Serafin Basauri, eskerrik asko

SerafinBasauriBeti begiratu dotsat Serafiñi miresmenez. Eta ez da ez asko esatia: gizon trankilla, serixua, humanua, jantzixa, euskaltzalia, entzuten dakixena, edadian aurrera juan arren gaztia, animo emolia, e-posta da baten erantzuten dabena, ekintzaillia, konprometidua, herrikua, laguna… Nik holakua izan gura dot haundi eginddakuan, benetan.

Herri hizkerak jasotzen lan egittetik ezagutu dot nik Serafin, Badihardugun sorreratik. Elkarteko
presidente be izan da, eta Ohorezko Presidente da oin. Makiña bat lan egindakua da euskerian alde eta horretxegaittik omenalditxo bat egin bihar dotsagu ingurukuek. Bonbo eta platillo barik, beraren estilua ez da-eta. Bazkari-omenaldi bat izango da eta han egongo gara lagungiro ederrian. Eskerrik asko, Serafin. Hi moduko akuluekin ez jaok geldi egoterik.

  • Eguna: abenduaren 20an, 13.00etan.
  • Lekua: Arrate Hotela.
  • Menua: Paletilla Iberikoa, Pikilloko piper beteak,
    Bakailao Orly mokadutxoak / Arrain-zopa / Lupia laban edo txahal solomilloa
    cabrales saltsan / San Markos tarta.
  • Izena-emateko: 35 euro sartu behar dira Kutxako kontu
    honetan: 2101 0035 16 0010181170.
  • Harremanetarako: 943 200918.
  • Sustatzaileak: Arrate Kulturala, Badihardugu elkartea, EibarOrg, …eta
    kitto!
    , Klub Deportiboa eta Mogel Ikastola.

Zein dan Serafin Basauri, ez dakixenandako:

Gurasoak bizkaitarrak zituen, Atxondo ingurukoak, baina Eibarrera
ezkondutakoak. Serafin eta anai-arrebak Eibarren jaio ziren eta bertan
bizi izan da beti. Frontoizarreko eskola nazionaletan ikasten hasi
ondoren, fraileetan eta Armeria Eskolan jarraitu zuen. 17 urterekin GAC
lantegian hasi zen lanean eta, ondoren, hainbat urtez Alfan. Franquismo
garaian Eibarren izan zen mugimendu klandestinoan eta euskalgintzan
erabat murgildu zen. 1955-1970 bitartean Eibarren euskararen eta euskal
kulturaren inguruan izandako eragile nagusietakoa izan zen, Imanol
Laspiur eta Juan San Martin lagun zituela. Klub Deportiboko euskara
klaseak, ikastolak, Ekin, eta abar. Baita ondoren ere, HBn, Aralarren
eta Elkarrin. Franko osteko lehenengo legegintzaldian zinegotzi izan
zen Eibarko udaletxean. 1990. urteaz geroztik Eibarko euskara jaso eta
aztertzeko saioetan ere lan handia egin du, batzuetan zuzenean lanean
eta beste batzuetan lekuko bezala. Euskaltzain urgazle da.

Oh.: pista Eibartik. Testua Ahotsak.com webgunetik: Serafin Basauri

Merkatua behar dugu euskarazko telebistendako

Ba ez, localiak ez du negoziorik egin (ez dirutan, eta politikan eragiteko ez da beharrezko, antza) eta lekua utzi  du. Edorta Arana EHUko maisuri kasurik egingo badiogu: agian orain arte eduki izan dugun “tokiko”
telebista atrofiko, alegal eta sustrai gabetuan gauzak zuzendu egingo dira. Ez
dut uste bertako kanalentzako notizia txarra izango denik
.
Nik uste, Localiak lokaltasunetik izena zuela gehiago izana baino. Tokikotasuna lantzea baino bestelako motiboak egongo ziren seguruenik, eta motibook Cuatrok beteko ditu, akaso.
Dena den, itxi izana ez dakit ba merkatu faltaren adierazgarri ere ez ote den (eta Localia erosiko duenik ez dagoelako, noski)… eta arduratzen nauena itxiera honetatik horixe da, hain zuzen, merkatu falta.
Euskal Herrian ez daukagu merkaturik, baina egia da, egongo bada, tokikotasunak eragindakoa izango dela, ez katean emititzen duten kate handiek sortua.
Zelan sortu euskarazko merkatua? horixe izango da erronka hurrengo urteetan. Eta nago, euskaraz jarduten dugunondako batzean dagoela gakoa. Txikiok batzean ezinbestez, Tokikon egin dugun moduan, baina baita euskarazko handi bakarra txikiengana hurbitzean ere. Ikusteko euskaraz emititzea bera dela txiki audientziak begiratu besterik ez dago eta ezingo gara inor ibili handikeriatan.

