Localiak lekua utzi

Erantzun 1

Normal
0
21

false
false
false

MicrosoftInternetExplorer4


/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Tabla normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:”Times New Roman”;
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}

Aspaldiko kontua ei zen
bankarrotan zegoela baina gaur arte ez da zabaldu Localiak ateako krisketeari
bi buelta eman eta itxiko dituela Estatu espainiarrean dituen telebistak. Honez
gero, Iruñeako Canal 4 nor erosiko zain dago. EAEn akzioduna den
gainontzekoetan ere, hau da Localia Gipuzkoa, Txingudi Telebista, Canal Bizkaia
eta Canal Gasteizen igarriko zuten kolpea. Eta, hemendik aurrera ikusi beharko
dugu nolakoa den “telebista lokalak” deiturikoen merkatuan zelako eragina
izango duen.

 

Canal +ek irekian estatu
mailako telebista lizentziarik ez zuen bitartean, logika enpresarial eta
politikorik bazuen Localia bezalako sarea montatzea. Tokiz-toki kokatzen hasi
ziren kanal horien bidez, batzuetan espreski sortuta, besteetan lehendik zeundenen
jabe eginez (Canal 4ren kasua) edota, akziodun modura sartuz (gure artean
gehien erabili izan duten sistema), zeharka legea gainditu zuen. Jokaldi ona
zirudien Localiarenak.

Kontuak beste modura
ikusten hasi ziren Cuatro emititzeari ekin zioenean. Orduz gero, Localiaren
sare paraleloa astunegia suertatzen zitzaien. Gainera, bien bitartean, hainbat
komunitate autonomoetan tokiko telebistak arautzeko legedia onartua izan zen (2006ko
azkenetan dekretua kaleratu zuela Jaurlaritzak eta lehenago baina akorduan ez
dudan urtean Nafarroako gobernuak gauza bera egin zuen). Arauketa horien
ondorioz ordura arteko “merkatu libreari” amaiera aurreikusten zioten hainbat
telebista katek. Izan ere, legediak barne-ekoizpenari ordu kopurua, hizkuntza
propioen presentziari portzentaiak eta gertuko edukiei pisu batzuk markatzen
zizkien. Ez dakit baldintza horiek beteko dituzten, baina Localiakoek bezala
Vocentok eta :Local Mediak ohitura modura zuten lan sistemari mugak jartzea
zen. Ez zeuden horretara ohituta.

 

Gaur zabaldu da berria:
Localia itxiko dute aurki.

 

Gure artean nolako
eragina izango duen zaila da jakiten. Babesten zituzten kanaletan akziodun
nagusiak ez izan arren, ez da gauza bera Localiarena bezalako indarra somatzea
atzetik ala ez. Baina, tira, agian orain arte eduki izan dugun “tokiko”
telebista atrofiko, alegal eta sustrai gabetuan gauzak zuzendu egingo dira. Ez
dut uste bertako kanalentzako notizia txarra izango denik.

 

Kanalen lekua

 

Tokikotasuna da, zalantza
barik kanalek landu beharreko osagarri bat. Gertu-gertukoen kasuan gehiago.
Baina, edukietan bezala badago beste leku bat telebista-kanalek irabazi behar
dutena: eguneroko prentsan telebista programazioari buruzko orrialdeetan
agertzea.

Ezin izan ditut gurean
argitaratzen diren egunkari guztiak aztertu baina, Iruñean eta Gasteizen
argitaratzen direnaz aparte, besteak begiratu ditut eta gauza politak somatzen
dira.Gainera, bide batez ETB3ren programazioa aipatzen ote duten fijatu naiz,
kolpe berean.

Esaterako, Deiak estatu mailako kanalen parean
Canal Bizkaia eta Euskaltel jartzen dituen moduan, letra eta leku txikiz aipatzen
ditu ETB3, ETB Sat, Canal+, Telebilbao eta Tele 7. Tamainaren bidez
bereizketak eginez, baina tokiko kanalei eta sortu berria den ETBren
hirugarrenari lekua egiten dio.

Garak Estatu espainiarrekoez gain frantziakoen programazioa agertzen duen
orrialdeetan lokalen aipamenik ez du
eta ETB3ri ezikusiarena egiten dio. Arrraroa, ezta?

Berriak, bere aldetik, ETB1, ETB2 eta ETB3ren programazioa segidan eskaintzen du. Estatu bietako publikoak eta hainbat
pribatu aipatzen dituen orrialde beretsuetan.

Noticias de Gipuzkoak, ETB3rik ez eta bai aldiz, txikian, Frantziako
TF1, France 2 eta 3. Gainera Localiaren eta Euskaltelen programazioa
zabaltzen du.

Diario Vascok bere aldetik, tipikoez gain, Teledonosti eta
Euskaltel eta, txikian, mugaz bestaldetik datozen hiruri buruzko informazioa
argitaratzen du. ETB3korik ez da ageri.

