Ekainaren 14an egingo da sinadura-bilketaren aurkezpena Gasteizen

Iruña-Veleia Argitu ekimenaren manifestua eta harekin bat egiten duten “famatuak” prentsaurrekoan agertuko dira ekainaren 14an, Gasteizen. Dagoeneko kultura munduko berrogei bat lagun entzutetsuk sinatu dute agiria eta zerrenda asko luzatzea espero da gelditzen diren egunetan. Egun horretatik aurrera, mundu guztiari eskatuko zaio sinadura, milaka biltzea baita helburua. Laborategiko analisiak eta indusketa kontrolatuak egitea eskatzen da, azken batean, bide judiziala utzi eta bide zientifikora itzultzea, hain zuzen.

Badakizu, “famatu”ren bat ezagutzen baduzu zure inguruan, eskatu guri manifestua eta luzatu egiozu,  ados badago sina dezan.

Kategoriak Sailkatugabeak | Utzi iruzkina

372.700 euroko fiantza, EGUN BAT ordaintzeko, bestela ondasunen bahiketa, errekurtsorik ez

Herenegun heldu zitzaion Eliseo Gili jakinarazpena: doilorkeriak ez du akaburik. Ama Atan informazio gehiago. Eskerrik asko Koen.

Kategoriak Sailkatugabeak | Iruzkin 1

Hogeita hamabost lagun aurtengo lehen bisita gidatuan

Arrakastatsua izan zen igandeko bisita gidatu alternatiboa. Iruña-Veleia Argitu ekimeneko jende batena izan zen lehen ideia, baina hasieran taldetxoa zena gizenduz joan zen eta azkenean Euskal Herriko txoko askotako 35 lagun bildu ginen aztarnategian. Bi talde egin ziren, euskerazkoa eta erderazkoa. Ondoren eskualdeko elkarte batean egin zen bazkari-solasaldira 25 lagun geratu ziren. Egun aberatsa eta betea. Jendea oso pozik. Jakinaraziko dugu noiz den hurrengoa, san Juan inguruan seguruenik. Dena dela, talde autoantolatuek (gutxienez 12 lagun) noiznahi eska dezakete bisitak.sosirunaveleia@gmail.com helbidera idatziz.

Kategoriak Sailkatugabeak | Utzi iruzkina

Atzoko prentsaurrekoaren trataera txukuna gaurko egunkarietan

“Iruña-Veleia Argitu ekinbideak auzibidea gelditzeko eskatu du” titulatu du Berriak. “Iruña-Veleiako afera auzibidetik ateratzeko eskatu dute” Garak. “Epai-bidea uzteko eskatu du Iruña-Veleia Argitu ekimenak” Aleak. “Plataforma Iruña-Veleia: ‘No está demostrada la falsedad” Deiak.”Una plataforma niega la falsificación de las primeras palabras en euskera” ABC eta EFEk. Ia guztietan orrialde osoa eskaintzen zaio notiziari. Vocento taldeko Correok eta Diario Vascok, aldiz, ez dute ezer argitaratu.

Atzo Euskadi Irratiak, Radio Euskadik eta Radio Vitoriak ere eman zuten prentsaurrekoaren berri. ETB, ostera, ez zen agertu ere egin.

Kategoriak Sailkatugabeak | Iruzkin 1

Jakinmina Iruña-Veleia Argitu-ren prentsaurrekoan

Kazetari eta argazkilari asko etorri dira hedabideetatik gaurko prentsaurrekora. Hauxe izan da irakurri dugun testua.

Kafka Iruña-Veleian

Harriduraz hartu dugu notizia: Arabako Foru Aldundiak zazpi urte eta erdiko kartzela-zigorra eskatu du Eliseo Gil aztarnategiko zuzendari ohiarentzat eta hiru urte eta bederatzi hilabetekoa Oskar Escribano Lurmeneko langile ohiarentzat, eta horrez gain ia 300.000 euroko isuna bakoitzarentzat. Fiskaltzaren eskaerak ere bide beretik doaz. Eta hori bederatzi urteko “aulki-zigorra” jasan ondoren, iraupen hori izan baitu inolako arrazoirik gabe luzatu den instrukzio faseak.

