Kategoriaren artxiboa: Sailkatugabeak

Bueltan gara – I´m back

Berotu ditut giharrak eta irteera lerroan jarri naiz. Ideia hori etorri zait burura teklatu parean jarri naizenean eta orri txuria karakterez betetzen hasi.

Astebete baino gutxiago pasa da Azkue fundazioak beste urtebetez euskal blog komunitatearen inguruan antolatutako Blogetan! lehiaketa eta sari banaketa aurrera eraman zuela.

Egun batzuk gehiago pasa dira Nire Etxeko Leihotik azken aldiz pasa nintzenetik (2012ko uztailaren 20an egin nuen azken sarrera).

Usaintzen da berriro blogen loraldi bat. Agian hasi nintzen garaiarekin konparatuz biziagoak, dinamikoagoak. Kanpo faktore berri eta eragin handiagoarekin (facebook, twitter… sare sozialak adibidez).

Orain dela aste batzuk The Indezents lagunak egin zuen bezala bere txokoarekin, eta hasieran aipatutako ekitaldiko zipristinak bustita, blogosferako leiho txiki hau berriro elikatzen hasiko gara.

Zenbatero? Ez daukat orain erantzuna.

Zeri buruz hitzegingo det? Askok ezagutzen nauzuen arren eta badakizuen arren kirola oso garrantzitsua dela nire egunerokotasunuean, helburuetako bat seguru sentitzen naizen burbuilatik ateratzeko entrenamendu bat izango da.

Zein dago ongietorria? Egon ditudan ideiekin ados edo kontra, jende oro dago gonbidatua irakurtzera eta bere ekarpenak erantzun txokora egitera.

David Millar vs. Kilian Jornet

Utzi erantzuna

Azken egunotan edo asteetan bi liburu izan ditut eskuartean. Bata David Millar txirrindulariaren Pedaleando en la oscuridad. Beste Kilian Jornet-en Correr o Morir. Sentsazio desberdinak utzi dizkidate.

Txirrindulariaren kasuan bere istorioa kontatzen du. Bere gaztaroa profesionaletara heldu arte eta zelan erori zen doping-aren munduan (esateko era bat). Kontra azalean azaltzen du aipatuko duela zergatik txirrindulariak legez kanpo dauden sustantziak erabiltzen dituzten beraien emaitzak hobetzeko. Baina sentsazioa daukat ez diola erantzun osoa ematen horri. Aipatzen du doping-aren kontuaz inguratuta bizi zela, eta horrek presentzia badauka txirrindulariek ez dutelako salatzen omen da. Gaur egun badirudi doping-aren aurkako irudia bilakatu da txirrindulari britainiarra.

Sentsazioa utzi dut berak kontatzen duena omen dela bertsio zuzena. Eta orain egiten duena dela zuzenena.

Sentsazio gozoagoak utzi dizkit Kilian Jornet-en liburuak. Bertan azaltzen ditu berak bizitako zenbait abentura. Eta ondorioz gogoetak ere egiten du. Adibidez galdetzen da zergatik egiten duen korrika, norentzako. Eta berak zituen mitoak gainditu baditu orduan zer gelditzen zaion…

Hitz gutxiago idatz dezaket azken liburu honen inguruan baina sentsazio goxoagoa utzi dit gorputzean.

Azkenaldian kirolaren inguruko liburuak bilatzen ari naiz. Hurrengoa Lance Armstrong-en Mi vuelta a la vida eta Miguel Indurainen inguruko bat izango dira. Abuztua, Frantziako Tourra amaitu ostean eta Olinpiar Jokoak, Donostiako Klasika ospatu eta Espainiako Itzulia hasiko diren hilabetea aproposa izan daiteke horretarako.