Aurrekoaren
familikoa den  El Correorentzat (Gipuzkoako edizioan) ETB3 ez da existitzen eta
bai ordea betikoez gain Bilbovisión eta Euskaltel.

El Mundo del País Vascon eta El
País del ídem-en, ETB3rik ez da publizitatzen, bai ordea letra txikiagoan
ETB 1 eta ETB2.

 

Total, errepasu arinenak
ere erakusten du, tokiko telebisten aipamen urria eta selektiboa egiten dela.
Eta noski, aipatzen diren tokiko kanalek egunkaria argitaratzen duen
enpresarekin harremanen bat izatea nahiko normala da: País-Localia, Deia-Canal
Bizkaia edo Vocento-Teledonosti-Bilbovisión.

 

Bestalde, oso gutxi dira
urriaren 10etik emititzen ari den ETB3ren programazioari lekua egiten dioten
egunkariak: Deia eta Berria.

 

Akasko, Localia
desagertzeak telebistaren panorama aldatzeko balio izango du, baita
egunkarietan kokatzen dituzten programazioetan ere.

“Yes, weekend” (irakurri “Yes, We Can”)

2 erantzun

Normal
0
21

false
false
false

MicrosoftInternetExplorer4


/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Tabla normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:”Times New Roman”;
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}

Pare bat
aldiz entzun dut Obamak hauteskunde gauean bota zuen speecha. Egia da oso ondo eraikitako diskurtsoa dela. A
good example hainbat gauzetarako.

Hizlari ona
da, no doubt about it!

 

Bereziki
aproposa iruditu zait 106 urteko emakume beltzaren bizitzan gertatu izan
direnen errepasua egitea. Ez du
konparazio punturik Raxoik telebista-debateetan erabili zuen neskatilarenaz.

 

Eta, hitz eta esaldien
erabileraz gain, aipagarria very iruditu zait geldialdiak eta isiluneak
tartekatzearena. Rythm. Eta, on top of all, nola tartekatzen zituen “yes, weekend”
esaldia, hain famatua  gertatu izan dena
kanpaina luze eta neketsu honetan.

 

Normala da Obama ere
kanpaina amaitu zedin dreaming about egotea!! 21 hilabetez luzatu omen da White
Housera iristeko lasterketa. Eta bera da the winner.

 

Ba, bai, nik uste dut
irabazia duela weekend on bat. Deskantsu eder bat.

 

Guk ere, irabazia dugun
bezala, denboraldi baterako, Finis (Phoenix ahozkatu) eta Xikagou ez entzun
behar izatea.

 

Eta, hara joan diren
bidali bereziek (EITBkoez ari naiz; horiek inporta zaizkit gehien) ere hartu
dezatela asteburua libre. Beraiek ere ondo merezia dute weekend eder bat. Ia informatiboki
sufritu izan duten  Estokolmo sindrometik
askatzen diren apurtxo bat.

 

Best wishes

Apokaliptikoak eta integratuak

Utzi erantzuna

Kazetaritzako ikasle nintzela irakurri beharrekoen artean
zegoen artikulu honetarako izenburu modura aukeratu dudan Umberto Ecoren
liburua. Nik bezala irakurri ez zuenak ere badaki autore horrek komunikabideen
mezuen aurrean bi jarrera kontrajarri horiek ematen direla. Batzuk, Irakeko
gerra, garzonkeriak, finantzen gorabeherak edo negutegi efektoak kataklismoaeta
etsipena nagusituko diren sentipenak izango dituzte. Beste batzuk aldiz,
ziklikotasunean, barne-erreforman eta sistemaren baliabideetan jartzen
dituztela esperantzak.

Gaur egungo telebista-albistegiak ikusteak joera pare
berbera sortuko du agian, baina nago beste bizipen bat nagusitzen ari dela. Eta
beraz, egoera “honek ez du irtenbiderik” ala bere kontrakoa den “honetatik ere
aterako gara” baino, indiferentzia nagusitzea. Eta bide beretik, albistegietako
kontuak norberari gertatzen ez zaizkion bitartean, mundua normal dagoela
pentsatzea. Brechtek honetaz ere idatzi zuen zerbait, ala?

 

Bakoitiak

Utzi erantzuna

Normal
0
21

false
false
false

MicrosoftInternetExplorer4


/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Tabla normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:”Times New Roman”;
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}

Telebistari eskaintzen diogun  denbora beste zeregin batzuei kentzen diogu. Diotenez,
irakurketa da galera gehien sentitzen duenetarikoa. Ez dakit hori guztiz egia
den baina, gainera, ez zait asko gustatzen horren inguruan sortzen den
moralina. Zabor-liburu asko dago eta telebista programa zoragarri dexente
ezagutzen ditut.

 

Aisialdiaren erabileraren inguruko ezbaian, non kokatzen
dira literaturari buruzko telebista programak? Sortzen dute Sautrela lakoxeek
irakurtzeko gogoa?

