzen Andaluziatik. Udaren amaierarekin batera
nire oporretako garairik gogorrena bizitzea tokatzen zitzaidana. Alde
batetik hasieran aipatutako lana Oñatiko txokorik politenetakoan eta
beste alde batetik iraileko azterketak.

Guzti hori igaro da…
zoritxarrez. Orain garai berri bati ekingo diot ikasturte berriaren
hasierarekin. Ikusten duzuenez idazteko gogoz nago eta ea jarraipena
ematen diodan. Denborak bakoitza bere tokian jarriko du… eta
gainera berriro hasi naiz korrika egiten (alpeetatik ez ditut berriro
korrikako zapatilak jantzi).

4 urte

Gaur, 2009ko
maiatzaren 18a, 4 urte bete ditut goiena.net-eko blog komunitatean nire lehen
artikulua idatzi nuenetik. Gogora etortzen zait Lor euskal taldearen Zure
doinuaren kantaren hasiera: Euri asko egin du neska, lehenengo laztanetik…
Balada tristea baina kantu bakoitzari gertatzen zaion bezala, pertsonaren
arabera esanahia aldatu egiten zaio. Niri kanta horrek oroitzapen onak ekartzen
dizkit baina aurrera begiratzeko indarrak ere ematen dizkit.

Euri asko egin du
lehenengo artikulu horretatik. Garai onak eta ez hain onak bizi izan ditut lau
urte hauetan. Lau uda pasa ditut lanean Lizarra inguruan. Selektibitateko
probekin hasi nuen ibilbide hau eta orain unibertsitatean nago historia
ikasten. Kirol lehiaketa ugaritan parte hartu dut. Aloñako bi igoera,
Arrigorriagako distantzia luzeko bi duatloi (bietan hirugarren postua
lortuta)… Bidaia garrantzitsuak ere burutu ditut denbora tarte horretan: Done
Jakue bidea, Lisboara egindako 2008ko udaberrian, aurtengo otsailean
Budapestera joan nintzen astebete…

Artikulu bat
aukeratu beharko banu ezingo nuke hori egin. Guztiak hartu beharko nituzke bere
osotasunean baloratzeko. Guztiak izan dira garrantzitsuak. Baliteke batzuk
beste batzuk baino hobeagoak izatea baina guztietan izan dut sentsazioa idazten
nuen bitartean zerbait esaten ari nintzela.

Agian garairik
bereziena azken hilabete hauetan izan zen beste goiena.net blog komunitateko
beste blogari bati omenaldi txiki bat egin nionean izan da. Hark izandako ideia
jarraitu nuen, hain zuzen ere, maratoira begira egindako jarraipen berezi bat
egitea.

Horregatik sartu
nintzen mundu honetan. Uste nuelako zerbait nuela esateko munduari. Hemeretzi
urteko gazte baten ikuspuntua egunero ematea zen nire helburua. Inguratzen
zidanaren berri ematen nuen. Hemeretzi urteko mutil gazte hura hogeita hiru
urteko gizona bilakatu da. Ikuspuntuak, ideiak… aldatu zaizkit baina idazteko
gogoa inoiz baino handiagoa da.

GOTBn botatako
saio bati esker jakin nuen blogen inguruan lehen aldiz. Ideia nagusia gustatu
zitzaidan eta aste batzuetara goiena.net blog komunitatean blog propioa nuen.
Uste dut inoiz ez dela berandu hasteko eta hemendik jende guztiari animatzen
diot euskal blogosfera haztera eta beraien bloga abiarazteko. Beldurrik ez izan
eta animatu interneteko komunitaterik interesgarrienetako batean parte hartzea.

4 urte izan dira,
espero beste lautan jarraitzea gutxienez. Gaurkoa egun berezia da, ez soilik
urtemugarengatik, eta hau primizia bat da irakurleentzat, lehen aldiz nire
bizitzan literatur lehiaketa batean sari bat emango didatelako. Gaur Euskal
Herriko Unibertsitateko Arabako kanpuseko Letren fakultatean Galiziar letren
eguna ospatzen da eta bertako arduradunek literatur lehiaketa bat antolatu
zuten. Bertan parte hartu nuen eta euskarako sailean irabazlea irten naiz.
Beraz gaur letra idatziek ematen didaten poza bikoitza dela esan dezaket.