Eta etorkizunean zer?

Ezin da sekula zehatz esan zer izango den, baina badirudi komunitateak izango direla telebistetako etorkizuna ere. Blogekin ikasi dugu zerbait eta hori telebistara aplikatzea ez dirudi aldrebesa.
Ez dakit euskarak berak komunitate bat osatuko duen, baina euskara eta tokikotauna baturik komunitateak osatuko direla dirudi. Komunitate horietan eragitea eta feedbacka lortzea izan daiteke txikion eginbeharra berandu baino lehen. Zer ikusi interesgarria ematea bai, baina baita ikus-entzulearen iritzia jasotzekoa ere, edo baita teilatupe berean ez daudenen artean komentatzekoa ere. Ez dut urrun ikusten gure herrietako alkateek hartutako erabaki baten berri telebistan jaso eta hori komentatzea Internet eta telebista lotuko dituen berrikuntza horren bidez.

Bikain eta Hamaika: aurkezleak ebentoetan

Atzo eta gaur bi ebentotan izan naiz. Guggenheim-en bata; bestea Itsasadarraren Itsas Museoan. Lehenengoan Bikain ziurtagiria jaso genuen Goienakook eta beti dago ondo errekonozimendua den heinean. Urrezkoa 6 enpresak jaso genuen eta garrantzitsua izan da guretzako enpresa horien artean egotea. Bestetik, gaur arratsaldean Bilboko Hamaika aurkeztu da. Aurkezpen bideoa dago jarrita Hamaikaren webgunean. Guk ekitaldian ikusi dugun horixe, hain zuzen.

Bataz zein besteaz luze berba egin daiteke: ezberdinak izan dira eszenografian, jende kopuruan, jendea bera ere ezberdina, pintxoak ezberdinak, batean zuzeneko musika eta bestean kantu aukeraketa bat, batean bestean baino enpresario gehiago, ezberdina izango da hedabideek batari zein besteari eman dioten tratamendua (kuriosoa, gutxienez batzuek zein gutxi ematen dioten batari eta beste batzuek zein gutxi besteari)… eta ezberdina izan da aurkezleetan ere.
Harrapatu egin nau Pili Kaltzadak. Hori da hori erraztasuna eta egoten jakitea. Euskarari ostikadarik ez, aurkezpen landua, inprobisazio puntuak, paper garrantzitsua ekitaldian, gidari lana ondo eginda… Gustua ematen du eta berari ere esan egin diot zenbat gustatu zaidan. Ez da beti gertatzen, baina aurkezle onek asko janzten dute edozein delarik ere ekitaldia.

Berdintasunak: biak Bilbon izatea bai, behintzat. Eta baita bien webgunetan (bikain eta Hamaika) egindako aurkezpenaren berririk ez egotea emanaldia amaitzeaz bat. Internet beranduagorako-edo utziko zuten.

Portzierto, ia Bilboko Hamaikak ondo hasten duen ibilbidea. Euskarazko telebistagintzarendako ona litzateke. Nire animoak.

Kiroljokoa makiñetan posturia egin eta 105 euro irabazi

KirolEtxeaHolaxe bai, zapatuan kuadrillan fan giñan Eibarrera eta txikiteua hasi aurretik sartu giñan lokal haundi batera (portzierto, zelako girua dagon Eibarren: han jendiak dirua herrixan gastatzen dau eta itxuria furgoneta gutxiago dago asteburua hortik zihar pasatzeko). Kiroljokoa apustu etxia Isasi kalian dago, Astelena frontoittik metro gutxira. Lokal hotza emoten zeban, baiña konturatu orduko geu berotu eta jokatu giñuazen 48 euro. Zortzi lagunek, bakoitzak seiña euro.

