Zeharo txundituta ikusi behar izan dugu euskaldunok Eusko Jaurlaritzak urriaren 13tik 20ra bitartean Japonian ospatzen ari den “Basque Week” delakoaren itzalpean agertu duen Ikurrin-eredu berria.
Japonia lehentasunezko herrialdetzat jo dute Euskadi Basque Country 2025 Estrategian, eta “Euskadi-Japonia 2023” izeneko programaren bitartez japoniarrekin harremanak areagotzea dute xede nagusia. Jakina, munduko hirugarren ekonomia izanik, Japoniako turismoa erakartzea bilatzen du Jaurlaritzak.
Eta hara abiatu dira, pozik eta alai, Iñigo Urkullu lehendakaria eta Arantxa Tapia eta Javier Hurtado sailburuak “ikurrin” berria Japoniako banderaren pareko ikurtzat harturik.
∞∞∞∞∞∞∞∞
Oinezko huts garenok nekez jakin dezakegu noren berrikuntza-zaletasunak bultzatu ote dituen “ikurrin” lotsagarri hori asmatzera eta erabiltzera. Halaz ere, susmatzen hasiak gara agian administrazioan gero eta hedatuagoa den narraskeria eta arduragabekeria izan direla Jaurlaritzak Japoniara eraman duen “ikurrin” aizun eta eskematiko horren motibo bakarra.
Egia da Euskal Herrian inor gutxik dakiela zein den Ikurrinaren koloreen antolamendua (berdea zuriaren gainean? gorria erdian?), baina espero izatekoa zen goi mailako erakundeetan dabiltzanek ongi asko jakingo zutela Ikurrina irudikatzen, zerbaitegatik baita guztion ikur nazionala eta, areago, zerbaitetarako ordaintzen baitzaie jauregietan aterpetuta egotea.
Bada, itxura duenez, zirkulu horietan ere ez dakite Ikurrina margotzen, ez behintzat begien aurrean paratutako eredu, erreferentzia edo wikipediarik gabe. Eta ez dakite, nahiz eta zirkulu horietako askok eta askok urteak eta urteak daramatzaten esentzien “jagole” ideologiko izaten eta guztion “arduradun” politiko gisara jokatzen.
∞∞∞∞∞∞∞∞
Guztiarekin, izango da, noski, kirtenkeria horren errua diseinuaz arduratu den agentziari leporatuko dionik. Eta izan lezake akaso arrazoirik, diseinu-agentziak oso baitira berrizale, eta batez ere baldin eta Eroskik kanpaina baterako egin zuen proposamen egokiarekin antz ezin handiagoa atzeman bazioten lehen zirriborroari.
Hoberena, beraz, gurutzeak (ai, ene!) mantentzea eta, xirmi-xarma, beheko kolorea gora eta goikoa behera… “Eta kitto! Hemen inor ez baita enteratuko! Eta are gutxiago Asia urruneko japoniarrak!”
∞∞∞∞∞∞∞∞
Baina horrela gertatu bada ere, ez litzateke erru guztia diseinu-agentziarena, ez guztia eta ez larriena ere; inondik ere ez. Funtsezko errua politikoena da, bai horretan parte hartu duten sailburutza desberdinena, eta bai lehendakaritzarena, beraiei zegokien azken batean agentziak proposatutakoa ikuskatzea, begiratzea, zuzentzea eta onestea edo, kasu honetan bezala, atzera botatzea.
Latza litzateke gure arduradun politikoak uste baino axolagabeagoak balira! Baina kontua da ohartu ere ez direla egin muturren aurrean jarri zaien “irudi” horretaz eta ontzat hartu dutela, zoritxarrez, astakeria hutsa den ikurrin gisakoa. Eta, onestea gutxi bailitzan, antipodetara eta mundu guztira zabaldu dute euskal “sinboloa”.
∞∞∞∞∞∞∞∞
“Eman eta zabal ezazu Munduan fruitua!”, aldarrikatzen zuen gure koblakari zaharrak. “Baina honako hau, otoi!”, erantsiko uste lioke jarraian, biziko balitz.
