Ilargi betea, aurtengo udako azkena

Ilargi betea;
aurtengo udako azkena

Bera izan dut lagun
lanetik etxera

Errepideko erregina legez,
neu bakar-bakarrik errepidean

Horrelakoak gogora etorri zaizkit
gidatzen nentorrela

Ia ordubeteko bidean
gauez, baina iluntasunik argitsuenean

Domeka izanda, neu nintzen gidari bakarra.
Eta ilargiak gidatu nau errepidean aurrera.
Mendate bi nituen heldu aurretik (bat gutxiago autopista hartzen dudanetik).
Eta ematen du bai bideak, ilargia hainbat ikuspegietatik begiratzeko aukera.
Gustatzen zait bere argitasuna, triste bezain ederra da.
Grisa eta horia,
bakarra.

Ilargizalea naiz, badakit.
Ez agian beste lunatiko batzuren modura.
Baina, aizue, aitortu behar dut neuk ere,
barrena bero sentitu dudala.

Ederra ilargi betea. Eta zoragarria bere gau argitsua

Ai ene, baina zer da atzetik datorrena.

Nire bidaia goxoa zapuzten ausartu da.

Badakizue, autoaren argiak bata hona eta bestea hara
auto madarikatuak; nire ilargi borobil-borobilak baino
argi gehiago egiten du mozoloak!

Kategoria: Sailkatugabeak Etiketak . Gorde lotura.

2 erantzun Ilargi betea, aurtengo udako azkena-ri

  1. egilea: Leire

    Neu ere, lunatika eta gauzale samarra naiz, bai! Eta traba egiten didate, zuri bezala, horietaz gozatzen uzten ez dutenek.

    Gaur egungo bizimodua eta naturako edertasuna mirestu nahi izatea inkonpatibleak izango ote?

  2. egilea: Patxi

    Hark berriz, zera pentsatuko zuen:

    Han! 60 km/orduko daraman beste erromantiko ostia bat, ilargiari begira!

    Nik, zalantzarik gabe, zure kotxean nahiago, kopiloto, harenean baino.

Utzi erantzuna

Zure e-posta helbidea ez da argitaratuko. Beharrezko eremuak * markatuta daude