Author Archives: iarregi

Euskarazko hedabideak bizirik.

Aurreko larunbatean Berriaren 10. Urteurrena ospatu zen Andoainen.

Jende andana: administrazioko ordezkariak, hedabideetako kideak eta Berriaren lantaldea eta komunitatea bildu ziren ospakizunera. Pena dut ez nuelako bertaratzeko betarik izan.

Larunbat goizean  Argiaren ekainaren 23ko zenbakia irakurtzeko hartu nuen. Euskarazko hedabideekin lotutako bi albiste, aurretik ezagunak izan arren gogoeta eragin zidatenak: Xabier Letonaren gutuna azalduz Argiako zuzendaritza uzten zuela Estitxu Izagirrerren eskutan, eta Iban Arregiri Berria taldeko kontseilari ordezkari berri moduan egindako elkarrizketa.

Euskarazko hedabideetako arduradunen esparrua erabat aldatu da azken urte hauetan. Argian zuzendari berria, Berrian presidente berria (zoritxarrak eragindako aldaketa) eta kontseilari ordezkari berria, eta maila apalago batean Goienan ere presidente berria. Elhuyarren ere izan dira mugimenduak.

Aldaketok gogoeta prozesu luzetatik eta aurrez hartutako erabakietatik etorri dira. Orokorrean aurrez pentsatuak eta planifikatuak izan dira.

Aldaketa hauetatik hainbat irakaspen atera daitezke. Lehena, zuzendaritza arduretan emandako aldaketak prozesu naturalak eta berekoikeriarik gabekoak izan direla, eta hamar urtez  erantzukizun postuetan egon ondoren ardurak beste batzuei uztea naturala eta sanoa dela.Eta horrekin batera erakusten dute gazteagoek ere promoziorako eskubidea dutela eta betikotzen diren kortxo zaharrak ez direla onak erakundeetan, alegia askotan odol eta ideia zaharrak alboratu eta berriak behar izaten direla.

Iban Arregik bere elkarrizketan dio: “Azken bizpahiru urteetan euskarazko hedabideen sektorea zuzentzeko ardura izan dugunok elkar ezagutzeko aukera izan dugu, konfiantza sortu da  eta beldur asko mahai gainean jarri ditugu gure arazoei buruz hitz egiteko”. Prozesu hauetan kide izan naizen neurrian, bat egiten dut Ibanek esandakoekin, eta gaineratu behar dut Joanmari Larrarte eta Xabier Letona bezalako pertsonek, eta zer esanik ez Iban Arregik berak, ahalegin handi bat egin dutela euskarazko hedabideen sektoreko kideen artean harreman estilo berri bat  sortzeko eta  ilusioak berpizteko.

Gaur egun, herenegun arteko mesfidantzak bazterrean utzita aurrera begira bizi da sektorea. Lan giro desberdina sumatzen da -salbuespenak salbuespen- eta lankidetzaz eta proiektu berriak sortzeaz naturaltasunez hitz egiten da. Honek ez du esan nahi bide erraza dugunik aurretik, baina  duda barik argazki berri baten aurrean gaude.

Joanmari, Xabier, Joxean edo Estepan, sortzeko eta hedabideen munduak exijitzen dituen aldaketak aurreikusteko gai izan dira. Haiek, eta haien taldeak, zuzendari eta erredaktoreak. Lekukoa hartu dutenak (Iban biak, Arregi eta Arantzabal, Bea, Estitxu, Aitor…) eta beren lan taldeak gai izango dira aurrekoen laguntzaz eraikitakoa indartzeko eta egonkortzeko. Ez dut zalantzarik.

 

Aranzadi Ikastolaren inaugurazio ekitaldia

Aranzadi ikastolako inaugurazio ekitaldira gonbidatu ninduten aurreko astean. Atseginez onartu ere bai, nire laneko bizitzaren zati handi bat bertan eman baitut. Aspalditxo ahaztu nituen hezkuntzarekin lotutako buruhausteak, baina kide izan naizen proiektu guztien jarraipena egitea gustatzen zait. Lagunak ere baditut han oraindik eta estimatzen dudan jendea ere bai. Partaideko lankide ohiekin urtero egiten dut bazkari edo afari pare bat. Betik dago tarte bat oroitzapen onak gogora ekartzeko.

