Gaur goizean “Aloñako bigarren igoera”:http://aloinakoigoera.webcindario.com/ jokatu da. 254 korrikalari elkartu gara Oñatiko plazan. Hamar eta erdietan minutuko isilune bat egin ondoren lasterketari hasiera eman zaio. Irabazlea, lehengo urteko berbera, Ionut Zinca gizonezkoetan, nesketan uste dut baita ere, Alicia Olazabal.

Lasterketa oso polita izan da. Ibilbide guztia jendez gainezka zegoen. Lau leku aipatzeko, Urtiagain, Belar, Aloñako gaina eta plaza. Gainera edari eta janari horniketa nahikoa zegoen eta antolatzaileek beraien lana txukun egin dute.

Txalotzekoa da animuak ematera hurbildu diren guztiei eta proba egin ahal izateko mugitu diren jende guztia. Eta masaje zerbitzua lasterketaren ondoren dohainik izatea ideia paregabea iruditzen zait antolatzaileen aldetik.

Nire partetik zorionik beroenak eta eskerrak hain proba ederra, zailtasun handiak ematen dituena hainbeste jenderekin, hain ongi antolatzeagatik.
Beste aldetik, esan beharra daukat ia bi ordu behar izan ditudala proba amaitzeko. Helburua bete dut eta pozik nago. Oso gogorra izan da, bai igoera baita jaitsiera ere. Baina jaitsiera gutxiago kostatu zait, ez baitago indarrik egin behar.

Igotzerakoan Urtiagaineraino beroarengatik nahiko gogorra egin zait, baina ibilbide osoko zatirik errazena zenez erraz egin dugu.

Hortik aurrera hasten zen benetako igoera. Belarreraino igotzea asko kosta zait, baina lortu dut eta atseden txiki baten ondorioz seigarren kilometrotik gaineraino berriro sufritzea tokatu izan zait. Baina ez zen hain gogorra.

Jaitsierak esfortzua eskatzen zuen. Baina lasterketa erdia igarota, burua amaieran izan dut. Pentsamendu positiboz josita nuen burua. Eta tipi tapa, tipi tapa Oñatiraino jaitsi naiz. Poz pozik gurutzatu dut helmuga.

Eguraldiak lagundu digu. Agian urtiagainera iritsi arte ez da batere ona izan bero zapa, baina metroak igotzen joan ahala haizea gero eta bortitzago zebilen eta horrek lagundu egin digu hainbeste bero ez edukitzeko.

Aurtengoz hori izan da guztia. Datorren urtean animu berdinarekin irtengo naiz lasterketa txiki baina handi onetara. Eskerrik asko alboan izan zareten guztioi. Zuen laguntzarik gabe amets txiki hau ez zen posible izango.

Orain dela urte batzuk Aloña Mendiko igeriketa taldean nengoela txapelketa ugari genituen han eta hemen. Urtean bat nahiko berezia zen, Tarbesekoa alegia. Alde batetik atzerrira irteten ginelako, Frantziara, eta beste alde batetik igerileku olinpiko baten ospatzen zelako.

Egun hauetan bueltaka nabil egun horiek gogoratzen. Atzo joan zen berriro delegazio txiki bat gure herriaren izena jakitera ematera. Iragan urtean, oraindik kirol hau praktikatzen nuenean, joateko aukera ez nuen izan azterketen kontuagatik.

Oso giro onean pasatzen genuen astebukaera. Talde bezala hotel baten igarotzea hiru egun guretako gauza berri bat zen. Bizitzan gutxitan pasatzen direnen gauzen artean sartuko nuke esperientzia hau.
Nire garaian gainera Bergarako taldearekin batera joaten ginen. Horretarako beraz autobus handi bat alokatzen genuen. Ez badut gaizki gogoratzen lauzpabost ordu irauten zuen bidaiak, hamaika gauza bururatzen zitzaizkigun ez aspertzeko. Denetarik egiten genuen: xakean jokatu, aldizkariak irakurri, pelikulak ikusi…

Momenturik onena nire ustez larunbat arratsaldea zen. Larunbat jardunaldia bukatu ondoren hotelera joaten ginen eta afaldu baino lehenago bagenituen ordu batzuk libre nahi genuena egiteko.