Injustizia ikaragarri baten aurrean gaudela uste dugu, azkenaldian hizpide ditugun beste batzuen inbidiarik gabekoa, ondoren azalduko ditugun arrazoiengatik:

1) Ez dago frogatuta inondik ere grafitoen faltsutasuna. Are gehiago, benetakoak izan daitezkeela dioten txostenak askoz gehiago dira faltsutasunaren aldekoak baino eta euren egileak besteenak bezain kualifikatuak edo areago. Diputazioaren akusazio-idatziak, esaterako, “froga” ezin gezurtiago bat ateratzen du berriro mahaira: grafito batean Descartes irakurtzen dela, argazkia ikusi duten guztiek dakitenean ez duela hori jartzen. Beste hainbeste esan daiteke Grafologiaz, berriro aipatzen baitute, nahiz eta Ertzaintzak bere txostenean garbi adierazi diziplina horrek ez duela balio honelako kasu baterako.

2) Lurmenek lehen unetik eskatu zuen piezen lagin bat Arkeometrian adituak diren Europako laborategietan aztertzea, eta indusketa kontrolatuak egitea grafitoen agerlekutzat seinalaturiko lekuen inguruetan. Eskaerak ezetz borobila jaso du Aldundiaren eta Epaitegiaren aldetik, entzungor eginez kasua argitzeko jarduera horiek ezinbestekoak direla dioten ahots ugariei.

3) Ez dute aurkitu akusatuak inplika ditzakeen inolako zantzu edo frogarik. Balizko faltsuketa egindako lantegirik, tresnarik, zirriborrorik… , ezta eposta edo telefono-dei ziztrin bat ere. Eta zein ote ustezko eragilea, “mobila”? Akusazioak egotzi nahi dien “famatua izateko irrika”, agian? Hamaika ikusteko jaio ginen.

Hau guztia ikusita, berriro ere eskatzen dugu ez emateko beste pausorik epai bidean, laborategi espezializatuek eta indusketa kontrolatuek auzia erabaki arte. Aldi berean, gure haserrea azaldu nahi diogu Arabako Foru Aldundiari gaia irteerarik gabeko bide batera eraman dutelako, hots, bide judizialera, jakinik arazoa guztiz zientifikoa dela eta ondorioz bide zientifikoak erabiliz soilik argitu daitekeena. Bereziki zuzentzen diegu haserrea Ramiro Gonzalez egungo Ahaldun Nagusiari eta Igone Martinez de Luna Euskara eta Kultura diputatuari, eta aldi berean Javier Agirre orduko Ahaldun Nagusiari eta Lorena López de Lacalle Euskara eta Kultura diputatuari. Era berean gure gaitzespena azaldu nahi diogu auziaren instrukzioa era tamalgarrian eraman duen Susana Junquera Bajo epaileari.

 Gure elkartasuna adierazi nahi diegu auzipetuei, eta aldi berean jendea animatu nahi dugu gaian sakontzera eta bidegabekeria ikaragarri hau salatzeko antolatzen diren ekintzetan parte hartzera. Iruña-Veleia Argitu ekimena sortu dela ere jakinarazten dugu, SOS Iruña-Veleia, Euskeraren Jatorria, Martin Ttipia eta Lurmen elkarteetako kidez osatua, independenteekin batera. Sinadura-bilketa handi bat izango da lehen ekimena. Manifestua prest dago eta laster emango dugu horren berri prentsaurreko bidez.

Iruña-Veleia Argitu ekimena

Gasteizen 2018ko maiatzaren 15ean

Kafka en Iruña-Veleia

Hemos recibido con estupefacción la noticia de que el caso Iruña-Veleia va a juicio y de que la Diputación Foral de Álava pide siete años y medio de cárcel para Eliseo Gil, el anterior director, y tres años y nueve meses para Oskar Escribano, ex trabajador de Lurmen, además de multas de casi 300.000 euros para cada uno. Las peticiones de la Fiscalía van en la misma línea. Todo ello después de que los acusados hayan tenido que sufrir nueve años de “pena de banquillo”, habiéndose dilatado la fase de instrucción sin ningún motivo real.

