Goya sarien gala ikusi genuen bart. Aspergarria, oso. Manel Fuentes aurkezlea, negargarria. Abesteko, oso gaizki abesteko, izterrak erakusten atera zirenen musikala, patetikoa. Hala ere, osorik ikusi genuen gala, ohelagunak eta biok. Esango nuke gainera, gehientsuenek bezala, Twitterri esker izan zela! Tuitele-ren datuen arabera, 422.229 komentario egin ziren atzo sare sozial horretan gaueko 22:05etik 00:55 arte. Eta, askoz ere eramangarriago egin zuten atzoko gala; pena, telebistan txioak erakutsi ez zirelako, ze, arinduko lukete atzokoa.
Iturria: http://www.tuitele.tv/audiencia-social/
Trendsmap-en arabera #goya2014 izan zen traolarik erabiliena gure inguruan, baina ez zen bakarra; #GoyaRTVE ere barra-barra erabili zuten txiolariek atzo. Beti ere @umap-en #joerak kontuan izan barik (euskarazko txioen jarraipena egiten duen zerbitzuaren joeretan ez zen goya sarien inguruko traolarik ageri).
Iturria: http://trendsmap.com/#
Eta, errepikatuenak izan ziren komentarioen artean, zine akademiaren presidente Gonzalez Machoren diskurtsoaren ingurukoak izan ziren: “zzzzzzzzzz” zioten txioak alegia. Honatx @revistamongolia-k txionatu zuena:
Iturria: https://twitter.com/revistamongolia/status/432629024649523200
Telebistan ikusteko saio bezala neketsua izan zen osorik ikustea; Borja Terani irakurri diot La Informacion-en agerkari digitalean, ez zela izan galarik txarrena, baina bai “antitelebisiboena”. Eta, benetan diotsuet, atzo sarea lagun, eramangarriagoa izan zela.
Saritutako filmeen inguruan, Las Brujas de Zugarramurdi orain dela hilabete bat ikusi genuen eta, tira, barre batzuk, tarteka bada ere, egin genituen, baina ez da Alex de la Iglesiaren filmategiko nire gustukoena. Sari tekniko guztiak jaso zituen atzo, eta Terele Pavez-ek taldeko aktorerik onenaren saria eskuratu zuen; emakume horrek beldurra ematen du beti, ahotsak, itxurak… uff! Izugarria! Hala ere, atzo nola emozionatu zen ikustea hunkigarria izan zen.
Iturria: http://elpais.com/especiales/2014/premios-goya/nominados-premiados.html
La herida joan zen astean ikusi genuen. Gorputz txarra eragiten duen filma; tarteka, tentsioa jaisteko egoerak ere badituen arren. Baina ziur Marian Álvarez aktoreak askoz ere okerrago pasa zuela; hori tristura bere pertsonaiarena, ene!
Atzo arratsaldean Canibal ikusi genuen. Eta gustatu zitzaigun; eta pena hartu genuen Antonio de la Torrek saria ez zuelako eskuratu ze, bera ere, La Herida filmako protagonista bezala, maitasuna aurkitzen ez dakien gizaki tristea da.
Ikusi ez duguna, atzoko irabazle nagusia da (ez sari kopuruagatik, baina bai esanguratsuenengatik). David Truebaren Vivir es fácil con los ojos cerrados ez dugu oraindik ikusi. Espero izatekoa da atzokoa eta gero atzera ere zine aretoetara eramango dutela!