Ez du  bizimodu erraza izan Aranzadi ikastolak gurasoek sare kontzertatuan jarraitzea erabaki zuten egunetik hona.  Ikastola beste modu batera irudikatzen zutenek ez zuten erabakia irensten jakin eta ibilbidea zailtzen saiatu zitzaizkion. Batzuk Bergarako hezkuntza sarean ikastola kontzertatu bakar bat (Mariaren lagundia) eta eskola publiko bakar bat irudikatzen zutelako, besteek herri honetan “pribatu” eta “publikoaren” artean basamortua baino ez dutelako ikusten, eta bakarren batek interes korporatiboak tarteko, ahalik eta traba gehien jartzen saiatu zitzaizkion. Sare publikoan ez zelako integratu, egindako  hobekuntza obra batzuengatik Jaurlaritzak obra horiek finantzatzeko emandako diru-laguntza guztiak itzul arazi zizkion. Asko izan ziren obratarako diru-laguntzak jaso zituzten ikastolak; bi dirua itzuli behar izan zutenak. Aranzadi Ikastola bietako bat, eta Sailburu abertzale baten aginduz.

Dirudienez denbora ilun haiek pasatu dira. Egindako obrak ikusi baino ez da behar proiektuaren atzean dagoen ilusioa, indarra eta kemena zenbaterainokoa den antzemateko. Aranzadi ikastola herri ekimen bat izateko bidean dago berriro. Gurasoek bere denbora librean egindako eskolaurreko instalakuntza berriak inbidia sentitzeko modukoak dira, eta gogora ekarri dizkidate duela hogeita hamar urte Romero margoak  (Lorenzo zen jabea?) buru, gurasoak gelak margotzen ibiltzen zireneko denborak.

Berrogei urte bete ditu Aranzadi Ikastolak. Beste berrogei opa dizkiot. Euskal Herrian hiru hizkuntzen hezkuntza eredua modan jarri denez, long life to Aranzadi! (horrela esaten ote da?)

Luxu bat

 

Luxu bat da bai, Oñatiko parrokian igande arratsalde batez Mozart-en Requiema entzun ahal izatea, kamara orkestra bat, lau bakarlari eta bi abesbatza interpretazio lanetan.

Requiema Oñatiko parrokian

Luxu bat da kaleko tabernaria historialari ezagunaren eskutik, edota erretiratu bat oraindik urteetan lanean jardun beharko duen ikastolako andereñoarekin, guztiak elkarrekin kantuan entzutea.

Luxu bat da musikeneko ikasle aurreratuenek Bergarako hainbat soinujolerekin osatzen duten kamera orkestra  eta korua lagun dutela, herriko seme-alabak bakarlari lanetan entzutea herriko zuzendari baten agindupean. Izan Bergarakoak izan Oñatikoak.

Luxua izanagatik ez da perfekzioa. Ezta behar ere! Horra iristeko bide luzea egin beharko lukete, eta seguru asko ez dira inoiz iritsiko perfekzio musikalera  gehienen helburua kantuan disfrutatzea eta disfruta araztea delako.  Eurei eskerrak ordu bete bikain bat eman genuen musikaz disfrutatzen sasoi batean infernuko garren eta amaiera gabeko zigorren berri maiz entzun zuten pareta, zutabe eta erretaulek babestuta. Gainera bestela inoiz entzungo ez genuen lan bat zuzenean entzuteko aukera izan genuen. Luxua!

San Pedro egunean Bergaran  izango ditugu berriro lanean. Seguru han ere kontzertu-gela betetzea lortzen dutela.