Literatura irakurtzeko da soilik (bakarkako plazerra,
bestalde) ala telebistaren kasuan bezala hizketarako gaia?

 

Lehengo astelehenean, Hasier Etxebarria gainetik kendu
ezinean ibili nintzen, goizetik gauera. Hasteko, Sustatun agertu zen notiziaren haritik tiraka denbora pila bat eman nuen Begoña Ameztoy delako
batek DVn idatzitakoak irakurtzen. Gero etorri ziren ETBko Hasierren erantzunak
egunkarian bertan eta bere blogean. Lerroz lerro irakurri nituen  batek zein besteak esandakoak eta, egia aitortuz,
lasaitu ederra hartu nuen Etxebarriak amaiera eman zionean usteltzeko bidea
hartuz zihoan harremanari. Epistola gero eta pozoitsuagoak ziren elkarri
igorritakoak.

Ez naiz beraz luzatuko gutunen tonuaz, handiagoak nork
botako ote dituen lehia horretan beti neurria galtzeko arriskua dago-eta.
Baina, tira gauza bat gustatu zait, aspaldiko partez, euskarazko telebista bat
(kasu honetan ETB3 jaio berria) ikusezintasunetik atera da eta plazan mintzagai
suertatu zaigu. Ez al zen Julio Iglesias izan  “que se hable de mí aunque
sea bien” esan zuena. Eskandalu apur bat ez zaio agian gaizki etorriko ETB3ri Vocenton
leku bat eskuratzeko.

 

Esandakoa, goizeko zati on bat horretan eman nuen Ameztoy
versus Etxebarria pressing catch borrokaldiaren gain irakurtzen.

 

Gauean aldiz, ETBko kanal berria aukeratu nuen digitalean
daukagun katalogo zabalean. Eta, ikusi nituen bi programak oso gustukoak izan
nituen. Prime-timea zen eta orduan egokitu ziren “Sautrela” literatura saioa
lehenengo eta “Haratago” (ez dakit nola kokatu tematikoki; bakarra ikusi dut eta
ez dakit hemendik aurreakoetan sukaldariak erabiliko ote dituzten bizitzaz
hitzegiteko) delakoa gero.

 

Sautrela

ETB1en eduki izan duen ordutegia dela-eta (zapatuko
bazkalordua), ez dut askotan programa 
hau ikusi eta aitortu beharra daukat ez dakidala asko saio honen orain
arteko ibilibideaz. Egunkarian irakurritakotik edan izan dut gehiago programa
bera ikustetik baino.

Baina, lehengo egunekoa ikusita, telebistako saio batek
irakurzaletasuna bultza dezakeela 
pentsatzera eraman nau. Esaten direnaz gain, iradokitzen dituztenak
jakingura eta istorio berriak irakurtzeko gogoa eman ahal du-eta.

Paul Auster zen gonbidatua. Elkarrizketaren tonua,
jorratutako gaiak eta telebista produktu gisa oso ekoizpen ona izan zela
iruditu zitzaidan. Autoreaz ez dakit asko eta programan entzundakoaz gain
ezingo nuke gehitzeko ezer berririk esan. Hori bai, sekulako gogoa sortu zidan
bere libururen bat irakurtzeko, bakardadeaz eta bizitzaren ikuspegiaz
idatzi  dituenak leitzeko. Bakarrik bizi
garela zioen betaurrekobeltzak kendu barik eta frantsesez hitzegiten zuen
iparamerikar idazleak. Enigmatikoa zen eta erakargarria.

Bakoitia eta literaturara azken denboraldian zaletu den
neroni programak lehio interesgarri batzuk zabaldu zizkion.

Eta literatura programa bati hori baino gehiago eskatzea zaila
egiten zait.

 

Baina tira, horrezaz gain, oso polita iruditu zitzaizkidan
elkarrizketa egiteko kokalekua, erabilitako planuak, argiztaketa, irudiaren
testura. Agian Sautrelan oso ohikoa izango da, baina niretzako deskubrimendu
bat izan zen telebista programa horrek duen faktura estetikoa.

 

Haratago

Edukia eta osagarri formalak bereiztea oso zailak izaten
dira telebistan. Izan ere, irudiak eta soinuak zein planotan mugitzen dira,
edukiarenean ala formarenean?

Hilario Arbelaitz izan zen lehengo eguneko programa gorpuztu
zuen pertsonaia. Bere ogibidea aldiz, bizitzaz eta munduaz duen ikuspegiaz
gehiago jakiteko aitzakia. Interesgarria oso.

Lehengo zalantzara itzulita, Arbelaitzen hitzak eta offean
entzuten zen Hasier Etxebarriaren kontakizunak programaren ildo argumentala,
nolabaiteko mamia osatzen bazuen, non kokatu beharko genituzke gozatu ahal izan
genituen irudien eta audioaren erabilera?

