Category Archives: politika

Albiste baten aldaera ideologikoak.

Zientzia ezagutza da. Hainbat bide erabiltzen dituzte zientziaren adar desberdinek teoria eta tesiak baieztatzeko eta berresteko: arrazonamendua, logika, ikerketa, frogak, eta noski, teknologia berrienak.
Teknologia berrienak erabili berri dituzte Atapuercako zientzialariek bertako gizaki fosilen genoma aztertzeko. Atera duten ondorioen artean, eta beti hipotesi gisa, Iberiar penintsulako lehen nekazariak Mediterraneoko kostaldetik sartu ziren Asiar jatorriko gizakiak zirela, eta gutxienez duela 5.000 urte gertatu zela hona ekarri zituen migrazioa, DNAko azterketak egin zaizkion fosil zaharrenak adin hori baitu.
Beste ondorio bat, euskaldunak garela Atapuercako gizakiekin ahaidetasun genetiko handiena dugunak.
Horraino zientziak planteatzen dituen hipotesiak. Ondoren kazetariek hipotesia hartu, albiste bihurtu eta norberaren ideologia edo ikuskeraren iragazkitik pasa ondoren, argitara daitekeenaren adibide pare bat.
El Paisek argitaratu zuen artikulua irakurrita, zur eta lur geratu nintzen, kazetariak abertzaletasunaren oinarri ideologikoak astintzen zituen aurkikuntza baten aurrean geundela frogatzen nola saiatzen zen ikusita.
Manuel Ansedek sinatutako artikuluak di-da batean ezabatzen ditu Ibarretxe lehendakariak estatus politiko berri bat aldarrikatzeko erabili omen zituen argudio guztiak. Gazteleraz irakurtzea merezi du: El antiguo lehendakari Juan José Ibarretxe solía repetir que el pueblo vasco “tiene 7.000 años”, para defender la creación de un estado independiente cuyo origen se remontaría “al Mesolítico”.
Baina ikerkuntzaren emaitzek hainbesteraino baieztatzen dituzte kazetariaren sinesmen eta pentsaerak, gizonak ez duela nahiko Ibarretxe lehendakariaren argudioen aurka egitearekin, eta ausarki, abertzaletasuna bera kolokan jartzen duen aurkikuntza baten aurrean gaudela esaten digu: Los nuevos estudios dibujan una realidad menos deseable desde el punto de vista nacionalista, pero no exenta de épica.
Datu hauek kazetariarentzat oso garrantzitsuak omen dira, baina ulertu beharko luke independentzia politiko egarria ez dela oinarritzen mesolitikoko kontuetan egunerokotasunean baizik.
Vocentoko kazetariak berriz, erakutsi digu zein zaila den izenburu egoki bat hautatzea. Alderdi jatorragora jo nahian arloteenera jo du benetan: El origen asiatico de los baserritarras.
To! Oraindik ere euskaldunak jatorriaren edo bizitokiaren tamaina, geografia edo lanbidearen arabera berezitu nahi gaituztenak bizirik: Hiritarrak eta baserritarrak.
Edo kazetariak ez du ulertu euskaldunok genomaren ezaugarri berdintsuak ditugula, izan baserrian, kalean edo hirian jaiok, edo ulertu du baina nahiago izan du euskaldunak jarri behar zuen tokian baserritarrak jartzea. Intentzioa ezin dut asmatu.

 

 

Zezenketak gora eta behera.