Goiena.netetik hartutako argazkia

Fiskalitateaz

 

Fiskalitateaz hitz egiten dugunean zerga-bilketaz eta gastu publikoaren banaketaz hitz egin beharko genuke, baina gehienetan, eta are gehiago oraingo egoeran, sarrera publikoak kosta ahala kosta mantendu beharragatik zerga-bilketa nola handitu bihurtzen da eztabaidagai nagusia. Eta horretan ari omen dira EAEko alderdi politikoak, bakoitza bere proposamenak mahai gainean.

Betik irakurri eta entzun izan dugu Euskal Herriko presio fiskala Europako estatu aurreratuenetakoa baino baxuagoa dela. Sarri errakuntza  batekin lagunduta joan ohi da baieztapena. Presio handiagoa badute, gehiago ordaintzen dutelako da (ez gehiagok), beraz tipo handiagoak dituztelako.

Hau ez da horrela. Gutariko bakoitzaren ahalegin fiskala europar aurreratu baten mailakoa da.

KPMGk sarean eskegitako txostena begiratzen badugu, ikusiko dugu Europan bi estatuk bakarrik dutela Espainiak (%52) baino tipo marginal altuagoa: Danimarka (%55,4) eta Suedia (%56,6) dira. Gurean, tipo marginala igotzeko tartea egon daiteke ez delako Espainiakora iristen.

Baina Kataluiniaren kasua hartzen badugu, 2012an Suediaren mailako tipo marginala (%56)  izan arren, ez dute lortu hango presio fiskalik edo zerbitzu publikorik. Oraintsu irakurri dugunez 2012an baino 5.500 langile publiko gutxiago ditu Generalitateak eta osasun zerbitzuen eta beste hainbat zerbitzuen aurkako  kritika zorrotzak entzun izan ditugu azken hilabeteetan.

El Paísek igandean zioenez BEZaren tipoa Europar batasunaren batez bestekoaren mailan zegoen 2012an (%21 eta %21.13), eta sozietateetako Europako batez bestekoaren gainetik (%30a, %22.6aren aurka).

Gauzak horrela, garbi dago antzeko sistema fiskalek ez dutela presio fiskal bera bermatzen. Zeintzuk izan daitezke arrazoiak? Oso ezagunak: Gizartearen maila guztietan sustraiak ederto bota dituen iruzurra, ezkutuko ekonomia (beste iruzur mota bat), demaseko langabezia eta hobariak.

Badago non lan egin zergak igo gabe. Pertsona fisikoen zerga edo BEZa igotzeak ondorio kaltegarriak dakarzkio ekonomia errealari. Herritarrek diru erabilgarri gutxiago badute gutxiago gastatuko dute, merkatarien eta industriaren kaltetan. Langabezia areagotuko da eta gutxiago izango gara (dira) zergak ordainduko ditugunak (dutenak), amaiera gabeko kate negatiboa elikatuaz.

Koiunturara egokitutako fiskalitatea beharko dugu, baina zerga-bilketa areagotu nahi bada, iruzurrari egindako jazarpenetik, ezkutuko ekonomia bistaratzetik eta hobarietan aldaketak egitetik etorri beharko da. Ez ordaintzen dugunoi ahalegin handiago bat eskatzetik .

Pentsioak berrikusteko formula erraza.

Urteetan aurrera joan ahala, egunen batean lan egiteko zigor biblikotik libre geratuko garela pentsatzen hasten gara. Data hori gerturatzen ikusten dugunean hasten zaizkigu kezkak: ze pentsio izango dugun da lehena, eta hori bezain garrantzitsua, behin zigorretik libre geratuz gero, zertan eman denbora librea.

Orain arte, kasu askotan behintzat, bigarren kezkak buruhauste handiagoak eman izan ditu, lehenengoa algoritmo sinple batzuk erabiliaz argitzen zelako. Esan behar da kasu askotan algoritmoaren interpretazioa baino, algoritmoaren emaitza izan dela kezka erretiroa hartu dutenentzat.

