Hainbeste Olentzero gora eta behera (ezagutzen nautenek, badakite Olentzerorekin erlazio bitxia dudala), nik gutuna egin gabe. Gutuna baino, 2011ri errepasoa egingo diot. Eta zeozer eskatuko diogu ikazkin zaharrari…
Urte berezi-korapilatsu-arraroa izan da. Txarto hasi genuen, nahiko txarto, baina ematen du nahiko ondo bukatuko dudala. Betikolez, eskerrak eman behar dizkiet ondoan izan ditudan lagun eta familiari. Batxe hauek ez nituen gaindituko, haiengatik izan ez balitz. Meritua ni aguantatzea…
Eta bai, karneta lortu dut! Hainbestetan aipatutako gidatzeko baimen madarikatu hori! Herenegun, bi hilabete atera nuela. Kotxez nabil eta oso gustora gainera (lan bat gutxiago urte berrirako!).
Nire hanka malapartatua, askoz hobeto dabil. Pisua ere nahikotxu jeitsi dut. Nire aspaldiko arropek nabaritu dute (bai jaun-andreok! Frakak jausten zaizkit!!!) eta orain arropa erosi beharko dut. 26an traumatologoak esango dit ia hobetu dudan edo ez… Ia Olentzero portatzen zaren…
Zorionerako edo txarrerako, askok erakutsi didate ez dutela nire adiskidetasuna merezi. Hor konpon! Ni lasaiago biziko naiz duda barik, nahi eta merezi dudalako.
Eta Olentzero, utzi nazazu nagoen bezala (edo hobeto!). Badakizu helbidea eta zurekin entxufea dudanez… ez zara galduko!
