Kategoriaren artxiboa: Sailkatugabeak

Dekoratu birtuala

Utzi erantzuna

Normal
0
21

false
false
false

MicrosoftInternetExplorer4

st1:*{behavior:url(#ieooui) }


/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Tabla normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:”Times New Roman”;
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}

     

Kosta izan bada
hauteskunde kanpaina irenstea, kontuan hartu astunena orain hasten dela. Botu
kontaketa amaitu eta hautes-gauaren ostean datoz alderdien arteko negoziazio
luzeak, legebiltzarra eta, bereziki, jaurlaritza osatu artekoak.

Ordurako ahaztuta edukiko
ditugu alderdien leloak eta hautagaien gutunak, euriak botako ditu kartelak eta
kanpainako mezuak “doaneko iragarkiak” izatetik albisteak izatera pasako dira.

Telebistan asko
erabiltzen diren dekoratu eta grafismo birtualetan modura, koalizio posibleak
agertu eta desagertuko dira. Eta guk, telebistara begira, truke-jokoan ezer
gutxi egiteko. Emaitzak edozein izanik ere, hurrengo hauteskundeak oso epe laburrean
etorriko direla jakitun. Behin
eta berriro errepikatzen duten “programaren“ sindrometik askatu gura somatzen
dut.

 

De-formatua

Utzi erantzuna

Hauteskundeen karira, EiTBn antolatu dituzten saioetariko bat ikusi nuen atzo, euskarazko kanalean.
Ez dut errepikatuko, baina aitortu beharra daukat (aho txikiaz) hasieratik amaierara ikusi nuela.
Sei hautagai Jaime Otamendiren esanetara. Bakoitza berera. Betikora
Aurkezleak Roten Meyer paperean, formatu hain estuaren gidaritza eramanez.

Ordu eta piku aritu ziren, minutu bateko hizketaldiak eginez. “Formatuaren diktadurapean” baten batek idatzi zuen bezala.

Hain laburrak izanik politiko bakoitzari emandako tartea, interesgarria suertatzen zen  nola kudeatzen zuen bakoitzak urritasuna eta nola urduritzen zen errejentak ala aurkezleak denbora agortua zutela esaten ziotenean. Aurpegiak oso adierazgarriak ziren.

Esandakoa, formatuak agindu zuen atzokoan. Mezuak, hainbat alderdien arteko desberdintasunak (balizkoak)  eta hizketarako gaitasunak ez ziren beharrezkoak. Denbora ondo menperatzeam zegoen gakoa.

Teledendetan bezala!

Digitala

Erantzun 1

Nafarroan “a dedo” erabaki izan dira beti irrati- eta telebista-lizentziak, telebista lokalen emisio-eremuak eta hedabideei emaniko diru-laguntzak. Han eta beste toki  guztietan ere, esango du baten batek. Eta hala da. Baina, Nafarroan gainera, bertako agintariak ez dira asko nekatzen legalkerietan eta itxurak gorde beharretan (gogoan izan Euskal  Herria Irratia). Kia.

Tokiko telebisten mapa egin zutenean ageri-agerian zegoen  ez zutela inongo asmorik gertukoak izan zitezen. Kanal partehartzaileak, zerbitzu publikoan oinarrituak, euskararen biziraupenerako baliagarriak eta lekuan-lekuko ikus-entzunezko industria suspertzeko asmoak ameskeriak ziren.

Tokiko kanal digitalen lehiaketa egin eta geroko emaitzetan ikusi zen zenbateraino zen gaiztoa bertako gobernukoen jarrera.

Ahalegin itzelak egin zituzten Ttipi-Ttapa bezalakoek gauzak alda zitezen eta eremu euskaldunetan behintzat hizkuntza horretako kanalen bat egon zedin. Alperrik. Argudiorik gabe, erantzuna beti ezetza izan zen.
Ttipi-Ttapa ixtea ondorio  “jakina” zen eta askok pena sentitzen duten bezala, niri ezinegona eragiten dit.
Sanzek  eta berarena bezalako jarrera nepotikoek badakite digitalizazioaren aitzakian egin duten “garbiketa” zenbateraino zaigun mingarri.

Izan ere, ondo baino hobeto dakite, zalantza izpirik gabe, ze jende ona egon den (eta dagoen) hor lanean. Nik miresten ditut.

Barkamen eske

Erantzun 1

Normal
0
21

false
false
false

MicrosoftInternetExplorer4


/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Tabla normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:”Times New Roman”;
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}

Atzo iluntzean, Teleberrin euskarazko berri bat sartu
zitzaien, tupustean. Ezohikoa konpondu guran, bideoa bere horretan moztu eta
aurkezleak aurreraxeago gaztelerazko bertsioa eskaini ahal izateko ahaleginak egingo
zituztela adierazi zuen. Kasurako, berdin dio zein zen notizia, ez du garrantzirik
albiste horretan jorratutako gaia Guantanamo ala etorkinen etorrera ote zen.
Adierazgarria zena euskara entzun izana akats bat zela eta konpondu beharreko
zerbait bezala jorratua izan zela.

