Hileko artxiboak: urtarrila 2007

Elurretan korrika

Utzi erantzuna

Pasa den astearte arratsalde-gabean Gasteizeko taldekideekin entrenatzera irten nintzen. Elurra bazegoen, baina gutxi. Egunean zehar elurra jausten egon zen, baina korrika egin genuenerako gelditu zen. Gaur ostera arratsaldean berriro hurbilduko naiz Mendizorrotza ingurura korrikan irteteko.

Elur gehiago dago kalean eta gusturago joango gara, seguruago ere ziur asko. Aldapa goran ez dago arazorik, baina aldapa beheran elurra ez dagoen tokitik zapaldu behar dugu eta gogor gainera. Horrek arrisku txiki bat ekarri dezake, baina berdin du.

Lehengo egunean ordu erdi eskas egin genuen lasai-lasai, baina sentsazioa 50 minutu egin genuena izan zen. Alde on bat du horrek, entrenamendu “mamu” bezala hartu dezakegu eta ondorio zuzenak izango ditu iganderako 10 kilometroko Idiazabaleko lasterketarako.

Gorbeian elurra zapaltzen

Utzi erantzuna

Aurten lehenengoz elurra gogor egin du. Bazen ordua, batzuk desesperatuta zeuden jada. Gasteizen bizi naizenez, Oñatin baino aukera gehiago ditut elurra zapaltzeko (teorian). Eta hori aprobetxatuz gaur goizen beste bi lagun eta ni Gorbeiako parke naturalera hurbildu gara.

Gorbeiako gurutzeraino nahi genuen joan. Horretarako badirudi gaur mendizalerik ez dela hurbildu eta guk ireki behar izan dugu bidea, oso harrigarria iruditu zaigun arre, elur pila bat zegoelako. Antza gabean elur ugari bota du.

Hasieran bidea ongi zegoen, baina gora igo ahala esfortzua gero eta handiago zen eta azkeneko metroetan zuhaitzen babesik gabe elur ekaitz bat jotzen zigun alde batetik eta atzera egitea erabaki dugu.

Jaitsieran jausita zegoen txabola baten paretaren kontra jarri gara eta gustura asko hartu ditugu Coca-cola bat, tortilla bat txorizoarekin eta kolakao bero bat. Gero kotxea utzi dugun tokian, Muruan aparkatu dugu, gazta, txorizoa eta mandarinak (Alacantekoak hauek) genituen dastatzeko.

Esan dezakegu, hamaika abentura eta esfortzu ikaragarria egin ostean, goiz on bat pasatu dugula gora iritsi ez harren.

GPS

Utzi erantzuna

Azken aste hauetan Euskal Herritik zehar kilometro
ugari egiten ari naiz gora eta behera korrikako lasterketak direla eta. Askotan
Gasteizeko lagunekin joaten naiz, baina batzuetan bakarrik joatea tokatu zait
(Izoriara eta Bilbora adibidez).

Orain automobila daukadanez ez daukat
lasterketetara joateko arazorik. Autobusez ez bada, autoan joan naitekeelako.
Lehen nire gurasoen menpe nengoen eta iaz lasterketa gutxi burutu nituen arazo
hau zela eta. Baina orain kotxe propioarekin gustura asko nabil.

Honi guztiari esker Euskal Herriko herri
berriak ezagutzen ari naiz. Lehen ezagutzen ez nituen herritan egin dut
lasterka eta orain dela hilabete batzuk galdetzen bazenidan ea non sartzen
nintzen astebukaeratan, ziurrenik erantzungo nizula Gasteizen, Lizarran edo
Oñatin egongo nintzela.

Leku hauetara joateko GPSa erabiltzen dut (tom
tom go), jakinda nora joan behar naizen askotan berak agindutakoa baino
motzagoa egiten ditut ibilbidea, baina ez dakidanean non nagoen kasu egitea
tokatzen zait eta zuzenean bidaltzen dit nahi dudan herrira.

