Jada 23 urte…

Bai, egun esanguratsua da gaur: martxoak 11. Gaur izan zen Madrileko sarraskia, milaka zauritu, ia 200 hildako. Egia esan, ahazteko moduko eguna. Goiz altxatu nintzen, amarekin neukalako hitzordua jarrita Deustun. Amoma ingresata zegoen eta erabaki genuen elkarrekin bazkaltzera joatea. Egun normala zen, beno, niretzat ez.

1982ko martxoaren 11an amak munduratu ninduen Bilboko klinika baten (gaur egun ez da existitzen, Ginecoyatreo omen zeukan izena). Aitak esana, etxera joan arte negarrez pasa nituen han igarotako egunak. Ezagutzen nautenek badakite oso etxezuloa naizela, non etxean baino hobeto? Ez dakit esperientzia ona edo txarra izango zen gurasoentzat, baina ni izan naiz euren seme-alaba bakarra. Edo oso ondo egin naute edo desesperatu dira nirekin. Hautatzekotan lehenengoarekin geratuko naiz, politagoa da behintzat.

Martxoaren 11 ez dugu ahazten, baina hemendik aurrera badakizue, zerbait polita ere gertatu zen egun horretan: ni jaio nintzen!

Kategoria: Sailkatugabeak Etiketak . Gorde lotura.

Utzi erantzuna

Zure e-posta helbidea ez da argitaratuko. Beharrezko eremuak * markatuta daude