Jakingo duzuen moduan, zapatutik Gabi gure artean da. Eta honen berri emateko, Josu Landetak bertso sorta eder hau bidali digu. Ongi etorri Gabi eta eskerrik asko Josu!

GABIREN ETORRERAREN BERTSO KRONIKA

                             Doinua: Mutil koxkor bat

Goizean goizik itxi genduan

gure etxeko oskola,

eta Sopelan parrandarako

presta ginen edonola.

Aurkezle batek hasiera emon

zeuen hala edo nola,

halako baten harexek bor-bor

imini euskun odola,

danori esanik Gabi Basañez

jada kalean egola.

 

Egun osoan kantu ta bertso,

ta esaeren arretan,

barrutik siku ez ginen egon

inor bez egun horretan.

Guk motiborik bagendun alai

egoteko kaleetan,

arratsaldean iragarri zan

gure arteko barriketan

ongi etorria izango zala

gabeko bed(e)ratziretan.

 

Ehunetik gora edo berrehun bat

 batu ginen kale hotzean,

hantxe presturik kanta egiteko

gure Gabi etortzean.

Soinu giroan han bertso eskola

egon urduri antzean,

hantxe hasi ginen kantuan eta

jarduera amaitzean

Gabi apur bat hunkitu eikigun

esker ona agertzean.

 

Baina onenak ez zeuen iraun

nahiz falta ez ziren gogoak,

halako baten asma genduzen

mogimendu latz zoroak.

Goiko partetik etorko ziren

mozorrotu arraroak:

han Hanka Biko Txakur Gorriak

jend(e) artetik igaroak,

ozpin puntu bat hartuko zeuen

gabeko geure giroak.

 

 

 

Oihu ozenak, “alde hemendik”,

entzungo ziren tarteko,

baina ikusi gendun musikaz

ibilko ginela hobeto.

“Eusko gudari”, “lepoan hartu”

beste horreekin ederto,

une batean Katxo handiak

esan eutsen hau (eg)iteko:

gure artera hurbildu ezkero

bertsoren bat botateko.

 

Algara eta poza tentsio

puntu batez ezarrita,

halandabere ez gendun euki

hantxe agoa itxita.

Hodei baltz eta pozoitsu latza

izan zan hango bisita

baina aurrera segitu gendun

alaitsu (e)ta ez etsita,

denbora aurrera joan ahala dana

doinuz ta tragoz jantzita.

 

Komitearen barruan izan

zan gure hurrengo jarduna,

leku txikerra jende artean,

soinu, pandero bilduma.

Duda gaberik ha zan taberna

alaitsua baina estuna,

harexegaitik argi izan gendun

kanbia behar genduna,

eta segitun bisita gendun

“Ocejo gure laguna”.

 

Ocejonean ezin sarturik,

ta handik kalera atera;

kanpoan bazan leku handia

ta dantzarako sobera,

gure doinuaz izan euden ta

batzuk hartarako  aukera;

beste batzuek kantuz jardunik

ebizen gora ta behera,

algara ozena zabaldu gendun

Katea auzo aldera.