Posturak holan zeren euroko, hau da, euro bat bota makiñara eta Titinen alde egindda 1,45 irabazteko aukeria; Aimarren alde egindda 2,53 irabaztekua. Behin jokatuta, asko irabazteko asmotan jokatu giñuan eta azertau! 🙂

Funtzionauko daben honek inbentuonek? baiezkuan nago. Tragaperras hutsa baiño gehittuago da. Posturazalia izanda erraza da pikatzia… Hori bai, erraza ez dana da txanponjalian jokatzia (ez, hau ez da jolasa!). Gure gurasuek ez leukie asmauko zelan jokatu. Eta zelan asmauko ez daben ba frontoian jokatu bihar eta %16 emon artekarixei. Kiroljokoakuek %5 hartzen dabe. Badago aldia. Eskerrak lagun bi zerela Eibarko lokalian gu laguntzen, bestela ez dakit jakingo giñuken zein apustu egin giñuan… Atentziño horrek merezi dau ehuneko bost hori. A, hori bai, billetiak zelan tragatzen dittuan? flipantia. 🙂

Oin ez dakit zer egin bihar dogun kobratzeko… bertara fan biharko dogu eta hori ez jata bape gustau. kiroljokoa.net-ek be ez dau asko laguntzen eta webgune guztian telefonorik be ez dago iñori galdetzeko. Hau da hau! Eibarrera berriz. Ia berriz be balio daben kobratzera fateko eskusiak bueltatxo bat emoteko hango kale bizixetan. 🙂

Hil dira papereko curriculumak; ondo etorri sarekoei

Gaurko adibide bat, Goienan jaso dugun curriculum batena. Curriculuma bidali duenari baimena eskatuta hona ekartzen dut:

GOITBra bidali du curriculuma Noelia Perez-ek. Eta jasotzeaz bat hartzen den pertzepzioak ez du zerikusirik paperean jasotzen ditugun curriculumak jasotzen ditugunean izaten denarekin. Bueno, egia esateko curriculum gehienak e-postaz jasotzen dira, baina edo word dokumentu bat dute edo pdf bat, asko jota. Noelia Perezenak ez:

  • Domeinu propioa du: noeliaperez.tv
  • Badu Curriculuma pdf-an jeisteko aukera (seguruenik enpresa askotan bera baino atzerago ibiliko dira-eta…)
  • Zelan idazten duen jakiteko artikuluak jarri ditu webgunean.
  • Baita berak egindako bideoak ere, Zaragozako Expoko hau, esaterako.
  • Bloga du kazetariak. Gaur egun ez da erraz ulertzen kontrakorik.
  • Kontakturako atala

Bere aldeko: umila izatea ze Curriculumean jarri du “Internet: navegación y correo electrónico.” eta webgune oso bat du berak kudeatzen duena… Nabigatu baino gehitxoago…; Bere kontrako: gazteleraz oso ondo eta ingelesez egiten duela, baina ez euskaraz. Ze pena, ikasketak EHUn egin eta gero… Hasi gara jasotzen horrelako curriculumak, edo blog bat nahikoa izan daiteke lanera etorri gura duena hobeto ezagutzeko. Papera? Utikan!

Rafa Ruedaren `Zuhaitz okerretan gora NOA´

Okerrean pop

Hamaika kantu landu artifizioei muzin egin eta ukitu artistiko-musikal handiekin. Entzule oro gatibatzen duten melodia itsaskorrak daude diskoan, bigarren entzunaldian bertan kantatzen diren errepikak. Oinarri sendo eta solidoa osatzen dute baxuak eta bateriak eta base horri gailentzen zaio ahotsa, esaten duen ahotsa. Enpastatuta daude bateria, gitarra apala eta ahotsa. Izen handiak hiruko elkarrizketan eta horiei gitarra joku prezisoak eta ia perfektuak eransten dizkio Joseba Irazokik Rafa Rueda berarekin batera. Eskertzekoa Jane Scarpantoni (Bruce Springsteen, Rem, Helmet…) biolontxeloaren kalitatea eta ia igarri ere egiten ez den arren Zeljkok fondoan utzi dituen soinu testurak elkarrizketak adostasuna lortu dezan.

Rafa Rueda kantaria dago disko honetan, zer kantatua falta ez duen gitarra jotzailea. Bereak dira diskoko letra gehienak nahiz lagunen testu ederrak era aurkituko dituen entzuleak. Berbak bere egin ditu eta lotsa barik kantatu, indartsu eta sutil era berean, melodiko eta fin, kantari: Unai Iturriaga (Jira eta buelta), Kirmen Uribe (Bizipoza zer den), Gotzon Barandiaran (Auzo berriren batean), Jonh Cale (Paris 1919) eta Edorta Jimenezen (Kolibria). Ahotsa da ardatz nagusia eta sostengu eta lagun J.T.Lewis bateria-jotzailea (Sting, Elvis Costello, Lou Reed…) eta Fernando Saunders baxua (Lou Reed, Jeff Beck, Marianne Faithful…). Rueda, Lewis eta Saunders. Hiru lagun oinarri bat eta bakarra osatzeko.

