Goizeko hamabiak inguruan, nire mugikorra jo ta ke ibili da lanean. Deiak, mezuak, dei galduak, … Inoiz ez ditut hainbeste mezu eta dei jaso egun berean. Berriak merezi zuen eta behingoagatik pozik ibili naiz mugikorrari itsatsita. Oso pozik gaude, azkenean ETAk su-eten iraunkorra iragarri du martxoaren 24tik aurrera. Berri pozgarria, espero genuen, baina ez hain azkar.
Esan daiteke “errezena” egin dela, su-etenaren iragarpena. Baina orain zer? Orain gatzena dator: guztiok jarri beharko gara ados, guztiok parte hartu beharko dugu (bazterketarik gabe), elkarrizketa bidean jarri beharko dugu, …
Gauza ugari konpondu beharko dira: espetxe politika, zigor politika, independentzia, askatasuna, hizkuntz politika, … Beste asko bururatzen zaizkit, baina hauek utziko ditut.
Euskaldun bezala asko poztu naiz, politikari bezala ere. Lehen pausua emanda dago, orain Madriletik ere pausuak eman beharko dira.
Bidea irekita dago, luzea izango da, baina oraingoan egi bihurtuko da. Ziur nago.
