Etiketaren artxiboa: etb

kanal irudia

Telebista eskaintza ugaritu baina kanalen arteko desberdintasunak desagertu diren neurrian, markaren beharra nabarmentzen da.  Kanal bakoitzaren izaera, irudia eta pisua elementu nagusi bilakatzen ari da gaur egungo telebistagintzaren merkatuan.
Bereiztu beharrra. Nortasun propioa edukitzea behar beharrezkoa da, eta izango da etorkizunean ere.
Hori horrela dela bezain garbi  daukat, gero eta ahulagoa del Euskal Telebistarena.
Edukiak, erreferentziak, izaera propioa adierazi eta sozializatuko duten elementuak landu beharrean dago hemengo telebistagintza.

Galderak

Normal
0
21

false
false
false

MicrosoftInternetExplorer4


/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Tabla normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:”Times New Roman”;
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}

Normal
0
21

false
false
false

MicrosoftInternetExplorer4


/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Tabla normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:”Times New Roman”;
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}

Telebistaren audientzia neurtzeko Hego Eukal
Herriko ia laurehun etxeetan audimetroak jarrita dauzkate. Zein kanal ikusi,
noiz ixotu noiz itxungi, dena neurtzen du. Hurrengoko egunean, lehen orduan, kanal
guztietako programatzaileek mahai gainean dituzte portzentajeak. Batzuk pozik
eta besteak ez hainbeste. Gosaririk goxoena garrazteko moduko datuak izaten
dira batzuetan. ETBn pozik ez daudela garbi dago. Kanal bietan behera egin dute
audientzia kopuruak. Baina, sinistu iezadazue, horrek ez nau asko kezkatzen. Audientzia
datuak aldakorrak dira eta egun batean behera egiten dute eta hurrengoan,
agian, baita ere.

Gehiago kezkatzen nau ETBk zeukan lekua
(handia edo  txikia) galtzea eta jendeak
beste kanaletara jotzea informazio bila, umeentzako entretenimendua lortu guran
edo kirolak

Mimetizatu

Normal
0
21

false
false
false

MicrosoftInternetExplorer4


/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Tabla normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:”Times New Roman”;
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}

Lopez lehendakaritzara
eraman zuten hauteskundeen ostean asko entzuten den galdera da ea  gauzak asko aldatuko ei diren EITBn.
Eguraldiaren mapa birmoldatu eta hainbat aurkezle eta tertuliakide kenduko dituzten
susmoa  dago, nonbait.  Ikusiko dugu.

Laster gainera.

Baina, dagoeneko
konprobatu ahal izan  duguna da
Europarako bozketa-eguneko telebista programan eginiko “saldoak”. ETB2n
lehenengo eta ETB1n gero, hauteskundeei dedikaturiko  saioek ez zuten eduki ez gatzik ezta
berakatzik ere. Oso programa epelak izan ziren, bai baliabide teknikoz baita
kazetarien inplizazioz ere. Ordu bete eskasean ibili ziren  emaitza ofizialak zabaltzen eta alderdien
egoitzekin tramitezko koneksioak egiten. Ez guztiekin gainera, Iniziatiba
Internazionalistakoekin ez zuten ez elkarrizketarik ezta baloraziorik ere jaso.
Iruñean zirelako akaso. Mapak aldatuta dituztela  erakutsiz, behar bada.

 

Azala eta larrua

Betidanik EITB ikur bat izan da eta horrela hartuko dute Jaurlaritzara helduko diren hurrengokoek ere.
PSE-PP akordioa heldu eta berehalaxe “garai berriaren” irudia eman gura izango dute.
Eguraldiaren mapa, tertuliakideen perfil politikoa, ezker abertzaleari buruzko informazioa eta kirola euskarazko kanalean bakarrik egotearena jarri dituzte “aldaketaren” neurgarri gisa.
Zeintzuk alde egingo duten eztabaidatzerakoan, zuzendaritzakoak, hainbat administrazio kontseilukide eta aurkezle eta esatari ezagun asko aipatzen dituzte, gezurlekuetan (gaztelerazko “mentideroak” erabiliz).
Niri momentu honetan, zeintzuk desagertuko diren bezain beste interesatzen zait jakitea zeintzuk mantenduko diren. Lotan egotetik itzartuko direnak, bigarren mailako postuetan egon direnak atzo arte nola pasako diren ardura postuetara.
Eta, txutxumutxuetara jota, morbo apur bat ematen dit jakitea zer gertatuko den ETBko “dentina belaunaldikoekin“.

Bideo pare bat.