Gizarte Asegurantzako kutxa hustear dagoela eta, pentsionistak entretenituta edukitzeko algoritmo berri bat asmatzen aritu da aditu talde bat. Form1369596827_040463_1369652554_noticia_normalula berriak abantaila galantak eskainiko dizkio denbora zertan eman ez dakienari. Aurrerantzean, orduak eman beharko ditu formula bera ulertzen eta inoiz ulertzea badu  ez du denbora gutxiago beharko pentsioaren balioa nola handitu edo txikituko (normalean) zaion kalkulatzen. Denbora nola erabili erabakitzen arazoak zituenari amaitu zaizkio. Aurrerantzean ez du mota honetako arazorik izango aditu talde honi esker.

Aitzitik, perretxikoak biltzen, hirugarren adinekoentzako geletan matrikulatua, edota antzerki taldean murgilduta bere bizimodua antolatuta zuenarentzat buruhauste berri bat. Nola ulertu formula madarikatua!

Mugarik gabeko aitona-amonak Gobernuz Kanpoko Erakundeko kideentzat ere arazo bihurtu daiteke. Eurentzat eta euren seme-alabentzat. Ez da harritzekoa izango formula hori interpretatu nahian bilobaren bila ikastolara joan behar zuela ahaztu eta irteteko orduan haurrak irakasleen eskuetara atxikita geratzea ikastoletako atarietan aittaittaren edo amamaren zain.

Lehen buruhauste gutxi eta orain bat gehiago! Hori, pentsio duin bat duenak, ze besteak nahikoa izango du hil amaieraraino nola iritsi pentsatzearekin.

Bateon batek formula ulertu badu, bidal dezala interpretazioa iruzkin gisa blog honetara. Eskertuko diot. Niri ere kontu hauetan pentsatzen hastea komeni zait eta.

Hiru dama

Emakumeen eskubideen aldeko borrokak bide luzea du oraindik munduko lurralde askotan. Mendebaldean asko aurreratu da. Ez da gauza bera emakume Europan jaiotzea edo  Asiako hainbat naziotan jaiotzea.

Hiru dama aipatu nahi ditut hemen. Gazteak, Pakistaneko iparraldean sortuak hirurak. Emakume eta gizonen arteko harremanak erabat desorekatuak diren parajeetan. Mendebaldeko gure ikuskeratik emakumeak erabat diskriminatuta eta baztertuta bizi diren parajeetan.

Malala Yousafzai. Guardian.co.uk-ko argazkia

Malala Yousafzai. Guardian.co.uk-ko argazkia

Malala Yousafzai da lehena. Pakistaneko iparraldean dagoen Swat ibarreko herri batean sortua. Emakumeen  ikasteko eskubidea aldarrikatu eta gauzatzearren  talibanek tirokatua Mingoran 2012an. Heriotza gertu zuen Birminghaneko ospitale batera eramen zutenean.  Bere onera etorri ondoren, berak egin nahi duena egiten jarraitu nahi izan du , kosta ahala kosta, Bretainia Handian errehabilitazioaren zama pairatzen duen bitartean. Eskolara joan  nahi du talibanek gustuko izan ala ez. Ikasi

Samina Baig. Theindu.com-eko argazkia

Samina Baig. Theindu.com-eko argazkia

Samina Baig da bigarrena. Hunza ibarreko Shimshal herrixkan sortua duela 22 urte. Bere anaiarekin batera Everest mendia garaitu du duela egun batzuk First  Pakistani Gender Equality Mt. Everest expedition delakoaren barruan.Munduko mendi altuena garaitu duen lehen emakume pakistandarra da, eta espedizioaren goiburua ikusita meritu bikoitza du. Kirol arloko arrakastak baino, emakumeen aldeko borrokan erein duen haziak du balio handiagoa.  Hunza eta Swat ibarretako emakumeen egoerak ezin dira parekatu. Beste giro bat bizi dute Hunzan oraingoz. Baina emakumeen eskubideen alde lanean ari da Samina duda barik.