Polemikaz inguraturiko aparailu bat da ordea. Topiko
handi bat oso hedatua dago despiste ugari sortzen dituela, eta DGTk kanpaina
bat abiarazi du esanez GPSa erabiltzen dugunean, geldi gaudenean erabiltzeko
eta bidean gaudenean irratia itzaltzeko edo kopilotuak esateko guri aparailuak
diktatzen duena.

Hau guztia kontuan hartuta, nik harri bat
botako dut GPSaren alde. Objektu guztiak (eta objektu esaten dudanean mapak,
liburuak, mugikorrak… esan nahi dut), GPS bezain edo arriskutsuagoak dira.
Cervantesen On Kixote irakurtzen baldin baduzu gidatzen zoazela ziur istripu
bat izateko aukera handiak dituzula, berdina gertatzen da GPSarekin, edo ez?
Gidatzen bazoaz eta aldi berean horrelako aparatu batean herri bat bilatzen,
errazagoa izango da istripu bat izatea.

Horregatik norberak hartu behar du erantzukizuna teknologia berri hauek ongi
ikasten erabiltzeko. Eta ea horrela ez dugun kruzifikatzen laguntza berri hau,
errepideak ezagutzen ez eta asko bidaiatzen dugunontzat oso baliagarriak egiten
baitzaizkigu.

Rocky Balboa

Utzi erantzuna

Urtea: 2006

Iraupena: 102 min.

Zuzendaria: Sylvester Stallone

Aktoreak: Sylvester Stallone (Rocky Balboa), Burt Young (Paulie), Antonio Tarver (Mason “The line” Dixon), Geraldine Hughes (Marie), Milo Ventimiglia (Rocky Jr.).

Ostiralean Rocky Balboa pelikula estreinatu zuten eta ikustera joan nintzen. Jakin nuenetik egun horretan emango zutela filma, pentsatu gabe pelikula ikustera joatea erabaki nuen.

Gustuko ditut kirol pelikulak. Ezinezko gauzak gainditzeko esfortzu handiak egin behar direnean, horrelakoak ditut nik gustukoen.

Rocky-ri buruz esan behar dut lehenengo pelikulatik bosgarrenera, eta orain seigarrenera, guztiak ikusi ditudala eta guztiak izan ditudala gustuko. Baina gehien gustatu zaidana dudarik gabe hirugarrena izan da.

Batez ere gehien identifikatzen naizen pelikula delako. Indarra ez da dena munduan eta beste metodo batzuk erabilita gailurrera iritsi daiteke. Nik indar gutxi dut, baina frogak gainditzeko izugarrizko kemenarekin aurkitzen naiz, gainera oso burugogorra izaten naiz eta ez dut ematen ezer galdutzat. Bukaerara arte borrokatzen naiz.

Pelikula bakoitzak bere mezu prpioa dauka. Hirugarrena esan dugu. Lehenengoa, askorentzat onena, ezer ez den pertsona bateri aukera izugarri bat ematen diote eta ikusi dezakegu nolako lan gogorra egiten duen aukera horretaz aprobetxatzeko. Bigarrenean, mendekuaren mezua dago, lehenengoan justizia ez zen egin eta Apollo horren bila dabil arerio duin bat aurkitu baitu. Laugarrenean politika sartzen da, garai horretako mundu komunistaren eta kapitalaren arteko lehia nolakoa den islatzen digu. Eta bosgarrenean zelan pertsona erretiratu bat bere jardunera itsatsita jarraitzen duen bere ezagutzak beste pertsona umil bateri erakutsiz.

Hori guztia da Rocky eta seigarrenean guztiaren laburpen bat bezala ikusi dezakegu, baina kasu honetan Balboa inoiz baino bakartiago batekin. Hala ere bere lagunak ondoan izango ditu eta froga berri bat izango du aurrean bere kemenari esker aurre egingo diona.