Normal
0
21

false
false
false

MicrosoftInternetExplorer4


/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Tabla normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:”Times New Roman”;
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}

Athleticek irabazi izanaren giroan, ETBko kazetari bati
eginiko keinukera iraingarriak eta Antonio Basagoiti lehendakarigaiak
elkarrizketan esanikoak tonu bera dute.

Lehenak, alkoholaren eragin nabarmena du. Parrandazale
matxito autoktonoak, bere tankerakoez inguraturik dagoela jakitun, kazetariari
atzetik ematen diola antzesten du. Barregarri izatetik daukan guztia desagertu
egiten da imaginatzean ez lukeela gauza bera egingo, esaterako, kazetaria
gizonezkoa balitz. Seguru bere kuadrilakoek esango zutela horiek marikoikeriak direla.
Elastiko zuri-gorridunari neska ikusi eta beste ezer ez  zaio okurritzen, larrutarako direnekin, zer
bestela!

Eta, telebistaz zuzenean ikusi zutenek harridura eta
haserrea sentitu bazuten ere, ez zen bakarrik izan hooligan sarkoiaren jarreragatik. Baizik eta, ezertaz konturatu ez
zen kazetariaren ostean agertu zirenek ez zutelako ezer esan. Agian, zur eta
lur geratu zirelako kirol saioaren aurkezlea, tertuliakideak eta
errealizatzailea, baina garbi dagoena da ez zutela erreakzionatzeko erreflejorik
izan. Eta ulergarria ere bada, hogei segundokoa izan zelako espontaneoaren
sketcha. Bapatekori aurrea egiten ez asmatu izana da daukan azalpenik
normalena. Ez luke justifikaziorik izango ordea, “badakizu” sindromearen eraginpean
gertatu izan balitz. “Badakizu” sindromearen aplikazioa, kasu honetan, “futbolzalea
izatea”, “gizonezkoen testosterona borborkadak”, “gure taldeak irabazi izanaren
ospakizuna”, “jai giroko txiste bat besterik ez zela”, “alkoholak eragiten
dituen txorakeriak”, “pozoi gabekoa zela”…eta abarraz justifikatu gura izana
mutu geratzea.

 

Bigarren bideoak, berdinetik du asko. Basagoiti PPkoa,
hauteskunde osteko giroan eroso dabilela agerian uzten du. ETB2ko El Punton
eginiko elkarrizketan aritu zen jakinik egungo politikaren joko-arauak eta
arbitroa beti bere alde izango dituela. Zumosoleko lehengusua nahi dituenetarako
daukanaren erosotasuna. Iritzi publikatuaren lurrin gozotan, patxadaz. Bere
burua eta iritzi berbera dutenen onarpen keinuetara ohitua. Diskurtso errazera
egina. Hizkera herrikoia erabiltzen duen jauntxoa (“la cancha dada a ETA” eta
“aquí (ETB) se da bola…”).

Motoserraz ebakuntzak egin gura dituen medikuaren
fintasunaz, Basagoiti.

Kontra egiteko bere neurrira inor jarriko ez dela jabetuta aritu
zen ETBn.

“Ez kondenatzetik”, “justifikatzera” pausua eman zuen bere
diskurtsoan. Hortik “defendatzera” eta, azkenik, “terrorismoan dagoenari
protagonismoa ematen ziotela” salatu zuen.

Alperrikakoak izan ziren kazetariak, diskurtsoaren
gordintasuna ikusita agian, “no es cierto” eta “acusación muy seria…” bezalakoak
jaurtiz. ETBren aurkako diskurtsoa neutralizatu eta desbideratu guran aritu zen, arrakasta
gehiegirik gabe, dena esan behar bada. Ez zen erraza, noski. Gainera, eremu
likitsuan sartu zitekeen ia konturatu barik. Izan ere, ETBren ildo editoriala,
norberaren gustukoa izan ala ez, defenda ezina baita ez bada aitortzen aldi
berean hauteskundeetara aurkezteko eta botoa emateko eskubidea mugatua dagoela
herri honetan.

V(H)S

Normal
0
21

false
false
false

MicrosoftInternetExplorer4


/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Tabla normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:”Times New Roman”;
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}

ETB-2n, gaueko albistegian, aurkezle lanetan aritzen den Vanessa
Sanchez elkarrizketatu zuten domekan Berrian.  Bertan, hedabideen “zeregina”, gertaerak eta
“errealitatea” deitzen dugunaren arteko erlazioa eta “objektibotasuna” aipatzen dira, urtsuegia dirudien letra-zopa osatuz.

