INAUTERIAK

Data: 2007(e)ko otsailaren 16a Egilea: begietatik

Gaur jai izan dut. Eskolek inauteriak ospatzen dituzte eta klaserik ez! Masoka izan naiteke baina goiz altzatu naiz, bederatziak inguru (jai zenez, goizegi). Egunkariaren bila joan, gosaldu eta leihoan jarri naiz eskoletako umeen desfilea noiz pasatuko zain.

Nire ikasleak pasatuko ziren eta agindu nien nire etxeko leihoan itxaroten egongo nintzela agurtzeko. Orain badakite non bizi naizen… (saiatu zaitez zure herritik kanpo lan egiten irakaslea baldin bazara) Nire irakasle izandakoak agurtu ditut, batzuk ikastolan jarraitzen dute.

Ikastolakoak pasa direnean, morriña apurtxu bat sentitu dut. Gogoratu naiz nola joaten nintzen ikastolakoekin desfilean, hilabete askotako lanaren ondoren egindako mozorroekin. Familiakoak agurtu, lagunak, ezagunak, …

Ez zait ahaztuko zortzigarren mailan egin genuen mozorroa: zanpantzarrena. Lan asko, baina merezi izan zuen. Betiko Ikastola guztia Euskal Herriko inauterietako pertsonaiez mozorrotuta! Horregatik deitzen gaituzte Erromon “los vaskitos”.

Berriro bueltatuko nintzateke garai horretara, ez zeudenean buruhausterik. Bakarrik geneukanean buruan Athletic-ek irabaztea igandeko partidua, zein bankutan jango genituen pipak lagunekin eta zapatu horretan zer egingo genien mutilei izorratzeko.

Izan daiteke umea naizela oraindik, edo zeozer geratzen zaidala garai hartatik. Oroitzapen oso onak.

Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak | Iruzkin 1

BIZKAI(RALLY)BUS!!!

Data: 2007(e)ko otsailaren 15a Egilea: begietatik

Normalean metroa erabiltzen dut erosoa delako eta etxetik gertuen daukadan garraioa delako. Badakit batzuk zer pentsatzen zaudeten: baina noiz aterako du gidatzeko baimena? Agian soldata kobratzen dudanean…

Orain aste bete eskola partikularrak ematen hasi naiz neskato bati eta Leioara joan behar naiz egunero. Unibertsitatera zoaztenok, jakin duzue zeinen gertu dagoen metroko geltokia unibertsitatetik… Beraz autobusa hartu behar, Bizkaibus maitea.

Areetako anbulategi parean hartzen dut busa. Askotan zortea dut eta eserita joateko parada daukat. Luxu bat jakinda zenbat andre zahar (edo heldu…) sartzen diren.

Heltzen gara Leioako metro geltoki ondoko errontondara: preparados, listos, ya! Itzi begiak, hankarekin frenatzen hasi edo Gure Aita bat errezatzen hasi. Zergatik? Gidariak Carlos Sainzen ikaslek ei dira.

Baina gidari hauek nola hartzen dituzte errotondak? Zenbat apuratzen dute zebra-bide batean? Zelako abiadura eramaten dute? Ikaratzekoa!

Ez dago beste modurik Leioara heltzeko, egunero rally bat egiten dute gidari horiekin. Gero esaten dute garraio publikoa ederto doala, izorrai!

Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak | Utzi iruzkina

Data: 2007(e)ko urtarrilaren 30a Egilea: begietatik

2005eko urtarillaren 27an hasi nintzan historia honekin, eta jada bi urte bete ditu blogak. Zapatuan bete zituen urteak, baina zer nahi duzue esatea: ahaztuta neukan! Nahikoa daukat azterketekin!

Beharra nuelako hasi nintzen idazten eta horrelaxe jarraitu dut. Nire bizitza isladatzen dut blogean, kezkatzen nauten gauzak gehien bat. Batzutan gauza asko ezkutatu ditut edo “kamuflatu”. Nire terapia pertsonala izan da eta da.

