Legerik gabeko hirietan gaizkileak jaun eta jabe ziren.

Hondarribia, legerik gabeko hiria:
-herriko kaleetatik alarde pribatuak desfilatzen duenean –Alarde Fundazioak antolatutakoa– anbulantziak ezin duelako sartu herrira tiroz zauritutako pertsona bati laguntza ematera. Pertsona hori hil egin da.
Neure buruari galdetzen diot ea zerk duen lehentasuna,  pertsonak ala desfile militar baten parodiak?

-udaltzainek ez dutelako aginterik  Alarde Fundazioak antolatutako alarde pribatuaren desfilea geldiarazteko.
Berriz galdetzen diot neure buruari  ea zerk duen lehentasuna,  pertsonak ala desfile militar baten parodiak?
Eta hildakoa alarde pribatuan desfilatzen duen baten ama izan balitz?  Berdin-berdin ospatuko zituzten jaiak –hala gertatu baita– ala bertan behera lagatzeko aginduko zuten?
Zer-nolako larrialdi-planak aurreikusten ditu udalak herriko jaietarako?

-Ezta Ertzaintzak ere ez zuelako geldiarazi desfilea anbulantzia sar zedin herrira zauritutako pertsona jasotzera.

-Jaizkibel Konpainiari debekatu egin zitzaiolako herriko kale batzuetatik desfilatzea, irailaren 8an eta jaiak baino lehenagoko egunetan ere. Debeku hori PSOEk ere onartu eta defendatu egin zuen.
Imaginatzen duzue zeuen herriko jaietan –Iruñan, Bilbon, Sevillan, Bartzelonan–,  debekatu egiten zaizuela hainbat kaletatik ibiltzea zuen konpartsa, zuen taldea jaietan elkarrekin parte hartu eta disfrutatu nahi dituzten gizon-emakumez osatuta dagoelako?

Noiz arte jarraitu behar dugu ikusten, jasaten eta sufritzen egoera hau? Noiz arte jarraitu behar dute Jaizkibel Konpainiako partaideek herriko kaleetatik ibiltzea ertzainez inguraturik, erasotzaileak edo gaizkileak bailiran?

7:30 Plastiko beltzak zabaltzen Jaizkibel Konpainiak nola desfilatzen duen inork ikus ez dezan

Antzera gertatzen da genero-indarkeriaren kasuetan: erasotzailea lasai-lasai dabil, inongo kontrolik gabe, eta errurik ez duena asasinatua izaten da.
Ertzaintzak ederki asko daki zeintzuk diren istiluak sortzen dituztenak, zeintzuk probokatzaileak, zeintzuk  mehatxuka eta iraintzen dabiltzanak, Kale Nagusian eta Arma Plazan jartzen dituzten kamerek argitasun handiz grabatzen dute hori guztia. Zergatik ez dituzte pertsona horiek inguratzen eta zaintzen, kontrolatzen?

Megafonoa erabiltzen dute aginduak emateko eta Jaizkibel Konpainiaren aurka oihukatzeko.

Zer dela eta hori guztia? Garbi dago, botoak lortu eta agintzen jarraitzeko, merezi ez dituzten karguak okupatuaz (PNV Hondarribian eta PSOE Irunen).
Entzun berri dut Onda Vasca irratian Andoni Ortuzarri (PNV) egin dioten elkarrizketa. Aztertzen omen dabiltza “la marginalidad en la que ha quedado el PNV en el panorama político vasco”. Harritu egiten zarete?

Iaz, Jaizkibel Konpainiak desfilatu zuenean arratsaldean, Kale Nagusian gorabeherak izan ziren.
Kantinerari egin nahi nion argazkia eta zain nengoen, geldirik, kalearen erdian, kamara prest lanean hasteko. Halako baten, euritako beltz bat ikusi nuen airean. Eta bat-batean, sekulako istiluak emakume eta kale-jantzian zeuden ertzainen artean.
Bitan pentsatu barik, argazkiak egiten hasi nintzen. Halako baten, ez dakit nondik irtenda, emakume bat jarri zitzaidan aurrean, bere onetik aterata eta oihuka:

-¡Y tu a qué le sacas fotos!
-A lo que me da la gana.
-¡A qué le sacas fotos!
-A lo que me da la gana.
Lau aldiz egin zidan galdera bera, eta lau aldiz jaso zuen erantzun berbera. Bitartean, kamarari ondo eusten nion, eta ez nuen zirkinik egin, emakumea bere onetik irtenda baitzegoen, kale-jantzian zeuden ertzainek eraman zuten arte. Etxean argazkiak deskargatu ondoren ulertu nuen zergatik oldartu zitzaidan: bera zen istiluetan zebilen haietako bat! “Kalte egin eta isilean gorde”. Ez dute gustuko publiko egitea euren jarrerak.

Patricia Izaguirre Alza –Itsas Ingeniaria-, Jaizkibel konpainiako kantinera. Duela zortzi urte hasi zen desfilatzen soldadu gisa. Familia guztiaren babesa eta laguntza izan du, baita lanean ere, behar dituen egunak hartzeko –Madrilen dabil doktoradutza egiten eta lanean (UPM)-.

“Botak egiteko arazoak izan ditut. Amak deitu zuen Juncal Aguirreren abarketa-dendara (Irun) botak neurrira egiteko; hasiera baten ez zuten oztoporik jarri, baina adierazi zienean Jaizkibel Konpainiako kantinerarentzat zirela, ezetz esan zioten, ez zizkiotela egingo, Jaizkibelgoei ez dietela sekula egiten, eta telefonoa eskegi zioten. Zorionez, badaude profesional onak berdin jokatzen ez dutenak. Zapatariek jakin zutenean gertatutakoa, harrituak zeuden, ulergaitza egiten baitzitzaien halako jarrera, eta bi bota pare egin dizkidate, batzuk lonazkoak, betiko erara eta beste batzuk larruzkoak, ezin erosoagoak.

Antzeko gauza gertatu zait pelukerarekin: 27 urte daramatzat pelukeria berera joaten, eta, normala denez, bertara joan nintzen oraingoan ere. Jaizkibeleko kantinera naizela jakitean, ez nautela orraztuko esan zidaten.
Jaizkibel konpainian pelukero-estilista batek desfilatzen du –Haritz–, eta berak orrazten eta makilatzen ditu kantinerak. Berak egingo dit dena, eta lasai esan dezaket guztia konponduta dagoela eta martxa onean.

Gai honetaz argazki gehiago:
http://www.flickr.com/photos/bidasoatik/sets/72157624894056090/