Animaliei tratu txarra ematea edo arrazoirik gabeko oinaze edo mina eta larritasuna sor diezaiekeen edozein gauza egitea debekatuta dago Euskal Autonomia Erkidegoan 6/1993 animaliak babesteko legea onartu zenetik, bere 4.2 atalak xedatzen duenez. Legea ez da atzo goizekoa, 1993an onartu baitzuen Legebiltzarrak Jose Antonio Ardanza Lehendakari zela.
Atal berak debekatzen ditu zakur eta oilar borrokak, eta animaliak kalean hiltzea, beharrezko edo ezinbesteko izan ezik.
Lege hau eskuan, aurre egin behar izan zitzaien -eta debekatu-, animaliak erdigunean zituzten hainbat ikuskizun edo ohitura basatiri. Lekeitioko antzarraren sufrimenduak, egiazkoa ez den ordezko batek pairatu behar izaten ditu gaur, eta beste adibide bat agertzearren, Osintxuko Kofraixetan hiltzen zen txahala berdin hiltzen da,  baina jai gunetik urrun. Mutikoak ginenean kalean egiten zen txerri hilketa ere ez da jada ezaguna gaurko mutikoentzat nahiz eta lukainka edo odolosteak dastatzeko aukerarik ez zaizkien falta, eta gutxi izango dira ahari talkak ikusteko aukera izan duten herritarrak. Zer esan, zakur eta oilar borrokez legean espresuki debekatuak.
Bere momentuan onartutako legeak lorpen interesgarriak izan ditu animaliei eskaintzen diegun tratuan. Inork ez ditu gogoan beste sasoi batzuetan ohikoak izanik, gaurko jendarteak krudelkeria basatitzat hartuko lituzkeenak. Zerbait irabazi dugu horretan.
Tradizioko zezenketa kasuetan (sokamuturra, entzierroak…) ganadua zauritua, kolpatua eta gaizki tratatuta den ikuskizunik egiteko ez da inola ere baimenik emango; dio legearen beste atal batek.
Baina zezenketei -ez tradiziozkoei – buru zer? Bada espresuki geratzen dira legearen eragin esparrutik at, eta dakigunez hauetan baimenduta dago tradiziozko zezenketetan debekatzen dena, hots, ganadua zauritzea, kolpatzea, gaizki tratatzea eta akabatzea.
Orduko Legebiltzarra ez zen ausartu zezenketetako gehiegikeriei mugak jartzen, eta geroztikoek ere ez diote erronka horri heltzerik nahi izan. Are gehiago, urteak joan arren berdin berdin jarraitzen dugu Azpeitia, Bilbon edo Iruñean, eta legealdi batez Donostian kirtenkeria hau debekatua izan bada ere, lehengotara itzuli gara Gobernu berriarekin.
Espainian antza beste haize batzuk jotzen dute. Kanariar Irletan eta Katalunian debekatuta daude animaliaren heriotzarekin amaitzen diren zezenketak, eta hainbat eskualdetan debekatzeko proposamenak ari dira agertzen, edo gutxienez, erreferendumak egitekoak.
Gurean, tradizioan oinarrituta , ez eztabaidarik, ez erreferendumik. Aitzitik,  antzarrarena edo Osintxuko Kofraixak tradizioan oinarrituak izan arren debekatuta.
Itxurakeriak bai, hemen manifestazioak eta han ez, baina 1993ko legea aldatzea edota eztabaida piztea gutxienez, Legebiltzarrari dagokio eta benetan animalien aurkako tratu txarrak arbuiatzen dituztenek ez lukete herritarren ekimenen zain egon behar Lege zaharra aldatzeko proposamenak egiteko.
Legebiltzarreko eztabaidak, eta argazkia, oso interesgarriak izan zitezkeen.

Egun ederra Mikel (Irizar)

Ez nuen sekula pentsatuko inoiz telebista aurrean jarriko nintzenik Komunitate Autonomo bateko Presidentearen aukeraketa saioa ikusteko, baina egun ederra zen gaurkoa, azken hauteskundeek agindu bezala, bazterkeriaren eta euskararen aurkako politiken amaiera suposatzen zuen ekintza ari baitzen antzezten Nafar Legebiltzarrean. Eta hortxe telebista aurrean boto zenbaketari eta emaitzak euskaraz eman ondorengo txalo zaparradari adi-adi begira. Zenbakiak euskara hutsean emanagatik denek nik adina ulertzen zutela ematen zuen!
Presidente berriaren hautaketarekin, Legebiltzarreko presidente eta Iruñeko alkatearenarekin batera, Nafarroako hiru kargu nagusi elebidunen itxiera gauzatu da. Kontuan hartzeke Tutera, Lizarra eta sinbologia berezia duten beste hainbat herritakoak noski.
Eta ezin hau ikusi hitaz gogoratu gabe, hire baikortasun exintentzialak bultzatuta behin eta berriro errepikatu baitidak azken urte hauetan Nafarroan aldaketa gera ezina zela. Nik ezetz eta hik baietz. Azkenean heuk arrazoia fede gutxiko honen kaltetan. Baina ez pentsa! Ez duk jakingo iragarpen honetan galtzaile izateak zelako gustu berezia ematen duen. Horretan neu irabazle.
Abertzale eta pittin bat (asko barik) ezkerrera kokatzen garenontzat egun ederra izan da gaurkoa, inoiz ez zela gertatu behar ematen zuelako. Iritsi da, eta orain politikan eta kudeaketan asmatu beharra dute lau urte barru emaitza bera gol-kopuru handiagoz eman dadin. Horretan jartzen ditut esperantzak gaur ederra dena bihar handia izan dadin.
Bitartean jarrai beza eskuinak eztabaidatzen Bilduk ala Sabin etxeak maneiatuko ote duen Gobernu berria. Hobe ditugu horrelako eztabaidetan, nafar eskuinak hain berea duen Estatuak eta Komunitateak hankaz gora jartzeko kolpeak emateko taktikak prestatzen baino.
Zorionak! Hurrengoan kasu egingo dostat.

