Etiketaren artxiboa: bilbo

Erronka berriak…

Post hau izan daiteke atzokoaren jarraipena edo bigarren zati bat. Uste dut aldi berean independenteak ere izan daitezke. Hau da, ez da derrigorrean atzokoa irakurri behar lehenengo. Eta aldi berean ez da bigarren mailako post bat, baizik eta atzokoaren maila berekoa.

Urtea amaitu baina lehen zerbait handia egin nahi dut. Aste batzuk lehenago idatzi nuen nire oinarrietara edo sustraietara itzuli nintzela Lizarrerian egon nintzenean. Almoadarekin ordu batzuk elkarrizketan pasa ondoren eta kontuan izanda zer nolako proiektuan sartuko naizen, erabaki garrantzitsu bat hartu dut.


2012ko udazken-neguan maratoi bat egingo dut. Oraindik ez dakit zein zehatz-mehats: Bilbokoa (urria eta gauez) edo Donostiakoa (azaroa). Erabakien arrazoietan nire koinatarekin zerbait batera egitearen argudioa ere badago.


Horrela uste dut amaiera bikaina emango niokeela urteari. Noski Gasteizko Maratoi Erdian parte hartuko nuke abendu amaieran eta Gabonen aurretik. Horregatik uste dut erabaki polita eta garrantzitsu baten aurrean nago.


2008an egin nuen Donostiako maratoia eta horren berri hemen eman nuen. Gainera Goiena.net blog komunitateko beste kide bati omenaldi bezala eginez atzerako kontaketa bat eraman nuen nire egunerokoan zer gertatzen zen aipatuz. Atzo idatzi nuen toki hau ez dudala abandonatuko proiektuak derrigortu arren beste gauza batzuk egitera. Horregatik uste dut oso ona izan daitekeela berriro atzerako kontaketa hori egitea. Urriaren 20a izango da D eguna? Edo azaroaren azkeneko asteko igandea? Sartuko naizen proiektuak erabakiko du, baina azken erabakia edozein dela motibazioz topera hartuko dut erronka berria.


Garai hartako oroitzapenak oso onak ditut. 2008 eta 2009 urteak kirol ikuspegitik oso onak izan ziren. Asko disfrutatu nuen. Berriro bizi nahi ditutu sentimendu horiek. Euri zaparrada bat egon arren irifarrea ahoa izatea adibidez. Edo hamar mila metroko lasterketa baten aurretik beste hamar mila metro egitea beroketa gisa…


Lehen aste honetako prestaketa, lau egun 50 minutuz korrika egiten, ostegunean San Martin parkean 600 metroko serieak eta igandean ordu eta hamar minutuz korrika. Datorren astean gehiago eta hobeto!

Hondartzako sorosleei

Normal
0
21

false
false
false

MicrosoftInternetExplorer4


/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Tabla normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:”Times New Roman”;
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}

Hemengo iritzi-eskutitz hau Berria egunkaritik hartu dut eta
larunbatean, hilaren 19an argitaratu zen. Gustatu zait irakurtzea eta
horregatik zuei ere aukera ematen dizuet irakurtzeko. Alde batetik ikuspegi bat
ematen duelako azken urteetan gauzak aldatu direlako eta beste alde batetik
nire lanbideari buruzko iritzi pertsonal bat delako Luis Bandres, EHUko
irakasleak emandakoak.

Iturria: Berria.info

Hondartzetako sorosleei

Luis Bandres, EHUko irakaslea

Udan gaude eta gure hiritarrak nahiz inguruko herrietakoak edo ez hain
hurbilekoak gero eta gehiago etortzen dira gure hondartzetara. Honela,
donostiarrak alde batera utzirik, pasaitarrak, errenteriarrak, hitz batez,
gurekiko ekialdeko herrietakoak Zurriolara joaten dira bereziki; lasartearrak,
andoaindarrak, hots, mendebaldekoak, berriz, Ondarretara doaz gehienbat; eta,
azkenik, edonondik etorritakoak nahiz bertakoak, Kontxara. Gure hiru
hondartzetan hainbat zerbitzu eskaintzen da, eta horien artean hor dauden
sorosleak beti prest edozein arriskuri aurre egiteko. Hauek hor egoten dira
ordu eta ordu mugitu gabe itsasora begira beren laguntza noiz behar den zain.
Nire aldetik beraiei omenaldi gisa eskaini nahi diet gaurko lantxo hau.

