Almudena Cacho eta Alberto Barandiaranen “kontraprogramazioa”

Irrati-saioen kritika egiten duen Xabier Lasak honako iruzkin hau egin zuen atzoko Berrian:
“Kontraprogramazioa.
Deigarria bada aurreko larunbatean Más que Palabras
saioak eskaini zigun kazetaritza ariketa: Iruña-Veleiako zuzendari den
Julio Nuñez elkarrizketatu zuen Almudena Cachok, noiz eta bertsio
ofiziala auzitan jartzen dutenek Veleiari buruzko I. Nazioarteko
Biltzarra antolatu zuten egunean bertan… Nuñezen esanak beti egingo
zaizkigu aberasgarri entzuleoi noski, baina larunbatak biltzarreko parte
hartzaileekin egotea eskatzen zuen. Urte hauetan bi alde muturtuen
arteko taxuzko eztabaida antolatzen jakin ez, eta gainera, horietako
bati kontraprogramazioa egin behar!”
Gauzak zelan izaten diren, bi egun lehenagoko Berriak denbora luzea isilik zeraman  Alberto Barandiaranen “Iruzur bitxiena eta ikusgarriena” artikulua zekarren,  kontraprogramazioaren beste adibide bitxi bat, nire irudiko. Nazio Arteko Biltzarraz oso interpretazio partziala eginda gero (Alberto ez zen egon, Harrisek esanikoak nola edo hala jasotzen ditu, Rodriguez Colmeneroren hitzaldi bikainaren aipamenik ez…), faltsutasunaren aldeko “argudio indartsuak” gogoratzen ditu:
“Gogoratu behar da aztarnategian lan egiten zuten gutxienez lau
arkeologok kritika sakonak egin dituztela, testuak ez zituztelako
antzeman zeramika puskak lurretik ateratako unean, garbitu ondoren
baizik; hainbat egunez atari zabalean egon ondoren, alegia. Eta gogoratu
behar da EHUko Arkeologia Sailak izendatutako taldeak, nazioartean sona
handia duten arkeologoen laguntzarekin, interpretazio arazo handiak
ikusi zizkiotela Gilek eta Filloyk egindako lanari. Dominic Perring
Londreko University Collegeko irakasleak, esaterako, ezohiko grafitoen
agerpenaren azalpen zentzuzko bakarra «ondo landutako iruzurra» izatea
zela idatzi zuen: «The product of an elaborate hoax».
Gero, Gorrochateguik 2010ean Madrilen egindako hitzaldi baten (Hic et nunc un ejemplo de falsificación contemporánea) berbak dakartza. Hemen artikulua. Haren berbekin amaitzen du iritzi-artikulua: «Iruzurraren beraren ezaugarria», dio Gorrotxategik, «bereziki naif eta gehiegizko hori izan da oztoporik handiena euskal faltsutze honek aurrera egin zezan. Hau guztia espiritu megalomano baten lana izan den edo amarru intelektual dosifikatua soilik egiletza erabakitzen denean
jakin ahal izango dugu».

Kategoria: Sailkatugabeak. Gorde lotura.

Utzi erantzuna

Zure e-posta helbidea ez da argitaratuko. Beharrezko eremuak * markatuta daude