Suposatzen dut idazten jarraituko dudala, nahiz eta azkenaldian apurtxu bat baztertuta eduki. Ezagutzen nautenek badakite beti nagoela mila proiekturekin buruan eta albo batera uzten ditudala garrantzia duten gauzak.

Eskerrak eman erantzunak uzten eta bloga jarraitzen duzuenoi.

Milesker!

Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak | 8 iruzkin

IRAKASLEAK

Data: 2007(e)ko urtarrilaren 22a Egilea: begietatik

Hemen idatzita aurkituko duzuena, pelikula baten entzundakoa da eta hausnartzeko balio duena.

Un buen profesor tiene poca historia propia que contar,

su vida pasa a otras vidas.

Los profesores son los pilares de la estructura más íntima

de nuestros colegios.

Son más fundamentales que las piedras o las vigas,

y siguen siendo una fuerza impulsora

y una energía reveladora

que nos guía en nuestras vidas.

Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak | Utzi iruzkina

FNAC, MEGADENDA, EL CORTE INGLES, …

Data: 2007(e)ko urtarrilaren 8a Egilea: begietatik

Mandatu batzuk egin behar nituen Bilbon eta aprobetxatu dut Fnac, Megadenda (beti izango da Urretxindora niretzat, baina beno…) eta El Corte Inglesera joateko.

Nire herrian zegoen liburudenda euskaldun bakarra aspaldi itxi zuten eta ez dago beste ganorazkorik. Normalean Megadendara joaten naiz, badakidalako non aurkitu gauzak eta Karlosekin ditudan hizketaldiak ederrak direlako. Pena, erretiroa hartu duela… Gozatu Karlos!

Ez dakit zergatik Fnac-en sartu naiz. Zer da hori??? Ikaratuta! Ordenagailuak, musika, liburuak, komikiak, … Nire gustorako handiegia. Arratoi bat erosi dut portatilerako Corte Inglesean baino merkeago zeudelako (euroa, euroa da!). Baina zer egin behar da ordaintzeko? Ia-ia master bat robotikan! Hori al da bezeroekin duten harremana? Une batean pentsatu dut metroko makinarekin hizketan nengoela, baina txartela eman beharrean liburu bat ordaintzen nengoela.

Ez zait batere gustatu. Corte Inglesean badakit ez dutela “puta idearik” liburuen gainean, baina behintzat pertsona batek “kasu” egiten dizu. Megadenda desberdina da, agian ohituta nagoelako.

Aspaldiko liburudendak botatzen ditut faltan. Saltzaileekin solasaldiak, liburuak erostea esparru txiki batean, dirua uztea herrian eta komertzio txiki batean, …

Norbait animatuko ote da horrelako bat irekitzen?

Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak | Utzi iruzkina

URTE BARRI BARRI, TXARRIBELARRI…

Data: 2007(e)ko urtarrilaren 3a Egilea: begietatik

2007a hasi dugu. Betikolez, urte zaharraren errepasoa egin beharra dago eta datorrenari eskariak egin. Pena balio duen? Izan daiteke, baina behintzat horrela berrizten ditugu gure ilusioak hein batean.

Urtea nahiko aldrebestua izan da. Gauza on asko, txarrak ere hortxe, baina gauza onekin geratuko naiz. Ikastaro eta tituluen urtea dela uste dut: Glotodidaktika, EGA (16 urterekin aurkeztu nintzen eta bota ninduten. Bigarrengoan atera dut, 24 urterekin. Euskara Zerbitzuko “sinpatiko” batek esan zidalako beharrezkoa zela) eta Begirale Ikastaroa. Guztiak gaindituta!

Lan aldetik oso gustora. Bertsolaritza irakastea gozamena da eta umeek ondo pasatzen badute gehiago betetzen zaitu. Bertso kontuetan, berriz, hiru txapela etxera: Itxasoren Ipar Uribekoa, Arrateren Euskal Herriko Eskolartekoa eta Xabiren Bizkaikoa. Pozgarria da lagunek horrelakoak lortzea, aitzakia ederra ere parrandatxu bat botatzeko.

Aurten epaile moduan estrenatu nintzen Ipar Uribeko Txapelketan, baina badakit asko geratzen zaidala ikasteko. Beste esperientzia berri bat.

