Hileko artxiboak: ekaina 2011

This is Anfield

Normal
0

21

false
false
false

ES
X-NONE
X-NONE

MicrosoftInternetExplorer4

/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Tabla normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:”Calibri”,”sans-serif”;
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:”Times New Roman”;
mso-fareast-theme-font:minor-fareast;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:”Times New Roman”;
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}

Hau ez da Anfield… hau San Martin da.

Badakit nire aurkezpenean aipatu nuela futbolari buruz ez nuela inoiz hitz
egingo, baina denbora igaro ahal ideiak garatu egiten dira eta noizean behin
aipu txiki bat europako mendebaldean kirol erregearen inguruan nire post bat
ilustratzeko ez dut uste asko aldatuko dituenik blog honen filosofia eta
hasierako helburuak.

Liverpool taldeak futbol partidak jokatzeko erabiltzen dituen estadioan,
aldegeletako irteerako atearen goiko aldean futbolariei ohartarazteko non
dauden eta motibazio gisa This is Anfield esaldia irakur daiteke.

Oñatin, eta orain dela sei urte idatzi nuen honi buruz, San Martin parkea
daukagu herritarrok naturaz gozatzeko herriko erdigunetik hurbil. Hiru sarrera
daude, bi aurrealdetik eta bestea atzealdetik. Ez du ezer jartzen baina
sentsazioa Hau da San Martin – This is San Martin aipua dagoela da. Leku
sakratua txantxikuarrontzat.

Bertan Oñatiar korrikalaririk bizkorrenak aritu eta aritzen dira
entrenatzen. Marisol Ramosek  hamaika
bira eman dizkio, berdin du ze eguraldi, 650 metroko itzuliari (distantzia hori
markatzen dit Garmin markako gps-ak), Sergio Garcia eta Yerai Varela gazteek,
Oñatiko kirolean harrobian lan ona egiten denaren seinale, ordu asko igaro dute
parke honetako zuhaitzen gerizpean, herri lasterketetan parte hartzen duenak
leku aproposa du zoru gogorra zapaldu ez badu nahi… Guztiak adibide garbia
Oñatin zerbait egiten bada kirola dela nagusi.

Kirolarekin bizikidetzan Gaztetxea aurkitu dezakegu San Martinen. Oñatiar
gazteek eratutako proiektu bat egunetik egunera jorratzen doana eta tamainan
txikia izan arren aktibitatez blai dagoen toki bat Oñatiar ugariei alternatiba
bat eskainiz.

Esan bezala leku sakratu bat bakean egon nahi bada udaberriko eta udako
egun eguzkitsu eta beroetan. Momentu horietan musika entzun, liburu bat
irakurri edo begiak itxita pentsatzen egon daiteke.

Bolatoki parean jartzea eta ikustea 650 metro dituzula aurretik korrika
egiteko… edo… hitzaldi batera joan eta kultur aberastasun bat irabaztea…
edo… gerizpean jartzea liburu bat irakurtzen…

Hau da San Martin – This Is San Martin

Ez da beharrezkoa

Normal
0

21

false
false
false

ES
X-NONE
X-NONE

/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Tabla normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:none;
mso-hyphenate:none;
text-autospace:ideograph-other;
font-size:11.0pt;
font-family:”Calibri”,”sans-serif”;
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:”Times New Roman”;
mso-fareast-theme-font:minor-fareast;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:”Times New Roman”;
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}

Egun hauetan
Euskal Herrian eta estatu mailan milaka gaztek unibertsitateari edo goi mailako
ikasketei ekin aurretik selektibitateari egingo diete aurre. Orain dela sei
urte egin nuen eta gauzak denbora gutxian aldatu dira. Zoritxarrez ez hoberako.
Gogortu egin dute goi agintariek kontrakoa saldu eta esan arren. Hautazkoak
diren azterketak adibidez soilik izenean geratzen baita aukera hori. Guztiek
egin behar izaten dituzte azterketa guztiak lehia handia delako. Beraz
prestaketa orduak liburu artean orain dela sei urterekin konparatuz gero uste
dut igo egin direla.