Izan ere, niri programaren erritmoa, erabilitako kamera
kokapenak eta angulazioak, planoak (luzeran eta zabaleran) eta zuzeneko
audioaren presentzia oso deigarria egin zitzaizkidan.

Ahaztuta neuzkan ETBk ekoitzitako programetan halako kariñoaz
eginiko planoak, angularraren erabilera neurtuak, mikro-travellinak eta
dokumentalik gaurkoenek erabiltzen dituzten dramatizazio puntualak eta
errekreazioak. Oso zaindua. Audioak ere sekulako indarra zeukan, irudien
gainetik testurak sortuz.

Orokorrean, sumatzen da sekulako produkzio lana dagoela Haratago
bezalako programa baten atzetik.Erreferentziala.

 

Scheduling

Agian, Sautrelari eta Haratagori buruz sortzen zaidan
zalantza bakarra programen hurrenkerarena da. “Urrezko ordutegian” aurkezle eta
esatari bera duten bi saio programa segidan jartzea ez  zait programatzeko aukerarik errentagarriena iruditzen.

Ez daki / Ez du erantzun

Utzi erantzuna

Normal
0
21

false
false
false

MicrosoftInternetExplorer4


/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Tabla normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:”Times New Roman”;
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}


TDTa ikusten dudanetik,
zailagoa egiten zait kanalak identifikatzea. Tele-hargailu zaharra nueneko TVE1,
ETB2, Tele 5 eta GoiTB oso erraz ezagutzen nituen, mandoan jarrita neuzkaneko
zenbakiaren arabera, identifikagarri gisa erabiltzen duten “euliagatik”,
hizkuntzagatik eta promoengatik. Edukiak berak aspaldi utzi dio kanalen izaera
identifikatzeko elementu gisa.

 

Digitalean jasotzen dudan
uhinezko telebistan, tele-denda kanal ugari daude, ETBren lauak, eta Estatu
mailan emititzen duten Antena 3, Tele 5 eta halakoen neba-aizpa digitalak: FDF, Telecinco 2, Antenaneox eta abarrak. 

Jaietan herriz herri
ibiltzen diren saltzaileen pare, postu batetik bestera desberdintasun gutxi
dago telebista kanal horien artean.

 

Kanal saltsa horretan
zapeatzen nenbilela lehengo egunean, inkesten emaitzei buruz galderak egiten
zuen lehiaketa batekin egin nuen topo. Formato ezaguna egin zitzaidan:  inkesta soziologikoetako datuak ia egiazkoak ziren ala
ez  jakitean zegoen gakoa. Adibidez, ia
“Valentziakoak ote diren Estatu espainiarrean sexu harreman gehien daukatenak”.
Lehiakideek galderan esandakoa “Egia”, “Gezurra” ala “Ez daki/Ez du erantzun”
aukeratu beharra zeukaten eta asmatuz gero, puntuak gehitu. Gero dirutara  itzultzen ziren aipatutako puntuak.

 

Lehiaketa honek,
telebistan asko ikusten diren “inkestak” ekarri dizkit burura eta, baita ere,
lehengo egunean telefonoz neroni egin zidaten galdeketa bera ere.

Lehenetik hasiko naiz.

Albistegietan bereziki,
baina bestelako programetan ere, jende artean zabalduen dagoen ustezko iritzia
ilustratzeko erabiltzen dituzte inkestak. Eutanasia, arrazakeria, krisi ekonomikoa
edota Osasunaren entrenatzailea izan daitezke galdegaiak.

Irakurketa
soziologikoetarako baino, telebista kanalaren ildo editoriala zein den jakiteko
izaten dira interesgarriak aipatutako “inkesta” horiek. Zein den kanal
bakoitzak erreferente modura hartzen duen “gizartea” eta  bere entzuleei buruz daukan irudia nolakoa
den erakusteko balio izaten dute kalean grabatutako ditxosozko bideoek.

 

Bada, bide batez,
deigarria egiten zaidan beste gauza bat: zein erantzun errazak ematen zaizkien
oso gai zailak  diren galderei. Gairik gaitzenari
eta korapilotsuenari buruz ere telebistan agertzen zaigun jendeak zeresana
izaten du. Beti dauka erantzuna prest.

 

Aipatu dudan bigarren
gaiari helduko diot orain, telefonoz egin zidaten inkestari buruz hain zuzen
ere. Kasualitateetan sinesten ez dutenen ildotik, kable bidezko telebista zen
inkestaren gaia. Eta han, ezinezkoa zen “ez daki” ala “ez du erantzun”
aukeratzea. Galdera guztiei zerotik bosterako puntuazioa eman beharra neukan. Eta
larri ibili nintzen, ez baitaukat nik etxean ez Euskalteleko kablerik ezta ere
Imageniorik ala Jazztelik. Hala esan nion inkestatzaileari baina hark
“erantzule” bat behar zuen, nire adinekoa, sexukoa eta ogibidekoa.