Udan “bertso-deskonekzioa” egin dut. Primeran etorri zait irailean gogoz hasteko bertso-eskolako kontuetan.

Uda, zelako uda! Lehenengo umeekin kanpamendua, gero begirale ikastaroa eta azkenik Pariseko egonaldia. Oso ondo etorri zait horrelako uda izatea, etxetik urrun, arnas apur bat hartzen eta eguneroko arazoez deskonektatzeko. Kanpamenduan apurtxu bat agobiatu nintzen, baina beno, ondo atera zen atera zitekeenerako. Begirale ikastaroan jende jator asko ezagutu dut eta Nahikari berri bat ezagutu dut: irekia den Nahikari bat.  Parisekoa errepikatzeko modukoa.

Jo ta ke nabil lanean eta ikasten, behingoagatik serio nabil ikasten azterketeterako. Ia merezitako ordaina jasotzen dudan…

Osasun aldetik… zer esan! Hanka zisko egina, eskua hala moduz… Baina aurrera bolie! Bajoitxu txikia izan nuen, baina prest nago aurre egiteko datorren guztiari.

Ezin ditut aipatu gabe utzi nire ondoan egon direnak. Izenak ez ditut esango, baina badakite nortzuk diren. Skoutean aguantatzen nauten batzuk, bertso-eskolakoak, betiko lagunak, unibertsitateko sorginak, hortik zehar dabilen “arratiano” bat, … zuengatik ez balitz!

Zer eskatzen diodan urte berriari? Osasuna eta poztasun apurtxu bat, horrekin nahikoa izango da.

Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak | 2 iruzkin

MILESKER!

Data: 2006(e)ko abenduaren 30a Egilea: begietatik

Bermeo 2006ko Neguko Kanpamendua

Ez nuen egun hau iristerik nahi, baina badakit noizbaiten heldu behar zela. Gaur skouta utzi dut, hainbeste momentu on eman didan skout hori.

Nire bizitza, ikasketak eta lana hortxe daude eta argi dago denera ez naizela iristen. Pena itzela ematen dit uzteak, baina ez nuen beste irtenbiderik ikusten. Bermeon egon gara azken bost egunak eta gaur esan diet umeei nire erabakiaren berri. Ez zuten espero eta batzuek uste dut oraindik ez dutela onartu.

Negar egin dut, nola ez… Negarti hutsa naiz. Urte asko izan dira taldean: jende asko ezagutu dut, barre egiteko parada, negar egitekoa noizbaiten, umeen maitasuna, … Gauza asko, inoiz ahaztuko ez ditudanak.

Banekienez malko ugari isuriko nituela, gutun batean isladatu ditut urte hauetan bizitako guztia. Hasiera batean bakarrik geratu nintzen, hogeitamar umerekin, zaila, baina lortu nuen aurrera eramaten. Betidanik egon naiz ume berdinekin, ikusi ditut hazten. Ilusioa egiten dit oraindik hortxe dabiltzala, lagunak direlako eta harreman ederra dutelako beraien artean.

Beraien irakasle ere izan naiz, bertsolaritzakoa. Nahikari Skout eta Nahikari Bertsolaritza izan naiz. Agian hor egon zan gakoa. Ikusi zutela pertsona bera nintzela begirale moduan eta irakasle moduan. Kalean ikusten zuten Nahikari berdina zela.

Niretzat asko izan zarete. Ordu asko eman ditut zuekin jolasten, abesten, dantzatzen, mendian gora, …Zuekin deskubritu nuen Nahikari berri bat, umeekin disfrutatzen zuen Nahikari bat.

Badakizue ez zaituztedala ahaztuko eta Algortan elkar ikusiko dugula. Guztiz ez dut utziko skouta eta Josu laguntzera joango naiz, marroi itzela utzi diodalako.

Ez ditut aipatu, baina nire “begirale karrera” honetan Enano, Laxmi, Eleder,Virgi, Suso, Ane, Nere, Josu, Ekaitz, Natxo, Bego, Ainhoa eta Zulu ezinbestekoak izan dira. Eskerrik asko zuei ere!

