Urteetan aurrera joan ahala, egunen batean lan egiteko zigor biblikotik libre geratuko garela pentsatzen hasten gara. Data hori gerturatzen ikusten dugunean hasten zaizkigu kezkak: ze pentsio izango dugun da lehena, eta hori bezain garrantzitsua, behin zigorretik libre geratuz gero, zertan eman denbora librea.
Orain arte, kasu askotan behintzat, bigarren kezkak buruhauste handiagoak eman izan ditu, lehenengoa algoritmo sinple batzuk erabiliaz argitzen zelako. Esan behar da kasu askotan algoritmoaren interpretazioa baino, algoritmoaren emaitza izan dela kezka erretiroa hartu dutenentzat.
Gizarte Asegurantzako kutxa hustear dagoela eta, pentsionistak entretenituta edukitzeko algoritmo berri bat asmatzen aritu da aditu talde bat. Formula berriak abantaila galantak eskainiko dizkio denbora zertan eman ez dakienari. Aurrerantzean, orduak eman beharko ditu formula bera ulertzen eta inoiz ulertzea badu ez du denbora gutxiago beharko pentsioaren balioa nola handitu edo txikituko (normalean) zaion kalkulatzen. Denbora nola erabili erabakitzen arazoak zituenari amaitu zaizkio. Aurrerantzean ez du mota honetako arazorik izango aditu talde honi esker.
Aitzitik, perretxikoak biltzen, hirugarren adinekoentzako geletan matrikulatua, edota antzerki taldean murgilduta bere bizimodua antolatuta zuenarentzat buruhauste berri bat. Nola ulertu formula madarikatua!
Mugarik gabeko aitona-amonak Gobernuz Kanpoko Erakundeko kideentzat ere arazo bihurtu daiteke. Eurentzat eta euren seme-alabentzat. Ez da harritzekoa izango formula hori interpretatu nahian bilobaren bila ikastolara joan behar zuela ahaztu eta irteteko orduan haurrak irakasleen eskuetara atxikita geratzea ikastoletako atarietan aittaittaren edo amamaren zain.
Lehen buruhauste gutxi eta orain bat gehiago! Hori, pentsio duin bat duenak, ze besteak nahikoa izango du hil amaieraraino nola iritsi pentsatzearekin.
Bateon batek formula ulertu badu, bidal dezala interpretazioa iruzkin gisa blog honetara. Eskertuko diot. Niri ere kontu hauetan pentsatzen hastea komeni zait eta.