Gaur astelehena, irailaren 12an, Britainia Handiko The Guardian egunkaria goitik behera aldatuta kaleratuko da: diseinu berria, neurri berriak, orri guztiak koloretan… hau da, sekulako aldaketa.

Betidanik asko gustatu izan zait The Guardian-en itxura. Ikusmen handia sortu zitzaidan diseinu berria prestatzen ari zirela irakurri nuenean, hain da ona orain arteko diseinua!.. ba, beno, Interneten ikusi ahal izan ditudan irudiak ikusi eta gero txundituta geratu naiz: zelako polita ematen duen diseinu berriak. Gezurra ematen du, lehen ederra eta orain ederragoa!

Eskubiko irudian, agur esateko bereziki koloretsu kaleratu duten izara neurriko azken azala; ezkerraldean, berriz, diseinu berria duen zero zenbaki bat ikus daiteke.

Hona hemen, The Guardian berrien nondik norakoak:

• Neurria. Berliner formatoan kaleratuko da hemendik aurrera. Berliner formatoa guk ezagutzen dugun tabloide neurria baino handiagoa da baina, orain arte beraiek erabili duten izara neurria baino dezente txikiagoa.
• Diseinua. Goitik behera aldatu dute diseinua bai egunkarian baita eguneroko gehigarrietan ere.
• Tipografia. Neurrira eta propio diseinatutako tipografia erabiliko dute egunkarian. Guardian Egyptian izena du tipografia berriak.
• Kolorea. Egunkari osoa koloretan izango da gaurtik aurrera. Ikusten denez, egunkari honetan ez diote (beste batzuk ez bezala) beldurra kolorea erabiltzeari!

Diseinu berriaren gaineko zehaztasun gehiago hemen aurki dezakezue.

Aurreko batean, *”La gestión del color en los diarios españoles de difusión nacional”* pdf dokumentua jaitsi nuen “Revista Latina de Comunicación Social”:http://www.ull.es/publicaciones/latina/200512delolmo.pdf webgunetik.

Artikuluan, *Abc, El Mundo, El País, La Vanguardia eta El Periódico de Catalunya*ko egunkarietako diseinu arduradunen iritziak agertzen dira. Gaiak, besteak beste, honako hauek: kolorearen erabileraren zentzua, kolorea eta seriotasuna, kolorea eta salmenten gorabeherak, irakurle gazteak eta kolorea…

Jesús del Olmo Barberok egindako lan honetan ez dago beste munduko nobedaderik baina, oso gustura irakurtzen da.

Era guztietako iritziak daude artikuluan, hala ere, denen artean David Garcíarenak (*El País*eko arte zuzendaria) eman dizkidate bereziki atentzioa. Kolorearen erabileraren gainean esandakoak bai topikoak, zaharkituak eta aurreiritziz betetako ideiak! Begira, bestela, zelakoak botatzen dituen:

• “Un diario a color es menos creíble, menos serio y de menor calidad
  informativa. Yo creo que cuanto más color menos credibilidad”.
• “La moderación en los recursos gráficos se corresponde con un periódico de más calidad y así lo identifica el lector. (…) Yo mantengo que no da la misma credibilidad un periódico a todo color que un periódico en b/n”.

Eskerrak, beste diseinu arduradunak ez direla hain tristeak eta iritzi interesgarriagoak botatzen dituztela!

Badakizue, lanerako bueltarekin ez bazarete nahikoa deprimitu irakurri David Garcíaren hitzak.

Austriako Kleine egunkariko diseinugileek bai zortea: ez dagoela material grafiko egokirik? Ez dago arazorik, sortu egiten da behar den irudia, eta listo!

Nahiko dramatikoak ez zirela, antza, Londrestik banan-banan agentziak bidalitako argazkiak, eta beraiek errealitate berria sortzea erabaki zuten (zuzendariaren baimenarekin -edo agindupean- suposatzen dut), bi argazki nahastuz.

Zenbat halako egongo da, gau egun, prentsan eta telebistan!… kontua da, australiar hauek ez direla batere fin ibili, eta foto-gezur hori “sortzeko” atentatu izan ondoren, segurutik gehien zabaldutako irudietako bat erabili dutela…

Horrelako collagea ikusi eta gero, ea nork sinesten duen argazkiarekin batera doan testua… Hau bai dela “diseinugile sortzailea” izatea!

Aurreko mezuko (Zenbakiekin dantzan) erantzun batean, Mathiasen kopilotuak dio oso gustukoa duela Olinpiadetarako Madrileko kandidaturaren logoa, eta gainera, oso praktikoa dela erabilgarria izan daitekeelako hurrengo batean ere… Ba, antzeko iritzikoak omen dira Marca egunkarikoek…

Sekulako bizkortasuna erakusten dute kirol egunkari honetan azalak diseinatzerakoan: tipografian oinarritutako jokoak, irudiekin egindako txantxak, izenburuak modu ironiko edo elementu grafiko moduan erabilita…

Duten ohiturak eta estiloa ezagututa, nahiko iragargarria zen 2012 urteko Olinpiadetarako Madrilen aukeraren aldeko apustu (grafikoa ere) egitea, eta beraien webgunean ikus daitekeen moduan, egunak eman dituzte gaiarekin lotutako ikututxoak azalean kokatzen.

Harrigarria da zein modu sinple eta eraginkorrean nahastu duten beraien mantxeta eta Madrilgo kandidaturaren logoaren ideia. Ezkerreko azala, nominazioaren bezperakoa da, eskubikoa, berriz, Madrilgo kandidaturak ezetza jaso eta hurrengo goizekoa…

Ausartak dira diseinuan, segurutik, gure kioskoetan eros daitekeen egunkaririk ausartena. Izenburuak jartzerako orduan txafardero samarrak badira ere, orokorrean, oso ondo asmatu dute argitaratzaile-erosle harremanean eta estiloan. Esango nuke “Marca-ren estilo”tik asko dugula ikasteko gure “euskal esparru komunikatibo” klasikorro honetan.

Marca-k, munduko ondoen diseinatutako saria jaso zuen SND elkarteak antolatutako lehiaketaren azkenengo edizioan.