Edward R. Murrow telebista aurkezleak George Clooneyk zuzendu duen azkeneko filmean esaten duen azkeneko esaldiak zer pentsatua ematen du.
Harekin bat egin nuen joan zen eguaztenean. Orduan ikusi nuen Good night and good luck filma. Zuri beltzean eta patxadaz ia ordu eta erdian McCarthy senadorearen sorgin ehizaz baliatzen dira filmako protagonistak CBS telebista taldeko kazetari taldea telebistaren norabidea salatzeko.
Oraingoan ere, baliteke AEBtatik etorritakoari kasu gehiago egitea. Clooneyren filma ikusten egon nintzen McCarthyri maskara nola kenduko zioten adi. Batez ere pertsonaietako batek oso gaizki pasatzen duelako eta hura salbatuko zela eta erabat arduratuta nengoen. Filmaren amaieran, ordea, eskertu egin nion Clooneyri filmari eragin zion bira.
Telebista ikustea, gustura ikustea, izugarrizko erronka bihurtu da. Hala uste dut nik behintzat. Tarteka programaren batek edo telesailen batek pizten du nigan interesa. Baina, orokorrean, logura sortarazten didalako esertzen naiz telebistaren aurrean. Behinola, loguretuta, gustura sartzen da bat ohera!
Horregatik aitortzen diot meritua Clooneyri filmaren amaieran diskurtso bikainarekin amaitzen duelako Murrow-k. Telebistaren tubo katodikotik aterarazten dutena telebista kateen arduradunek aldatu ezean, inoiz ez dela lortu telebistak gizartean era txukunean eragitea.
Eta, bide batez, George Clooney guapisimoari filmean apurtxo bat gizenago ateratzen den arren bere herrialdeko hedabideek Bushekiko duten jarrera epela kritikatzeko ere balio diola uste dut bere azkeneko lanak.
Hark dioen moduan, Good night and good luck, batez ere telebistaren aurrean jartzen zaretenean edo irrati jakin batzuk entzuteko orduan.