Frantziako telebistan soilik gure intereserako Eurosport katea zegoen. Eta hor berriro agertzen ziren gure burutazioak monotonian ez jauzteko.

Gainera talde nahiko kosmopolita ginen edadearen aldetik. Generazio desberdinak elkartzen ginen. Kepa Aranbururekin joanda nago (nire baino 4 urte zaharragoa), adibide bat jartzearren.

Txapelketari dagokionez, igerileku olinpiko baten izatean emaitzak ez ziren gure onenak. Baina gogo guztiak uretan uzten genituen.

Nire modalitatea distantzia luzea zen, lehenengo urtean 1500 eta 400 krol egin nuen, 200 bizkar erako proban ere aritu nintzen. Eta bigarrengoz 1500, 400 eta 200 krol egin nuen.

Esan dezaket oroitzapen onak ekartzen dizkidala hiri hori. Eta tourreko etaparen bat hortik igarotzen baldin bada, begiminez ikusten dut egun hori.

Atzo hasi zen Bat Formulako 2006ko denboraldiko munduko txapelketa. Urteak joan urteak etorri beti goiz jaiki behar ginen urteko lehenengo lasterketa ikusteko, Australian ospatzen baitzen. Baina aurten hori aldatu egin da, beste gauza asko bezala. Bahrein-eko basamortuan hasi zen ekitaldi berria. Eta a zer nolako denboraldia ikusiko dugun. Uste dut azken urteetako onenetakoa izango dela.

Atzo Fernando Alonsok eta Renault-ek erakustaldi bikaina eman zuten. Pilotuak bere abilezia erakutsiz gidatzerakoan eta taldeak estrategia bikain bat prestatuz garaipena eskura uzteko asturiarrari.

Larunbatean hasi zen benetako zirkua habian. Hor ikusi genuen denboraldi honetako nobedadeetako bat. Kalifikazio sistema. Hasieran korapilotsu samarra dirudiena baina ondo azalduta egonda erraz ulertzen dena. Lehenengo sorpresa ikusi genuen, Raikkonen lehenengo txandan kanpoan geldituta eta igandeko lasterketa azken postuan irten beharra ikustean bere burua. Eta Michael Schumacher alemaniarraren pole position-a lortu zuenean denok nahiko harrituta geratu ginen. Bere bizitzako 65. errekor berri bat ezarriz. Airton Senna brasildarra berdinduz.

Eta iritsi zen lasterketarako eguna. Alonso laugarren tokitik irteten zen, baina hori ez zen izan eragozpen lehenengo bihurgunetan kaisser-aren atzean jartzeko, bigarren postuan. Eta orduantxe hasi ziren estrategia planak lantzen. Pit stop-etan erabakiko zen dena.

Bigarren geldialdian Alonso eta Schumacher berdinduta irten ziren, baina alde ona lehenengoak hartu zuen. Hor egon zen asturiarraren garaipenaren gakoa. Hurrengo 18 biratan alemaniarra zuen atzetik baina hau ez zen Imola, kasu honetan biak berdin zihoazen.

Azkenean Fernando lehenengo, Michael bigarren eta Kimi harrigarri bat hirugarren. Ondorioak ateratzeko garaian ikusi daiteke aurtengo txapelketa ez dela izango birena bakarrik, eta kotxe fidagarrienak irabaziko duela ziurtatu genezake.

Ea datorren astean horrelako antzerako beste ikuskizun polit bat ikusteko aukera dugun. Pena mereziko du goiz jaikitzea igande batean.

Gustatu zitzaidan : Alonsoren pozak adierazteko era, Nico Rosberg gidari alemaniarraren birarik azkarrena eta larunbateko kalifikazioa.

Ez zitzaidan gustatu : Gauza ugari. Ide, Coulthard, Toyota, Barrichello, Montoya, Massa… Batzuk ez dutelako kalitaterik Bat Formula bat gidatzeko eta beste batzuk ez zutelako eman beren maila onena. Publiko eza ere aipatzekoa da, argi ikusi zen gauza ugari diru kontua dela soilik. Telebistako errealizazioa zer esanik ez…

Anekdota bitxi bat : Bahrein-en irabazten duen pilotuak ondoren munduko txapeldun bihurtzen da. Bestela ikusi zer gertatu den azken bi urte hauetan 🙂