Oinarinek badakite, ez ditudala ahaztuko eta uste baino gehiago zor diedala. Nirekin gustora egon badira, gaitzerdi. Asko ikasi dut beraiengandik, uste baino gehiago. Beti egongo naiz zuekin zorretan.

Milesker!

P.D: Eskerrik asko Manex, egun hauetan nire ondoan egoteagatik eta animatzen egoteagatik uneoro.

Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak | 3 iruzkin

OLENTZERO MAITEA

Data: 2006(e)ko abenduaren 23a Egilea: begietatik

Olentzero maitea,

Nahikari naiz. Urtero futbol baloi bat eskatzen nizun hura naiz.Kostatu zitzaizun ekartzea, baina eskerrak ematen dizut beste behin ere.

Aurten oso ondo portatu naiz. Gurasoei kasu egin diet eta saiatu naiz gutxi eztabaidatzen. Lan asko egin dut: bertsolaritza irakasten, zein ikasten. Irakasleak ez dira oso ondo portatu nirekin, baina badakizu, ikasleek ez dute inolako errurik.

Ez dizut gauza askorik eskatu nahi: osasuna eta alaitasuna. Batez ere osasuna etxekoentzat, behar dute eta. Alaitasun apurtxu bat be bai. Hain ondo portatuta mereziko dut, ez?

Bide batez, posiblea da “cura de estres” bat ekartzea? Uste dut kristolako beharra dudala horrelako bat egiteko. Baina zuk ikusi, ahal baldin baduzu.

Hau da guztia, goraintziak eman Astotxori. Belar piloa batu dut berarentzat eta zuretzat patxarana eta turroia. Turroi gogorra, badakit gustokoa duzula.

Milesker!

Nahikari

Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak | Iruzkin 1

TXAPELA ALGORTARA! ZORIONAK XABI!

Data: 2006(e)ko abenduaren 18a Egilea: begietatik

Atzo Euskaldunan entzule egon ginenak une hunkigarriak bizi izan genituen. Bertsolariek hunkitu gintuzten, negar malko ugari isuri ziren. Gozatu nuen saioarekin, di-da batean pasatu zitzaidan.

Txapelketa irekia zen oraingoa. Durangaldeko bi monstruek uko egin zioten parte hartzeari, beraz “bidea libre” besteentzat. Bai, nik bi faborito nituen: Xabi eta Fredi. Lagunak, bertso-eskolako kideak, …

Saio osoa urduri pasatu nuen. Nire bihotzak esaten zuen Xabi eta Fredi buruz burukora pasatu behar zirela, baina Fredik ez zuen zortea bere alde izan eta Paiatar batekin konformatu behar izan nintzen. Hala ere, zorionak Alfredo! Lagunak dituzunean oholtza gainean beste era batera bizitzen da saioa. Jakin badakit, Xabi urduri ibili zela, baina askotan ematen zuen besteok urduriago geundela.

Bakarkako gaian bota zituen bi bertsoak, antologikoak izan ziren. Semea gose greban, Iñaki de Juanaren amaren paperean ederto sartu zen. Txalo zaparrada izugarria jaso zuen bertsoekin. Buruz burukoan, agian ofizioetan behera egin zuen, baina ederto baten. Kartzelako bertsoak ederrak!

Eta unea heldu zen: Zuriñe Iarrituk irabazlearen izena esan behar zuen. “2006ko Bizkaiko Bertsolari Txapelketako txapelduna… XABIER PAIA!” Izugarria! Txaloka, oihuka, negar, … Hunkitu nintzen eta nire ondoan zeuden bi sorginak askoz gehiago. Nire aita zer esan! Abots barik gelditu ginen hainbeste orru bota eta gero, merezi izan zuen.

Euskaldunberri bat Bizkaiko Bertsolari Txapelketako txapelduna. Euskaraz ikastolan ikasitakoa. Gure eskolan eta gure eskualdean, Fredirekin batera, erreferente. Getxon bizi gara, euskara ez da nagusi gure herrian. Euskaraz gutxi batzuk egiten dugu. Hogeitasei urte dituen bertso-eskola bat daukagu, Euskal Herri osoan eredugarria dena. Denon artean handi egin duguna. Txapel hau oso garrantzitsua da.

