Normal
0
21
false
false
false
MicrosoftInternetExplorer4
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Tabla normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:”Times New Roman”;
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}
Laneko arduren artean ingurumenarena egokitu
zait. Nire zorionerako egokitu ere. Gaian murgiltzerakoan egin ditudan
harremanetan asko ari bainaiz ikasten. Paisaiaz, esaterako.
Kaletarrok, gure ezjakinean, natura deitzen
diogu mendi inguruneari, gaur daukan itxura betidanik eta berez baleuka moduan.
Eta oldartzen gara delako natura hori alda lezakeen edozein ekimenaren aurka.
Ez dakigu natura hori orain dagoenetan gizakiak sortua dela, zuhaitzak moztu
zirela larreak sortzeko, edo pagoa -berez lerdena- gizakiak behin eta berriro
moztu ahala bihurtu dela Kanpazarren pagomotza, esaterako. Ikasi dut mendi
bakoitza liburu bat dela, eta mende bakoitza kapitulu bat. Eta irakurgaia
bikoitza dela: natura bezainbat historia.