Erronka berriak…

Utzi erantzuna

Post hau izan daiteke atzokoaren jarraipena edo bigarren zati bat. Uste dut aldi berean independenteak ere izan daitezke. Hau da, ez da derrigorrean atzokoa irakurri behar lehenengo. Eta aldi berean ez da bigarren mailako post bat, baizik eta atzokoaren maila berekoa.

Urtea amaitu baina lehen zerbait handia egin nahi dut. Aste batzuk lehenago idatzi nuen nire oinarrietara edo sustraietara itzuli nintzela Lizarrerian egon nintzenean. Almoadarekin ordu batzuk elkarrizketan pasa ondoren eta kontuan izanda zer nolako proiektuan sartuko naizen, erabaki garrantzitsu bat hartu dut.

2012ko udazken-neguan maratoi bat egingo dut. Oraindik ez dakit zein zehatz-mehats: Bilbokoa (urria eta gauez) edo Donostiakoa (azaroa). Erabakien arrazoietan nire koinatarekin zerbait batera egitearen argudioa ere badago.

Horrela uste dut amaiera bikaina emango niokeela urteari. Noski Gasteizko Maratoi Erdian parte hartuko nuke abendu amaieran eta Gabonen aurretik. Horregatik uste dut erabaki polita eta garrantzitsu baten aurrean nago.

2008an egin nuen Donostiako maratoia eta horren berri hemen eman nuen. Gainera Goiena.net blog komunitateko beste kide bati omenaldi bezala eginez atzerako kontaketa bat eraman nuen nire egunerokoan zer gertatzen zen aipatuz. Atzo idatzi nuen toki hau ez dudala abandonatuko proiektuak derrigortu arren beste gauza batzuk egitera. Horregatik uste dut oso ona izan daitekeela berriro atzerako kontaketa hori egitea. Urriaren 20a izango da D eguna? Edo azaroaren azkeneko asteko igandea? Sartuko naizen proiektuak erabakiko du, baina azken erabakia edozein dela motibazioz topera hartuko dut erronka berria.

Garai hartako oroitzapenak oso onak ditut. 2008 eta 2009 urteak kirol ikuspegitik oso onak izan ziren. Asko disfrutatu nuen. Berriro bizi nahi ditutu sentimendu horiek. Euri zaparrada bat egon arren irifarrea ahoa izatea adibidez. Edo hamar mila metroko lasterketa baten aurretik beste hamar mila metro egitea beroketa gisa…

Lehen aste honetako prestaketa, lau egun 50 minutuz korrika egiten, ostegunean San Martin parkean 600 metroko serieak eta igandean ordu eta hamar minutuz korrika. Datorren astean gehiago eta hobeto!

Proiektu berri baterantz

Erantzun 1

Notizia bonba batekin nator. Niretzat gutxienez. Ez dakit askori inportatuko zaizuen jarraian kontatzera noana, baina nire barneak eskatzen dit gauza hori aireratzea. Gainera blog hau sortu nuenean oinarri horietako bat da. Kontatzea Nire Etxeko Leihotik ikusten dudana, kontuan hartu milaka pertsonei bost axola zaiela. Gabilondok behin aipatu zuen La Ser-etik Cuatrorako aldaketan berdin zitzaiola ehundaka mila entzule galtzea, bera ikusle edo entzule bakoitzari zuzentzen zitzaion. Kalitatea kantitatearen aurretik.

Ikasle mundua uztera noa. Eta horretaz gain nire jaioterria ere. Aurki langile bilakatuko naiz. Ziurrenik hilabete amaieran (oraindik datak ez dira konkretuak, gutxi gorabeherakoak baizik). Ikaslea uztea izateari ez du esan nahi ikasten utziko diodanari. Eta azken urteetan ikasten aritu naizenaren inguruan ez dut lan egingo. Horrek ez du esan nahi alde batetik ez dudala ikasten jarraituko (nire betebehar berriak horretara derrigortuko nau) eta beste alde batetik ez du esan nahi Historia alboratu egingo dudanik. Gustuko dudan zerbait da eta beti hor izango dut nire mesanotxean historiarekin zerikusia daukan zerbait irakurtzeko.

