Ihauterietako jai egunak eta gero, berriro bueltatu behar lanera. Ez zegoen gogo handirik, baina lana, lana da. Gaur Zabala Eskoletara joan naiz, ostegunero bezala (bai, Fernandorengana). Gaur bertso-sorta bat eraman diet, betikolez. “Amak ezkondu ninduen” aukeratu dut.
Azaldu diet, nola antzina, interesen arabera ezkontzen zirela gazte asko. Familia batek lurrak zituelako eta besteak animaliak, horrela partekatzeko… eta horrelako mila adibide daude.
Baina badirudi ez dutela ulertu. Esan diet beraiek suerte itzela daukatela, ezkondu daitezkeelako aukeratzen duten neska edo mutilarekin. Baina Paulek jo ta ke ezetz. “Baina, aber, banandu daitezke, ez?” Ba ez, garai horretan ezinezkoa zen. Ba irakurri zer erantzun didan gure lagunak: “Jo, ba Cuentame -n banatzen ziren eta hor ezin bazen bertsoak prehistorikoak dira!”. Harrituta geratu naiz eta barrezka hasi naiz, zer egingo nuen bestela?
Goenkale edota Ikusgela ez dute ikusiko, baina Cuentame bai.
