Iratzargailuak jo eta istorio bat bizitzen ari nintzela ohartu naiz. Aspaldi honetan, askotan gogoratzen ditut azken orduko ametsak; erdi lo egoteagatik, akaso; sumatzen dut, gainera, badudala ametsen osagaietan eskuhartzerik edo, gutxienez, sentsazio hori izaten dut esnatzerakoan.
Irudia: liftarn: http://openclipart.org/detail/2423/a-person-sleeping-by-liftarn
Gaurkoa atzo izandako elkarrizketa batekin lotu dut: auzoko eraikin zahar batekin zer egin adosteko bilerara deitu zituen udalak auzotarrak. Antza, eskola zaharra egon zen eraikina berreskuratzeko diru partidaren bat eskuratu daiteke Aldunditik, eta auzokoei hor zer egin daitekeen pentsatzeko prozesu bati ekin diola jakinarazi nahi izan zien udalak.
Nire amets horretan, jaioterrira bidaiatu dut eta nerabe nintzeneko lagunekin egon naiz bilera baten. Han ere, eraikinen bat berreskuratu nahi zuen udalak, baina guk gogorarazi genion garai baten jada gerarazi genuela proiektu pribatu bat eta berriro egiteko prest geundekeela. Mutilagun oiharekin elkartu naiz berriz ere nire ametsean. Garai hartan elkarrekin aritu ginen eraikinaren alde, edo auskalo. Halako baten, nire ama ere agertu da, dudatan jartzen nire sentimenduak eta nik, lasai egoteko esan omen diot –mutilagun ohiak ere bere bizitza antolatu duela ni gabe, eta gauza bera egin dudala nik ere. Eta, gero, ez dakit zergatik, Bruseralara alde egin dut koadrilako beste lagun batekin, manifestazio erraldoiren batetara.
Eta hori guztia gogoan, gaur goizean, ametsetako istorio horiek guztiak nondik nora lotu ditudan pentsatzen aritu naiz. Izan daiteke, orain bizi naizen auzoko eskola zaharraren inguruan aitaginarrebak atzo kontatu zidana gogoan sartzea ohean eta larunbateean Iruñean izan zen manifestazio erraldoia ere gogoratzea, eta intsumiso garaian egin genituen borroka haiek orduko mutilagunarekin izan zirela, auskalo! Baina bitxia da buruak egiten dituen bidaiak, denboran atzera eta aurrera.