 

Izenburu modura erabilitakoari helduko diot lehenengo. “Guk ez
dugu publizitaterik egiten, kazetariak gara” dio Vanesak. Eta nik pentsatu dut: esango al dit inork non hasten den eta non amaitzen den
kazetariaren eta publizitariaren arteko muga. Zer bestela egiten du bada
aurkezle batek kanalari aurpegia jarri eta berak errepresentatzen duen
mezua/misioa publizitatu baino! Kanalaren ideologia eta, orokorrean, gizartean
balio-sistema eraiki eta berreraiki egiten du telebistak eta, lan horretan,
paper berezia gorde zaie albistegiei. Kazetari izateagatik dira publizitari.
Status quoarenak, hain zuzen ere.

 

Hori bai, beraien zeregina ahalik eta ondoen betetzeko
kazetariek nortasun profesionala sortu eta indartu behar dute eta hor kokatzen
dira aipatzen nabilen artikuluan ageri diren “senak”, “mitoak” eta idealizazioak. Besteak beste, kazetarien funtzio
sozialak aipatzen dituztenak: “aktualitateak ematen diguna kontatzea”, “errealitatearen
argazkiak ateratzea” eta “objektibotasuna” lortu daitekeenaren ametsa.

 

(Hiper) topikoak.

 

Berriak atzealde osoa eskaini dio VSri eta berari esker,
esan gura nituen batzuk jaurti ditut hona. Aitzakia hutsa izan da.
Albistegietarako notiziak ekoizterakoan egiten den bezalaxe.

Kontainerra

Normal
0
21

false
false
false

MicrosoftInternetExplorer4


/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Tabla normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:”Times New Roman”;
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}

ETB3 urriaren 10ean
hasiko da  emititzen. Euskarazko kanal
berriak hasieran uhin digitalez emitituko du (EAEko etxeen %8,3ko irismena
dauka), baina Euskaltelekin ari dira negoziatzen kable bidezko (%39,7) seinalea analogikoan zabaldua izan dadin.

Euskalteleko digitala jasotzen duenak, kablez ere ikusi ahal izango du, baina pakete analogiko oinarrizkoa duenak, momentuz ezingo  du ETB3 ikusi. Harremanetan ari dira Euskaltelekoak eta ETBkoak digitalean zein analogikoan heldu dadin etxeetara, izan ere horrek sekulako irismena emango lioke euskarazko kanal berriari.

Hiru oinarri izango ditu
kanal berriaren programazioak, ETBk bultzatu dituen beste horrenbeste “marka”
nagusienen eskutik: Betizu, Gaztea eta EITB Kultura.

Multzo horietariko bakoitzean
programa desberdinak sartuko dira, baina guztiek nolabaiteko etiketa, gai bateratzailea
eta xede-taldea edukiko dute identifikagarri. Telebistaren kontsumoan ematen
ari diren aldaketak (banaka ikustearena, euskarri  teknologiko ugari erabiltzea, kanalarekiko
fideltasun galtzea, autoprogramatzea) eta transmisio sistemen ugaritzea direla-eta,
telebistak zertan amaituko duen jakitea zaila da. Baina  bien bitartean, pozgarria da ETB1ez eta
Goiena TBz gain (zein tokian tokiko beste kanak) hirugarren bat ere egongo dela jakitea. Euskarazko produkzioari
beste lehio bat irekitzea ondo etorriko zaio.

Déjà vu

Lehengo astean, Goienkarian telebistari dedikaturiko zutabean,  Leire Kortabarriak idatzi
zuen “Gabilondo news” artikuluaren aitzakian, albistegien kontura arituko naiz
ni ere. Izan ere, azpimarratu gurako nuke zein interesgarria izaten den notizia
bera  albistegi desberdinetan nola
jorratzen duten ikustea. Kanalaren ideologia, beste saioetan baino garbiago
soma daiteke-eta albistegietan. Eta kanalen arteko konparaketa eginez, askoz
errazago. Beno, akaso “euskal arazoa” deitzen duten horren salbuespenarekin,
hor diktadupean aritzen direla dirudi. Gai horretan ez dute ikuspegi,
testuinguru eta bereizketarik egin gura izaten. Bestela, Arrasate Mondragón
bilakatu zen martxoko egun tristeak gogoratu besterik ez dago.

Oraingoan, ordea, ETBko
bi kanalen artean ematen den beste efektu desatsegin bat aipatuko dut: euskarazko
albistegia ikusi duenak, gauza bera irentsi behar izatea ETB2n. Eta, are eta
deigarriagoa egiten da eguerdiko bideo berberak gauera pasatzen dituztenean.
Hor, errepikatua eta moztu/itsatsi betelan hutsaren inpresioa biderkatu egiten
da.