Proiektu berri honek ere suposatuko du, esan dudan bezala, bizileku aldaketa. Kasu honetan Gipuzkoako kostaldean ezarriko naiz. Distantzia fisikoan Oñatitik nahiko urrun, eta horrek derrigortu nau beste herri batera joatea. Baina argi daukat nire sustraiak non dauden, nire lagunak, familia… Zorionez, eta Gipuzkoako garraio publikoak mila traba jarri arren, gaur egun kostaldea eta barnealdea nahiko erraz lotu daitezke.

Baita ere suposatuko du adibidez webgune bat egitea (blog bat izango du ezbairik gabe). Egingo dudan aktibitatea azaldu behar diot interneteko komunitateari. Baina hori sortutakoan abisatuko dizuet euskal blogosferako leku honetatik. Horrek ez du esan nahi hau Nire Etxeko Leihoa abandonatuko dudanik. Badaukat eskuartean proiektu bat gutxienez nahiko bizitza emango diodana urte amaierara arte – eta ostean ere espero.

Leku honek ikusi nau hazten bai mentalki baita idazle bezala ere. Orduan zorretan nago erreminta hau utzi didanei eta lekuari berari ere, beraz ez litzateke bidezkoa nire partetik hau behin-betirako uztea. Gainera azkenaldian kolaboratzen ari naiz nahiko maiz tropela.net-eko web gunean txirrindularitzaren inguruko kronika batzuk idatziz Eta hori ere ez dut utziko alde batera oso gustura egiten dudan zerbait baita.

Aldaketa garaia. Horretan nago. Orain ez asko HIMYM telesailean (How I Met Your Mother – Zelan Ezagutu Nuen Zuen Ama), Ted-ek (protagonista nagusiak) galdetzen zion bere lagun onenetakoari ea aldaketak onerako ziren… Erantzuna baiezkoa izan zen. Aldaketak, nik ere sinetsi nahi dut, hoberako izaten direla…

Proiektua hasteko prest dagoenean joango natzaizue berri gehiago ematen. Datu konkretu gehiago ematen. Bitartean eskerrik asko eta gabon 😉

Amildegian aurrera

Utzi erantzuna

Atzokoan hitzen esanahiaren inguruan aritu nintzen. Zer zerikusi zuten bizitzarekin. Gaurkoan ostera bizitzan zehar aurre egiten dizkiogun oztopoen inguruan gustatuko litzaidake ideia batzuk botatzea.

Bizitzako bidean zehar geltoki asko daude. Horietan gelditu gaitezke eta arnas pixka bat hartu hurrengo trena iritsi arte. Baina momentu hori heltzen denean… beldurra irits daiteke. Gure burura etor daiteke amildegi baten aurrean kokatzen garela, eta pausu bat egin behar dugu aurrera. Baina noski teorian hurrengo pausuan amildegian behera goaz… ala ez?

Hori kontatuta Indiana Jones-en El Santo Grial pelikulako eszena etortzen zait burura. Indiana Jones Griala lortzeko azken metroetan dago eta amildegi bati egin behar dio aurre. Gehienok ezagutuko duzue eszena hori ezta?

Bizitzan proiektu ezberdinez beteta dauden trenei egin beharko diegu aurre. Hartu edo ez hartu. Niri adibidez zenbait proiektu burura etortzen zaizkit parte hartu ditudanak edo parte hartzen ari naizenak: goiena.net-eko blogosferako kide, Historiako karrera, sorosle lanak Nafarroan eta Usakoko aisiagunean (Oñati), liburu aurkezle, tropela.net-eko kolaboratzaile… En fin, zenbait proiekturi aurre egin diet eta ez naiz damutzen erabakitako ezertaz. Obeto edo okerrago joan izan zait, baina argi izan dut momentuaz disfrutatu behar nuela. Gustuko nuena egin behar nuen, eta egin behar dut.

