Gaur amaituko da Lizarran Erdi Aroaren astea.
Astelehenetik hasita igandera bitartean hamaika ekintza antolatu ditu Lizarrako
Merkataritza Elkarteak. Ni asteazken gauen egon nintzen hauek antolatutako kontzertu
batean, Pedro Deunaren auzoan. Bertan hamarretatik aurrera aritu zen Ruper
Ordorika bakarlari oñatiarra. Aurreko gauen leku berean talde irlandar bat jotzen
egon zen eta ostegunean mundu osoko musika biltzen zituen beste talde bat.
Hasteko esan behar da Lizarra iri zail bat
dela euskararentzako. Nafarroako eremu mistoan egon arren, lehen hizkuntza
erdara da. Leku gehienetan erdaraz atendituko dizute, eta kanpotik etortzen den
jendea askotan ohitura du erdaraz egitea bertakoekin euskaraz haste baino
elkarrizketak. Beraz kontzertu bat ikustea euskaraz oso noizbehinka suertatzen
da, soilik jaietan txosnetan batzuetan eta Lizarrako Ikastolak antolatutako
kontzertuak. Baina, azken urte hauetan harrigarria badirudi ere ekintza
desberdinak gauzatu dira euskararen erabilera bultzatzeko (Lizarra Oinez,
Iratxeko kanpinaren irekiera, Euskara Elkarte berri bat sortu izana, Korrikak
duen oihartzuna bi urtean behin igarotzen den bakoitzean hiritik…). Hala ere,
Lizarrako biztanlegoaren gehiengo handi bat erdalduna da. Ruperren kontzertu
hortan gehiengoa euskaraz bazekin jendea zen baina gutxiengo bat ere bazegoen
euskaraz ez zekiena, besteak beste egitaraua aire librean zelako eta dohainik publiko
guztiari irekia (eta askok badakigu nolakoa den jendea gauzak dohain izaten
direnean, ejem, ejem). Horregatik ere Ruperrek azalpenak erdaraz eman zituen erdaraz
zekitenenganako errespetua erakutsiz. Tarteka hori bai, euskarazko esaldiak
tartekatzen zituen emandako azalpenetan.
Asko harritu ninduena beste alde batetik
jendearen jarrera izan zen. Askoren errespetu ezari artista bat lanean ari denarekiko
hain zuzen ere. Jende asko berbetan ari zen, elkarrizketa ugarik zurrumurru
handi bat sortu zuten, benetan joan zen jendeari asko molestatuz. Pertsona
horiek taberna batera hobeto zuten joatea kafe bat hartzera eta esateko zutena
hor botatea.
Beste alde batetik kontzertua oso ona izan
zen. Eszenategi gainean kantaria gitarra batekin lagunduta eta ondoan
kontrabaxua. Bezperan Ordorika Gasteizko jazzaldian egon zen. Irakurri
dudanaren arabera soilik hiru abesti jo zituen (denbora laburra egon zen
Berriako kritikoaren iritziz). Baina Lizarran bere azken diskoaren aurkezpena
egin zuen, Memoriaren mapa, ordubete pasatxoko kontzertu batean. Bukatzeko
kantua: Hiriak. Diskoko kanturik komertzialenetako bat baina hala ere bertako
idazle batek egindako letrak dituela sumatzen den abesti bat. Eta bisean bi
kantu jo zituen, azkena bere azken aurreko lanean argitaratutako Zaindu maite
duzun hori. Disko horretako lehen singel-a. Hori gauzatu eta gero txalo
zaparrada erraldoi batek bete zuen plaza.
Eskertzekoa da Lizarrako Merkataritza Elkartekoek egindako ahalegina
halako kantari bat herriari hurbiltzeko. Publikoari kultura dohain eskaintzea
oso aukera gutxitan gauzatzen da eta horiek aprobetxatu egin behar dira. Hortan
datza nire ustez kulturaren aberastasunaren ardatzetako bat, gero eta jende
gehiagori zabaldu behar zaio kultura.
