Goiena, 2012.07.06
Mahainguru bat hizkuntza politiken gainean.
Mahaian lau gizon garratz, gaiean gutxi-asko ibilitakoak. Ezagutza eta erabileraren
kontua lauren ahotan. Batak gora egin ahala besteak zergatik ez duen berdin
egiten. Eta bueltan-bueltan, lehergailua: “Euskaldun batzuk ez dute euskaraz
egiten ez dutelako nahi, eta eskubidea dute horretarako”.
Burura etorri zitzaidan: “Eta esango bagenu
tratu txarra jaso eta salatzen ez duen emakumeak ez duela tratu txarra salatu
nahi?” Berehala letorke euskararena esan duen hori azalpenarekin: “Ez, ez,
badaude arrazoi estrukturalak hori azaltzeko, gizonen aldeko dominazio egiturek
utzi dute emakume asko konfiantzan ahul, ez dute aukera berdintasunik ikusten
gizonen parean jartzeko, menpekotasuna barneratzen dute eta horregatik jasaten
dute zigorra”.
Euskaldunok ere ondo asko dakigu euskarak ez
duela aukera berdintasunik eta horrek zaildu egiten digula euskararekin nonahi
eta suelto ibiltzea. Eta horren atzean dominazio egiturak egon direla eta menpekotasuna
barneratuta daukagula. Hori guztia konpondutakoan, nahi ez duenak ez dezala
euskaraz egin. Bitartean, desarmatu ditzagun ideiak ere.