Aurki baliteke beste proiektu bat aurkezte nire bizitzan… espero aurre egitea, eta bestela beste zenbait tren pasako dira estaziotik. Baina hori gauzatzen bada aurrerago kontatuko dizuet. Bitartean okerrenerako prestatuta, hoberena itxaroten 😉

Hitzek laguntzen dute baina ez salbatzen

Utzi erantzuna

Eragin diezaiogun burmuinari pixka bat… Esaldi dotorea. Hitz gutxirekin sakontasun handia lortua. Zer esan nahi du? Lagun on batekin esan dit hori solasean.

Zeren testuinguruan? Agian hitzak lagungarriak dira gure bizitzan. Burmuinean ditugun ideiak azaltzen laguntzen dizkigute. Baina soilik horrekin ez dugu bizitzan aurrera egiten. Gorputza erabili behar dugu. Ekintzak gauzatu.

Lehen sorospen liburu bat etorri zait burura esaldi hori entzutean. Lehen sorospen liburu bat hitzez dago beteta. Hitz asko ditu. Baina norbaiti eztarrian zerbait trabatzen bazaio eta itotzen hasten bada… ez badugu ekintzarik gauzatzen arazo hori ez da konponduko liburuan agertzen diren hitzek.

Hitzek laguntzen dute, baina gorputza beharrezkoa da hitzek lortzen ez duten hori gauzatzeko.

Hasieratara itzuli

Utzi erantzuna

Noizean behin, batez ere saturatuta sentitzen naizenean, gustura joaten naiz hasieratara. Gogoratu nondik natorren agian daramadan bidea zuzentzeko. Indarberritzeko ere balio izaten dit.

Igande goiz honetan Nafarroan esnatu naiz, uda garaia igarotzeko familiak daukan etxean.

Blog hau bere hasieratik jarraitu izan baduzue jakingo duzue uda ugari, han igaro ditudala lanean sorosle bezala. 18 urtetatik 24 urtera oker ez banago. Alde horretatik esan dezakegu nahiko berezia dela inguru hau pertsona bezala hasten ikusi bainau.

Nire lehen bi triatloiak Nafarroan egin nituen. Lehena Noainen (super sprint distantzia bereziko bat. 25 metroko igerileku batean igeri egin genuen) eta 2007ko abuztuan distantzia Olinpikoko triatloia burutu nuen Leraten, Aritzalekuko kanpinean.

Gaur berriro hartu dut nire Pinarello gris zaharra. Aitak oparitu zidana 14 urterekin. Primeran etortzen zait Nafarroako lurretan kilometro batzuk egiteko. Eta hasieratara itzuli naiz. Nire distantzia olinpikoko lehen triatloia gauzatu nuen lekura joan naiz. Urte hartan egin nuenean triatloia bizikletako zatiak 13 kilometroko ibilbide bati hiru bira eman behar zitzaizkion. Hurrengo urtean ere, 2008an, parte hartu nuen.

Nafarroako antolakuntza taldeen ohiturari jarraituz meta ondorengo anoa gune primerakoa antolatu zuten. Sari banaketa ostean bazkari herrikoia triatleta eta ingurukoentzat eguna borobiltzeko.

2009an Aritzalekuko triatloia aldatu egin zen. Aurreko urteetan proba igandean ospatzen zen. Urte horretan igandean Espainiako Komunitate arteko txapelketa antolatu zuten eta bezperan sprint distantziako. Bizikletako zatia joan-etorriko zirkuitu bat zen. Aritzaleku ordutik ezberdina izan da…

Harrezkero 2010an oker ez banago bueltatu ziren distantzia olinpikora eta zirkuitu zaharretara. Baina 2011ean distantzia erdiko triatloi bat antolatu zuten, larunbat eguerdian ospatua. Hori aprobetxatuz berriro sprint distantzia antolatu zuten egun berean ordu batzuk lehenago. Aurten gauza bere egingo omen dute, gauerako erromeria eta guzti antolatu dute. Hara hurbiltzen bagara ekainaren 30ean triatloiaren inguruan egun polit bat bizitzeko parada izan dezakegu.