Amari botatako agurra izugarria. Badakigu zer den guraso erdaldunak izatea, zelako esfortzua egin zuten egun batean seme-alabak ikastolara bidaltzen euskaraz ikas zezaten. Zorionak Mari Carmen, zuk ere merezi duzulako!

Ez dakit zer esan, asko pozten nauela lagun batek txapela irabaztea. Asko pozten naizela garai batean sartu zidan tabarrarekin bertso-eskolara bueltatzeko bertsotan.Ohorea dela bere laguna izatea. Lan handia egin du hona heltzeko. Momentu onak eta txarrak egon dira. Orain bakarrik dauka gozatzea. Sinistea berarena dela txapela eta meritu handiarekin irabazi duela.

BIBA ZU, XABI!

P.D: Ezinezkoa da kabareterak ahaztea. Zorionak zeueri be!

Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak | Utzi iruzkina

DURANGOKOAK

Data: 2006(e)ko abenduaren 11a Egilea: begietatik

Eguenean Durangoko Azokara gerturatu nintzen, urtero bezala. Txikitan gurasoekin joaten nintzen eta orain lagunekin, badakizue, erosoagoa da nahiz eta gurasoek beti erosten zidaten zerbait gehiago.

Aurten beste urte batzuetan baino gutxiago erosi dut. Ni ere ikaratu nintzen, inoiz baino poltsa gutxiagorekin atera nitzen Landakotik. Urte osoan euskal literatura “kontsumitzen” duenetakoa naiz. Ez nihoan liburu finko baten bila, esan daiteke pasioan joan naizen lehen urtea izan dela. Ez dakit zer pentsatuko duzuen, baina edizio honetan ez da “liburu estrella” bat egon. Nik behintzat horrela ikusi dut.

Lehenik eta behin 18/98ko diska erosi nuen, Auzolanean izenekoa. Bertsolariak eta musikariak elkarlanean sortutako diska. Doctor Deseo eta Kerobiaren kantak itzelak, gehien ase nautenak.  Euskal Herrian oraindik jarraitu behar dugu horrelakoak egiten, ez dute asmorik bakean uzteko herri hau.

Apurtxu bat aurrerago Ataramiñe´06 eskuratu nuen. Presoek eta iheslarien literatur koadernoa. Liburu honetan ez daukat ezagunen bertso zein idazlanik. Hein handi batean poztekoa da. Perla politak aurki daitezke, ez da idazle profesionala izan behar sentimenduak azaleratzeko, bizitza errealaren kontaketa azken finean.

Susaren mahaira inguratu eta hortxe egin nituen nire erosketa potoloak. Iñigo Aranbarriren Hizlandia hartu nuen, sinatuta eta guzti. Bestalde  Jokin Urainen   Errotarria  kronika liburua. Hau izan da bukatu dudan bakarra eta oso gustora irakurri dut. Euskal Herriak jaso dituen gerrateak, presoen espetxeraldiak, injustiziak, … Euskal Herriko borroka ezagutuko duzu liburu honetan, hasi eta bukatu arte ez duzuna utziko.

Hori bai, mila esker Susakoei: bi liburu erosi eta beste bi oparitu zizkidaten. Gaur egun nork egiten du horrelakorik? Milesker benetan!

Betiko erosketak ere hortxe daude: Seaskako egutegia etxeko egongelan jartzeko eta Euskal Herria aldizkariko mahai gaineko egutegia.

Asmoa nuen Igela! Taldearen poesia aldizkaria erosteko, baina pasatu nintzen bi aldietan ez zegoen inor stand-ean. Berak ez ninduen ezagutu, baina hortxe ikusi nuen Joxe alabarekin Mondragon Unibertsitateko saltokian. Portzierto, Erasmoren liburu hori ez nuen ikusi!

41.edizioa bukatu da, datorren urterarte itxaron beharko dugu gure literatur gosea asetzeko. Bai, batzuk bakarrik sartzen zaie gose hori Gabon inguruan. Pena.

Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak | Iruzkin 1