Markel Olanori

Kaixo Markel:
Gaur goizean ohetik jaiki naizenean Diputatu Nagusiaren hautaketa ekitaldian gaur bertan izan behar zela irakurri dut. Hautatua izateko aukera guztiak dituzunez gutun hau idaztea erabaki dut presaka eta zalapartaka.

Agian ausartegia irudituko zaizu, baina nere zergak Gipuzkoan ordaindu, bertan jaio eta bizi, eta botoa emateko eskubidea bertan gauzatzen dudanez, hurrengo lau urteetan lurraldeko gobernua kudeatzeko ardura izango duzun horri hainbat eskaera edo proposamen egiten ausartuko naiz. Edozein pertsonari zor zaion begirunearekin noski, eta beste herritar askok , ezker, eskuin, berde edo urdin, idazten dudanarekin bat egiten dutela uste osoan.

Lehenengo Markel (utziko didazu ponte-izena erabiltzea aurretik ere ezagutu baitugu elkar), instituzioaren duintasuna berreskuratzeko ahalegina eskatuko nizuke. Gaizki egingo nuke zurea zalantzan jartzen, zure ondradutasunaren alde eskua sutan jartzeko gai den horietakoa bainaiz. Baina badakizu zu eta Eneko Goia politikoki epaituak eta zigortuak izan zaretela duela gutxi Batzar Nagusietan. Herritarrek ez diote antza jaramon asko egin epaiketa politiko horri, edo ez dute sinetsi leporatzen zitzaizuena. Hauteskunde sasoia, obrak bi aldiz ordaindu izana ezin sinetsi, Kontuen euskal epaitegiaren txostenik eza,…

Esan dezakezu epaitegietan dagoen gai bat dela, baina ondo legoke, niri iritziz, epaiaren zain egon gabe Diputatu Nagusiaren eta Foru Aldundi beraren ohorea berreskuratzeko ahaleginak egitea, gai honen inguruan egia azalduaz herritarrei, nahi den bidea erabiliaz, ez baita itxurosoa zalantzapean dagoen Diputatu Nagusi bat gobernatzen edukitzea.

Bigarrenik, zure aurreko agintaldian, 2010ean hain zuzen, herritarren partaidetzarako eskubidea onartu zenuten Foru Arau bidez, eta baita herri kontsultak egitea partaidetzako eskubidearen zati bezala.

Gipuzkoan azken urteotan, taberna, elkarte, bizartegi eta ile-apaindegietan, kaleetan, egunez eta gauez, sutsu eztabaidatu den gai bat izan dugu: zaborren kudeaketa zikloaren itxiera madarikatua. Batzuek errauskailua infernuak bidalitako tresna pozoitsua dela zabortegiak hobesten, besteek zabortegiek naturari egiten dioten kaltea itzuli ezina delako errauskailuaren abantailak lehenetsiz. Horrela daramagu urte mordoxka bat eta bi legealdi baino gehiago, eztabaida instituzioetatik kalera jaitsita, makina bat bazkalondo, digestio eta txikiteo hondatzen.

Arazoa teknikoa da nire ustez. Erraz neurtu daitezke sistema baten eta bestearen arrasto ekologikoak eta koste ekonomikoak. Gai korapilotsu hau askatzeko kontsulta bat antolatzea iruditzen zait bide egokiena, programak ahaztuta, herritarrei orain arte ukatu zaizkien eskubideak eskainiaz. Arazoari behin betirako irteera emango zenioke horrela. Zure denboran onartutako Foru Araua tresna egokia denez, ausardia eskatuko nizuke gai honetan; txosten tekniko independente bat eskatu eta informazio prozesu baten ondoren antola ezazu herri kontsulta bat. Gipuzkoarrok nahi duguna egin bedi Gipuzkoan.
Hirugarrenik, gazteen langabeziari jaramon egitea. Ez dakit noraino den hau Foru Aldundiaren eskuduntza, ezta horretan eragiteko ahalmen handirik duzuen ala ez. Eskatuko nizuke baina, ahalegin guztiak egitea, eragin dezakezun toki guztietan helburu hau lehen premiako eginkizuna dela azpimarratuaz, eta neurriak eta aurrekontuak proposatzea eta onartzea. Hau da gizarte politiketan egin daitekeen politika aurrerakoiena, justuena eta errentagarriena.