Kaniz Fatima

Kaniz Fatima

Kaniz Fatima da hirugarrena. Huhse ibarrean sortua:Machulon. Baltistan Fundazioarekin ari da lanean eskualdeko emakumeen bizitza maila hobetu guran eta emakume izatea duintasunez  bizi behar dela frogatu nahian. Fatimak ere garbi dauka zer nahi duen eta beste biak bezala emakumeen eskubideen aldeko borrokan konprometituta dago. Egoera aldatzea nahi ez dutenen esamesek eta txutxumutxuek min handia egi diote, baina horregatik ez  dio utzi emakumeen hezkuntza eta formakuntza lanetan jarduteari.

Hiru emakume hauek, Pakistaneko beste asko bezala, ezagutzen ez dugun borroka heroiko baten ikur dira. Horregatik ekarri nahi izan ditut hona.

Hau idazten amaitu dudanean jaso dut Amagoia Elezkanoren berri. Bere bikotekideak ankerki hil ez balu sekula ez nuen bere izenik entzungo seguru asko. Ez dut hitzik aurkitu ordenagailuko hiztegietan. Mendebaldean ere badugu oraindik bide luze bat egiteko.

 

Otal herri galduan

IMG_9327Pelopin (2007) 12:30 dira. Mendi hau atsegin dut dituen bistengatik. Pare parean Monte Perdido.

Goiz da oraindik eta Otalera jaistea erabaki dugu. Aspaldi herriko seme-alabek abandonatutako herrira. Ez du Ainielleren osperik, baina Ainielle bezala errepide ezak kondenatu zuen aspaldi. Errepidea Cotefablotik joan ordez Ainielleko bortutik joan izan balitz herri hauek etorkizuna izango zuketen. Gaur  iragana baino ez dira.

Etxe erorien hormen artea gazte bat harri baten gainean eserita, labana eskuan, abar bat zorrozten. Hurbildu eta berehala hasi zaigu hizketan. Ardoa eskaini digu eta herrian zutik dirauen etxe bakarra ikustera gonbidatu gaitu.  Otalera igotzea maite du eta etxe hau zaintzea hartu du eginkizuntzat.

Carlos Zaragozakoa da eta astebete darama Otalen bakarrizketan. Cariñenako garnatxa mahatsez egindako ardo amaiera gozokoa eskaini digu porroitik. Guk lukainka eta eguneko ogia jarri ditugu otordua egiteko. IMG_9336

 Igeltseroa da eta aseguru-etxeentzat lan egin du urteetan. Orain prezioak estutzen ari zaizkiola, hil askotan ez du soldata bat ateratzeko lain egiten. Otalera igotzen da lanik ez duenean. Hau da bere eremu librea eta betik irekita dagoen etxe honetan hartzen du ostatu. Lau paretak zutik diraute eta sukalde eta tximinia zaharrak erabilgarri oraindik. Hau da bere ametsetako paradisua.

Mendiak eta Otal izan ditugu hizpide janari eta edariak partekatzen genituen bitartean. Bere Arkadian gaude. Halako batean  bere infernua etorri zaio gogora. Askotan lanik ez eta Otalera ihes egiten du. Hemen sikiera ez du dirurik gastatzen. Aitak 780 euroko pentsioa omen du bizitza guztian lanean jardun ondoren. Horrela dira gauzak.

Politikariek aseguru-etxeek eta multinazionalek langile eta herritar xumeari ahal dioten guztia xurgatu baino ez dutela egiten dio. Borrokatu beharko ginatekeela baina ezin du. Nahiago du manifestaldietara ez joan edozer egiteko gai izango litzatekeelako. Arrazoi du esaten dituen guztietan. Berotuaz joan da baina halako batean bere ametsezko mundura itzuli den arte. Erorita dagoen elizara eraman nahi izan gaitu kanpandorreko bistak ikusi barik ezin genuelako alde egin. Zela edo hala kanpandorrera igotzea lortu dugu. Bertan jarraitzen du kanpai zaharrak: “Santa Barbara ora pro nobis”. Ezkila-mihiari eragin diogu aspaldian herria utzi zuten herritarrei deitu nahian edota eliza ondoko kanposantuan lurperatuta daudenei oraindik herriak zutik dirauela adierazi nahian bezala. Alperrik, ez du inork erantzun.IMG_9346

Kanpandorretik jaitsi eta Otaleko leporantz egin  dugu. Ia bostak ziren gaina hartu dugunean. Eguerdiko ikusmira  berriro, baina argitasun ezberdina. Monte Perdido… Argazki kamera atera dut. “Cambie la batería”. Zotz!