Deseroso
sentitu nintzen oso entzunez baino ezagutzen ez nituen plataformei buruz
iritzia ematen. Programazioaren kalitatea, kontratuen prezioa, modernotasuna
eta baliabide teknikoei buruzko galderak luzatu zizkidan eta han  ni, inkestatzaileari berari fabore bat egiten
niola pentsatuz, 4, 3, 5 eta halakoak erantzuten.

Azkenean, galdetegia
beteta, telebistan ikusten ditugun edozertarako iritzia emateko pronto dauden
horietako bat naizela pentsatu nuen. Akaso ni ere “ez daki” “ez du erantzun”
multzo horretan nire burua ikusteko bildur direnetakoa izango naiz. 

Gizonen kontuak

Utzi erantzuna

Gustatzen zait Emakundek bere sorrera-urteurrena dela-eta martxan jarri duen publizitate kanpaina. Euskadi Irratian eta Radio Euskadin (eta uste dut SER Bilbaon eta Herri Irratian ere) entzun daitezke spotak, berdintasunaren mezua hainbat emakumeen ahotsean gauzatuta.
Hitz lauak. Etenik gabe, iraunkortzen doan bidea irudikatuz. Euri tantena bezalaxe.

Oraindik ere egin gabe dagoena erakusteko-edo, gaur, ETB1en eguerdiko albistegian entzun dut,  Al Gore Bilbon izan dela “enpresa gizon” andanari hitzaldi bat eskainiz. Minutu batzuk beranduago, saio berean, Unai Basurto munduari buelta eman guran abiatu dela “itsas gizon” ausartenek bakarrik hartzen duten erronkari ekinez.

“Euskararen erabilera ez sexista” gidaliburuaren erreferentzia hemen jartzea  pentsatu dut, akaso baten bati interesatuko zaio-eta.

*Bide batez, “Emakunde” ahoskatzerakoan “Emákunde” izango da, ezta? Eta ez “Emakúnde, ala?

Telebista, internet eta bi hauei buruzko liburua

Utzi erantzuna

Normal
0
21

false
false
false

MicrosoftInternetExplorer4


/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Tabla normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:”Times New Roman”;
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}

“Internet y televisión: la guerra de las
pantallas” izeneko liburua kaleratu dute oraintsu Imma Tubellak, Carlos
Tabernerok eta Vincent Dwyer-ek (Bartzelona, UOC-Ariel, 2008).

Erdian-edo noa eta benetan pentsatzen dut
gomendagarria dela.

 

Beste gai batzuen aretan, interneteko eta
telebistako erabiltzaileen nortasuna eta kontsumo portaera aztertzen dituzte.
Izan ere, egileen esanetan, kontsumoak berak markatuko du neurri handi batean
medioen ( eta internet bera ere, noski) etorkizuna.

 

Non, noiz, norekin eta nola konektatzen garen,
zenbat denboraz, zer egiteko, ikusle hutsak ala partaideak ote garen…galdera
horien erantzunek markatzen dute nolakoa den kontsumoa eta neurri handi batean,
nolakoa izango den medioa bera etorkizunean. Labur esanda, kontsumo-portaerak
berak markatuko duela medioen izaera.

 

Katalan hauen liburuaren kontuak buruan neuzkala,
eskuetara etorri zaidan datu bat jarri nahi nuen mahai gainean: geure artean nola
aldatu den telebista jasotzeko sistema. Ez dut esango uhin analogikoz, kablez,
satelitez ala digitalez telebista ikusteak zuritik beltzera aldatzen duenik
panorama, baina tira, esanguratsua da oso.

 

Lehen nagusi zen uhin analogikoa jasotzeko
antena zeukatenen kopurua (2001an %97,5) eta orain aldiz, ikaragarri jeitsi da,
2008an %48,4.

Aldiz, gainontzeko transmisio-sistemen artean
gora egin du itzel kableak: urte bi horien tartean zerotik %39,7ra pasa da.

Maila apalagoan, baina noski itzalaldi
digitala bi urte barru datorrenean beste batzuk izango dira kontuak, TDTa
%8,3az, EAEn.

 

Total, errezepzio-sistetemetan aldaketa
sakonak ematen ari dira eta etorkizun hurbilean areagotu egingo dira horiek.
Gainera, telebista jasotzeko modu horiek aldatu egin dute etxera heltzen
zaizkigun kanalen kopurua, eta edukiak, eta hizkuntzak eta horiek kontsumoan
eragina izaten ari dira.

Kontsumoak (audientzia ikerkuntza
arduratzen  da kuantifikazioa lan
horretaz) sekulako  eragina  dauka egiten den eta etorkizunean ere egingo
den telebistagintzan.

 

Tubellaren, Taberneroren eta Dwyer-en liburura
itzulita, kontsumoak berak markatuko du telebista deitzen dugun hori nolakoa
izango den biharkoan.

