Berriro eta azkenengoz Samantarekin.

Bikote guztiek irudikatu dute inoiz euren burua haurra leihotik behera botatzen dio Samanta Villarrek bere azkenengo irtenaldi mediatikoan.  Badaezpada, eta zalantzarik egon ez dadin garbi esan behar dut nik ez dudala inoiz tentazio hori izan ez seme-alabekin ez bilobekin.

Samantaren gaia berriro hartzen badut da aurreko “Puntuan” gai honetaz idatzi nuen iritzi-orrian akats ortografiko serio bat egin nuelako testua ez berrikusteagatik. Amaieran pasarte hau idatzi nuen edo idatzi nahi izan nuen: Presta bedi nerabezaroa, nota txarrak, gaueko irteerak eta beste hainbat etorriko zaizkionerako, eta bereziki ez dakiola ezer gerta bere seme-alabek amamatzen dutenean”.

Eta zer agertu zen? “ez dakiola ezer gerta bere seme-alabek mamatzen dutenean.”

Amamatu hitza ez da Elhuyar hiztegian agertzen baina edonork ulertzeko modukoa dela iruditu zitzaidan. Hasierako a galtzeak ekarri du esaldiak zentzu guztia galtzea, edo nik eman nahi ez nion zentzu desberdin batez irakurri ahal izatea.

Gertatzen diren gauzak!

Utzi erantzuna

Zure e-posta helbidea ez da argitaratuko. Beharrezko eremuak * markatuta daude