Garai hura estres
eta tentsio maila altuko garai bat bezala gogoratzen dut. Pertsonalki presio
handirik ez nuen, nire helburua 4a zen unibertsitateko aukeratutako karrerak ez
zuelako notarik eskatzen, soilik batxilergoa eta selektibitatea gainditua
izatea (selektibitatea azterketa bat gainditutzat izateko 4 bat zen gutxieneko
nota). Berriro diot, ikasleon artean zegoen ezinegona oso altua zen. Hotzean
pentsatuz gero ziur ordu batzuk gehiago sartu izan banitu emaitza hobeagoa
aterako nukeela baina argi daukat ez zela izan azken finean hainbesterako.
Badaude kasuak, ez dut ezetzik esango, selektibitatearekin ikasle askok beren
etorkizuna jokoan izaten dutela. Notak eskatzen dituzten karreretan sartu nahi
bada hil ala bizikoa izaten dira egun hauek. Helburuak ez badira betetzen
gazteek dituzten planak zeharo aldatu daitezkeelako. Eta ez da beharrezkoa
gauza honetatik pasatzea.

Ez dela beharrezkoa
deritzot nire ustez batxilergo tituluak ematen duelako ziurtasun bat maila
altuko jakintza dutela selektibitatera aurkezten diren ikasleak. Ez da
beharrezkoa ere goi mailako ikasketetan gauzak aldatuko balira. Hau da, azken
finean selektibitatea onenen selekzio bat egiteko soilik balio du unibertsitate
mailan ez direlako nahi adina plaza eskaintzen. Orduan galdetzen diot nire
buruari, zer gertatzen da medikuntza bezalako karrera batean, ez direla
beharrezkoak gure gizartean medikuak? Plaza mugagabeak izango balira karrera
eta ikasketa guztietan selektibitatea edo baxoa bezalako probek ez lirateke
existituko. Horregatik uste dut aurrekontu publikoak egiten direnean hezkuntzak
jasotzen duen diru kantitatea erabat igo beharko litzatekeela (hor daukagu
Finlandiaren adibidea BPGaren %7a gutxienez bideratzen duela). Tamalgarria da
gizarteak behar ez dituen beharrizanetara bideratzea herriaren dirua (hau
aipatzerakoan armada eta errege etxea etortzen zaizkit burura baina…).
Hezkuntza azken finean etxebizitza eta osasunarekin batera gizarteko
oinarrietako bat da.

Horregatik
helarazi nahi diet interneteko txoko honetatik elkartasuna milaka ikasle
horiei. Munduko animo guztiak eman eta espero datorren ikasturtean aukeratu
dutena egin dezaten.

Estreinatu da


Badirudi blogintzak halako
loraldi bat bizi izan zuela orain dela bost urte inguru ta mundu
honek egiten zituen ekarpenak ugariak ziren gaur egungo garaiarekin
konparatuz gero. Hala ere esperantzarako zantzuak badaude eta egunero
blogen bat jaiotzen da interneteko txoko ezkuturen batean.

Normala den moduan bakoitzak
gustuko dituen arloan jakiten du blog mundua nola dagoen. Bat
jaiotzen bada interesatua enteratuko da, hiltzen bada ere jakinaren
gainean egongo da. Sorpresak ere ikusiko ditu.

Azken aste hauetan horrelako
bat bizi izan dut. Asko miresten dudan pertsona batek blog bat ireki
du (oraindik nabari da lehen pausuak ematen ari dela. Adibidez
blogaren egitura pixkat berde dauka baina nabari da halako mimo bat
jartzen duela postak idazterakoan eta blogaren eraikuntzan). Itsaso
Leund
a triatleta tolosarrak, azken urteetan parte hartu duena Oñatiko
Duatloian eta espektakulua eman duena bizikletako saioan, blog bat
abiarazi du.

Ona da behe klaseko
kirolarientzat (hots beraien helburu nagusia kirolaz disfrutatzea
dena) horrelako superwoman eta superman-ek (adibidez Eneko Llanos
triatleta gasteiztarrak edo Marcel Zamora kataluniarrak) beraien gora
beheren berri ematea. Horrelako blogak umiltasun handiaren seinale
direlako eta edozein kaletar bezalako pertsonak direla adierazten
dute.

Ongietorri blogosferara Itsaso eta zure
blogaren jaiotzetik jakin ezazu jarraitzaile bat daukazula 😉

Pd. Post hau idazterakoan
testu prozesatzaileak aukera eman dit retorromaniko ¿? hizkuntzan
zuzentzeko akats ortografikoak… tentazioak alde batera utzi ditut
eta euskaraz idazten nengoela esan diot.