Creemos que nos hallamos ante una enorme injusticia, que nada tiene que envidiar a otras recientes que están en todas las conversaciones, por las razones que exponemos una vez más:

1) No está demostrada ni mucho menos la falsedad de los grafitos. Es más, los informes en favor de la autenticidad son más numerosos y sus autores tan cualificados o más que los firmantes de los informes pro falsedad. En el escrito de acusación de la diputación se recurre a argumentos tan burdos como la existencia de la palabra Descartes en un grafito, cuando todo el mundo ha podido ver en las fotos que no pone eso. Otro tanto se puede decir del recurso a la grafología, cuando la misma Ertzaintza en su informe ha rechazado expresamente esa disciplina para el caso que nos ocupa.

2) Lurmen ha pedido desde el primer momento que se datara una muestra de los grafitos en laboratorios europeos especializados en Arqueometria, y que se hicieran excavaciones controladas en el yacimiento en lugares próximos a los señalados como puntos de aparición de las piezas. Juzgado y Diputación se han negado en redondo a ello, desoyendo todas las voces que consideran imprescindible este procedimiento para resolver el caso.

3) No existe ningún indicio o prueba que implique a los acusados en una presunta falsificación. No han encontrado ni taller, ni instrumentos, ni bocetos, ni siquiera un email o una llamada telefónica a la que aferrarse para formular una acusación creíble. ¿Y cuál es el supuesto “móvil”? ¿Acaso “el afán de notoriedad” como pretende la acusación? Parece un chiste.

En vista de todo ello, exigimos de nuevo que no se den más pasos en la vía judicial hasta que los laboratorios especializados y las excavaciones controladas diluciden la cuestión. A su vez, queremos expresar nuestra más profunda indignación hacia la Diputación Foral de Alava por haber llevado a un callejón sin salida, a la vía judicial, un asunto estrictamente científico, que solo puede resolverse por medios científicos. Dirigimos especialmente nuestra indignación hacia los actuales rectores del ente, el Diputado General Ramiro González y la diputada de Euskera y Cultura Igone Martínez de Luna, así como hacia el entonces Diputado General Javier Agirre y la diputada de Euskera y Cultura Lorena López de Lacalle. Hacemos extensiva nuestra reprobación a la jueza Susana Junquera Bajo por su desastrosa instrucción del caso.

Mostramos nuestra solidaridad con los encausados y animamos a la ciudadanía a que se informe bien y se implique en las acciones de denuncia de este monumental atropello. Informamos de la creación de la plataforma Iruña-Veleia Argitu, integrada por miembros de las asociaciones SOS Iruña-Veleia, Euskeraren Jatorria, Martin Ttipia y Lurmen además de independientes. Una de sus primeras acciones será la recogida masiva de firmas en base a un manifiesto que se hará público en rueda de prensa dentro de poco tiempo.

Iruña-Veleia Argitu ekimena

Vitoria-Gasteiz a 15 de mayo de 2018

Kategoriak Sailkatugabeak | Iruzkin 1

“Iruña-Veleia: mundua aldrebes”, Jose Luis Erdozia Mauleon Berrian

Larunbateko Berrian artikulu hau agertu zen. Jose Luis Erdozia Mauleon etxarriarra Euskal Filologian doktorea da eta euskaltzain urgazlea.

Iruña-Veleia: mundua aldrebes

2018ko maiatzak 12

Nolako poza euskaldunok hartu genuena halako aurkikuntza «zazpigarren alabarenean» gertatu zela jakindakoan! Zakurraren ipurdira «euskalduntze berantiarra» eta euskarari buruzko beste zenbait sasiteoria. Sasiteoriko hauek eta guzti, hasiera batean, emozioz beterik, egia bada ere, haien teorien iraupenari erreparatuta ziurrenik, berehala ekin ziotela emozioa ukazio bihurtzeari. Nolako itxura, dena dela, azterbide zientifikoa ohitura omen duten «aditu» hauena!