Kontainerra

Utzi erantzuna

Normal
0
21

false
false
false

MicrosoftInternetExplorer4


/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Tabla normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:”Times New Roman”;
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}

ETB3 urriaren 10ean
hasiko da  emititzen. Euskarazko kanal
berriak hasieran uhin digitalez emitituko du (EAEko etxeen %8,3ko irismena
dauka), baina Euskaltelekin ari dira negoziatzen kable bidezko (%39,7) seinalea analogikoan zabaldua izan dadin.

Euskalteleko digitala jasotzen duenak, kablez ere ikusi ahal izango du, baina pakete analogiko oinarrizkoa duenak, momentuz ezingo  du ETB3 ikusi. Harremanetan ari dira Euskaltelekoak eta ETBkoak digitalean zein analogikoan heldu dadin etxeetara, izan ere horrek sekulako irismena emango lioke euskarazko kanal berriari.

Hiru oinarri izango ditu
kanal berriaren programazioak, ETBk bultzatu dituen beste horrenbeste “marka”
nagusienen eskutik: Betizu, Gaztea eta EITB Kultura.

Multzo horietariko bakoitzean
programa desberdinak sartuko dira, baina guztiek nolabaiteko etiketa, gai bateratzailea
eta xede-taldea edukiko dute identifikagarri. Telebistaren kontsumoan ematen
ari diren aldaketak (banaka ikustearena, euskarri  teknologiko ugari erabiltzea, kanalarekiko
fideltasun galtzea, autoprogramatzea) eta transmisio sistemen ugaritzea direla-eta,
telebistak zertan amaituko duen jakitea zaila da. Baina  bien bitartean, pozgarria da ETB1ez eta
Goiena TBz gain (zein tokian tokiko beste kanak) hirugarren bat ere egongo dela jakitea. Euskarazko produkzioari
beste lehio bat irekitzea ondo etorriko zaio.

“Erruduna sentiaraztea zenuen lege…”

Utzi erantzuna

Memoria kolektiboan (telebistan
agertzen diren irudiez osatua dagoena; 
 bestelakorik ez dagoela baitirudi)
fresko ditugu, oraindik ere, Fórum   Filatélico eta  Afinsako aferaren
irudiak. Azken egunean beste bi 
gehitu zaizkie, Lehman Brothers finantza
enpresa erraldoiarenak eta 
espainiar epaitegi gorenak ANV-EAE legez
kanporatzearenak.

Eta, honainoa heldu zaren irakurlea, leitzen segi eta
jakingo duzu 
nola lotzen ditudan nik hiru horiek.

Posta-zigiluak
diru trukean
Itxura oneko bulego batzuen kanpo aldea, forja eta guztiz
jantzitako 
ate zabalak, metalezko plakak enpresaren izen disdiratsua
agerian 
zutenak  eta, panoramika bat eginez, kontrapuntu gisa, inbertsio 

horietan kalteturik gertatu zirenak, pankarta ziztrin baten 
atzealdean,
justizia eske (ikus El Paisek ateratako argazkia).

2006ko kontuak dira eta gogoan dut irudi horiezaz gain ikaragarri deigarria iruditu
zitzaidala  
orduan  notizien testuaren sustratuan  ageri zen ikaskizuna: “dirua 
azkar egin nahi duen (klase ertaineko inbertsore hori) zekenkeriz 

jokatzen ari da”. Milako batzuk inbertitu eta 

kale egiten duena “etorri berri” bat da. Miloiak  dituenak jakin badaki 
“halakoak” ez direla fidagarriak. Klase kontua ere izaten da.
Notiziak  sekulako moralina  dosiaz jantzi
zuten telebista- eta  
irrati-albistegietan.
Bide batez, orduan kartzeleratu zituzten exekutiboetatik zenbat daude gaur egun giltzapean?

Mahaia hustu behar izan 
duten exekutiboak
Atzoko irudietan, AEBko Lehman Brothers
finantzierak  
Londonen duen  bulegari eta  brokerrak ageri dira kartoizko
kutxa 
txikietan beraien trastu guztiak sartuta, koadroren/argazkiren bat 

besapean eta harridura aurpegiaz espaloian oinez. Gazteak dira. 

Langabetuak gaurtik aurrera.  Atzo arte, pelikuletan agertzen 
zaizkigun
bezalatsu imaginatzen ditugu, telefono bat belarrira 
pega-pega eginda  eta
beste eskuarekin zenbaki batzuk markatuz, “buy,  buy” ahoskatzen duten
bitartean.
Horiek kalean dira gaurtik aurrera eta, pentsatzen dut, beraiekin 

batera Iparramerikako hainbat inbertsore kontu-eske nora joan jakin 

ezean izango direla. Baina noski, horiek ere, dirua non inbertitu 
behar
den  galdetzen ez dutenak dira. Zikoizkeri hutsez ari dira, esan 
gabe
esaten dute albistegietan eta irratietako tertulietan.
Hedabideetako horiek
orain  inbertsio asuntoetan jakitun hutsak dira, 
denek dakite munduko
diruen gorabeheren zergatiak.
Beraien iradokitzen dutenez, “ikusten zen”
halako zerbait gertatuko 
zela eta, nola ez, bete da  
predikzioa.