Ez daude bakarrik

Normal
0
21

false
false
false

MicrosoftInternetExplorer4


/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Tabla normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:”Times New Roman”;
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}

Igandeetan Publico erosten dut (alde batetik
egunkaririk merkeena delako eta beste alde batetik plus bat ekartze duelako
ezer gehiago ordaindu gabe). Eta ez zitzaidan kontra portada gustatu. Egunkari
honetako kontra-portadak beti du zerikusia kirolarekin, azken zatia kirolarena
delako eta ez telebistarena ohikoa den bezala.

 

Bertan txirrindulari proba baten argazki bat
agertzen zen eta titularrak zioen errepide bazterrak hutsik zeudela eta
ondorioz doping kasu berriek zalegoak atzera bota zituela. Goazen analizatzera errepide
bazterrak hutsik daude ala ez. Nire ustez Ez!!!

 

Esan beharra dago probaren argazkia Madrileko
itzulikoa zela. Normala den bezala goi mailako txapelketa bat egoten denean eta
aldi berean maila apalagoko proba bat, ikusle gehienak goi mailako txapelketa
ikusiko dute. Berdina gertatzen da kirol guztietan. Nora joaten dira futbol
zaletu gehiago, Anoetara edo Azkoagainera? Buesa Arenara edo Lizarrako
kiroldegira?

 

Gero baita esan etapa batek normalean ehun
kilometrotik gora duela eta zaila dela ibilbide osoan jendea egotea. Gainera
askotan arazoak izaten dira bakarrik leku baten ikus daitezkeelako
txirrindulariak eta ez da berdina ikustea txirrindulari bat 15 kilometro orduko
pasatze ikustea 80 kilometro orduko ikustea baino. Baita esan Tourrak argi utzi
duela txapelketa bat baino gehiago dela, eta Riccoren EPOaren positiboaren
egunean jendea ez zela atzera bota eta lasterketa jai handi bat bezala
ongietorria eman zitzaion. Tourrak hori dauka, pasatzen den herritik pasatzen delarik,
jai bat bezala hartzen da eta tokian tokiko herriek jai egun bezala
aldarrikatzen dute Tourra. Bestela batek baino gehiagok joateko Alpe d´Huez-en
bezperan eski estaziora eta ikusiko du zelako jai giroa dagoen.

 

Baina jai giroak ez du sortzen bakarrik
Tourrak. Belgika inguruan udaberriko klasikoak ere giro berezia sortzen dute
eta milaka eta milaka zaletu errepide bazterretara hurbiltzen dira. Euskal
Herrian (adi) Euskal Herriko itzuliak milaka eta milaka jende mugiarazten ditu.
Ikastolan gogoratzen naiz Oñatitik igarotzen zenean lasterketa profesional bat
(bai Euskal Herriko itzulia baita Euskal Bizikleta) minutuz batzuk jai genuen
txirrindulariak igarotzen ikusteko.

 

Beraz arrazoi sendo hauen ondorioz esan
dezakegu txirrindulariak inoiz ez direla bakarrik arituko errepidean.

 

**BTR**

Done Jakue bidea 2007 (I)

Gaurtik aurrera hemen astero kontatuko dizuet nolakoa izan zen nire Done Jakue bidean izan nituen gora beherak. Irailaren bigarren hamabostaldian burutu nuen eta astero etapa baten kontakizuna jarriko dizuet blog honetan.


1. Etapa. Orreaga-Aiegi 97 km.


6 h. 39 min. 15 km/h. Irailak 17, astelehena.


Euria barra-barra egingo zuela esaten bazuten, arratsalderaino ez zen erori tantan bat ere ez nafarroako lurretan.


Eguna goiz hasi zen niretzat eta planeatuta nuen bezala bi erbi bikainek lagundu zidatzen etapa honetan eta kotxeko laguntzan ere pertsona oso garrantzitsu bat zegoen, nire ama. Erbietako bat nire aita zen, etapa amaieraraino lagundu zidana, eta bestea aldiz Javieriko Abarzuzarra, nire aitaren lagun on bat Zubiriraino lagundu ziguna.

