Izenburuak zentzu betea dauka niretzat. Igeldo auzoan (oraingoz horrela deitu beharko diogu) ordu asko eman nituen gaztaroan. Gida baimenik izateko adinik ez geneukanean oinez joaten ginen lagunak Valentinetik gora. Lagun taldeko lehenengoak karneta atera ondoren bere etxeko 600a libre zegoenetan, pilota eta palak hartu eta bertako pilotalekura jokatzera. Partidak izan ala ez, ez zen sagardorik falta izaten guztion patrikak urratu eta hiru duro biltzea lortzen genuenetan. Gero, hogei urte eskasekin Buenabistako terraza ezagutu genuen eta unibertsitateko klase aspergarrietatik ihes egiteko aitzakia bihurtu zen udaberriko arratsalde epeletan.
Handik Bergarara. Urte askoan lan egin dut Aranzadi Ikastolan. Herriarekin izan ditudan loturak ez dira lan kontuetara mugatzen, bertakoa baita nire seme-alaben ama.
Ez dut aurreko asteburuan bi herri/auzo hauetan gertatutakoaz hitz egingo. Ezagutu ditugu bi erreferendumen emaitzak, eragileek elkarri egindako akusazioak eta bozketen inguruko gogoeta partzialak.
Gure politikoek maiz hitz egiten dute herriari hitza emateaz, prozesu parte hartzaileez, Suitzako ereduaz, edota lau urtetik lau urterako bozketetara deitzen duen demokrazia eredua eraldatu beharraz. Baina hitzok desagertu egiten dira norberaren politikak gauzatzeko ordua iristen denean. Batzuk ez dute gaur arte erreferendumik deitu gobernatzen izan direnean, eta besteek euren estrategiekin bat datozenak bakarrik hartzen dituzte aintzakotzat. Badirudi alde horretatik alperrik joango dela legealdia.
Gipuzkoan ba omen dago herritarren parte hartzea arautzen duen arautegi bat. Omen dago diot, ondo gordeta dagoelako herritarrek ezagutu ez dezaten. Ez da lan pedagogikorik egin. Parte hartzeaz eta demokraziaz hitz egitea ondo dago, baina kontzeptu hauetan sakontzea eta herritarrek eskubideak egikaritzeko dituzten aukerak eta bideak argitzea beste kontu bat da.
Demokrazia ez dela 4 urtetik 4 urtera botoa ematea aldarrikatzen dugu, eta harrotasunez esaten dugu herri honek batzarretan oinarritutako tradizio demokratiko sakona garatzeko eta gordetzeko gaitasuna izan zuenez, Suitzarrek duten antzeko sistemak gurean ezartzea ez litzatekeela arazo izango, eta bai erabaki egokia. Baina hitz egiteaz aparte ezer gutxi egiten da emaitzak aurkakoak izan daitezkeela sumatzen denean. Norberaren komenientzien arabera deitzen dira erreferendumak Gipuzkoan. Beste lurralde batzuetan deitu ere ez.
Beldur naiz legealdi galdua izango dela 2015ean amaitzen den hau, demokrazian sakontzeko, sinetsi,nahi, eta adostasun zabal eta sakonak behar direlako. Eta horiek ez dira epe laburrean iritsiko.
Hurrengoan? Auskalo!