Nekagarriak egiten zaizkit.

Agian, tonua eta jarrera  beste
bat izango da hemengo kutxak, bankuak eta 
inbertsio fondoak, estatuko letrak
eta enpresa txiki askotako akzioak 
pikutara joaten badira. Ez naiz 
apokaliptiko jarriko, baina ondoko 
asteetako irratsaioetan eta
albistegietan  seguru halakoak entzungo 
ditugula eta orduan ere klase
ertainekoak, diru apur batzuk pilatu eta 
bankuetan gorde dutenak izango
dute errua.

Izan ere, kexaka eta arduratuta ageri direnak ez dira bankuetako
nagusiak 
izango, horiek dibertsifikatuta izango zituzten ordurako beraien 

diruak. “Jakina baita horrela egin behar dela”, esango du 

inbertsio-aholkulari batek (mikroprograma bera  diruz babesten  duen 
berbera).

“Oso guapo agertu zara, Josefran”
Agian hala esango zioten etxean prentsaurrekoa eman berri zuen espainiar  epaile nagusiari. Egia
da kolore ona daukala Hernandok, udako  eguzki kolorea aurpegitik
kendu barik. Azal motak izango du zerikusia.

Mikroz inguratuta ikusi dut,
lasai samar garrantzi horretako agerraldi  bat egin behar duen batentzako.
Baina, noski, hor ere, inbertsio  adituek eta tertulianoek ondo dakiten
bezala, sententziaren nondik  norakoa izango zen ez da sorpresa izan.
Oporretan joan aurretik ere,  eta askozaz lehenagotik ere, etxerako lanak
ondo eginak zituzten.
Eta, hori oso  ondo zabaldu dute egunkari, irrati eta
telebistek, 
sententziak “titiko ume batek bazekiena” esaten du:  
errudunak 
direla. Errudunenak.

Harritzen nau Lehman Brothers, Fórum
Filatélica eta Ike hurakanaren   errua ez leporatu izana.

P.S.
Bat: Lehman Brothers-en webgunea zabalik dago hau idazten nabilen   honetan
eta paradoxikoa  iruditu zait aurkezpen lerroetan esaten   duena: ?We
actively participate in key fixed income markets worldwide   with a 24-hour
securities trading presence and are uniquely suited to   meet the complex
financing and investment needs of our clients?.

P.S. Bi: Noski, Ruper
Ordorikaren kantu baten izenburutik atera dut   artikulu honena.

Aurkezle nagusia

Utzi erantzuna

Normal
0
21

false
false
false

MicrosoftInternetExplorer4


/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Tabla normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:”Times New Roman”;
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}

Normal
0
21

false
false
false

MicrosoftInternetExplorer4


/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Tabla normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:”Times New Roman”;
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}

Normal
0
21

false
false
false

MicrosoftInternetExplorer4


/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Tabla normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:”Times New Roman”;
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}

Abuztuaren erdialdean, Berrian
irakurri nuen Jaime Otamendik iluntzeko Teleberri  albistegia aurkezteari ekingo ziola segidan. Gaur
aldiz, egunkari berean diote Otamendi baja hartuta dagoela eta Vanessa
Sanchezek jarraituko duela aurkezpen lanetan, 
bakarlari gisa hemendik aurrera.

Baja hartu izanaren arrazoiak
zeintzuk diren ez dakit. Hori bai, joan-etorriko notiziak, aitzakia eman dit
albistegiei buruz bizpahiru ideia desordenatu eta garrantzia oso desberdinekoak
bata bestearen segidan botatzeko.

Ondoko lerrotan doazen
gehienak Otamendi aurkezlea izango zenekoan idatzitakoak dira, amaiera apur bat
aldatu dut, ikusten den norabidean.

 

Informazioaz

 Aitortu beharra daukat ETBk
ez duela bere albistegien bidez  nire
informazio-behar eta gogoak asetzea lortzen. “Gidoiari” oso lotuak ikusten
ditut. Espero daitekeenetik askatu ezinean bezala.

Talde bereko irratiek,
eta bereziki euskarazkoa, askozaz ere gehiago irekitzen dizkio ateak iritzi
desberdinei eta kontrasterako dinamikei. Eta, amaitzeko esango dut albistegietan
baino (astindu serio baten beharrean daudela pentsatuta nago aspaldi!) irratiko
magazinetan egin du aurrera nabarmen Euskadi Irratiak.

 

J.I.