(Probatan: artikulu honen bertsio irakurria)

9-10

Bederatzi urteko (laister, 56 egun barru, hamar, berak zehaztuko lukeen modura, urtebetetzearen desioz) seme bat edukiko ez banu, zapatu gauero ez nukeen Ordu Txikitan ikusiko.
Baina, hala balitz, akaso galdu egingo nituzkeen azken bi saioak.

Aipatuko ditudanetatik lehenean, Pirritx eta Porrotx egon ziren. Beno, zintzo jokatuta, hasieran pailazo lanetan aritzen diren bi pertsonak agertu ziren, baina nik ez dut ez zertaz aritu ziren ezta beraien izenak gogoratzen ere. Izan ere, programa berez,  Pirritx eta Porrotx bilakatu  zirenean hasi  zen.

Eta ze ondo egon  ziren biak. Zein gertukoak diren.

Ikustekoak ziren, baita ere, askotan tolosarrak (todo-lo-saben) diruditen gradatako 6-7 umeen aurpegiak, eta galderak egiteko moduak, eta nola miresten zituzten eta nola sartzen ziren beraien hitz joko eta keinukera mezuetan.

Oso programa atsegina izan zen.

Gainera, harrigarria zen konprobatzea zenbateraino ziren ezagunak bideoetan agertzen diren ume  zein heldu inkestatuen artean ere.

Pirritx eta Porrotx onak dira, demontres.

Baina, ni ukitu eta malkoen ertzera eraman ninduen pasartea, minbizia duten umeak bisitatzera joaten direneko kontakizuna izan zen.

Ospitalera poza eman nahian joaten direla kontatu zuen Pirritxek eta hara eramandakoa baino gehiago ekartzen dutela bueltan azpimarratu zuen. Behin, hala segitu zuen Porrotxek, ilun puntuan zegoen ospitaleko gela batera sartu ziren eta han, erdi-erdian, bi izar handi eta ilargi betea aurkitu zituzten. Begiak disdiratsu, zabal-zabalak zeuzkan neska bat ezagutu zuten, aurpegia zurbil, ilerik ez buruan eta bere hutsunean gela betetzen zuena. Pailazo bikoteak bizipoza  eta maitasunez beteriko ume bat aurkitu zuten,  hartzeko beste emateko zeukana.

Halako batean, kontakizuna amaituta zegoelakoan, Mikel Elizegi aurkezleak, gonbidatu bat zeukatela iragarri zuen. Albo batetik, orduko umea neska bihurtuta  agertu zen.

Elkarri eman zioten besarkadak ez zuen preziorik izan.

Pantailaren bestaldean geundenok, momentu batez arnasaren beharrik ez  genuen sentitu. Hunkigarria.

Goaz esan ditudan bi saioetatik bigarrena aipatzera.

Hurrengo astean, nire sorpresarako, eta inoiz Crudela Devil gisa plantatzen den Idoia Zenarruzabeitia,  halako giroan zein ondo moldatu zen ikusteko aukera izan genuen.

#

Urduri zegoela zioen, eta irribarreak hala adierazten zuen. Baina gero, programak aurrera egiten zuen  neurrian, lasaitasunak barruko irribarrea ateratzera  lagundu zion eta han ibili zen lehendakari-ordea inoiz ikusi ez diodan gertutasuna agerian  utziz. Irudi kanpaina askok baino gehiagorako balio izan zioen Ordu Txikitaneko agerraldiak.

 

Gogoz kontra

Gu eta gure baldintzek
osatzen ei dute garena eta, baita, telebistan ikusten duguna ere. Azken
denboraldian, “Maite kuttuna”,  Humor
amarillo
”, “Pressing catch” eta Tourra ikusi behar izan ditut.

Txirrindularitzaren
kasuan, erretransmisioek sekulako logure ematen didate. Gainera, ni bizikleta
gainekoei baino inguruko jendeari begira egoten naiz, nongoak ote, zenbat
ikurrin, nola marraztu dituzte horrenbeste izen errepidean eta halako galderekin
bururari jiraka. Hori bai, ez gero galdetu sailkapenean nor dagoen lehen!

Udako siesta-orduetan,
gainera, umeentzako programazio puztua eta horien artean pailazoak izaten dira.
“Telebistakoak”, bai, betikoak. Eta hor bai, umeei baino beraiei begira egoten
naiz. Galdera ikurra: nola da posible hainbeste esperientzia duten pailazoak
hain topikoak izatea, hain aspergarriak.

“Humor amarillo” eta
burruka faltsuak (ikus, nahi baduzu, Martes y Trecekoek eginiko parodia) egiten dituzten iparamerikar indartsu esperpentiko horien
tankerakoak dira ETBko pailazoak ere, baina hirukote horrek ez dit inoiz
parrerik sortarazi.