Zer esanik ez, orain sorosle postu bat betetzeko, aldez aurretik prestaketa
berezi bat izan behar da, baina gauzak ez dira beti horrela izan eta, orain
dela urte batzuk, lanpostu hori ez zen ezagutzen eta ezbehar bat gertatzen
zenean laguntza edonork eman behar zuen. Horregatik, antzinako kazetetan,
urteko sasoi honetan, aholku batzuk ematen zituzten honelako ezbehar bat
gertatzen zenean zer egin behar zen irakasteko edo.

Ezbehar horien artean larrienetakoa urperatzea zen (eta zenbait kasutan da).
Hori, gehienbat, eguraldia bero-bero denean eta lagun asko, bero horren
atzaparretatik ihes egiteko, itsasoan edo ibai batera, ia inolako prebentzio
izan gabe, sartzen direnean gertatzen da, batik bat. Ikus dezagun orain dela
mende bat eta ia laurden zer aholku mota ematen zen honelako egoera bati aurre
egiteko. Horretarako, El Noticiero Bilbaino izeneko kazetak bere ohizko
aholku higienikoen artean, 1884ko abuztuko ale batean honela zioen: (Pentsa
dezakegun moduan, aholku hauek erdara batuan zetozen eta nik ahal izan dudana
egin dut euskaraz jartzeko) «Oraingo urtaroan urperatze dela-eta hainbeste
heriotza gertatzen denez, heriotza mota hau arriskuarekin daudenei eman behar
zaien tratamendua ezagutzeko aholku batzuk eskaintzea oso egoki iruditu zaigu».
Eta zein ziren aholku hauek?

Lehenengoa, gaixoa gela epel batean, bere eskuineko aldearen gainean etzanda
ipini eta, orduan, sudurraren aurrean amoniakozko eta sulfuriko azidozko
nahaste bat jarri. Horrekin gaixoa ez bada berehala zutitzen eta korrika ihes
ez badoa, bigarren bideari helduko diogu. Honek zera dio: gaixoaren gorputza
berotu eta horretarako ur beroarekin betetako maskuriak, adreilu berotuak nahiz
hondarrez betetako zakuak erabili, geroxeago eskuila batekin fristi-frasta
sendo batzuk eman. Horrekin ere gaixoa suspertzen ez bada, ez etsi, beste bide
bat badagoelako: ipurtzulotik ozpin eta gatzarekin betetako aiuta bat sartu.
Eta, azkenik, esandako honekin guztiarekin ez badugu lortzen gaixoak altxatzea
eta guregandik ihes egin dezala, hor dauzkagu odol-ateratzeak, okagarriak eta
suarekin piztutako kotoizko edo iztupazko metxak bere narruaren gainean
jartzeko.

Esandako tratamendu hauek guztiak leun moduan har ditzakegu, baldin garai
hartan, dirudienez, erabiltzen zen beste honekin alderatzen badugu: gaixoa
zintzilikatu oinetatik eta, alfonbra bat izango balitz eran, gogor astindu,
tabakozko aiutak jartzen zaizkion bitartean. Baina, egia esateko, kazetariak
azkeneko hau ez du gomendatzen.

Eskerrak orain bizi garen eta astakeria horiek baztertuak dauden. Gaur egun
hondartzan honelako edo bestelako larritasun bat gertatzen denean denok
badakigu hor aurrean badauzkagula sorosleak eta haiek ongi baino hobeto
badakitela zer egin behar duten. Horregatik, hor beti prest egoteagatik eta
prestakuntza egokia izateagetik: mila esker, sorosleak!

Biharamuna

Atzoko bi gertaera Bilbo inguruan zapore
mikatza utzi digu euskaldunoi. Lehenengoa ETAren atentatua, horri buruz aipamen
txiki bat egin nahi dut blog honetan, ez delako gai bat albo batera utzi
daitekeena. Atzoko erasoa PSEko bizkartzain bateri gaitzetsi beharra dago
indarra ez delako bidea gauzak lortzeko. Horregatik blog honetatik eskatu nahi
dut utzi dezagula alde batera biolentzia eta has gaitezela hitz egiten guztiak
guztiekin. Gatazka konpontzeko entzuten jakin behar da eta bi aldeetatik ekintzak
egin behar dira.

