Zaparradak eta euri jasak egokitu zaizkigu asteburuan. Gaur ere egun tristea dugu. Etxean liburu bat irakurtzeko beta ematen duena edota ordenagailura eserita zerbait idaztekoa. Udaberriak orain arte eskaini digun giro lehor, eguzkitsu eta epela eten da eta egun batzuz udaberriaren beste aurpegia gaindituko zaigula dirudi. Hala ere udaberri bikaina izan dugu orain artekoa.
Neguko eginkizun nagusiak atzean utziak ditut: inausketa eta bost sagardo-sagarrondo berri landatzea. Bi moko deitutakoak eta hiru txalaka motakoak. Patroi frankoan txertatutakoak dira bostak. Fruitua ematen denbora dezente beharko dute baina bizitza ere luzeagoa izango dute okerrik ez bada. Orain arte nituenak , MH7aren gainean mentatutakoak, agortzen ari direla iruditzen zait eta poliki-poliki berriak landatu behar.

Sagarrondoaren loraldia

Ondoren udaberrikoak etorri dira: baratzerako lurrak prestatzea, erlauntzak garbitu eta barroaren aurkako botikak ematea, eta sagardoa botilatan sartzea. Lan batzuk eginak dagoeneko baina hori dagoeneko, esaterako sagardoa botilaratzea. 2015eko Lunarioak emandako aginduei jarraiki: sagardoa botilan sartzeko aurtengo egunik onenak apirilaren 5a eta 6a ziren. Ba badaezpada 6a aukeratu genuen lan hori egiteko. Oraindik ez dago edateko une onenean baina botilan ontzeko behar duen denbora eskainiko diogu.
Udaberriko loraldia bikaina izan da. Aspaldian ikusi gabea. Sagarrondoak zuri lorez beteta, eta Pakistanetik Albertok ekarritako albertxigondoa lehen aleak emateko prest.

Erla bat polena biltzen

Erlak loraldiaz baliatuz jo eta ke lanean aritu dira eta laster hasi beharko dugu eztia biltegiratzeko altzak gehitzen erlauntzei. Baina argi! gurean eztirako udaberri luze eta bikaina egokitzea ez da erraza izaten. Iaz maiatza izan genuen txarra beste batzuetan ekaina edo apirila izan ohi den legez, eta jakinekoa da eguraldi txarrarekin erlak ez dutela lanik egiten. Ekainaren amaieran izango dugu kontuak egiteko ordua.

Aspaldi ez naiz sartu blogean ezer idazteko. Nagituta nagoela dirudi, edo eginkizun gehiegi esku artean, edota diziplina galduta agian. Gaiak izan dira blogari eragin ez diodan epe honetan baina burua beste leku batzuetan nonbait. Goienarako zerbait idatzi beharrak ordenagailuaren aurrean eseri arazi nau eta astean gertatutako bitxikeria batek  eman dit gaia.

Basurdeak erruz omen dabiltza Udalan Goienak berak dioenez. Udalan, eta nonahi diot. Nik ere pairatu ditut basurdeen barrabaskeriak. Orkatza ez da gutxiago, eta asteon, sagastuira udaberri hasierako lanak egitera joan naizen batean sorpresa harrigarri batekin egin dut topo. Orkatz bat lurrean etzanda, buruan eta adarretan sare bat kateatuta, eta sarea inausketaren ondar moduan lurrean geratutako abar handi batzuetan nahaspilatuta. Hilda zirudien, baina inguratu eta gertuan zebilen lagun bati deika hasi naizenean zutitu da, eta lau hanken gainean lehenengo ihes egin nahian eta ondoren  saretik askatu nahian tira eta tira hasi da egoera geroz eta gehiago okertuaz. Orain alde batera gero bestera, Atzera hurrengoan bere indar guztiekin, buruarekin (eta adarrekin) saretik eta sufrimendutik askatu nahian.

Kezkatzen hasi naiz bertan geratu behar zela sinetsita, baina laguna abila izanik animalia kontu hauetan, iritsi da eta zalantza barik, animaliaren atze aldera joan da. Ni aurrean eta bera atzean, hanketatik oratu dio ausart eta lurrera bota du. Handik aurrerakoak errazagoak izan dira. Lurrean zegoela adarretatik heldu eta motxilan neraman inauskaiekin sarearen punta guztiak moztu dizkiot poliki-poliki. Bere burua aske ikusi duenean abiada bizian joan da atzera begiratu ere egin gabe.

Aske!

Kostako zaio berriro sagastuira itzultzea!

Hori espero dut.