Jendea asko, 3.000 lagunetik gora pasa izana hilabetean notizia egin dute espaloia.com webgunean. Gustatu zait erabili den esaldi bat: ezagunekin jendeari dir-dir eragin begietan eta kalitatedunekin begiok zabaldu. Ondo dago eta aplikatu da monologo mostran esaldi hori. Nik lau emanaldi ezberdinetatik hiru ikusi ditut. Ez naiz monologo zalea eta telebistan ere ez ditut jarraitu. Horregatik ere, seguruen, ez dut aretoan egon diren gehienek bezala gozatu. Dani Mateorekin ondo pasatu dut (ezaguna eta kalitatekoa) eta oso-osoko tipoa iruditu zait. Mingaina trabatu barik ibiltzen da taula gainean, baina baita bertatik bertarakoan ere, afaltzen egon garenean, esaterako. Umila eta langilea. Berak esan zigun esaldi batekin laburbiltzeko: “Nik moduan nire aitak ere egiten zituen dozena bat ordu lanean egunero-egunero. Iturgina zen. Eta hari ez zizkioten elkarrizketak egiten. Ezin gara kexatu”.
Baina burua zalantzatsu daukat ekimen hauekin. Monologoaren parte handi bat, lau kasuetan, telebistako erreferentziaz josita egin dira. Eta erreferentzia horietan guztietan Albako Dukesa, Real Madrileko jokalari bat, Punsetek egiten duen Bimboko anuntzioa, Paquirrin,… eta izenak ere gogoratzen ez ditudan hainbat personaje espainiar. Mateok jakin du Euskal Herrian ziharduela jokatzen eta Euskal Herrirako erreferentziak ere erabili zituen, baina gehienek… Bruce Springsteenek ere berba gehiago egiten ditu euskaraz!
Eta horregatik, uste dut, aipatutako 3.000 lagun horiek gainditzeko programatu den euskarazko Peter Pan musikala dela Espaloia Kafe Antzokiak bultzatu beharreko programazio eredua. Gainontzekoei uko eginda? ez. Hurrengo urtean II. monologo mostra antolatuko da, seguruen. Praktikak erakutsi digu aretoak zerekin betetzen diren, bereziki telebistako famosilloekin. Eta aretoak betetzea ere beharra da, gehiago jendeak minoritarioagoak diren ekintzei (hizkuntzagatik, diziplinegatik…) erantzuten ez dien bitartean.
Euskarazko programazioan ditugun ezagunekin ikusleen begiei dir-dir eragin geniezaieke, baina kalitatedun saioekin begiak zabaltzea urrunago dugu. Ez litzateke txarra ezagunekin aretoak gehitxoago eta gehitxoagotan beteko balira. Lanean jarraitu behar.
Eta euskarazko monologoan 25 lagun…
Eta monologaria bazen telebistan orduak egindakoa…