Aurreko batean nioen bezala, aurkikuntzaren emozioak itsutu, lau haizeetara zabaldu, eta ondoren aurkikuntzaren subjektua aztertzeari ekin? EHUko eta Madrileko Unibertsitate Complutenseko katedradunak eta irakasleak, Arkeologia, Latin filologia, Antzinako Historia, Euskararen Historia eta Euskararen Gramatika Historikoa haien ardurapean aipatu unibertsitateetan. «Aditu» hauek hasi ziren grafitoak faltsuak zirelako arrazoiak plazaratzen. Eta horietako batzuk benetan bitxiak, edozeinek baztertzeko modukoak, Descartesena esate baterako, Niscart baita, seguru asko (inola ere ez, behintzat, Descartes), ostrakak idatzita ageri duen izena. Ostraka horietako bakarren batek «Eusko label» idatzita zuela esatea falta izan zitzaien bakarrik.

Baina, hara non, 2011n, Miguel Thomson ikerlari eta ebaluatzaile zientifiko madrildarrak, banan-banan, hankaz gora jarri zituen «aditu» horien argudioak: Nefertiti, Deidre, Secuano, Ioshe/Ieshu, Pather, Cuore, Veleia, Novva, si/no, /z/ eta /k/ hizkiak agertzearena… Hauexek omen dira, bereziki (ez ditut orain arte, nik behintzat, beste batzuk ezagutu), Iruña-Veleiako grafitoak faltsuak direla esateko arrazoiak. Hauxe, eta ez beste ezer, baldin bada ostrakak aurkitu zituzten arkeologoek iruzur egin izanaren froga, ez da zalantzarik oso aurkikuntza garrantzitsu baten aurrean gaudela eta ez soilik euskararen historiaren aldetik, historia eta kristau erlijioarenetik ere bai. Horregatik behar dugu, lehenbailehen, grafitoen afera argitu, baina horretarako arkeometria baliatu behar da ostrakak, eta hauetan dauden grafitoak ere bai, aztertu eta datatzeko, Paleolitos Aroko kobazuloetako margoekin egiten ari diren moduan. Hauxe ari dira etengabe eskatzen Sos Iruña-Veleiako kideek eta Lurmenekoek. Entzun edo irakurri diozue «aditu» horietako bakarren bati gauza bera eskatzen? Adierazgarria oso!

Penagarria bada ere, «aditu» bati atxikitzen zaion «azterbide zientifikoarekin» fidaturik antza, «froga interesatu» horiek sinisteko modukoak iruditu zaizkio jende askori, tartean hainbat euskaltzaleri ere bai, eta argudio faltsu horiek dira jende gehienen oroimenean geratu direnak. Edo okerragoa izan daitekeena, bost axola diola grafitoen afera argitzea euskalherritar askori, tartean direla, ulertezina suertatzen bazait ere, arabarrak orokorrean eta Arabako euskal elkarte gehienak ere. Froga interesatuak direla esan dut lehentxeago, eta hala berresten dut, ezen Iruña-Veleiako ostraketako grafitoak benetakoak izanez gero, non geratuko litzaieke «aditu» horietako batzuei zenbait teoria? Baina, interesak eta interesik ezak beste baterako utziko ditut.

Garbi dago, beraz, arrazoi hauek izan badira grafitoak faltsuak direla ondorioztatzeko, «aditu» horiek eman beharko dituztela azalpenak zergatik jokatu duten horrela argituz eta ez Lurmeneko arkeologoek. Grafitoak faltsuak zirela ondorioztatu nahian egin zituzten txostenak eta txosten horietan oinarriturik auzipetu dituzte Lurmeneko arkeologoak. Thomsonek, bata bestearen atzetik, erakutsi du «adituen» froga horiek ez dutela egiazkotasunik edo oinarri zientifikorik, hauek ostraken garaietarako ezinezko direla esaten dituztenak, hark baietz erakutsi baitu, badirela Iruña-Veleiako idazkunetako ezaugarriak dituztenak beste zenbait eremutan.

Lurmenekoei fiskalak kartzela eta 600 euro bakoitzeko eskatzen die, 476 ostraka «hondatzeagatik». Zer eskatu beharko litzaioke, orduan, ikusi berri ditugun «aditu»-en txosten interesatu horiei esker Iruña-Veleiako ardura lortu duen Nuñez arkeologo jaunak hondeamakina sartzeagatik indusketa eremuan? Horixe, hondeamakina sartzearena, ote da metodo egokiena indusketa arkeologikoa egiteko? Hori bai hondamendia! Izenburuan esaten dudan moduan, honek guztiak «mundua aldrebes» dirudi.