Beste gertakaria, ez dena atentatuarekin
konparatu behar inola ere eta beste maila batean ikusi behar dena. Gainera,
aldi berean, notizia ona izan daitekeena batzuentzat eta aukera galdu bat
besteentzat: Bruce Springsteen-ek emango dituen kontzertuan sarreren agorpena
izan zen.

16.000 sarrera ordu eta erdian. Horrek esan nahi duelako Euskal Herrian
jarraitzaile ugari dituelako The boos jaunak. Eta beste alde batetik, gutxi
batzuek gozatuko dute magiaz beteriko gau batez. Horiei, nire zorionik beroena
sarrera lortu izanagatik. Eta besteoi esan, ni bezala seguruenik beste
aukeraren bat izango dugula Bruce Springsteen ikusteko.

Hurrengo astebukaerak kirolaz gozatzeko hamaika aukerekin

Gaurtik hasita eta maiatzaren 27ra arte,
kirolaz gozatzeko hainbat aukera izango ditugu gure lurraldean eta hemendik at
ere. Nik txapelketa batzuetan parte hartuko dut, eta besteak gozatzeko aukera
izango dut ikusiz.
Hemen ikus dezakezue agenda txiki bat datozen
astebukaeretan gertatuko denaz.

Maiatzak 5. Gaur.
Eibarko XVIII. duatloia. 15:30etan.
Maiatzak 6. Bihar.
Gasteizen, Martin Fiz V. nazioarteko maratoia.
09:30etan. Ordu berdinean 10 kilometroko lasterketa herrikoia.
Maiatzak 12.
25. Arrasate-Oñati herri lasterketa. Jantzi
kirola euskaraz! 18:30etan.
Maiatzak 13.
Donostiako maratoi erdia. 10:30etan. Irteera
eta helmuga: Kursaal kuboetan.
Maiatzak 20.
Gasteiz outdoor festival. Espainiako mendi bizikletako txapelketa maratoi
eran. Armentiako basoan.
Maiatzak 26.
Bilboko III. duatloia. 16:00. Esprint
distantzia.

Telebistan kirolaz gozatzeko.

Maiatzaren 12tik aurrera. Giroa.
Txirrindularitzako lehen handia.
Maiatzaren 12tik 13ra. Espainiako 1 formulako
Sari Nagusia
.

Ikusten duzuenez hurrengo larunbat eta
igandeetan kirolaz gozatzeko aukera ugari izango ditugu. Ez ezazue aukera hauek
desprobetxatu!!!

Donostiarra edo Bilbotarra

Orain dela gutxi gure irakasle batek kontatu zigun bere ikasle garaiko anekdota bat. Bere ikasle garaian, Gasteizen ari zela historia ikasten, piropotzat hartu behar izan zuen esatea ez zuela ematen Donostiakoa, bera hangoa izanda noski.

Badirudi Gasteizen Donostiarrak ez daudela ondo ikusiak eta Bilbotarrak fama hobeagoa dutela gipuzkoarrek baino, mito hori gutxienez airean nabaritzen da.

Orain dela urtebete irakasle berdinak kurtsoko lehenengo klasean gure burua aurkezteko esan zigun banan banan. Batek esan zuen Altzakoa zela eta irakasleak galdetu zion ea hori Donostia zen. Ikasleak baietz baina… Eta irakasleak onartu behar izan zuen ahaztua zuela Donostiako kolonialismoaren asuntoa, hau da, Donostiarra baino lehenago Donostiako auzo batekoa dela bat.

Onek guztiak pentsatzera ekarri dit gipuzkoar asko ez garela sentitzen identifikatuta gure kapitalarekin eta Bizkaian berriz guztiz kontrakoa gertatzen dela. Alde batetik han gertutasun handiagoa dute, apenaz dago muga naturalik herri batetik bestera (beti ere Bilboko metropoliari buruz hitz egitean) eta hemen mugak askozaz garbiagoak dira.

Pentsatzen dut globalizazioaren fenomenoarekin eta hiriak eta herriak handitzen doazen heinean mugak desagertu egingo direla eta lehen herriak eta hiriak zirenak gero auzoak bilakatuko direla, eta auzoak zirenak kaleak eta horrela zirkulu bizioso amaigabe batean sartuko garelakoan nago.