Hegoaldera begiratu dugu. Arro barrenean, zuloan, Otal ikusten da. Han utzi dugu Carlos bere ametsetan zoriontsu, edo amesgaiztoetatik ihes egin ezinik. Nork daki!

Bazkaltzeko nahi genuen etxean. Seiak jota iritsi gara. 

Zabor bilketa sistemak eta beste batzuk

Zerbait ari da mugitzen Sortu eta Bilduren munduan. Atez atekoaren inguruan gertatzen ari diren jarrera aldaketak mugimendu horien isla dira.

Atez atekoa lehenesten duen arren koalizioak beste eredu batzuen alde ere egingo duela gaika %70 baino gehiago biltzen bada esate hutsa, pentsa ezina zen duela hamabost egun.

Jarrera aldaketa hori onuragarria da herritar guztientzat eta baita gaiarekin aspertzen hasita zeuden Bilduzaleentzat. Horietakoak ere badaude eta.

Nire buruari galdetzen diot ea aldaketa horrek  Arnaldo Otegik azkenaldian bi une garrantzitsutan esandakoekin loturarik ote duen. Hemen uzten ditut esandakoak.

Sorturen Batzar eratzaileari igorritako gutunean:

Estrategia berriak gure mentalitatearen iraultza ere eskatzen du, gure jardun politikoan hitz egin, konbentzitu, antolatu eta borroka egin behar dugu. Dena batera. Fase honetan kontsigna gutxiago eta argudio gehiago behar ditugulako, parte-hartzea ardatza delako, autokonplazentzia gutxiago eta autokritika eta antolakuntza askoz gehiago behar ditugulako 

Eta Gernika Bakearen eta Adiskidetzearen aldeko Sariak ekitaldira igorritakoan:

Halere neuretzat daukat eginiko bideak irakaspen ugariak utzi dizkigula aurrera egiteko: besteak beste Politika herri zerbitzuan egiteko handira jokatu eta HIZKI HANDIZ egin behar dela eta beraz alderdikeriak , sektarismoak, boto lehiak… albo batean utzi eta HERRI BORONDATEARI eman behar zaiola bide… ez dagolako inor eta ezer HERRIA baino garrantzitxuagorik… eta herria lagunok ez dute osatzen gu bezala pentsatzen dutenek, gu bezala pentsatzen ez dutenak ere dira herria, dira Euskal Herria.

 

Azpimarratuak nireak dira. Hor geratzen dira testu hauek norberak bere ondorioak atera ditzan.

Hainbeste zor digute

Nafarroako politikak  pista argigarriak eskaintzen dizkigu. Mila gorabehera gertatu dira azken urteetan;  kudeaketa negargarria, ustelkeria kasuak, eta horri guztiari aurre egiteko hilda sortzen diren gobernu alternatibak. Azkenean, ilusio tartetxo horien ondoren, betikoak ikusiko ditugu gobernu erantzukizunetan. Estatu arrazoiak omen daude oinarrian.  Lehenago Blanco, orain Jimenez eta Rubalcaba, izenak aldatuko dira, baina estatusa mantentzea eta euskal abertzaleei agintzeko aulki bakarrik ez uztea da azken helburua. EAEn ere gauza bera egin dute beharrean izan direnean. Nafarroan eta EAEn espainiar abertzaleek ederki asko xedatu dituzte euren marra gorriak. EAEn ere gauza bera egin dute beharrean izan direnean.

Gurean, estaturik ez dugunez, ez dago estatu arrazoirik nonbait. Euskal abertzale bi talde edo alderdi nagusiak sutsuki ari dira euren arteko desberdintasunak azpimarratzen behin eta berriro. Gureek  gure marra gorriak izateko eskubidea osten digute. Guk ere beharko genituzke estatu arrazoitan ezin bagara oinarritu nazio arrazoietan oinarritutako adostasunak: Euskara, hezkuntza, euskal hedabideak, lurralde antolakuntza, biolentzia arrazoi gabe eta antzuaren amaiera … betik egongo dira izendatzaile minimo komunak aurkitu nahi izanez gero.