Firefox, testigantza bat

Utzi erantzuna

Sustatu.com webguneak argitara eman ditu
zenbait testigantza Firefox nabigatzailearen alde. Nik nire alea gehitu diot
post horreri:

Nik batxilergoko informatikako
klasean ezagutu nuen Mozilla firefox. Egun hartan etxera heldu bezain pronto
internetetik deskargatu nuen lehenengo gauza programa hori izan zen.

Izugarri gustatu zitzaidan
klasean, alde batetik fitxa sistemarengatik eta beste alde batetik euskaraz
jartzeko aukera zegoelako.

Geroztik beti erabili dut Mozilla
edo Firefox. Eta unibertsitatean nagoenean, explorer-a erabili behar badut ez
dudalako beste aukerarik deseroso sentitzen naiz.

Gainera azkarragoa dela esaten
dute, eta ala bada, niretzat hobe.

95 urterekin blogeatzen

Utzi erantzuna

Gaur telebista ikusten nengoela berri
harrigarri bat aditzeko parada izan dut. Orain dela gutxi mutil batek bere
amamari blog bat egin diola urtebetetze opari gisa.

Muxia-ko herrian gertatu da gertakari hau.
Blogak A mis 95 años deitzen da eta idazleak, Maria Ameliak, bere bizitzari
buruzko gauza interesgarriak kontatzeko gogo handiak ditu.

Beste notizia positibo bat blogintzaren
inguruan eta blogosferarentzako. Interesgarria izango litzateke horrelako
pertsona gehiago animatuko baziren idaztera, horrela beraien memoriak eta
oroitzapenak leku garrantzitsu batean geratuko lirateke gordeta eta ez ahaztuta
edozein lekutan.

Nere herria

Erantzun 1

Ruper Ordorikak disko berria atera du (Memoriaren mapa) eta bere lehen single-a Hiriak izan da.

Zeure
gorputza da orain nire hiria,

zeu zara orain nahi dudan aberria.

Bizitzeko
ez zait horrenbeste ardura:


Paris, Tombuctu,
New York, Bombay, Segura,
Berlin, Katmandu,
Sidney, Addis Abeba,
Aljer, Lisboa,
Buda, Pest, Kiev, Ottawa.


Baina orain zeu zara nire hiriburua,
aberri, hilobi, neure sorlekua.

Hiltzeko
ere berdintsu zait herria:

Lome, Friburgo,
Quito, Tallinn, Luanda,
Tashkent, Mutriku,
Shangai, Istanbul, Praia,
Praga, Kigali,
Bangkok, Amsterdam, Basora.

Baina
orain zeu zara nire hiriburua, aberri, hilobi, neure sorlekua.

Bizitzeko hiri guzti horietatik New York
aukeratuko nuke, Amerikar Estatu Batuetako europarrenetakoa delako alde
batetik eta orain dela gutxi La Sextan ikusitako erreportai batek liluratuta utzi baitzidan.
Baina bizitzeko gaur egun eta momentu honetan Gasteiz aukeratuko nuke. Egun bizi naizen hiria eta, agian, etorkizun batean gustatuko litzaidakeena bizitzeko.
Baina nire bizitza labur honetan ez dut ahaztu behar bizi izan naizen lekutan. Oñati,
pertsona bezala hazi egin naizen herria izan da, eta Aiegi, nire
lehenengo lana bertan aurkitu dudalako eta denbora ugari eman dudalako
lur horietan.
Eta aukeratzekotan hiri bat atzerrian, Amsterdan izango litzake. Hiri harrigarri bat iruditzen zait, askatasun handi bat dagoena eta berdin diona nongoa zaren.
Horiek izango lirateke nire bizitzako aberriak eta neure hiriburuak 🙂

Urte berri on!!!

Erantzun 1

Urte berri on  guztioi!!! Blogari eta irakurle orori 2007 urte zoriontsu bat opa dizuet!!!
Blog honetan eta beste batzuetan idazten jarraituko dut urte luze honetan eta ea aurrekoa bezain ona izaten den.
Besterik gabe gabon zoriontsu batzuk pasa (gutxi falta dela amaitzeko opor hauek) eta sarean ikusiko garelakoan… AIO!!!