Bukatu egin zen asteburua. Orain Bilbon egongo naiz eta suposatzen dut azterketak amaitu arte hemen egongo naizela asko ikasi beharra baitago; baina egoera okerragoetan egon naiz eta hala nola aurrera atera naiz.
Kristoren trafikoa zegoen autobusera joateko baina noski eguraldi ona eta jai eguna guztiak Hondarribiara eguna pasatzera eta nola herritik irtetzeko bideak hain onak diren, kotxe ilara galanta, nahiko justu iritsi ginen autobus geltokira baina iritsi ginen.
“Zein desberdina den jendea” eta eskerrak! horixe esan nuen autobusetik irtendakoan, Donostiaraino lasai joan bainintzen, autobusa ez zegoen lepoz jende eta irakurtzea ez zen lan zaila, gainera Lile bezalako liburua izanda; baina Donostian dena aldatu zen, nire atzekaldean neska batzuk jarri eta solasean bidai guztia, ezinezkoa irakurtzea nahiz eta saiatu, eta bertan esandakoak ez ziren ez beti entzundakoak; “no sabes tia! me dijo si queria ser su amante, que si tenia 2 hijos estaba casado pero que le daba igual… Y yo pues le dije que me importaba, pero me fui con X si ese que estuvo con nuestra amiga Y, si fue el cara_polla que elegi esa noche y hoy hacia las 14:00 me ha estado agobiando con mensajes al móvil, espero que no se haya ilusionado porque de lo del fin de semana no pasa… jo! no sabes tia..!”
Mesedez, nik liburu polit bat irakurri nahi eta horrelakoak entzun behar, penagarria baina horrelakoak gertatzen dira musika eskura ez dagoenean, ezta asteburuko partiduak.

Batzuetan lasai asko idazten dut Goienan baina beste batzuetan sentimendu bereziak izaten ditut, ez dut jakiten hauek plazaratu behar ditudan hala ez baina nahiago izaten dut lo gelako kajoi txiki batean gordetzea. Bestalde hemen beti euskaraz idazten saiatzen naiz, ez dakit gogoko baidaukat; baina beste batzuetan testuak gaztelaniaz ateratzen zaizkit, horrela ateratzen direla eta ez nuke nahi hemen bi hizkuntzak nahasi, lan asko egiten ari baitira eBlogosfera aurrera atera dadin.
Beste batzuetan aldiz anonimato hutsa bilatzen dut, idaztea baina inortxok ere ez irakurtzea bakarrik hor idaztea egunen batean berriro ere idazteko, eta badakit paperean egiten badut azkenean egunen batean ez dudala testua aurkituko bai egunen batean zakarrontzira bota dudalako edo ta ez naizelako akordatzen hortik dagoela.
Horrexegatik daukat blog anonimoa, horrexegatik idazten dut euskara ez den beste hizkuntz batean, eta horrexegatik ez du inork bisitazen nik nahi ez dudalako, hispaniar blogosferan ezkutatzea askoz errazagoa baita. Ez dakit zertarako ere idatzi duten mezu hau, beharra sentitzen nuen bekatariak pekatuak esaten dituen moduan.

Azkenean aste santu honetan ere urtero egiten dugun moduan familia guztia Arantzazura joatea erabaki genuen, bi autoak hartu eta 90 minutuko bidaiari ekin genion. Kotxe batean gurasoak txakurrarekin eta bestean anaiak maleta nahiz mendiko bizikletekin.
Lehenengo egunean eguraldi ona egiten zuela Urbiara joatea erabaki genuen beti eguraldi ona egiten duen lehen egunean hara joaten baikara, badaezpada edo… Gurasoek txakurrarekin oinezkoa egitea erabaki zuten eta guk aldiz, mendiko bizikleta gainean, hala ere ez dakit nik denbora gehiago eraman nuen oinez bizikletarekin edota honen gainean, puntu batzuetan nahiko zaila baitzen bizikleta gainean pedalei ematea. Behin Urbian ginela jende mordoa ikusi genuen, hori hondartza zirudien eta urteak dira hainbeste jende ez genuela ikusten, hala ere garai bateko gazte-kanpinen arrastorik ez zegoen, akaso Gazte Topagunean egongo ziren. Eguna bertan pasa ondoren jeistea erabaki genuen eta lasai lasai hurrengo egunari so egitea.

Bigarren egunean, bertako lagun batzuek duela urte batzuk erakutsitako tokira joatea erabaki genuen, Degurixako kanpatara, han oso lasai ibili ginen gora eta behera, haize oso onarekin bestalde lekutan utzi genuen Urbian zegoen jende mordoa eta bilatzen genuen lasaitasuna aurkitu genuen; egun honetan guztiok oinez joatea erabaki genuen.

Hirugarren egunean goizeko plana soilik genuen, bazkal orduan lehengusu eta osaba batzuekin bazkari baigeneukan eta gauzak horrela ordu jakin baterako Arantzazun egon beharra zegoen, honela , Belar eta Aloña egitea erabaki genuen, oraingoan ez ginen guztiok joan aita lanean geratu zen. Ondoren senideekin bapo jan eta lehengusu txikiekin eguna pasa genuen.

Azken egunean eguraldi txarra izan genuen, hala ere bertako lagun batzuekin Jeepean joatea erabaki genuen; horrela lagunak bertako mila paraje erakutsi zizkigun hurrengo urtean bizikletan egiteko asmoarekin, bestalde Gipuzkoako baserririk altuena zena ikusteko aukera izan genuen.

Aste santuko zenbait argazki okasiorako sortutako23hq kontuan dituzue. Batzuetan oso ongi etortzen da Gipuzkoako medietan galtzea.

Egun batzuk bloga itxita egongo da, mendira bainoa familiarekin; Arantzazu ingurura aste santuero egiten dugun moduan.
Bizikleta, txakurra, argazki kamera …