Azken aldian ez naiz gauetan
kalera ateratzen. Ordenagailu aurrean igarotzen ditut eguneko azken
momentuak ohera joan aurretik. Batzuetan ordu txikiak arte (jende oso
interesgarria aurkitu daiteke ordu horietan sarean barrena). Hori
osasungarria den, fisikoki eta mentalki, beste egunen batean
eztabaidatuko dugu.
Lehengo larunbatean Gasteizen
geratu nintzen. Igandean ez nuenez ezer egitekorik lasai asko geratu
ahal nintzen ordenagailu aurrean baita hurrengo egunean prisa gabe
iratzarri. Gaueko momentu horietako batean ordenagailuko idazmahaia
arakatzen nenbilela musika lista bat gordeta nuela aurkitu nuen.
Sorpresa galanta eraman nuen artxibo hori ireki nuenean. Hilabete
ugari neraman hango kantuak entzun gabe. Gehienak oroitzapen onak
ekartzen zizkidaten (Lor – Zure doinua -, The Killer – All These
Things that I´ve Done -, Bide Ertzean – non dira-,…). Zabor
pixka bat ere bazegoen (TATU eta UPA Dance adibidez). Orokorrean
oroitzapen positiboak ekartzen zizkidaten kantuak ziren.
Harrigarriagoa izan zen
beranduago gertatu zitzaidana. Disko gogorreko artxiboak arakatzen
nire eboluzioaren argazkiak aurkitu nituen, benjamin mailatik orain
dela hiru arteko lau-bost bat testigantzarekin. Dokumentu horiek Top
Secret bezala kalifikatuko ditut eta urte askotan ez ditut
argitara emango nire ingurukoen artean (batzuetan maltzurkeria maila
igo egiten zait, batez ere larunbat gauetako ordu txikietan).
Baina harrigarriagoa atzo
gauean gertatu zitzaidana. Ordenagailu aurrean egon ordez telebista
aurrean nengoen. Azken kate aldatzea egiten ari nintzen ohera joan
aurretik. Gaueko hamabiak iristeko minutu gutxi falta ziren.
Horrelako batean LTDko kanal horietako batean pelikula bat bota behar
zutela iragarri zuten: Regreso al Futuro III. Mitikoa. Nire
ustez ikusi beharreko pelikula. Egia da ez dela goi kalitateko
zinema. Publiko gazte bati zuzendutakoa dela baina gidoi aldetik
bikaina da. Gainera Delorean autoa esaten badugu zuzenean lotzen dugu
trilogia horrekin marka hori.
Noski. Geratu egin nintzen
ikustera. Erabaki erraza izan zen. Gainera pelikula horrek amaiera
duin bat ematen dio triologiari. Michael J. Fox bere osotasunean
ikusteko aukera izan genuen pelikula horietan. Uste dut, badakit
atrebentzia handia izango dela, 90. hamarkadako Michael J. Fox XXI.
Mendeko Jack Black dela. Baina horri buruz hitz egingo dut beste
egunen batean.
Orain astebete itxaron
beharko dut beste altxorren bat aurkitzeko… edo lehenago aurkituko
dut???