Eskatzen hasita beste mila gauza eska ditzaket baina ez diet ematen lehen hirurei ematen diedan garrantzia.
Eska diezazuket euskarazko hedabideei erdarazkoei eskaintzen zaien beste publizitate zabaltzea Aldunditik eta Aldundipeko enpresetatik (urteetan nire etxea izan zenaren aldeko zerbait eskatu beharra era badaukat). Eska diezazuket errepideak erabiltzerakoan gipuzkoar guztiak berdinak izan gaitezela eta berdin ordain dezagula Beasaindarrek eta Oñatiarrek. Eska diezazuket baso politika eraginkor eta jasangarria, eta beste hainbat. Eska diezazuket ahal dakit zer.

Orain artekoekin geratzen naiz. Gutxi baina esanahi handikoak dira niretzat. Badakit guztiei kasu egiten ezin zarela ibili, baina hemen doazenekin herritar askok bat egiten dugula iruditzen zait. Ez dakit ze hitzartu duzuen PSErekin. Agian gai hauek beste norabide batean lotuta dauzkazue dagoeneko. Niretzat dezepzio txiki bat izango litzateke.

Besterik gabe, adeitasun osoz, konpromiso eta lotura politikorik ez duen herritar batek idatzia diskurtsoak eta bozketak ezagutu aurretik.

Inazio eta Oxel, edo Oxel eta Inazio

Eskualdeko herrietan ere hautatu dituzte hurrengo lau urteetan agintean izango diren alkate eta gobernuak. Ez da sorpresarik izan. Gauzak uste zen bezala joan dira.

Etorkizunaren aroa da, baina ezin hau irudikatu iragana  gabe.  Alkatetzak utzi dituztenak lan eskerga egin dute. Hartu dituzten erabaki batzuk herritarren gustukoak izan dira, beste batzuk ez. Edo batzuen gustukoak betik, besteen gustukoak inoiz ez. Agintaritzaren zama da.  Bi alkate ohi gogoratu nahi ditut lerro hauen bidez: Oxel eta Inazio, edo Inazio eta Oxel. Arrazoi desberdinak tarteko agur esan diote biek azken urteetan lantoki eta bizitoki izan duten bulegoari. Batek horrela erabakita zuelako, agian bere alderdiak hartutako bidea ez zuelako onetsi,  eta  besteak bere koalizioak zerrendetatik ezabatzea erabaki zuelako.

Nire bizitza profesionalean alkate askorekin  (eta politiko askorekin) izan ditut harremanak. Pertsonen arteko harremanetan gertatzen den bezala, errazagoak batzuetan, nekagarriagoak besteetan.  Azken hiru urteetan ez dut horrelako ardurarik izan, baina Inazio ezagutzeko aukera izan dut, Oxel askoz lehenagotik ezagutzen nuen.

Gertukoak, irekiak eta jokamolde demokratikoak azken muturreraino eramateko gauza izan dira legealdiko gai  korapilotsuena   bihurtu dena elkarrizketa eta galdeketa bidez askatuaz.  Biak saiatu dira adostasun zabalenetara iristen, eta batek oposizioarekin hitzartuaz, besteak herritarrei iritzia eskatuaz, ezarri dituzten zabor bilketa sistemak gobernatu dituzten udaletan.  Emaitzak, diotenez, ezin hobeak, %84ko sailkatze maila Elgetan eta %77a Arrasaten. Kopuru hauek, behin eta berriro  kontatu dizkiguten hainbat egia eztabaidaezin zalantzatan jartzeaz gain, erakusten digute herritarrekin batera edo herritarren sentsibilitate desberdinak batzen dituzten ordezkariekin elkar lanean sakonduta,  arazoek irtenbide errazagoak izaten dituztela.

Inazio eta Oxelek erakutsitako bideak isla eta jarraipena izan beharko luke hastear dagoen legealdian.

