Sardinia.eus bloga jaio da

2017an argitaratu genuen Euskararen aztarnak Sardinian liburua (Pamiela) eta 2021ean  Euskararen ustezko kidetasunak Italian eta Korsikan  argitaletxe berean. Beste pauso bat eman nahi dugu sardinia.eus izeneko blog honekin. Paperak dituen mugez jabetuta, sarea erabiltzea pentsatu dugu gai hauetan interesatuak gaudenon artean informazioa zabaltzeko eta trukatzeko.

Edukiak

Blogaren izenburuak adierazten duen bezala, Sardinia eta Euskal Herriaren arteko harremana izango da blogaren ardatza, zehazkiago, paleosardinieraren eta euskeraren artekoa. Eta maila berean, bigarren liburuko gaia, hau da, Euskal Herria eta Korsika – Alpeak – Italia. Baina ez gara bi esparru hauetara mugatuko. Euskeraren antzinatearekin eta historiarekin (batez ere antzinakoarekin) zerikusia duen orok izan dezake lekua blogean. Hizkuntza izango da ardatza, baina ez dira horregatik baztertuko beste ezagutza-arlo batzuk: Historia, Arkeologia, Genetika, Antropologia…

Poliki-poliki, ezarriaz joango gara edukiak: aipaturiko bi liburuen pasarteak, argazkiak, mapak, toponimia-zerrendak, etab. Blogaren jarraitzaileen ekarpenak ere, interesgarriak direnean, jarriko dira ikusgai.

Hizkuntzak

Bloga euskeraz izango da nagusiki, baina beste hizkuntza batzuetan eginiko ekarpenak ere onartuko dira. Euskerarik ez dakien jendearen parte-hartzea bultzatu nahi dugu. Bereziki interesgarriak izan litezke italieraz egindakoak, gaur hizkuntza hori nagusi den eremu geografikoan kokatzen baita aztergaiaren alor nagusia. Ingelesa, gaztelera, frantsesa, katalana… izan daitezke beste hizkuntza batzuk. Nolanahi ere, itzulpen automatiko zerbitzu erosoa erantsi diogu blogari, eta horrek asko erraztuko du hizkuntza ezberdinen presentzia eta blogarien arteko harremana.

Biblioteka

Blogaren gaiei zuzenean edo zeharka lotutako liburu eta artikuluen biblioteka ere izan nahi du atari honek. Horretarako, gure ordenagailuetara jaitsi daitezkeen pdf-ak ezarriko ditugu blogaren biltegian, eta pdf-ak ezinezko direnean linkak bilatzen saiatuko gara. Behin baino gehiagotan erreferentzia bibliografiko soila ematera mugatu beharko dugu.

Eztabaida-foroa

Eztabaida-foroa ere izan nahi du blogak. Eztabaida sosegatua eta begirunetsua, deskalifikaziorik eta irainik gabea. Horretarako, jarraitzaileek beren izen-abizenez sinatu beharko dituzte iruzkinak eta ekarpenak, ez da ezizenik edo nickik onartuko. Bakoitzak bere esanen eta iritzien jabe izan behar du.

Kategoria: Sailkatugabeak. Gorde lotura.

Erantzun bat Sardinia.eus bloga jaio da bidalketan

  1. egilea: Lorenzo Pianu

    Egun on Juan Martin Elexpuru irakaslea!

    Sardiniatik idazten dizut. 17 urteko mutil bat naiz, euskal eta sardiniar eta nuragikoaren kultura, hizkuntza eta historia eta euskal-sardiniar hizkuntzalaritzarekiko zaletasun handia duena, duela gutxi bere lanarekiko interesa piztu duena. Espero dut ez zaituztela molestatzen. Zibilizazio nuragikoari buruzko masterclass bat jarraitzen ari naiz, beste aditu batzuen artean, Paolo Francalacci irakaslearen -antropologoa eta genetista-, espresuki oso positiboki mintzatu baitzen Sardiniako toponimoei buruzko liburuari buruz. Orduan, liburua erostera presaka joan nintzen, eta bukatu nuela esaten ez bada behintzat. Gauza gehienak ulertzea lortu nuen, euskarazko oinarri garrantzitsuak ikasi nituenez, joan den udatik. Zerbait galdetu nahiko nizuke: “Barega”, “Masua”, “Barbusi”, “Seruci” zure liburuan “Euskararen aztarnak Sardinian?” bezalako toponimorik (nire bizilekutik hurbil) ez dagoela ohartu naiz. “.

    Hemen, horien azterketatik abiatuta, “Barega” (mendia eta mendiko herria) antzinatean “Barech” idatzi zen: * bar- (Barùmini, etab…) erroarekin eta -ek atzizki pluralarekin lotura aurkitu nuen. .

    Ondoren, “Masua” (hondartza baten eta baten izena
    Sulcis-Iglesiente kostaldekoa) “baso”-tik (euskaraz egurra) eta -a, atzizki zehatza, datorrela suposatzen dut. Izan ere, meategiak eraikitzen hasi baino lehen, kostalde hori zuhaitzez bete zen.

    “Barbusi” (mendi baten magalean dagoen herri txikia), aldiz, zalantzarik gabe * bar- erroa du; gero, gainontzeko zatiari dagokionez, / b / kontsonante epitentikoa dela suposatzen dut, -us- * usai / *ussi / erro paleo-sardiniarrari egozten zaion bitartean, azken “-i” toponimiko klasiko gisa aurkezten den bitartean. atzizkia.

    “Seruci”-rako (gune arkeologikoa eta mendi-eremua) ordez “S’Eruci” zela suposatzen dut eta “S’Ureci” forma primario batetik bokalen alderantziketa bat izan zela. Modu honetan, Sardinian egiaztatutako * ure / * uri / * iri / * ilirekin lotu daiteke, * -ci atzizkiaren inguruko zalantzak geratzen diren bitartean.

    Azken toponimoa “Bindua” da, herri txikia. “Mend-oa” (mendia) antzekotasunak erakusten ditu, benetan hainbat mendiren artean txertatuta egoteagatik. Bere liburuaz gain irakurri dut “Euskararen aztarnak Sardinian?” Eduardo Blasco Ferrer-en liburu asko ere bai, eta zurea bezain zientifiko eta argigarri bat idatzi ahal izatea espero dut. Toponimorik ezkutuenak lantzen ari naiz jada. Jakin iezadazu zure lana etorkizunean erabil dezakedan. Iturrien artean aipatuko dut, jakina.

    Zorionak!

Utzi erantzuna

Zure e-posta helbidea ez da argitaratuko. Beharrezko eremuak * markatuta daude