Kategoriak Sailkatugabeak | Utzi iruzkina

Arabako Diputazioaren eta Noticias Taldearen komunikazio estrategia bitxia

Astebete baino gehiago da akusazio-idatziak auzipetuen eta euren abokatuen eskuetara heldu zirela. Guztiz harrituta geunden horien berririk ez zelako hedabideetan agertzen, beste batzuetan auzipetuak eurak ere prentsaren bidez izaten dutelako lehen notizia, epaitegiak berak filtratzen baititu, Correora nagusiki. Azkenik, auzipetuek eurek kaleratu dute notizia Berria-ren bidez. Gero Gara etorriko zen.

Hori ikusita, Correok eta Noticias de Alavak ere behartuta ikusi dute nonbait beren burua, eta gaur argitaratu dute. Baina bitxiena Noticias de Alavaren berria emateko modua da: ez du aipatu ere egiten Aldundia, hau da, kereila jartzailea eta zigor handienak eskatu dituena. Fiskaliaren kontua dela sinestarazi nahi digu. “Piden cinco años y medio de cárcel para el ex director de Iruña-Veleia” dio titularrak, dagoeneko mundu guztiak dakienean zazpi urte eta erdi eskatzen dituela Aldundiak. “Ahora la Fiscalía ha pedido la apertura de juicio oral y ha presentado su escrito de acusación, hecho público hoy…”. “El Ministerio Público reclama también que Gil y su trabajador…”. “En su escrito, el fiscal recuerda que Gil dirigía las excavaciones…”

Aldundiaren aipamenik ez. Sinesteak ere lanak ematen ditu. Lotsatu egiten ote dira beren ekimenaz? Epaiketaren balizko boumerang efektuaz beldur ote dira?

Kategoriak Sailkatugabeak | Utzi iruzkina

«Frogatu gabe dagoen zerbait eraman nahi dute auzitara», Gara-ren izenburua

Gaurko Garak Lurmeneko kideen aurkako epaiketa deiari orrialdea eskaintzen dio Kultura sailean, Ariane Kamio kazetariak sinatuta. Ondo islatuta daudela iruditu zaigu akusazio-idatzia zein harekin oso kritikoa den gure eta Euskeraren Jatorriaren iritzia.

Kategoriak Sailkatugabeak | Utzi iruzkina

Arabako Aldundiak zazpi urte eta erdiko kartzela eta ia 300.000 euroko isuna eskatzen du Eliseo Gilentzat

… eta Fiskaltzak hiru urte eta erdiko kartzela eta 285.000 isuna Oskar Escribanorentzat. Bada astebete akusatuek jakinarazpena hartu zutela, baina gaur arte ez da hedabideetara heldu. Eta Berriara bakarrik, auzipetuen bitartez. Gauza harrigarria, orain arte epaitegiak berak filtratzen baitzituen horrelakoak prentsara (Correo), honela enteratzen ziren auzipetuak eta haien abokatuak. Garbi dago Aldundiak eskandalu hau ahalik eta isilen eta ezkutuen pasatu nahi duela.

Eskandalua diogu, grafitoen faltsutasuna frogatu gabe epaituko baituzte faltsutzaile izateaz, Arkeometria laborategietako analisirik eta aztarnategian eginiko kata kontrolaturik gabe.   Are gehiago, euren aurkako inolako froga edo zantzurik gabe. Aurkitu al dute balizko faltsuketa egindako lantegirik?, tresnarik?, produkturik?, email bat edo telefono-dei triste bat sikiera? Ezer ere ez. Baina berdin zaie. Norbaitek esango du: “Manada, Altsasu, Iruña-Veleia…” Ez, hau are larriagoa da, akusatzailea ez baita “betiko hori”, “GURE” Foru Aldundia baizik. Oraingoan krudelkeria goren gradura heldu da. Bederatzi urte baino gehiago eduki dituzte auzipetuak Damoklesen ezpatapean, eta azkenean beste zazpi urte eta erdiko kartzela-zigorra eskatzen dute, eta isun erraldoia.