 

Lau urtetik lau urtera botoa ematera.

Iritsi da lau urtetik lau urtera legeek eta politikoek papertxoa hautetsontzian sartu eta demokraziaren sublimazio ekintza gorenean parte hartzeko deitzen gaituzten unea.

Bide zaharretik, alderdi guztiak ari dira euren eskaintza-kutxatxoak azaltzen legealdiak amaitzerakoan egin ohi duten legez. Batzuek kolore gorriz apainduta, besteak berdez, urdinez edo beltzez, guztiak ari dira toki bila eskaintzaren erakustokian. Pete Seegerren kanta datorkit gogora:

Little boxes on the hillside,
Little boxes made of ticky tacky,
Little boxes on the hillside,
Little boxes all the same.
There’s a green one and a pink one
And a blue one and a yellow one,
And they’re all made out of ticky tacky
And they all look just the same.
Lau urtetik lau urterako demokrazia honetan bakoitzak bere arerio politikoarekiko dituen desberdintasunak azpimarratzen ditu alderdi bakoitzak eta bere aldeko botoa eskatzen. Zenbat eta promesa gehiago egin hobe, gehienak ezin izango dituztela bete jakin arren.
Demokraziaren sublimazioa pasa eta hurrengo lau urtetan, onartuko dizute eredu demokratiko hau inperfektua dela baina aldatzeko astirik ez dute izango, izan ere Gobernantza demokratikoaren bide berritik abiatzeko aliantza zabalak behar dira, eta gurean aliantza hitzaren esanahia ahaztuxea daukagu aspaldian. Agian erosoago bizi dira demokrazia inperfektuan.
Herritarren parte hartze demokratikoa bermatzea ez da komeni zaigunean erreferendumak exijitzea eta komeni ez zaigunean beste aldera begiratzea. Ezta ere bermerik gabeko prozesu parte hartzaileak bultzatzea.
Hiru prozesu parte-hartzailetan izan naiz bi legealdi desberdinetan. Besteon bat ere ahazten zaidala uste dut. Bi Arrasaten EAJk bultzatuta, eta Oñatiko mugikortasuneko planean Kale Zaharreko hainbat bizilagunen kezkak eta mugikortasunari buruzko proposamenak eramaten amaitzear dagoen legealdian. Inplikazioa ez da berdina izan hiruretan baina ondorioak bai; inpresio ezin ezkorragoa. Hiruretan denbora alperrik galdu dudala uste dut. Arrasateko biak pikutara bidali zituzten udal alderdien hika-mikek eta Oñatiko mahaira Kale Zaharreko bizilagunek eramandako eskaera eta proposamenetatik bakarrak ere ez du erantzunik izan.
Gipuzkoako herritarren parte hartzerako araudia 2010ean onartu zen. Ondoren ez du garapenik ezagutu. Alderdiek bandera edo ikur bihurtu dute herritarren parte-hartzea eta hika-mika berri bat sortu dute zein zein baino demokratagoa den herritarrei azaldu nahian, kontuan izan gabe demokratikoena borrokak sustatzea baino, besteekin aliantzak bilatuaz Gobernantza demokratikoaren bidean modeloa sendotzeko lan egitea dela, parte-hartzea herritarren eskubide bihurtuaz, eta kontsultak, erreferendumak, parte-hartze prozesu kualitatiboak edo kuantitatiboak, noiz eta zela egingo diren erabakiaz eta zehaztuaz.
Hori agintzen didan alderdiari botoa emateko prest nago. Egia da ez naizela kanpaina jarraitzen ari eta politika geroz eta urrutiagotik bizi dudala, baina ez diot oraindik inori entzun.