Teleberri albistegiak
Julio Ibarraren alde egin izanaren ondorioak dabil sufritzen, oraindik ere
(audientzia, irudi publikoa, proiekzio mediatikoa…). Inor jainkotzeko asmorik
gabe, benetan pentsatzen dut, gaztelerazko kanalean, albistegietako ikuspegi
profesionala eta landua eduki izan duen gutxietako bat dela/zela.

 

ETB2k, “itxura aldaketaren”
izenean, albistegietako aurkezle-lanetan, hasi berri batzuk (ez txarrera hartu:
gazteak, hitz-jario errazekoak eta ekintzailetasuna adierazten duen irudidunak
esan nahi dut) jarri zituen Ibarraren ostean. Aurkezle berri horiek erredakzioaren
egituran pisu gutxi, profesionalki esperientzia mugatua eta  informazioaren tratamenduan efektismoa eta
itxurakerian trebeak zirela erakutsi zuten. “Tira, aurkezleak baino ez ziren”
esango du inork! “Bai eta ez”, erantzungo nioke. Aurkezlea  ez da aurpegi huts bat. Publikoki erakutsi
nahi denaren adierazle nagusienetakoa ere bada. Dekoratua, albistegiaren
egituraketa, hainbat baliabide tekniko eta notizien edukia bera bezain
adierazgarri da aurkezlea (berba egiteko tonua, ahozkoak izan ala gabeko enfatizazio
moduak, adina, sexua eta hizkuntzen 
ezagutza).  Notizia zentzunez eta
esanguraz osatzen duen elementua da.

 

J.O.

Jaime Otamendi Euskadi
Irratian asko gustatzen zitzaidan (Goizean Behin izeneko magazina hemengo
irratigintzan erreferente bat izan da). Esatari bat baino dexente gehiago zen.

Lotuago  ikusi izan dut ordea telebistaz.

Potoloxeago zegoen garai
haietatik, korbataz jantzita ikustera eta keinukera urduria erakutsi duen aurkezpen
lanetara ohitu barik nauka.

Onartu beaharra daukat,
Galdezka bezalako elkarrizketa-saioa (Otamendi, Artola eta Reparaz aurkezle
zorrotz paperean), hori, helburu oneko saiakera bat zela eta emaitzetan baino
asmo berria izatean baloratu behar dela.

 

Otamendi Teleberriko anchorman (hala esaten diote ingelesez
kameren aurrean informazio-saioan gidari lana 
egiten duenari, eta oso adierazgarria egiten zait izena) izan aurretik
ere, seguru nago, albistegi zerbitzuetako zuzendari modura makina bat lan badaukala
gainera aurkezlearena gehitzeko. Baina niri ideia ona iruditu zitzaidan zeregin
horretan jartzea. Barnetik datorren berrikuntzen itxura hartzen nion.

 

Agian, beharrezkoa ikusten
dudalako  ETB2ko albistegiek  proiekzio publikoa duen aurkezle bat jartzea,
ikuspegi profesional sendoa duena eta heldutasunak ematen duen patxada
erakusteko gauza dena. Luzaroan, erantzunkizuna eta ardura editoriala urtuegi
egon direla pentsatzen dut.  Sinistuta
nago horri buelta emateko garai aproposa izan 
zitekeela oraingo hau.

 

Gainera, maila profesionalean nagusiki
euskaraz aritu dena, gazteleraz ikustea berrikuntza bat iruditzen zait (bere
horretan ez ona ez  txarra, baina
desberdina). Orain arte linguistikoki dikotomikoak ziruditen bi kanal eta
ofizialak diren bi hizkuntzen arteko zubia eraiki gurari heltzen zitzaiola  uste izan dut. Euskaratik esportatu. “Gabon-buenas-noches”
sasoiak pasa direlako-edo. Euskarak erdarazko albistegietan sarbide erraztua
beharko luke, ondo aurkezten duten esatariak (toponimoak, ahoskera eta entonazio
egokia…), euskarazko adierazpenak erabili, azpitituluak, laburpenak eta
bestelako errekurtso tekniko eta espresiboak pantailaratu. Euskara bertakotu,
baita gaztelera nagusi den albistegietan.

 

Eta, behin jarrita, albisteen tratamenduan,
sakondu, erritmoan galdu barik gertatzen direnen arrazoiak eta ondorioak landu.
     

 

Hasierara itzuli

Egunkarian irakurri dudanagatik, Otamendik
ez du astelehenetik aurrerako 
albistegiak aurkeztuko. Vanessa Sanchez mantenduko dute lan horretan.

Again, testuinguru politikoa, hauteskunde-ekaitzaren
aurreko impassa eta indar-biltze taktikak 
nagusitu egin  dira gaur egungo
aginte-guneetan. Eta, akaso, ETBren informazio politikan beharrezkoa ikusten
dugun aldaketa sakonagoa da eta epe luzeagoak 
eskatzen ditu eta hasi bai, baina 
ezin da aurkezlearen aldaketara mugatu. Ez da lagun bakarrarentzako
lana.