DESCARTES

Izango da gauzak zehatz eta patxadaz aztertzeko astia. Aurrerapen gisa esan Aldundiak DESCARTES-ekin jarraitzen duela. Zera dio akusazio-idatziak:

“En la última semana de agosto de 2005 apareció, como siempre en el proceso de lavado, una pieza con el dibujo de una máscara y la palabra teatro en una cara y las inscripciones Seneca, Virgilio y Descart en la otra. […]… la referencia al filósofo de la edad moderna René Descartes”.

GRAFOLOGIA

Gero, nola ez, letrinak eta grafologia: “Dicha falta de autenticidad igualmente se pone de manifiesto la misma en los informes elaborados por la grafóloga Doña Alicia Martínez Carrasco, autora del informe caligráfico que se adjuntó al escrito de querella señalado de documento número 40; y por los especialistas en análisis forense de documentos Doña Magdalena Ezcurra Gondra y Don Gregorio Rodríguez Avalos”. 

Ertzaintzak berak bere txosten polizialean garbi esaten du grafologiak ez duela balio kasu honetan, baina berdin zaie. Azpian kopiatzen dugu Ertzaintzak idatzi zuena:

“Para intentar dilucidar policialmente la posible autoría de los “grafitos” e inscripciones de la letrina, en 2013 el Juzgado Instructor solicitó Informe Pericial de cotejo grafístico a la Sección de Documentoscopia y Grafística de la Unidad de Policía Científica de la Ertzaintza. Sin embargo, el 19 de noviembre de 2013 la Jefa de Sección de Documentoscopia y Grafística remitió al Juzgado solicitante un escrito mediante el cual le comunicaba “la imposibilidad de la realización del estudio solicitado” en base a las siguientes consideraciones:

El soporte sobre el que se encuentran las evidencias dubitadas no se trata de papel u otro material similar, sino que se trata de un soporte de tipo, cerámico; así como en el caso de la evidencia atribuida, letrina romana de madera lacada. En los dos tipos de soporte se puede ejercer diferente resistencia al ser perforado por el útil, pudiendo producirse divergencias entre los caracteres motivadas por la diferente composición de los soportes.

– El útil empleado en la confección de los grafitos difiere de los habitualmente empleados hoy en día; no se trata de un elemento difusor de tinta como los bolígrafos actuales, ni de un spray o una brocha de pintura, sino que se utiliza el instrumento para perforar el soporte.

Además de lo expuesto en los dos párrafos anteriores, el alfabeto utilizado difiere morfológicamente del utilizado actualmente, por lo que sería necesario un conocimiento muy completo de la morfología de los alfabetos que se utilizaban en la época en cuestión.

El hecho de utilizar un útil perforando sobre diferentes soportes (cerámica y madera lacada) hace que no sea posible estudiar aspectos básicos de un estudio pericial grafístico, como son la velocidad, la presión, gestos tipo y el estudio de ataques y escapes.

Así mismo, hay que tener en cuenta que la ausencia de estudios de este tipo redunda en la falta de validación del método científico empleado, ya que, por todo lo anteriormente expuesto, no son de aplicación algunas de las leyes fundamentales de la pericia caligráfica, por lo que se cuestiona si estaríamos ante una solicitud de estudio caligráfico o sería un nuevo tipo de estudio, con lo cual habría que desarrollar nuevas técnicas y validar el método para que tuviera una mínima fiabilidad”.

Respecto a la grafía de las inscripciones que presentaban los “grafitos excepcionales”, algunas de las personas. que los pudieron estudiar manifestaron la posibilidad de que existieran varias manos en su realización:

– En el ámbito de la propia Comisión Científico-Asesora:

* Los profesores Juan SANTOS y Pilar CIPRÉS manifestaron en su informe que “aunque existen una serie de rasgos paleográficos que se repiten en el material procedente de los distintos sectores, se observan algunas diferencias dentro del conjunto vinculadas con las posibles manos que realizaron los grafitos. Así, por ejemplo, aquellos grafitos asociados a la representación de pequeñas figuras humanas y genealogías familiares presentan una letra capital de pequeño tamaño, en consonancia con las dimensiones de los dibujos, ejecutada con un trazo bastante firme, en general. Junto a ésta, se documentan otros grafitos realizados con una escritura capital de ejecución más irregular, en muchos casos con letras angulosas. Algunos grafitos muestran una ejecución mucho más cuidada, con letras de tamaño regular y de aspecto más redondeado; no faltan grafitos con letras llamativamente cuadradas. Todos estos tipos de escritura aparecen en grafitos que plantean dudas sobre su antigüedad”.

