Liburu bat behar nuen esku artean, berri bat behar nuen konturatu bainintzen Bilbo – Irun eta Irun – Bilbo autobus bidaiak egiterakoan nolabaiteko denbora zegoela eta zerbait egin nezakeela; nola oraindik ez dudan ipod, zen creative edo antzekorik irakurtzea erabaki nuen.
Unibertsitatera joatean beti pasatzen naiz Bilboko Elkar dendatik eta beti ikusten dut ea zein liburu dauden, gauzak horrela Lilerekin
topo egin nuen, hasiera batean ez nekien nolako liburua aurkituko nuen baina azala gustatu zitzaidan eta erabateko konexioa sentitu nuen, ez dakit sentzazio berezia. Barrura sartzea erabaki nuen, atzekaldea ikusi nion Lileri, eta oso polita iruditu ziztaidan, galdetu nion ea nire eskuartean egon nahi zuen, baiezkoa esan zuen ahots lotsati baten bidez eta hemen gabiltza, pena da ia ia amaitu dudala jada, baina benetan gomendatzen dudan liburua da.
Azala polita izateaz gain, liburua gomendatzeko beste arrazoiren bat?
Lile pasa den astean erosi nuen, Getxoko Liburu Azokan. Peru Magdalena tipo berezia da, artista hitz batean esanda.
ETB-1eko Posdata saioan agertu zen bere liburuaren ingurukoak azaltzen. Zergatik izen hori, zergatik portada, … Ez dut liburua irakurri, badakit ipuinak direla, baina jakinda nolakoa den Peru pena mereziko duela ziur nago.
@Julen: Irakur-erraza da liburua; ipuin desberdinak dira, hala ere badago erlazioa baten batzuen artean nik uste, eta Nahikarik dioen bezala Peru tipo berezia dela argi dago; horrelako ipuinak ez ditu edonork idazten. Oso entretenigarria da, oso erraz sar zaitezke ipuin desberdinetan.
@Nahikari: Pena ez jakitea Posdata saioarena bestela ziur ikusiko nukeela.
badakit zer den autobusa hartu behar egunero Bilbora joateko. Ia beti musika entzuten noa, noizbait zer edo zer irakurtzen joan naizenean zorabiatu naizelako. Beno, behin pikoloak gelditu zuten autobusa era laranja mekanikoa irakurri nuen, nahiko ondo egon zen…
Nire izena Lile da
Hola, en realidad me llamo Matilde pero desde pequeña me llaman Lile. Soy catalana y mi marido es vasco (de Armintza) y vivimos en Girona. Me ha hecho gracia ver mi nombre en la portada del libro pero al mismo tiempo me ha creado unas enormes ganas de leerlo, supongo que no hay todavía traducción al catalán o sea que mi marido me ha prometido que cada noche me leería un poquito “mi nombre”.
Lile
Pues la verdad resulta un libro muy interesante y entretenido, la verdad no sé si habrá alguna traducción, pero si tu marido esta dispuesto a traducirtelo para que comprarlo en castellano o català 😉 La verdad no deja de ser un nombre muy bonito, Lile; cuando sepas algo del cuento verás lo especial que puede ser Lile.