Bost urtean Aritzaleku asko aldatu da. Han egon zen nire hasieratako bat (ofizialki triatloi munduan 18 urterekin murgildu nintzen Oñatiko duatloian, 2006ko martxoa – lehenagotik laguntzen nuen antolakuntza lanetan). Asko aldatu da, baina errepideak hor jarraitzen dute. Eguzkia irteten bada gerizpe gutxi dagoen tokia hor jarraitzen du. Gora beherak hor jarraitzen dute. Eta nondik natorren ikusteko nora noan, memorian hor jarraituko du. Berriro hori bizitzea, oroitzapenak itzultzea atzo izan balitz bezala… Polita izan da gaurko goiza.

Post escritum. Ez litzaidake gustatuko gaurko post hau amaitzea elkartasun dei bat egin gabe egun hauetan BEC-etik pasa diren milaka eta milaka pertsonei. Elkartasun dei bat Osakidetzan zein Hezkuntzan aritzeko oposizioetan parte hartu dutenentzat. Patxi Lopezen gobernua eta beraien kontseilariak pozik egon daitezke EAEn postu publiko gehien atera dituztelako beste erkidego batzuekin konparatuz gero, baina herriak badakigu ez dela nahikoa izan. Horregatik blogosferako leku txiki honetatik animoak milaka eta milaka herritar horiei ikusi dutenak ordu ugari liburuen aurrean pasa izan arren ez duela ezertarako balio izan.

Beti aurrera

Utzi erantzuna

Kirola egitea gustatzen bazait bizitzaren zati garrantzitsu bat bezala ulertzen dudalako da. Ahal dudan gehienetan korrika, bizikleta edo igerian egiten dut. Bizitzak eta kirolak paralelismo asko daukate. Zerbait nahi bada borrokatu egin behar da. Zerbait nahi bada amets ezinbestekoa da amets egitea.

Pasa den larunbatean korrika egitera irten nintzen. Udaberria zoratuta dago (teorian ez zen oraindik udaberria baina…). Egia da zerua beltz zegoela. Ez zuen pinta onik. Edozein momentutan ekaitza egon ahal zitekeen. Eta ahal izan zen. Etxera iristeko ordu laurden inguru falta zitzaidan eta han hasi zen euria goitik behera indar handiarekin. Momentu horretan oinez hastea edo gelditzea ez zitzaidan burutik pasatu, nire helburua etxera iristea zen eta aurrera jarraitu nuen. Zenbaitek esan lezake zergatik atera nintzen eguraldiaren iragarpena ez bazen ona. Ados. Edo zergatik ez nintzen ezkutatu txokoren batean ekaitza hasi zenean. Errespetatzen dut iritzi horiek guztiak… baina ez datoz bat nire pentsamoldearekin. (kalera atera ez banintz orduan nire garunetan dauden ideiak bor-bor egongo lirateke. Ziurrenik orduak eta orduak pasako nituzke galdetzen zergatik ez nintzen kalera irten).

Beti aurrera eta etorkizuna ilun egon arren, egun hartan zerua zegoen bezala… ez gaitzate inork gure ametsak zapuztu!!! Ekaitza ari arren, beti aurrera!!!