Popa da bai, popa baino ez, eta hori dena hirugarren lan hau osatzeko. Popa esentzian nahiz balsak, funky doinuak eta bestelako estiloren bat ere popizatu dituen kantariak “Zuhaitz okerretan gora NOA” autoafirmazio diskoa borobiltzeko.

Solte jardun du musikariak konposizioan eta libre doinuak janzterakoan. Solte, libre eta oker: ez musika eta ez bizitza ez baitira artez dabiltzanendako bakarrik.
Gustatzen zaigu  okerrek egindako musika, zuhaitz okerrean gora doan musikaria zein ameslaria. Behar ditugu bizitzan zuhaitz enbor tolestuak lotura heziturik ez duten zuhaitz okerren antzera. Ondo-ondoan, eta baita zure edo nire baitan ere.

Musikariak:

  • Bateria- J.T. Lewis (Sting, Elvis Costello, Lou Reed…)
  • Baxua- Fernando Saunders (Lou Reed, Jeff Beck, Marianne Faithful…)
  • Kitarra- Joseba Irazoki (Xabier Montoia, Petti, Maixa eta Ixiar…)
  • Celloa- Jane Scarpantoni (Bruce Springsteen, REM, Helmet…)
  • Zeljko- Soinu testurak
  • Ahotsa,Kitarra eta koruak- Rafa Rueda

Gonbidatu bereziak:

  • Maddi Oihenart- Ahotsa Jira eta buelta kantuan.
  • Brandon Ross (Casandra Wilson, Arrested Developed…)- Banjoa Jira eta buelta kantuan.

Lehendakari euskalduna

Hurrengo asteko orduak ere sartuko nituen aste honetan. Penarik ez, ze aste luzea izan arren emankorra izan da. Astelehenean bertan GOITBko magazine berria jarri genuen martxan eta eguenean etorri zen gurera Juan Jose Ibarretxe. Barikuan, berriz, Iñaki Arriola zen plato berean. Biak jardun zuten euskaraz. Arriolak (PSE-EEko idazkari nagusia Gipuzkoan) preparatuago ekarri zuen esan beharrekoa eta galderak aurretik zekizkien, baina nik gustura entzun nuen Eibarko alkate urte askoz izandakoa. Eredua, hala ere, Ibarretxe da hizkuntza kontuan.

Akordatzen zarete totelka egiten zuen lehendakariaz? ba akabo! Lehendakari jauna euskara ikasten dabiltzanendako eredu da. Batzuetan faltan izaten ditugu eredu ezagunak, baina hau argi eta garbia da. Gaia berarekin komentatzeko aukera izan nuen eta erantzuna hauxe: “Nik maite dut hizkuntza. Ez dakizue ondo zenbat. Ezin dezakezue imaginatu ere egin horrenbeste urtean erderaz bizi eta gero zelako ederra den euskalduna izatea, euskaraz bizitzea. Kosta ere egiten da ikastea, baina ni burugogorra naiz eta orain eskertuta nago egindako ahaleginagatik”.

Nik badakit ezingo dugula lehendakaria jarri Julio Ibarra letxe
hitzaldiak ematen jendea erakartzeko, baina adibide eraginkorra dirudi.

Galderak aurrez prestatuta ekartze hori ikuslearenganako beldurra izango da askotan… Lehendakariak galderak prestatuta? ba ez, ez zituen eskatu ere egin eta 45 minutuko elkarrizketa egin genion. Zenbati pasatu behar izaten zaizkion galderak aurretik… ;-(

Hemen magazineko zati horien kopia:

Kazetaritzarik bada Interneten?

Ur handiegitan sartuko nintzateke galderari erantzuten hastearekin batera. Ez pentsa, tentazioa ere izan dut ze badago, esaterako, blogak kazetaritza ez direla dioenik, batetik; eta bestetik, baita Interneten egiten den euskal kazetaritzak gero eta leku handiagoa duela dioenik. Hor daude, esaterako, herriz herriko atariak orain sei-zazpi  urte egiten zen kazetaritza modutik (copy/paste paperetik) asko garatu direnak. Herri kazetaritzari ikusten diot etorkizuna eta hori Interneten izango da.

Izana eztabaidagai den honetan izenaz jarriko dut nik zalantza-mezu honetan. Zer demontre da egiten dugun hau?

