Atzo berriro ere, bi urte ospatu gabe egon
ostean, Anoetako belodromora itzuli zen Euskadiko pistako txirrindularitzako
probarik garrantzitsuena: Euskadiko 6 orduak.
Ni bi aldiz joanda nago belodromora. Lehenengo
aldian ama eta aitarekin, bigarrenean aitarekin soilik. Familian oso
txirrindularizaleak gara: aitak askotan egin du Quebrantahuesos proba (besteak beste) eta
koinatua berriz profesional ohia da, hori guztiari familia beti atzean dutela gehitu
behar zaio. Doazen lekura doazela ere gu beraien atzean egongo gara. Orain ni
duatloietan hasiko naiz eta antzerakoa gertatuko da.
Atzoko edizioa berezia izan zen. Kirol
emaitzen gainetik, zer esan nahi duen horrelako ekitaldi bat niretzako eta nire
ingurukoentzat azaldu nahi dut.
Euskaldunon afizio garrantzitsuenetakoa
Afizio handia diogu euskaldunok
txirrindularitzari. Kapazak gara orduak eta orduak igarotzeko telebistaren
aurrean etapa lau bat ikusten itzuli txiki batekoa.
Behin profesional bateri entzun nion
defenditzen bere lankide bateri horrelako etapa batean. Irratikoek esaten zuten
ohiko etapa aspergarria zela. Emozioa esprintean egongo zela, ihesaldian zioan
Kelmeko txirrindulari bat pelotoi nagusiari minutu ugari atera arren
harrapatuko zutela.
Txirrindulariak esan zuen etapa hauek ere
politak direla, mutil horrek bere helburua lortzen bazuen izugarria izango zelako.
Zorionez etapa ez zen amaitu bukaerako esprintarekin.
Pista etapa lau bat bezala irudikatu dezakegu.
Birak eta birak eraztun bati ia etenik gabe. Baina berezitasun batekin, esprintak
irabazten dituenak ez du zergatik lasterketa irabazi behar. Horretarako uneoro adi
egon behar dira txirrindulariak, adi egon behar dira nor ausartzen den itzulia
irabazteko saikerakin edo nork erasotzen duen sprintak baino bira batzuk
lehenago.
Espezialitateak ikusgarriak dira: puntuazioa,
scratch, keirin… Emozioz beterik daude helmuga zeharkatu arte ezin baitezakegu
nor den irabazlea esan.
Galvez gogoan
Txirrindularizaleok gogoan dugu Isaac Galvez. Ganten
hil zen berari gustatzen zitzaiona egiten. Ez zen soilik pistard bat,
errepidean zenbait garaipen lortu zituen. Horra hor bere berezitasunetako bat,
ez zen soilik pistako tituluekin konformatzen.
Astarlozak bete zuen bere tokia. Beste
txirrindulari bikain bat. Pistakoa ez izan arren bikain bete zuena Galvez-en
tokia. Baina Isaac egon izan bazen Llanerasekin, agian azken ematza beste bat
izango zen (2000. urtean garaipena lortu zuten). Paper bikaina burutu zuten
euskaldunak eta munduko txapeldunak.
Oso hunkigarria eta ona Galvezi egindako omenaldia,
bere arrebak jaso zituen lore sorta eta txaloak.
ETB 1 ondo, belodromoa utzik
Aurrenekoz ikusteko aukera izan dut Euskadiko
6 orduak zuzenean telebistatik. Aurreko edizioetan ez dakit ETB1ek zuzenean
ematen zituen, ziur bai ez zuzenean ematen zutela.
Aurten ekitaldi gehiena telebistatu dute
(lauretatik bederatziak arte). Behingoan txalotu egingo dut kanal publikoari. Bigarren
mailako futbola alde batera utzita garrantzia handiagoa eman diote kirol
txikiago bateri.
Hala ere pena eman zidan atzo Anoetako belodromoak. Ez zegoen beteta. Ni
joan nintzenean izugarrizko giroa zegoen eta belodromoa jendez lepo. Atzokoa
ere giroa ziur bikaina zela, gainera inauteriak zirela kontuan hartu behar da,
baina hala ere belodromoa horrelako ekitaldi batean utzik ikustea pena eman
zidan.