“Aukerak” behin eta berriro aurkezten zaizkigula erakutsiz, handik
minutu gutxira, berriro ere aurkezlearen sarrera eta gero, aipatutako bideo
berbera sartu zen. Eta, temati, egoskor eta burugogor, bideoaren audioak
euskaraz hitz egiten zuen. Ernia diskal bi eta faja ortopedikoa duen baten gerri
malgutasunaz, berriro ere, notizia moztu eta euskaraz izateagatik barkamena
eskatu zuen aurkezleak. ETB2ko albistegietan ez omen da onargarri euskara
entzutea. Hori akats baten ondorio besterik ezin da izan!

Imaginatzen ditut albistegia emititzen ari zireneko
kontrol-gelako tentsioak. Hango ¿qué hacemos?”, “otra vez el video en euskara!”
eta, azkenik, aurkezlearekin komunikatzeko intercom-arekin erabakiaren berri
ematea: “corta, corta”.

ETBko agintariek barneratzen ez badute, momentuan momentuko erabakiak
hartu behar dituzten maila ertaineko arduradunek errutinak sortu eta
gainontzeko langile guztiek ohiko lan-moduetan euskara sartzen ez badute,
betikoan egongo gara. Alegia, kanalen arteko banaketa linguistiko dikotomiko
eta eskluientearen dinamika errepikatuz, ad  infinitum.

Esklusibak

Utzi erantzuna

Normal
0
21

false
false
false

MicrosoftInternetExplorer4


/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Tabla normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:”Times New Roman”;
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}


Irakurri dut AHTren aurka
Urbinan asteburuan egin zen ekitaldian, Ertzantzak kazetari batekin kalapita
izan zuela. Lanean zebilenik ez omen zioten sinesten. Gero konturatu naiz
zergatik.

Telebistarako
erretransmisio batean bezala aldez aurretik erabakita zeuzkaten “unitate
mugikorrak”, elikopteroa, eta gainontzeko tresnak, baita kamerak eta hauetariko
bakoitzaren plano motak ere (aurre-produkzioa esaten zaiona).

Egunean bertan, gidoi
tenikoak markatzen zuena jarraitzea besterik ez zegoen.

Emisioak ere ondo
funtzionatu zuen. EITBk hutsaren hurrengo lekua eman zion Urbinan gertatu
zenari baina, beti ere, “programaren sinopsiak” zioenaren argudioak jarraituz.

Ekitaldiaren
“erretransmisioa” esklusiban zutela pentsatuta, harritu ziren kazetariren bat aurkituta.

Gerora, sarean ikusi
ditut telebistaz erakutsi ez zizkigutenak. Free
lance ugari egotearen seinale.   

 

(Hainbat irudi eta testu interesgarri ikusteko: AHTGelditu eta  Herrikolore )

Neure hitzetan

Utzi erantzuna

Normal
0
21

false
false
false

MicrosoftInternetExplorer4


/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Tabla normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:”Times New Roman”;
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}

Iazko azken mezuaren izenburua aprobetxatuz, eta idatzita
geratu dadin, EITBren kontra eginiko leherketa astakeria bat izan zela
esan  gura dut.

Gaizki iruditu, eta punto.

 

Hori esan barik, nola berrekingo nion bada blog honetan
irrati-telebistari buruz nire komentariotxoak argitaratzeari.

Besteen hitzetan

Utzi erantzuna

Television 2008-International Key Facts izeneko txostenean irakurri dut oso gustura “Families of Channels:  Scheduling  and Programming Strategies in a Digital World” artikulua. Gustatu zait, bi orrialde eskasetan laburtzen duelako kanal bat baino gehiago aideratzen dituzten kateetan, nolako harremanak mantendu behar diren. Akaso proposamen interesgarria izan daiteke ETB katearentzako, hirugarren kanalak lehen pausuak ematen dabilenean eta ETB4 jaioko denerako.