  • Kazetaritza digitala: Nik deitu izan diot horrela, baina aspalditxoan gehiagotan darabilt telebista digitala han eta hemen. Hori horrela, gutxiagotan erabiltzen dut “digitala” Interneten egiten den kazetaritza aipatzeko. Irratiak ere digitalak dira…
  • Kazetaritza, beste barik: Eta zergatik ez deitu kazetaritza eta listo? ez dut erabiltzen paper-kazetaritza edo telekazetaritza edo… Bai, kazetaritza bada, baina askotan motz geratzen zait ze berba horretan ez ditut antzematen multimedia izakera, hipertestualitatearen garrantzia, interaktibotasuna (orain telebistan ere lantzen diharduguna) edo multimedia izatea
  • Sareko kazetaritza: Sarean egiten dena delako diot… Irratian egiten dena irrati-kazetaritza izango da, baina inork erabiltzen du papereko kazetaritza edo antzerakorik?
  • Kazetaritza online: Edo on-line, hau ere topatu daiteke sarean, eta nik askotan erabili dut. Badakizue, kanpoko berbek ematen duten erakarpen kutre horregatik-edo. Badakizue zelako erakargarri egiten zaizkigun berba berriak… “online journalism” berba pareak milio erditik gora bilaketa ematen ditu Googlen.
  • Multimedia kazetaritza: Bor-bor dago gure inguruan kazetari multimedia, eta zelan kazetari multimedia erabiltzen dudan irratian, telebistan, Interneten eta paperean erraztasunez moldatzen den kazetariari deitzeko… Interneten idazten duena baino haratago doa multimedia kazetaritza.
  • Internet kazetaritza: Ez dut bi berben arteko uztarketa desegoki ikusten. Ez dakit baina asko erabiliko den, Googlek ezetz esaten dit.
  • Ziberkazetaritza: Berba hauxe erabiltzen dut aspaldian. Neologismo bat akaso, edo ez hain berria ere. Uste dut definitzen duela Interneten egiten den kazetaritza modua. Nik irakurtzen ditudan euskal Internautek erabiltzen dute, behintzat. Joxe eta Huheziko ikasleak atzetik dituen glosategia komunikazioaren gainean begiratu dut, baina han ez dago… (portzierto, lan ona).
  • … besterik?

Donostiako erredakzioko `behia´ :-)

Behia

Berria egunkariak, atzo, irailak 16an ateratako argazki handia (pdfa ezin izan dut ikusi eta eskaneatu egin dut.).

Orri erdiko erretratua eta argazki oin txiki bat. Polita argazkia eta politagoa argazki oina: “1. saria. Behia taxi lanetan? Elgoibarko baserritarren egunean ateratako argazkia.

 Esaten dut ba nik denetik ezin dela jakin… niri irritxoa atera dit 🙂 Eskerrik asko Erredakzioa Donostia moduan idatzi duenari. 🙂

Tanttaka eta Kukairen `Hnuy illa´ Bergarako frontoian

Dena zuen alde espektakuluak. Hala ere, ilaran itxaroten egon, frontoira sartu eta iluntasun osorik ezin lortu, soinu garbirik ez, oihartzuna, taberna zabalik eta zaratatsu, jaien burrunba… en fin, frontoietako kontuak. Baina, hala ere, dena zuen aldeko espektakuluak: Sarri, Salvador, testu onak, musika ona, Otehitzari biraka gogoan, Mireia Gabilondo bergararra, dantzari finak, jende asko…

Eta gustatu zitzaidan. Merezi du ikustea. Dantza ikustera joan nintzen, baina zelanbait esatearren inguruak, zelofanak harrapatu ninduen. Hitzek eta musikak. Badirudi dantzaren mesedetan landutako espektakuluak dantza bera uzten duela inguruaren preso.

“Kiromantzidxa” entzun eta Aintzane Astigarraga bizkaieraz errezitatzen gogoratzea bat izan ziren. Sarriren poema hori zuen ardatz Dana Lanbrotuta ikustot ikuskizun ederrak. Etorkizun fatala, oraina ere halaxe… Zelako oparia liburua eta baita emanaldia ere. Horrelako gehiago behar genuke eta ez frontoietan. Herriz herri pasatu beharko lukete sorkuntza berriek. Hnuy illak gogorarazi dizkit 1937 gogoaren bidezidorretatik, apoaren edertasuna… eta badira berriagoak ere, taula ondora arrimatuz gero artisten jarduna txalotuko genituzkeenak.