Orain aste batzuk dela, Sustatu.com-en irakurri nuen enpresa batek emakumeentzat propio diseinatutako ordenadore eramangarria (“eskuko poltsa baten itxura duena”) jarri duela salgai.

Albistea, orain arte, bale, ez da oso gauza arraroa: talde zehatz batendako diseinatutako eta ekoiztutako produktu zehatz bat merkaturatu dela, kasu honetan, emakumeendako ordenadorea…

Harritu ninduena produktua bera ikusteak izan zen! Aluzinatuta geratu nintzen. Kontua da, gauza ultra-berri eta bereziki emakumeendako diseinatutako produktu hori oso-oso antzekoa dela (diseinuz behintzat, eta diseinua da, batez ere, produktu honetan saltzen dena) orain ia sei urte beste enpresa batek saltzen zuen ordenadorearekin konparatuz gero: produktoaren kontzeptua, forma, eramangarria izatea egiten duen kirtentxoa…

Ikusi iruditan, ezkerrean, orain bost urte deskatalogatuta dagoen Apple-en iBook modelo unisex-a: eskubian, ordez, orain emakumeendako bereziki diseinatutako ordenagailu “berritzailea”…

Marketing-aren bideak ulertezinak dira gero! Orain arte, ohituta geunden genero batendako egindako produktuak -merkatua eta negozioa handitzeko asmoarekin- bestera zabaltzen (prakak, krema hidratanteak…) baina, ikusteko nengoen, berez, genero biendako sortutako zer edo zer, epe motz batera, genero batendako bereziki sortuta eta eginda moduan saltzea…

Hurrengo teknika, akaso, generoka eta urteka txandaka saltzea. Batek daki.

Nondik natorren eta nora noan jakiterik zail samar daukadanez, zer naizen, gutxienez, jakitea gustatuko litzaidake. Mahai gainean dudan hiztegira jo dut erantzunen bila: Diseinugile: diseinuak egiten dituena; diseinatzea lanbidetzat duena. Jakina, ondoren, diseinu zer den begiratu behar izan dut, hauxe da aurkitu dudan erantzuna: Diseinu: objektu artistiko edo funtzional, gailu mekaniko, egitura, sistema etab.en aldez aurretiko adierazpide grafikoa, sormenezko ideia baten arabera egindakoa.

Ondo dago. Definizio argiak eta sinpleak. Baina, badakizue batez ere zer den diseinugile izatea? bada, erabakiak hartzen etengabe ibiltzea.

Erabaki gutxi-gutxi batzuk orokorrak izaten dira: lanaren formatua, neurriak, euskarria, kolore paleta… baina, batez ere, diseinugile izatea, denbora guztian erabaki txikiak hartzen ibiltzea da, erabaki txiki mordo-mordo-mordoa: “Kolore hori, apur bar argitxoago”, “Izenburu hori bi milimetro goraxeago”, “Argazki hori %10 handiago”… eta horrela, egun osoan!

Akaso, ez da oso definizio zehatza izango eta beste lanbide askorentzako ere aplikagarria izan daiteke, baina horrela jarriko nuke nik hiztegian: Diseinugile: egun osoa erabakitxoak hartzen ematen duen laguna. “Diseinu”ren definizioa? Bada, erabaki txiki eta mordoaren batuketaren emaitza grafikoa. Hala!

Logotipo, ikurra, marka eta horrelakoekin atzera eta aurrera ibiltzen naiz eta seguru nago guztietan ez ditudala zehatz eta ondo erabili. Egia esan, ez zait lar-larregi axola.

Kasu sinple eta garbienetan, marka batek (irudikapen grafikoaz nabil, beste kontu bat da marka, zentzu makro-orokorrenean hartzen badugu) bi osagai ditu: ikurra edo sinboloa (marrazkitxoa) eta logotipoa (izena esan dezagun, idatziz doana); eta bi horien batuketatik marka lortzen da. Beraz, Marka = ikurra + logotipoa.

Egia da askotan gertatzen dela elementuen arteko muga irudian ikusten den bezain garbia ez dela eta nahastuta agertzen direla (egin froga bestela eta aztertu burura etortzen zaizkizuen marka pare bat). Halakoetan ez da erraza zer den zer esaten eta izenak asmatzen ibiltzen gara eta gainera, sinplifikatze aldera egin barik ahalik eta izen handinahien bila joateko joera dago: definitzailea, kontzeptua, logo-sinboloa… Nik, eta batere akademikoa ez izan arren, logotipoa deitzen diet eta listo.

Kontua da sarritan gertatzen dela —eta honetara nentorren— zenbat eta izen zailagoa izan orduan eta prezio handiagoa!… Akaso, lan bikoitza egiten delako, batetik, logotipoa sortu (marka, barkatu!), eta bestetik, izena asmatu.