Normal
0
21

false
false
false

MicrosoftInternetExplorer4

/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Tabla normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:”Times New Roman”;
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}

Ostegun arratsaldean Iban Zalduak bere azken
liburua aurkeztu zuen Gasteizeko Zuloa liburudendan. Lehen aldia nuen liburu
baten aurkezpenera agertzen nintzela eta lehen aldia nuen baita ere Gasteizeko
denda honetara sartzen nintzela. Bi gauza harrituta utzi zidaten, batetik
aurkezpena egiteko era, oso lokala eta ez ofiziala (aurkezleak aipatu bezala
liburua azaroan aurkeztu zen eta Iban Durangoko azokan sinatzen egon zen bere
nobela) eta bestetik denda bera. Soto batean izan zen eta hasieran pertsona
gutxi egon arren, hogei bat egongo ginen, aulkiak falta izan ziren eta hori
autoreari asko harritu zion euskaldunok oso lotsatiak izaten ohi garelako
horrelako ekitaldietara hurbiltzeko.

Aurkezlearen aurkezpenak Ibanek egin zuen eta
horren papera Mikel Ayerbek bete zuen (Berrian, Nabarra, Geu… bezalako
aldizkarietan idazten du kritika literarioak eginez) eta ondoren Zalduak bere
liburuari buruz zenbait gogoeta bota zituen. Aurkezpen polita eta
entretenigarria izan zen atzo bizitakoa.

Elipsiak

Ibanek azaldu zuen nobeloi bat dela argitaratu
berri duen obra, baina elipsi ugariz beterik dagoela. Elipsiek irakurleei
argiago izateko aukera ematen die, irakurleak betetzen ditu elipsi hauek eta
horrela hau pozik sentitzen da istorioaren partaide sentitzen delako. Beste
mugan autore euskaldun batzuk aipatu zituen. Jokin Muñoz erabili zuen adibide
bezala. Ez du elipsirik erabiltzen eta ondorioz orri askotako nobelak irteten
zaizkio.

Nobelak
idazteko gaitasuna

Autoreak aipatu zuen alde batetik nobelako pertsonaia ez dela bera eta
mesedez hori bere emazteari esateko honek ez diolako sinesten (pertsonaia
unibertsitate irakasle ezkondu bat da Euskal Herria utziko duena sei hilabetez
Alaskara joateko ikastaro bat ematera eta emaztea etxean utzita) baina eduki
duela tentazioa protagonistak bezala ikasturte hasieran apunteak paper ontzira
botatzeko gogoa eta ikasgaiaren historia berak asmatzeko dagoen ganaduarengatik
eta Italia noiz sartu zen urre patroian ez jakiteak batzuetan desesperaziora
eramaten du (beharrezkoa den gauza bat). Baina ez du egiten ikasleak pentsatu
baino azkarragoak direlako eta gezurrak esaten baditu berak sinetsi beharko
lituzkeelako. Eta beste alde batetik aipatu zuen nobela bat idazteko edozein
dela gai. Ondorengo luntxean izan genuen solasaldi batean esan nion horretan ez
nengoela ados aurten inoiz baino gehiago idazten ari naizelako literatur
lehiaketetarako eta oso zaila egiten zaidala, beraz edozein ez dela gai nobela
bat idazteko. Esan zidan ados zegoela, baina nobela bat idaztea ipuin bat
idaztea baino errazagoa zela. Ipuin on bat idaztea da zaila. Edo hala ulertu
nion nik behintzat.