Horiek adostu ordez gusturago daude desberdintasunak agerian uzten etengabeko hauteskunde prozesu batean sarturik egongo bailira.

Jarrai beza bakoitza bere berezitasunak azpimarratzen botoak irabazteko borroka horretan, baina horrekin batera has bitez etorkizuneko eta gaurko gutxienekoak adosten  herri honi ez diolako horrek inongo kalterik ekarriko. Aitzitik, abantaila handik.

Batzuk Estatu arrazoiak dituzte, guk ere nazio arrazoiak behar ditugu. Hainbeste zor digutela uste dut!

Kirol profesionalari diru laguntzak

 

Aurreko asteko albistea da. Garden eta ezer ezkutatu barik agertu da hedabideetan. Bizkaiko Foru Aldundiak 3,7 milioiko zorra barkatu dio Bilbo Basketi eta gainera 1,2 milioi eman dizkio diru-laguntza moduan. Ahaldun Nagusiak berak eman du honen berri eta oposizioko alderdiek hasiera batean zarata pixka bat egin duten arren (oposizioan daudenez dagokiena) azkar isildu dira. Hain garbi azaltzea eta oposizioa hain azkar isiltzea, bizkaitarrek gauza hauek beste era batera bizi dituztela pentsa arazi dit.

Duela gutxi esan zidaten Hernaniko Rugby taldeak estatuko lehen mailara igo ondoren diru-laguntza handiagoa eskatu ziola herriko udalari, baina honek ezetz. Mailaz igo arren ez ziola gehiago emango.

Bi muturrak ditugu Hernaniko udala eta Bizkaiko Foru Aldundia. Batek ez dio gehiago eman nahi talde amateur bati eta besteak zorrak barkatu eta diru-laguntzak ematen dizkio talde profesionalari.

Ez nago kirolariak diruz laguntzearen aurka, baina zalantzak ditut bankuetako eta kutxetako zuzendariek irabazten duten adina irabazten duten profesionalez osatutako talde bati diruz laguntzearen egokitasunaz eta zilegitasunaz. Desegokia iruditzen zait lehiaketak  desitxuratzen direlako, eta injustua, bankuen kasuan bezala, gehien irabazten dutenek inork agindu dien gehiegikeria kobra dezaten egiten diren dohaintzak direlako, beste herritar guztiek eskotera jarritako dirutik, Ogasuna guztiok garelako.

Are okerrago, kobratuko dituzten euskoeuroak dolar bihurtu eta gurean gastatu eta inbertitu ordez beste herrialde batzuetara joango direlako gu pobretuz eta beste batzuk aberastuz. Ados; ekonomia osoarekin alderatuta kopuru txikiak dira baina honetan agintariek zorrotzak izan beharko lukete.

Bizkaiaren izena munduan zehar zabaldu  dutelako merezi omen dute laguntza hori. Pentsatzea ere! Seguru Bilbo Basketen partidak Europan zehar ikusi dituzten gehienek oraindik bere buruari galdezka ari direla Bizkaia aseguru etxe baten izena ala  autoentzat piezak egiten dituen fabrika batena ote den.

Ez da justua gainera, enpresak, ikastetxeak eta beste eragileak  araudi zorrotz bati atxikita egotea eta kirol talde profesionalek barra librea edukitzea. Enpresa baten kasuan hartzekodunen konkurtsoa deituta beharko zukeen eta ikastetxe bat balitz aspalditik zegokeen diru-laguntzarik jaso gabe Ogasunarekin metatutako zorragatik.

Europatik Espainiako futbol talde profesionalak jasotzen dituzten diru-laguntzak aztertzen hasi omen dira. Ea kirol profesional guztietara zabaltzen diren ikerketak eta dopin finantzarioa betiko amaitzen den.