Joan zen zapatuan kubako doinuak dantzara atera ninduen lagun batek. Neu ere hasi nintzen iaz ikastaroan, baina doinu horiek ez ninduten gehiegi erakartzen eta utzi egin nuen. Joan zen zapatuan, ordea, itzel pasatu nuen Enekorekin dantzan. Harek bai ikasi eta zelako dibertigarria den, norbera laga ezkero, mutilak eramaten zaituenean.
Esan egiten zidan Enekok aldioro “itxi eroaten” eta nik, berriz, “ezta bape erreza; agintzea gehiegi gustatzen jat”. Eta, uste dut hain justu horregatik utzi nuela ikastaroa; ez nintzen gustura sentitzen mutilaren agintzeko zera horrekin. Aldiz, zapatuan dantzan ondo baino hobeto pasatu nuen. Eta, Patxi Traperoren
kronika irakurrita gogoratu naiz, kostata animatu zela zapatuan kontzertuaren gunea. Eneko eta biok izan ginen lehenengoak dantzara irteten eta ordu erdira-edo animatu ziren beste batzuk. Hala ere, egia da bai ez garela oso dantzazaleak, baina probatzea da kontua.
Niri neuri betidanik gutatu izan zait dantza egitea. Salsa eta horrelakoak agian ez hainbeste, baina rokanrola bai; horixe baietz. Gogoan daukat oraindik gazteagoa nintzenean aitak plazara ateratzen ninduenean. Gero, nerabe izan nintzen eta orduan lotsa ematen zidan aitak dantzara ateratzea. Baina hori baino lehen, itzelezko dantzaldiak egin genituen. ETa, joan zen zapatuan, Enekori esker antzera samar ibili nintzen Kubako talde batekin dantzan.
Aukera izan ezkero, aproba egizue; “laga eramaten”, primeran pasatuko duzue!