Beste alde batetik esan etapa oso polita izan zela, nafarroako pirinioetatik erdialderaino. Teknikoki erdi-altua baina zorionez pisu gabe ateratzeak on egin zida. Hala ere eguna oso nekatuta amaitu nuen. Aiegiko etxean afaldu eta lo egiteko aukera izan nuen hurrengo egunean ongi deskantsatuta irtetzeko.

Ruper Ordorika Lizarran. Gogoeta batzuk.

Gaur amaituko da Lizarran Erdi Aroaren astea.
Astelehenetik hasita igandera bitartean hamaika ekintza antolatu ditu Lizarrako
Merkataritza Elkarteak. Ni asteazken gauen egon nintzen hauek antolatutako kontzertu
batean, Pedro Deunaren auzoan. Bertan hamarretatik aurrera aritu zen Ruper
Ordorika bakarlari oñatiarra. Aurreko gauen leku berean talde irlandar bat jotzen
egon zen eta ostegunean mundu osoko musika biltzen zituen beste talde bat.

Hasteko esan behar da Lizarra iri zail bat
dela euskararentzako. Nafarroako eremu mistoan egon arren, lehen hizkuntza
erdara da. Leku gehienetan erdaraz atendituko dizute, eta kanpotik etortzen den
jendea askotan ohitura du erdaraz egitea bertakoekin euskaraz haste baino
elkarrizketak. Beraz kontzertu bat ikustea euskaraz oso noizbehinka suertatzen
da, soilik jaietan txosnetan batzuetan eta Lizarrako Ikastolak antolatutako
kontzertuak. Baina, azken urte hauetan harrigarria badirudi ere ekintza
desberdinak gauzatu dira euskararen erabilera bultzatzeko (Lizarra Oinez,
Iratxeko kanpinaren irekiera, Euskara Elkarte berri bat sortu izana, Korrikak
duen oihartzuna bi urtean behin igarotzen den bakoitzean hiritik…). Hala ere,
Lizarrako biztanlegoaren gehiengo handi bat erdalduna da. Ruperren kontzertu
hortan gehiengoa euskaraz bazekin jendea zen baina gutxiengo bat ere bazegoen
euskaraz ez zekiena, besteak beste egitaraua aire librean zelako eta dohainik publiko
guztiari irekia (eta askok badakigu nolakoa den jendea gauzak dohain izaten
direnean, ejem, ejem). Horregatik ere Ruperrek azalpenak erdaraz eman zituen erdaraz
zekitenenganako errespetua erakutsiz. Tarteka hori bai, euskarazko esaldiak
tartekatzen zituen emandako azalpenetan.

Asko harritu ninduena beste alde batetik
jendearen jarrera izan zen. Askoren errespetu ezari artista bat lanean ari denarekiko
hain zuzen ere. Jende asko berbetan ari zen, elkarrizketa ugarik zurrumurru
handi bat sortu zuten, benetan joan zen jendeari asko molestatuz. Pertsona
horiek taberna batera hobeto zuten joatea kafe bat hartzera eta esateko zutena
hor botatea.

Beste alde batetik kontzertua oso ona izan
zen. Eszenategi gainean kantaria gitarra batekin lagunduta eta ondoan
kontrabaxua. Bezperan Ordorika Gasteizko jazzaldian egon zen. Irakurri
dudanaren arabera soilik hiru abesti jo zituen (denbora laburra egon zen
Berriako kritikoaren iritziz). Baina Lizarran bere azken diskoaren aurkezpena
egin zuen, Memoriaren mapa, ordubete pasatxoko kontzertu batean. Bukatzeko
kantua: Hiriak. Diskoko kanturik komertzialenetako bat baina hala ere bertako
idazle batek egindako letrak dituela sumatzen den abesti bat. Eta bisean bi
kantu jo zituen, azkena bere azken aurreko lanean argitaratutako Zaindu maite
duzun hori. Disko horretako lehen singel-a. Hori gauzatu eta gero txalo
zaparrada erraldoi batek bete zuen plaza.

Eskertzekoa da Lizarrako Merkataritza Elkartekoek egindako ahalegina
halako kantari bat herriari hurbiltzeko. Publikoari kultura dohain eskaintzea
oso aukera gutxitan gauzatzen da eta horiek aprobetxatu egin behar dira. Hortan
datza nire ustez kulturaren aberastasunaren ardatzetako bat, gero eta jende
gehiagori zabaldu behar zaio kultura.