* La catedrática Isabel VELAZQUEZ manifestó en su informe que “se observan diferentes manos en la ejecución de los grafitos. Resulta difícil establecer nítidamente cuántas, si bien predominan dos al menos claramente detectables, Una de ellas trabaja mayoritariamente en grafitos de T8H, ‘ al menos en las series de nombres mitológicos, y de literatos. La otra se observa con mayor preferencia en los grafitos trazados en cerámica común y en hueso, y tanto en el sector 5. como en el 6. La primera mano ejercita grafitos más regulares y con el uso de una capital o mayúscula casi de imprenta actual, la otra busca pretendidos rasgos arcaizantes en algunas letras, aunque de forma notablemente incoherente. No obstante, hay mezcla de tipos en ambas manos y no puede descartarse la presencia de otras menos caracterizadas o diferenciadas respecto a éstas”

– Por parte de Lurmen SL:

* Eliseo GIL e Idoia FILLOY, en su informe de mayo de 2007 afirmaron que “podemos distinguir varias manos en su ejecución, constatándose diversas caligrafías, unas más cuidadas que otras,. unas perfectamente legibles y otras más difíciles de leer. Las propias características de la superficie del soporte condicionó la calidad en la ejecución de los grabados y su posterior lectura. También se distinguen distintas manos en el trazado de los dibujos. Se trata en unos casos de dibujos de muy pequeño tamaño, casi miniaturas, trazados con mano firme y que resultan, sin embargo, tremendamente expresivos y detallistas. Hay otra mano que traza figuras más grandes y simples, aunque el mayor tamaño permite también representar detalles”.

* En su informe a EuskoTren de abril de 2006, Eliseo GIL citaba a Montserrat RIUS: “en efecto, se trata sin duda de este tipo de escritura, en la que se constata la presencia de varias manos, constatándose textos y nombres legibles como juegos con el signarlo jéroglífico”

* En el “Informe sobre los peritajes grafológicos de Iruña-Veleia” de Roslyn FRANK, Profesora Emérita en el Departamento de Español y Portugués de la Universidad de Iowa, aportado al Juzgado por Lurmen SL, la autora manifestaba que: “Luego, partiendo de la hipótesis de que los hallazgos tenían que ser falsos, era preciso buscar un autor y [la  DFA] plantearon comparar la escritura de los hallazgos con la de la réplica. Para que esa “comparativa” funcionara era preciso obviar algunos aspectos de un cierto calado, entre otros la falta de una atribución jurídica indubitada de la escritura del imputado y el hecho que entre los hallazgos veleienses se constata de visu la existencia de varias manos”.

Askoren ustez, Iruña-Veleiarekin gertatzen dena bakarrik ulertu daiteke  “estatu-arazoa” bihurtu delako. Gu ere horretan gaude. Baina zein estatuz ari gara? Alderdi ustez abertzaleak eta pertsona ustez euskaltzaleak ari baitira zitalen.

GU GARA GU ETXEKALTE!!!

Baina lortuko dugu auzia argitzea eta gaiztakeria hau geldiaraztea. Baina horretarako orain arte baino  “gizarte zibilaren” inplikazio handiagoa beharko dugu. Iruña-Veleia Argitu ekimena martxan dago. Emango dugu hurrengo egunetan honen berri.

Kategoriak Sailkatugabeak | 4 iruzkin

‘Euskera Europako ama hizkuntzan’, larunbat honetan Euskeraren Jatorriaren 12. Biltzarra Elgoibarko Aubixan

Bere egunean iragarri genuen bezala, larunbat honetan, maiatzak 5, egingo da Elgoibarko Aubixa baserri-egoitzan Euskeraren Jatorriaren 12. Biltzarra. Euskera Europako ama hizkuntzan du gaia. Hemen egitaraua.

Kategoriak Sailkatugabeak | Utzi iruzkina