Minotauro globala

Yanis Varoufakisek, egungo Greziako finantza ministroak, El Minotauro Global izenburuko liburua idatzi zuen 2011n. Gazteleraz ere irakur daiteke Capitán Swing editorialak argitaratuta.
Ezaguna den bezala, Minotauroa Kretako labirinto batean bizi zen munstroa zen, erdi gizaki erdi zezen, eta inguruetako herriak bera elikatzeko dontzeilak eramatera derrigortuta zeuden. Minotauro globalaren azala
Honela irudikatzen du Varoufakisek 2007ko krisia arteko munduko ekonomia. Minotauroa, noski Estatu Batuetako ekonomia da, eta ekonomia sozialista erori arte superabitak sortzen zituen ekonomia, defizit bikoitz bat sortzen hasi zen Sobiet Batasunaten erorketarekin batera: aurrekontuen defizita eta defizit komertziala. Nola elikatzen zen Minotauro hau? Soberakinak sortzen zituzten lurraldeetako elikagaiekin (produktuak nahiz dirua); Alemaniak, Japonek edo Txinak, eta oro har, munduak eskaintzen zizkion elikagaiekin hain zuzen.
Beldurgarri gizendu zen munstroa 2007-2008an inplosionatu zuen arte, aspaldian ezagututako krisi finantzario eta ekonomiko larriena sortuaz: Bankuen krisiaren ondoren enpresen itxierak etorri ziren, familia ekonomien porrotak, langabezia ikaragarria, soldaten murrizketak, eta jakina, Minotauroa globala zenez, mundu zabalera hedatu zituen bere leherketaren (inplosioaren) ondorioak.
Minotauroa hilik Minotaurokumeak piztu ziren: Alemania eta Iparraldeko lurraldeak Europan, Errusia, Txina eta beste hainbat kume. Baina Minotauro berriek dontzeilekiko lotura hertsiak sortzen jakin dute elikadura bi norabidetako hoditik ibili araziz: nik emango dizut diote, baina zuk ere emango didazu edo ematen dizudana itzuliko didazula bermatuko duen neurriak hartu beharko dituzu zure etxe barruan. Greziak Europako Minotauroa hautatua du, eta hor agertu zaigu Varoufakis, Teseo modernoa bailitzan Minotauroarekin amaitu nahian. Ezinean, agian Ariadnaren haria falta zuelako itzulerako bidaia egiteko, Hiru buruko munstroa nola gainditu zaion ikusi eta buru makur itzuli da Atenasera hainbat jakinarazpen jasota.
Orain Teseo bere lurraldean da, eta han hasten da bere benetako eginkizuna, egoera sozio-ekonomikoa latza delako diotenez. Bertan eta bertako hiritarrentzat lan egitea dagokio eta lan horren emaitzen arabera epaituko dute greziarrek. Lan gabezia eta kanpo zorra murriztea lan kontrajarriak dirudite; Zergen iruzurrarekin amaitzea eta zerbitzu sozialak hobetzea berriz lerrokatu daitezke. Puzzlea ordea zaila da eta lortutako emaitzek eta herrikideentzat ekarritako hobekuntzek esango dute Teseo modernoa garaile izan den ala ez, bere borroka ez delako izan behar Minotauro baten edo bestearen aurkakoa, bere herritarren ongizatearen aldekoa baizik.
Liburuetako jakituria baino dezente gehiago beharko du.

Monederok bai ez dituela bere zerga betekizunak bete!

Monederok bai ez dituela bere zerga betekizunak bete. Dagoeneko izena ere aldatu diote sarean: Billetero izenez bataiatu dute.
Sinpatiaz ikusi nuen Podemosen sorrera, orain arteko “gaur zuk-bihar nik” erako gobernuez amaitzeko aukera eskaintzen zuelako. Higuindu ninduten sistemarekin bat egiten zuten hedabideen eraso merkeak. Orain badute non jo. Pagotxa aurkitu dute Monderoren iruzurrarekin.
Gaur, eta estatuaren gobernagarritasunean aldaketa sakonak eragiteko aukerek zutik jarraitzen duten arren, kezkaz begiratzen diot euren norabideari jauntxokeria kutsuak ikusten ditudalako erakundean, eta ez ditudalako ikusten gai sentiberetan ideia garbiekin; ezta guri dagokigunean ere.  Oraindik ez diet entzun estatuan aitortu gabeko hiru nazio daudela beren proiektu nazionalak garatu ezinik Konstituzio eta legedia zentralista batek erabaki mamitsuenak hartzeko bideak eragozten dizkietelako, ezta egoera horrekin amaitzeko prest daudenik .
Kezkak handiagotu egiten zaizkit jakitean Monedero jaunak ingeniaritza finantzario oso eztabaidagarria erabili duela Espainiako ogasunari gutxiago ordaintzeko eta aitorpen osagarri batekin konpondu duela arazoa, dimisio aztarnarik eman gabe edota Podemoseko botere-gunetik urrundu gabe.
Gogora datorkit duela ez hainbeste Gipuzkoako Foru Aldundirako EAJren hautagai batek aitorpen osagarria aurkezteaz gain dimisioa eman zuela bere ondasun guztiak ez zizkiolako aitortu Ogasunari, eta parlamentari batek uko egin ziola parlamentari ez zenean egokitu zitzaioan babes ofizialeko etxebizitzari, egoera berriarekin eskubide hori gauzatzeko soldata-baldintzak gainditu egiten zituelako.
Antza gauza hauek ez dira horrela Ebrotik behera.  Espainia markak beste esanahi bat du. Iruzurra eta lapurretak ezkerreko alderdiak bustitzeraino instituzionalizatu dira. Pentsatu beharko dugu Podemoseko oinarri soziala ez dela ezer egin gabe geratuko.