Urtea amaitzeko/hasteko irakurketak

Utzi erantzuna

Gaur urteko azken eguna. Askok ohitura dute korrika egiten amaitzeko gure lurraldean ospatuko diren San Silbestre lasterketa desberdinetan (Hego Euskal Herriko datuak: 1 Araban, 9 Bizkaian, 19 Gipuzkoan eta 9 Nafarroan). Gaur ez dut parte hartuko inongo San Silbestretan medikuak aholkatua. Kontuan izanda ez daukadala gauza handirik irabazteko kasu egingo diot. Hori bai, 1ean goizean-goiz eta txintxo-txintxo entrenatzera aterako naiz kalera 🙂

Kontuak horrela gaur mesanotxean ditudan liburuak aipatuko dizkizuet. Eta aldi berean gomendatu. Urtea amaitzeko edo hasteko era ona izan daiteke liburu bat irakurtzearena.

Euskal literaturari dagokionez eskuartean Joseba Sarrionandiaren Narrazio Guztiak (1979-1990) eta Harkaitz Canoren Twist. Biak 2011. urtean argitaratuak. Lehena liburuaren izenburuak aipatzen duen bezala erbestean dagoen autorearen lanen bilduma bat da, egokitua edo berritua garai berrietarako. Hasiera eman diot eta pinta ona dauka. Canori buruz ze esan dezakegu? Orain dela bi urte baino gehiago istoriorik argitaratu gabe eta badakigu kalitate handiko lanak egiten dituela. Beraz sumatzen dut argitaratutako azken lana ere ona izan daitekeela.

Gaztelaniazko literaturan Adiós, Hemingway daukat, Leonardo Padurarena. El hombre que amaba a los perros liburua hartu nahi nuen baina ikusita autore orain eskuartean dudan liburua argitaratu zuela urte batzuk lehenago eta leku geografikoa berdina dela, erabaki dut idazlearen inguruko istorioa irakurtzea lehenago.

Irakurketa politiko bezala, eta Durangon ikusi ondoren, James Conellyren Klase Zapalduak Irlandaren Historian, Euskal Herria Sozialista eta Federico Engels Fundazioaren eskutik argitaratua. Alderdi Laborista fundatu zuena sindikatuen eta langile klasearen oinarriaren bermearekin eta XX. mendeko bigarren hamarkadako Irlandako uholde iraultzaileak hasi baino lehenago idatzia.

Hori da daukadana nire mesanotxean. Ze iruditzen zaizue? Espero irakurketa horiek interesgarriak izatea. Esan bezala, adibidez Sarrionandiaren liburuarekin, hasiera eman diot eta momentuz baikor sentitzen naiz nire iritzian.

Urte amaiera on bat izan eta hasiera ea hobeagoa izaten duzuen!

**BTR**

MEME bat urtea amaitzeko

Utzi erantzuna

Testu prozesatzailea irekitzea eta orria txuri amaitzea hau ixten duzunean… edozein idazleren amesgaizto da. Zorionez beti egoten dira komodinak diren gaiak. Blogetan idazteko gogo handirik edo inspirazio momenturik ez badugu MEMEak existitzen dira (artxibora jo dut eta soilik blog honen hasierako momentutan erabili nuen errekurtso hori – eta ez nintzen izan bakarra).

The Indezents-eri irakurri diot MEMEa. Bertan aipatzen du bere aurpegi-liburuko horman lagun batek idatzi ziola jartzeko bera jaio zen asteko arrasatzen zuen kanta amerikar listetan (nire aurpegi-liburuan lagun batek ere hori egin dit). Instrukzioak honakoak dira:

1) Bilatu ezazu estekea honetan jaio zinen egunean number one-an zegoen kantua zein zen.

2) Bilatu ezazu youtuben

3) Jarri ezazu zure horman inongo lotsarik gabe

Operazio hori gauzatu ostean nire kanta Princes & The Revolution taldearen Kiss kanta. Harrigarria badirudi ere, eta gaur egun youtuben dena egon arren, ez dut aurkitu!! (Bertsio modernoak omen daude…). En fin, batenbat atsegina izango balitz eta kanta hori lortu asko eskertuko nioke 😉

Besterik gabe kontatuko didazue zein den zuen kantua. Ondo amaitu urtea eta hobeto hasi!