Bakel Walden-ek  idatzitako artikuluan dio digitalizazioari ez zaiola bildurrik eduki behar, orain arte ezagutu izan ditugun audientzia erraldoiak zatitzen baditu ere. Berez datorrela audientzien birrintzea.
Hitzekin jostatuz, hala idazten du berak: “Fragmentazioari ez bildurrik eduki. Egin dezagun guk zatiketa, beste inork gu zatitu baino lehen.”
Oso aproposa iruditzen zaio Waldeni lehen bakarra zeukaten kanalek eskaintza ugaritzea. “Kanal familia” kontzeptua erabiltzen du berak. Helburua garbi eduki behar dela esaten du: bata bestearen arrimuan, audientzia txikiak pilatzea eta batzea.
Horretarako, famili bereko kanalen arteko kanibalizazioa ekidin behar dela azpimarratzen du. Programazio-taulak osagarriak izan  daitezela eta modu horretara kanal batek besteari kalterik egin ez. 
Nolabaiteko osagarritasuna bilatu: fikzioa kanal batean eta informazioa bestean, xede-talde heldua eskaintzetako batean eta umeak bestean. Generoekin, targetekin eta ordutegiekin jokatzea.
Programazio-taula independienteak bai, baina osagarritasunean irabaziz.
Waldenek dioenez, oso garrantzitsua da gainera marka sendo bat edukitzea. Lehen aipatu dudan familia hori oso ondo definitzea.

Horretan, eta gurera etorriz, hizkuntzaz eta nolabaiteko gertutasun informatibo eta erreferentzialaz, sekulako abantaila daukagu.

Eta esango nuke nik, familia osatze horretan, ETBko kanalez gain, tokikoek ere badutela zereginik.

Erreportari

2 erantzun

Normal
0
21

false
false
false

MicrosoftInternetExplorer4


/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Tabla normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:”Times New Roman”;
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}

Oso gustura ikusi ditut GoiTBko
Julen Iriondok egin dituen erreportajeak. Duela hiru bat aste, erreskate
lanetarako txakurrak nola trebatzen dituzten azaltzen zuen. Lehengoko saioan, eguraldi
euritsuak dituen milaka aurpegi erakusten zizkigun.

Formato freskoa du
saioak, “Callejeros” (Cuatro), “Vidas anónimas” (Sexta) edota “Repor” (TVE1)
bezalakoena, eta hauek atzerritik ekarritakoen egokitzapenak dira. Guztiek “bitartekaritzarik”
gabe eginiko programak direla irudikatzen dute, bote-lasterrean, muga tekniko eta
irizpide ideologikorik gabe burutuak bailira. Formatoak ezkutatu nahi du
artefaktoa. Erreportariak baina, ondo daki telebista zerbait izatekotan
planifikatua dela. Saio hauek produkzio lan handia  izaten 
dute atzetik, elkarrizketak lotu, baimenak eskuratu eta irudiz hornitu
gidoia. Edizioa, programaren erritmoa zaindu eta edukiaren ardatza ez galtzea
beti izaten dira egilearen buruan.

 

V(H)S

Utzi erantzuna

Normal
0
21

false
false
false

MicrosoftInternetExplorer4


/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Tabla normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:”Times New Roman”;
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}

ETB-2n, gaueko albistegian, aurkezle lanetan aritzen den Vanessa
Sanchez elkarrizketatu zuten domekan Berrian.  Bertan, hedabideen “zeregina”, gertaerak eta
“errealitatea” deitzen dugunaren arteko erlazioa eta “objektibotasuna” aipatzen dira, urtsuegia dirudien letra-zopa osatuz.

 

Izenburu modura erabilitakoari helduko diot lehenengo. “Guk ez
dugu publizitaterik egiten, kazetariak gara” dio Vanesak. Eta nik pentsatu dut: esango al dit inork non hasten den eta non amaitzen den
kazetariaren eta publizitariaren arteko muga. Zer bestela egiten du bada
aurkezle batek kanalari aurpegia jarri eta berak errepresentatzen duen
mezua/misioa publizitatu baino! Kanalaren ideologia eta, orokorrean, gizartean
balio-sistema eraiki eta berreraiki egiten du telebistak eta, lan horretan,
paper berezia gorde zaie albistegiei. Kazetari izateagatik dira publizitari.
Status quoarenak, hain zuzen ere.

 

Hori bai, beraien zeregina ahalik eta ondoen betetzeko
kazetariek nortasun profesionala sortu eta indartu behar dute eta hor kokatzen
dira aipatzen nabilen artikuluan ageri diren “senak”, “mitoak” eta idealizazioak. Besteak beste, kazetarien funtzio
sozialak aipatzen dituztenak: “aktualitateak ematen diguna kontatzea”, “errealitatearen
argazkiak ateratzea” eta “objektibotasuna” lortu daitekeenaren ametsa.

 

(Hiper) topikoak.

 

Berriak atzealde osoa eskaini dio VSri eta berari esker,
esan gura nituen batzuk jaurti ditut hona. Aitzakia hutsa izan da.
Albistegietarako notiziak ekoizterakoan egiten den bezalaxe.