España is different !

Elgetako adibide demokratikoa.

Gobernantza demokratikoaren adibide eredugarri bat izan dugu Elgetan. Helburu jakin bat garbi izanik, herritarrek hondakinak ahalik eta gehien bereiz ditzatela alegia, Udalean ordezkaritza duten alderdiek maximalismoak  errefusaren edukiontzira bota eta sistema bat adosteko gai izan dira.

Ez hori bakarrik, herritarrei baieztapena eskatzeko “ausardia” ere izan dute. Ohikoa beharko lukeena salbuespena da gure inguruan, baina Elgetarrek erakutsi digute zein klabetan egin behar den lan gizarte heldu batean, herritarren eta euren ordezkarien arteko interrelazioa sanoa, demokratikoa eta eraginkorra izan dadin.

Emaitza onenak, eta mitoak desegiten jarrai dezatela opa diet.

Hauteskundeetako beste ondorio bat

Europako legebiltzarrerako hauteskundeek irabazleak eta galtzaileak izan dituzte. Batzuk pozik eta beste batzuk kezkati. Datorren urtekoek argituko digute batzuen gorakadak eta besteen porrotak sendotzen diren ala maiatzean loreak ernaldu eta igartzen diren bezala gaur irabazle direnak bihar galtzaile diren eta alderantziz.

Emaitzek utzi diguten irakaspen bat eta geure burua abertzaletzat dugunok kontuan hartu beharko genukeena da, galtzaileak estatuko partiduak izanagatik, euren galera ez dela etorri abertzaleen esparrura eta ondorioz bi multzo soziologikoen botoak antzera jarraitzen dutela.  %51,69 izan da EAJ eta EH Bilduren portzentajeen batura EAEn eta % 30 inguru Nafarroan. Zer esan nahi du honek? Ba gurean (Hego Euskal Herrian) dauden blokeak  oreka  egonkorrean daudela eta boto abertzaleak ez duela gora egiten. 

Boto estatala aztertuz gero berriz, erabakitzeko eskubidearen alde egon daitezkeenen botoek- eta hemen Ahal dugu eta IU-Eki  hartzen ditugu kontuan- gora egin dute,  estatu arrazoien aitzakiari irmo heltzen diotenen kaltetan.

Dirudienez kontsultaren aldekoak gehiago izan gaitezke, abertzale ez den esparruko hainbatek ondo ikusiko lukeelako, eta noski estatus politiko berri bat ere onargarria gerta dakiekeelako. Euskal Herria estatu  independente gisa antolatzearen aldeko bozka eman genezakeenak aldiz, gutxiengoan egon gaitezke Nafarroako efektuaren ondorioz, baina baita ere boto abertzalea ematen duen batek baino gehiagok atzera egin dezakeelako Espainiatik banatzeak eragiten duen beldurragatik.

2105ean boto abertzalea 2014ko europarretan baina puntu batzuk handiagoa izango da seguru asko hauteskundeak tokikoak diren neurrian, eta erabakitze eskubidearen aldekoak gehiengo indartsuagoak osatu ahalko dituzte gure herri, hiri  eta Aldundietan, beti ere Podemosekoek euren programan gaiari buruz 5.7. puntuan diotena mantentzen badute.

Legebiltzarrak berriro aldarrikatu du autodeterminazio eskubidea. Gure esku dagoren ekimena gainean daukagu. Kontsulta gertuago egon daiteke, baina galdera ondo adostu beharko da aukera abertzale batek aurrera egingo badu beharrezkoa izango baita abertzale zalantzatiek eta ez abertzaleen multzo garrantzitsu batek proposamenarekin bat egitea. Gaur egun gehiengo politikoa gertuago ikusten dela, beharrezkoa izango da gehiengo sozial handi bat lortzea.